Logo
Εκτύπωση αυτής της σελίδας

Προβλήματα στις ροδακινιές και ακτινιδιές εξαιτίας υπερβολικών βροχοπτώσεων

Είναι γνωστό ότι η υπερβολική υγρασία στο έδαφος είναι υπεύθυνη για την ασφυξία του ριζικού συστήματος και τελικά την ξήρανση του δένδρου. 

Μιλτιάδης Βασιλακάκης - Ομ. Καθηγητής Δενδροκομίας ΑΠΘ

Οι αναερόβιες συνθήκες, πέραν της ασφυξίας που προκαλούν στο ριζικό σύστημα, ευνοούν την ανάπτυξη της φυτόφθορας (Phytophthora spp.,)(μυκητολογική ασθένεια) στον λαιμό του δένδρου και την σήψη του κορμού και του ριζικού συστήματος στην συνέχεια.

Το ριζικό σύστημα ενώ ανέχεται την υπερβολική υγρασία ή το κορεσμένο έδαφος επί 2-3 μήνες όταν το δένδρο βρίσκεται σε λήθαργο, αντίθετα δεν ανέχεται την ασφυξία ούτε για 3 ημέρες όταν το φυτό δραστηριοποιείται και έχει φύλλα.

Το είδος του δένδρου και το χρησιμοποιούμενο υποκείμενο παίζουν σημαντικό ρόλο στην άμυνα του φυτού στο κορεσμένο έδαφος. Από τα πυρηνόκαρπα η δαμασκηνιά και τα υποκείμενα της δαμασκηνιάς ανέχονται περισσότερο το κορεσμένο έδαφος.

Ροδακινιά

Η ροδακινιά είναι πολύ ευαίσθητη ιδιαίτερα όταν είναι εμβολιασμένη στο υποκείμενο GF 677, το οποίο υποκείμενο έχει πολλά πλεονεκτήματα αλλά είναι πολύ ευαίσθητο στην φυτοφθόρα. To σπορόφυτο της ροδακινιάς ως υποκείμενο θεωρείται ανεκτικό στην ασφυξία.

Τα υποκείμενα δαμασκηνιάς και τα υβρίδια δαμασκηνιάς GF-43, Dαmαs GF-1869, Brompton ή Myrobalan B (Prunus cerasifera), Mr.S.2/5 (P. cerasifera),   

St. Julien A (P. insititia)(East Malling –UK), Penta ή EmpyreanR2 (P. domestica), Tetra ή EmpyreanR3 (P. domestica), Imperial California (P.domestica), Barrier ή EmpyreanR1 (P. persica x P. davidiana), JaspiR (P. salicina x P. domestica), Julior (P.insititis x P. domestica), Ishtara (P. cerasifera x P. persica), Adesoto or EmpyreanR 101 (P. insititia) είναι ανθεκτικά στην ασφυξία.

Τα υποκείμενα αυτά πέραν του ότι είναι ανθεκτικά στην ασφυξία, προκαλούν νανισμό στο εμβόλιο, εισάγουν το δένδρο γρήγορα στην καρποφορία αλλά παρουσιάζουν ασυμφωνία με μερικές ποικιλίες νεκταρινιάς.

Ειδικότερα το Adessoto 101 είναι ένα υποκείμενο που χρησιμοποιείται τελευταία για πυκνές φυτεύσεις ροδακινιάς εξαιτίας των πολλών καλών χαρακτηριστικών του, αλλά ήδη έχουν παρουσιαστεί σοβαρά προβλήματα ασυμφωνίας σε οπωρώνες με ποικιλίες νεκταρινιάς (π.χ. Adesoto x Caldesi 2000). Παρακάτω δίνονται μερικές πληροφορίες για το υποκείμενο Adesoto 101 Puebla (Adesoto 101 - Prunus insititia L. Bullace).

