Πως να αντιμετωπίσετε έναν από τους σημαντικότερους εχθρούς των σιτηρών, τον ζάβρο

Ο Ζάβρος είναι ένα μεγάλο σκαθάρι που προσβάλλει τις καλλιέργειες των σιτηρών. Έχει μαύρο μεταλλικό χρώμα και διακρίνεται εύκολα από τις αυλακώσεις που φέρει στις σκληρές πτέρυγες του (έλυτρα).

Η προνύμφη του είναι σκωληκόμορφη, μεγάλη μήκους 30-35mm, έχει υπόλευκο σώμα με καστανό κεφάλη και καστανοκόκκινα πόδια και κεραίες.

Έχει μία γενεά το έτος και διαχειμάζει κυρίως ως προνύμφη 2ου και 3ου  σταδίου στο έδαφος.

Οι προνύμφες, παρατηρούνται από τα μέσα του Σεπτεμβρίου μέχρι τις πρώτες ήπιες μέρες του χειμώνα και τρέφονται με τα φύλλα των σιτηρών. Από τα μέσα Απριλίου μέχρι τις αρχές Μαΐου νυμφώνονται στο έδαφος σε βάθος 10-20cm και τα ενήλικα εμφανίζονται από τα μέσα Μαΐου έως τις αρχές Ιουνίου.

Τα ενήλικα θηλυκά ωοτοκούν περίπου 80-120 αυγά από τις αρχές Σεπτεμβρίου έως τα τέλη Νοεμβρίου. Η ανάπτυξη του εντόμου ευνοείται από βαριά και αργιλώδη εδάφη, ενώ ο πληθυσμός του περιορίζεται σε περιόδους ξηρασίας. Επίσης, είναι πιο δραστήριο όταν η θερμοκρασία κυμαίνεται μεταξύ 20-26οC, ενώ αν ξεπεράσει τους 36οC το έντομο πεθαίνει.

Ο Ζάβρος προσβάλλει όλα τα σιτηρά, (αραβόσιτο, βρώμη, κριθάρι, σίκαλη, σιτάρι) αλλά και το βαμβάκι και το τριφύλλι.

Η ζημιά στα φυτά προκαλείται τόσο από τις προνύμφες όσο και από τα ενήλικα. Οι προνύμφες προσβάλλουν τα νεαρά σιτηρά, κατασκευάζοντας μία στοά στο έδαφος από όπου βγαίνουν και τρώνε τα κατώτερα φύλλα των φυτών ή τα τραβούν μέσα στη στοά για να τραφούν. Τα μασημένα φύλλα είναι πεσμένα στο έδαφος και δίνουν την εικόνα ''τούφας’’ από κίτρινες φυτικές ίνες. 

Τελικά, τα στελέχη των προσβεβλημένων φυτών μένουν χωρίς φύλλα. Η προσβολή συνήθως δεν φαίνεται ομοιόμορφα στην καλλιέργεια, αλλά κατά τόπους (κηλίδες).

Τα ενήλικα τρέφονται από τα άνθη και τους νεαρούς σπόρους των σιτηρών που βρίσκονται στο στάδιο του ''γάλακτος’’, μέχρι και την πλήρη ωρίμανση.

Για την καταπολέμηση του εντόμου συστήνεται παράχωμα της καλαμιάς με άροση ή άμεση και προσεκτική απομάκρυνση του άχυρου από το χωράφι.

Θα πρέπει να γίνεται επιμελής ζιζανιοκτονία κυρίως των αγροστωδών ζιζανίων, ενώ αν το πρόβλημα είναι μεγάλο συνιστάται χημική αντιμετώπιση με εγκεκριμένα σκευάσματα ή  αμειψισπορά για 3-4 χρόνια με φυτά εκτός των σιτηρών. 

Πηγή: