Πρόταση Θεσμικής και Αναπτυξιακής Αναδιοργάνωσης της Ελληνικής Υπαίθρου - Άρθρο της Γεωπόνου Παπαδοπούλου Αναστασίας

Πρόταση Θεσμικής και Αναπτυξιακής Αναδιοργάνωσης της Ελληνικής Υπαίθρου 

Άρθρο της Γεωπόνου Παπαδοπούλου Αναστασίας

-Η Ελλάδα αντιμετωπίζει σημαντικές δημογραφικές και κοινωνικές μεταβολές. Η ερήμωση της υπαίθρου, η αστυφιλία και η μετανάστευση νέων επιστημόνωνέχουν οδηγήσει σε σοβαρή ανισορροπία μεταξύ κέντρου και περιφέρειας. 

-Η ενίσχυση της υπαίθρου αποτελεί πλέον ζήτημα εθνικής σημασίας, καθώςσυνδέεται άμεσα με τη βιώσιμη ανάπτυξη, την κοινωνική συνοχή, τη διατροφική επάρκεια και τη διατήρηση της πολιτιστικής μας ταυτότητας. 

1. Υφιστάμενη Κατάσταση

-Μείωση του πληθυσμού σε αγροτικές περιοχές και εγκατάλειψη χωριών. -Υψηλό ποσοστό νέων επιστημόνων που μεταναστεύουν στο εξωτερικό. -Υποβάθμιση παραγωγικών δραστηριοτήτων και εγκατάλειψη αγροτικής γης. 

-Έλλειψη θεσμικής υποστήριξης, τοπικού σχεδιασμού και μηχανισμών ελέγχουτων αγροτικών ενισχύσεων. 

-Εξάρτηση της υπαίθρου από επιδοτήσεις χωρίς στρατηγικό σχεδιασμό παραγωγής και εμπορίας. 

       2.Πρόταση Παρέμβασης 

2.1 Δημιουργία Τοπικών Κέντρων Ανάπτυξης και Στήριξης (Τ.Κ.Α.Σ.) 

-Σε κάθε κοινότητα ή ομάδα όμορων κοινοτήτων προτείνεται η ίδρυση ΤοπικώνΚέντρων Ανάπτυξης και Στήριξης (Τ.Κ.Α.Σ.), στελεχωμένων με εξειδικευμένο επιστημονικό προσωπικό: 

*Γεωπόνος – για τη βελτίωση της αγροτικής παραγωγής και την προώθηση βιώσιμων καλλιεργειών. 

*Κτηνίατρος – για τη στήριξη της κτηνοτροφίας και την εξασφάλιση υγιούςζωικού κεφαλαίου. 

*Δασολόγος – για την ορθολογική διαχείριση φυσικών πόρων και την προστασία του περιβάλλοντος. 

*Οικονομολόγος – για τη χρηματοοικονομική καθοδήγηση, τη διαχείρισηπρογραμμάτων και την ενίσχυση τοπικών επιχειρήσεων. 

*Ειδικός Πληροφορικής και Μάρκετινγκ Αγροτικών Προϊόντων – για την ψηφιακή προώθηση και την ενίσχυση της εξωστρέφειας της παραγωγής. 

*Ανάλογα με τις ανάγκες κάθε περιοχής, μπορούν να συμμετέχουν και επιπλέον ειδικότητες (π.χ. περιβαλλοντολόγος, κοινωνικός λειτουργός, γεωλόγος, μηχανικός αγροτικής ανάπτυξης κ.ά.).

2.2 Δημιουργία Μικρών Ομάδων Παραγωγών 

-Η σύγχρονη γεωργική ανάπτυξη απαιτεί συνεργασία και συλλογική δράση. 

-Προτείνεται η δημιουργία Μικρών Ομάδων Παραγωγών (Μ.Ο.Π.) σε κάθε κοινότητα ή περιοχή, με τη στήριξη των Τ.Κ.Α.Σ., οι οποίες θα έχουν ως αποστολή: 

-Την οργάνωση της παραγωγής σε συνεργατικά σχήματα για μείωση κόστουςκαι αύξηση ανταγωνιστικότητας. 

-Την από κοινού διαχείριση πόρων, εξοπλισμού και αποθηκευτικών χώρων. 