Το υποκείμενο Adesoto 101 είναι δαμάσκηνο (Prunus insititia L. Bullace) που δημιουργήθηκε στον Πειραματικό σταθμό Estación Experimental de Aula Dei, Zaragoza, της Ισπανίας για να χρησιμοποιηθεί ως υποκείμενο της ροδακινιάς (P. persica L.Batsch), της βερικοκιάς (P. armeniaca L.), και της αμυγδαλιάς [P. dulcis (Mill.) D.A. Webb]

Το υποκείμενο αυτό συστήνεται για διάδοση διότι προσαρμόζεται καλά σε ασβεστούχα και συνεκτικά εδάφη, είναι ανθεκτικό στην ασφυξία και χλώρωση εξαιτίας έλλειψης σιδήρου (Fe). Πρωιμίζει την ωρίμανση των καρπών κατά 3-7 ημέρες ειδικά όταν συγκρίνεται με το σπορόφυτο ροδακινιάς και υβρίδια,αμυγδαλοροδακινιάς. Η αποδοτικότητα και το μέγεθος του καρπού είναι υψηλότερη ή παρόμοια με εκείνη των άλλων υποκειμένων.

Το Adesoto 101 είναι κατάλληλο για ζωηρές ποικιλίες ροδακινιάς για να αποφευχθεί η υπερβολική βλάστηση ή έλεγχος της βλάστησης για πυκνή φύτευση και μείωση του κόστους παραγωγής.

Πολλαπλασιάζεται με μοσχεύματα σκληρού ξύλου και με τη μέθοδο της ιστοκαλλιέργειας.

Είναι ανθεκτικό στον νηματώδη Meloidogyne arenaria (Neal) Chitwood, M. incognita (Kofoid and White) Chitwood, και M. javanica (Treub). Η ανάπτυξη του Adesoto 101 επηρεάζεται από τον Pratylenchus vulnus Allen and Jensen, παρόλο που το υποκείμενο αυτό απαιτεί μακρύτερη περίοδο για να δείξει κάποια ζημία σε σχέση με τα υποκείμενα Citation, Montizo, και Saint Julien GF 655. Κατά συνέπεια το Adesoto 101 πιθανόν να είναι περισσότερο ανεκτικό από ότι τα άλλα υποκείμενα.

Η συγγένεια της ροδακινιάς είναι καλύτερη από ότι της νεκταρινιάς με τα υποκείμενα ευρωπαϊκής δαμασκηνιάς. Η συγγένεια με τη βερικοκιά με τις δαμασκηνιές είναι καλύτερη από εκείνη με την ροδακινιά και νεκταρινιά.

(Για περισσότερες πληροφορίες διαβάστε προγενέστερο άρθρο του καθηγητή Μ. Βασιλακάκη, Υποκείμενα πυρηνοκάρπων).

Σε νέους οπωρώνες ροδακινιάς, και συμβατές ποικιλίες νεκταρινιάς, με σχετικά βαρύ έδαφος και επίπεδο συνιστώνται υποκείμενα δαμασκηνιάς ή υβριδίων αυτής και φύτευση των δένδρων σε σαμάρι ύψους τουλάχιστο 50 εκ. πατημένο.
Επίσης, η σωστή κλίση του εδάφους κατά την ισοπέδωση πριν την εγκατάσταση του οπωρώνα και η κατασκευή αποξηραντικών καναλιών είναι απαραίτητα έργα υποδομής για την αποφυγή υπερβολικής υγρασίας στον οπωρώνα.

Ακτινιδιά

Μερικοί οπωρώνες ακτινιδιάς παρουσιάζουν καχεξία, μειωμένη βλάστηση και ξήρανση δένδρων. Επιτόπια εξέταση έδειξε ότι η αιτία είναι η προσβολή των δένδρων από φυτοφθόρα.

Συνιστάται επειγόντως ξελάκκωμα των δένδρων και εφαρμογή βορδιγάλλειου πολτούμε την μάνικα στην βάση του κορμού των δένδρων.

Για την βοήθεια των δένδρων συνιστώνται διαφυλλικοί ψεκασμοί με αμινοξέα.

Σε μελλοντικούς οπωρώνες συνιστώνται οι ίδιες οδηγίες όπως και εκείνες που αφορούν τη ροδακινιά δηλαδή φύτευση σε σαμάρια και τη βελτίωση της στράγγισης του οπωρώνα.

 

Πηγή:blog.farmacon.gr

Copyright © 2017 "Ημαθιώτικη Γη" | All rights reserved | Development by LEONweb