Από τα παράγωγα συστατικά μας ενδιαφέρει το CaS203, το γνωστό σε όλους θειϊκό ασβέστιο, το οποίο έχει τις παρακάτω ιδιότητες:
► Χρησιμοποιείται ως μυκητοκτόνο
► Χρησιμοποιείται ως ακαρεοκτόνο
► Χρησιμοποιείται ως εντομοκτόνο για την αντιμετώπιση των κοκκοειδών
► Αποτελεί πηγή ασβεστίου για την προστασία των καρπών από το σκίσιμο καθώς συμβάλλει και στην καλύτερη συντήρησή τους
► Λειτουργεί ως εντομοαπωθητικό. Από τη στιγμή που εφαρμοσθεί σε μεγάλες δόσεις, δημιουργείται ένα προστατευτικό φιλμ πάνω στις επιφάνειες όπου έχει εφαρμοσθεί και αποτρέπει τα έντομα να προσεγγίσουν τα ψεκασμένα φυτά.
► Βοηθάει στην αντιμετώπιση του θερμικού στρες
Πειραματικά δεδομένα
-
Συχνότητα εμφάνισης του μύκητα Penicillium digitatum σε εσπεριδοειδή
Η συχνότητα εμφάνισης της πράσινης μούχλας των εσπεριδοειδών, που προκαλείται από το Penicillium digitatum, μειώθηκε κατά 80% ή περισσότερο από την εμβάπτιση λεμονιών ή πορτοκαλιών για 1-4 λεπτά σε θερμό (40.6-43.3 ° C) διάλυμα υγρού ασβεστίου-θείου (LLS) που περιείχε 0.75% πολυσουλφίδιο του ασβεστίου. Το LLS ήταν παρόμοιο σε αποτελεσματικότητα με άλλες θεραπείες που χρησιμοποιήθηκαν για τον έλεγχο της αποσύνθεσης μετά τη συγκομιδή. Η αποτελεσματικότητα ήταν υψηλότερη στα λεμόνια από τα πορτοκάλια, και στα πράσινα σε σύγκριση με τα κίτρινα λεμόνια.
Επίσης, ο κίνδυνος τραυματισμού των καρπών από το LLS ήταν χαμηλός αφού ακολουθήθηκε επεξεργασία των καρπών (λεμονιών και πορτοκαλιών), με LLS επί 3 λεπτά, στους 40,6 ° C ακολουθούμενη από αποθήκευση για 7 εβδομάδες στους 10 ° C.
Παράπλευρα συμπεράσματα της ανωτέρω έρευνας:
► Εύκολη και ασφαλής η απόρριψη του LLS
► Αποτελεσματική η εφαρμογή του
► Δεν αφήνει υπολείμματα ικανά για ισχυρή προστασία των καρπών, οπότε και θα πρέπει να επαναληφθεί η θεραπεία και κατά τη συσκευασία των καρπών
► Τα υπολείμματα S που έχουν εντοπισθεί μάλλον αφορούν σουλφίδια και όχι θειώδη άλατα. Σημαντική διαπίστωση από τη στιγμή που τα θειώδη άλατα υπόκεινται σε ρυθμιστικό έλεγχο, οπότε και απαραίτητη η προειδοποιητική ετικέτα για τον καταναλωτή.
► Σχηματίζει αδιάλυτα άλατα σουλφιδίου με Zn και Cu, πιθανή λύση για το πρόβλημα μόλυνσης των υδάτων. Συσσώρευση του αδιάλυτου Zn και των σουλφιδίων του Cu στον πυθμένα των δεξαμενών.
-
Έλεγχος του μύκητα Venturia inaequalis σε μηλιές
Η έρευνα διεξήχθη στις Κάτω Χώρες και έγινε προσπάθεια να αξιολογηθούν τα αποτελέσματα των εφαρμογών θειασβέστου σε δένδρα μηλιάς για την αντιμετώπιση του Φουζικλάδιου της μηλιάς.