-Την κατάρτιση και ενημέρωση των μελών σε νέες τεχνολογίες, βιώσιμες πρακτικές και βιολογική καλλιέργεια. 

-Την προώθηση τοπικών προϊόντων με ενιαία ταυτότητα (brand) και εξαγωγικόπροσανατολισμό. 

-Οι ομάδες αυτές θα λειτουργούν με διαφάνεια και δημοκρατικό έλεγχο, ώστεοι παραγωγοί να λαμβάνουν δίκαιη αμοιβή για τον κόπο τους. 

2.3 Δημιουργία Τοπικών Ταμείων Διαχείρισης Επιδοτήσεων (Τ.Τ.Δ.Ε. Κ.Υ.Δ.) 

-Προτείνεται η ίδρυση, σε κάθε κοινότητα ή δημοτική ενότητα, Τοπικού Ταμείου Διαχείρισης Επιδοτήσεων και Ενισχύσεων Αγροτικής Ανάπτυξης (Τ.Τ.Δ.Ε. Κ.Υ.Δ.), με σκοπό: 

-Την ορθή διαχείριση και εποπτεία των αγροτικών επιδοτήσεων που καταβάλλονται μέσω Ο.Π.Ε.Κ.Ε.Π.Ε. 

-Την αποτροπή ατασθαλιών, καταχρήσεων και εικονικών δηλώσεων καλλιεργειών. 

-Την άμεση πληρωμή των πραγματικών παραγωγών που καλλιεργούν και παράγουν. 

-Την παρακολούθηση της αξιοποίησης των χρημάτων ώστε να κατευθύνονται στην παραγωγική διαδικασία. 

-Τα Ταμεία αυτά θα λειτουργούν με διαφάνεια και κοινωνικό έλεγχο, υπό την εποπτεία των Τ.Κ.Α.Σ. και του Υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης, αξιοποιώντας ψηφιακές πλατφόρμες για πλήρη ιχνηλασιμότητα και έλεγχο. 

         3.Στόχοι της πρότασης 

-Αναζωογόνηση της υπαίθρου και επαναφορά της παραγωγικής δραστηριότητας. 

-Δημιουργία νέων θέσεων εργασίας και κινήτρων για επιστροφή των νέων στηνπεριφέρεια. 

-Αξιοποίηση του επιστημονικού δυναμικού που σήμερα παραμένει αναξιοποίητο ή μεταναστεύει. 

-Διασφάλιση διαφάνειας και δικαιοσύνης στη διαχείριση των αγροτικών ενισχύσεων. 

-Ενίσχυση της τοπικής οικονομίας και κοινωνικής συνοχής μέσωσυνεργατικώνσχημάτων.

4. Αναμενόμενα Οφέλη

-Αντιστροφή της ερήμωσης των χωριών και ενίσχυση του τοπικού πληθυσμού. -Επαναπατρισμός νέων επιστημόνων και εξειδικευμένων επαγγελματιών. -Δημιουργία ισχυρών τοπικών πυρήνων ανάπτυξης που θα στηρίζουν τον πρωτογενή τομέα. 

-Ενίσχυση της εμπιστοσύνης των πολιτών προς το κράτος μέσω διαφάνειαςστη διαχείριση επιδοτήσεων. 

-Διασφάλιση βιώσιμης ανάπτυξης και προστασίας του φυσικού περιβάλλοντος. 

5. Συμπέρασμα

-Η αναγέννηση της ελληνικής υπαίθρου δεν είναι μόνο οικονομική επιταγή, είναι πολιτιστική και εθνική αναγκαιότητα. 

-Η δημιουργία τοπικών κέντρων ανάπτυξης, ομάδων παραγωγών και διαφανών μηχανισμών διαχείρισης των ενισχύσεων θα θέσει τα θεμέλια για μια νέα αγροτική Ελλάδα: παραγωγική, δίκαιη, εξωστρεφή και βιώσιμη. -Η Ελλάδα μπορεί να ξανακερδίσει την ισορροπία της μόνο αν στηριχθεί στους ανθρώπους της γνώσης και της δημιουργίας στους ανθρώπους που αγαπούν, ζουν και εργάζονται στην ύπαιθρο.