Logo
Εκτύπωση αυτής της σελίδας

Σιτηρά - Ένα μεγάλο κεφάλαιο της Ελληνικής Υπαίθρου

Άρθρο του Θωμά Χανή,φοιτητή στο Τμήμα Αγροτικής Αναπτύξης του ΔΠΘ (ΑΕΙ) Ορεστιάδας


Τα σιτηρά αποτελούν ένα μεγάλο μερίδιο καλλιέργειας στο σύνολο των καλλιεργούμενων εκτάσεων. Κατά βάση, καλλιεργούνται σχεδόν σε όλα τα μήκη και τα πλάτη της γης.

 

Αποτελούν την κύρια πηγή διατροφής για τον άνθρωπο, και τα ζώα (ως κύρια συστατικά, αλλά και τα προϊόντα που παράγονται από αυτά). Σημαντική θέση επίσης, καταλαμβάνουν και στην ελληνική επικράτεια (ίσως την μεγαλύτερη στρεμματικά καλλιεργούμενη έκταση την καταλαμβάνουν τα σιτηρά). Ωστόσο, με τα ήδη υφιστάμενα οικονομικά δεδομένα, ακόμα κι αυτή η καλλιέργεια, ευτελίζεται, και κατά συνέπεια, το σιτάρι (ως παραγόμενο προϊόν) υποβαθμίζεται. Αλλά ας ξετυλίξουμε το νήμα περί της καλλιέργειας.


Καλλιεργείται στην χώρα μας σε μεγάλη έκταση, Κατά κανόνα σπέρνεται το φθινόπωρο (περίπου από αυτή την εποχή και λίγο πιο μετά) εκτός πολύ βόρειων και ψυχρών περιοχών όπου προτιμάται σπορά περί τα μέσα προς τέλη Φεβρουαρίου. Είναι κατά κανόνα ξηρική καλλιέργεια, άρα δεν επιβαρυνόμαστε το κόστος σε άρδευση. Οι απαιτήσεις της, λίγες και καλές. Δυο συνήθως λιπάνσεις (μια βασική και μια επιφανειακή), ζιζανιοκτονία (εάν κριθεί αναγκαίο) και σε εξαιρετικές περιπτώσεις ένας ψεκασμός με κάποιο μυκητοκτόνο. 

Βέβαια, θα ήταν τραγελαφικό, στην Ελλάδα της κρίσης, καθώς οι τιμές όλων των παραγόμενων προϊόντων έχουν πάρει την κατιούσα, αυτό να ακολουθήσει αντίστροφη πορεία. Όμως, εδώ πολλοί θα αναφωνήσετε λέγοντας το απλό και εύλογο ερώτημα: « η τιμή του ψωμιού ανεβαίνει, και το στάρι πέφτει-αυτό ακούγεται κυρίως από τις τάξεις των αγροτών). 

Συνάρτηση της μείωσης της τιμής του σιταριού, έχει και η ελάττωση (ή η μείωση των εισροών) στην καλλιέργεια. Δηλαδή, ο παραγωγός, θέλοντας να «ξοδέψει όσο το δυνατόν λιγότερα» ρίχνει λιγότερο λίπασμα, κρατάει δικό του σπόρο(για να μην αγοράσει πιστοποιημένο σπόρο), και συνήθως, το καλλιεργεί για πολλά χρόνια στα ίδια χωράφια. Παράγοντες και συνθήκες, που έχουν ως επακόλουθο την μείωση της ποιότητας του παραγόμενου σιταριού. Εδώ όμως, βρίσκουμε ένα τείχος.

Πλέον, οι αγορές, αποζητούν την ποιότητα. Ποιότητα στο σιτάρι σημαίνει χρήση υγιούς, καθαρού σπόρου (ήτοι πιστοποιημένου) σωστή και ισορροπημένη λίπανση, καθώς και σωστή και ομοιόμορφη σπορά. Βασικοί παράγοντες, για να έχουμε μιαν εύρωστη και υγιής, καθώς και ποιοτικά «δυνατή» καλλιέργεια. 

Καλό θα ήταν λοιπόν (δεν λέγεται ως παράκληση, ούτε ως επιτακτική ανάγκη, αλλά προς ενημέρωση των παραγωγών κυρίως) να κάνουν μια σωστή και ισορροπημένη καλλιέργεια. Με το να ρίξεις πιστοποιημένο σπόρο, και να λιπάνεις κατά πως πρέπει, δεν ωφελείς την «τσέπη του γεωπόνου» (όπως θα πουν πολλοί). Ωφελείς την δική σου τσέπη (ως παραγωγός). Πλέον, είναι επιτακτική ανάγκη των καιρών η καλή ποιότητα στα παραγόμενα προϊόντα. «Φτιάξε καλό προϊόν, και η αγορά θα σε βρει». Τα οφέλη, σαφώς και είναι πολλαπλάσια, και για τον παραγωγό, και για τον καταναλωτή. 
Καλό είναι, να σκεφτούμε πριν την σπορά, το πώς θα πράξουμε και θα ενεργήσουμε. Είναι προς όφελος όλων μας, και κυρίως των παραγωγών. 

Δούλεψε σωστά, καλλιέργησε την γη κατά πως πρέπει, και θα σου δώσει τα μέγιστα.

 
 
 
 
 
 
Copyright © 2017 "Ημαθιώτικη Γη" | All rights reserved | Development by LEONweb