Στις περισσότερες των περιπτώσεων διαπιστώθηκε πως τόσο οι προληπτικές όσο και οι θεραπευτικές εφαρμογές με θειασβέστιο οδήγησαν σε λιγότερα συμπτώματα του παθογόνου επί του φυλλώματος σε σχέση με την εφαρμογή θείου, αλλά οι τιμές φυτοτοξικότητας ήταν αρκετά υψηλές.
Επίσης σημαντικό το γεγονός του μειωμένου μεγέθους των φύλλων αλλά και της μειωμένης απόδοσης και ποιότητας της καλλιέργειας σε σχέση με τις άλλες θεραπευτικές μεθόδους.
-
Η ξεχωριστή δράση των Ca(OH)2 και του CaS2O3 ενάντια στο Φουζικλάδιο της μηλιάς
Η έρευνα φέρει ιn vitro αποτελέσματα σε απομονωμένη επιδερμίδα φυτού και κονίδια του μύκητα.
Τόσο το Ca(OH)2 όσο και το CaS2O3 εφαρμόστηκαν 16 ώρες μετά τη μόλυνση σκότωσαν πρώιμες δομές μόλυνσης και σταμάτησαν την περεταίρω ανάπτυξη του παθογόνου.
Ενδιαφέρον παρουσιάζουν τα εξής ευρήματα:
To CaS2O3 μείωσε το % ποσοστό διείσδυσης του μύκητα στον φυτικό ιστό σε χαμηλότερα επίπεδα από το 10%, ακόμη και με θεραπείες 40 ώρες μετά την προσβολή.
Το Ca(OH)2 από την άλλη, οφείλει τη μυκητοκτόνο δραστηριότητά του στο αλκαλικό περιβάλλον (pH=12.45)
Έρευνες εφαρμογής του θειούχου ασβεστίου στο χωράφι, διαφέρουν και παρεκκλίνουν αρκετά αλλά αυτό οφείλεται στους παρακάτω λόγους:
► Οι διαφορετικές γεωγραφικές περιοχές
► Οι διαφορετικές ποικιλίες των μήλων
► Οι διαφορετικές μέθοδοι πρόβλεψης των πιθανών περιόδων μόλυνσης
► Η διαφορετική εφαρμογή καθώς και οι συγκεντρώσεις του θειούχου ασβεστίου
Παρ’όλα αυτά λίγες αμφιβολίες παραμένουν όσον αφορά στην επιτυχή αντιμετώπιση του Φουζικλάδιου με θειασβέστιο.
Ένα όμως υπαρκτό πρόβλημα παραμένει η φυτοτοξικότητα του θειασβεστίου.
Βιβλιογραφία
Λεβεντάκης, Χ., Βαγιανός, Α., Vagianos, A., & Leventakis, C. (2008). Εισροές φυτοπροστατευτικών προϊόντων στη βιολογική γεωργία με βάση τον κανονισμό 2092/91.
Montag, J., Schreiber, L., & Schönherr, J. (2005). An in vitro study on the postinfection activities of hydrated lime and lime sulphur against apple scab (Venturia inaequalis). Journal of Phytopathology, 153(7‐8), 485-491.
Smilanick, J. L., & Sorenson, D. (2001). Control of postharvest decay of citrus fruit with calcium polysulfide. Postharvest Biology and Technology, 21(2), 157-168.
Holb, I. J., De Jong, P. F., & Heijne, B. (2003). Efficacy and phytotoxicity of lime sulphur in organic apple production. Annals of Applied Biology, 142(2), 225-233
Το άρθρο συντάχθηκε στα πλαίσια του Χρηματοδοτούμενο προγράμματος ΕΠΑνΕΚ 2014-2020, Επιχειρησιακό Πρόγραμμα ΑΝΤΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟΤΗΤΑ - ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ - ΚΑΙΝΟΤΟΜΙΑ, ΔΡΑΣΗ ΕΘΝΙΚΗΣ ΕΜΒΕΛΕΙΑΣ: «ΕΡΕΥΝΩ-ΔΗΜΙΟΥΡΓΩ-ΚΑΙΝΟΤΟΜΩ»
Πηγή: https://blog.farmacon.gr
