Τίτλοι:
Χρήστος Βοργιάδης

Χρήστος Βοργιάδης

URL Ιστότοπου:

Πνευμονικό οίδημα - Που οφείλεται και ποια τα συμπτώματα που πρέπει να προσέξουμε

Πνευμονικό οίδημα είναι μια κατάσταση που προκαλείται από την συσσώρευση υγρού στους πνεύμονες. Αυτό το υγρό συλλέγεται στους πολυάριθμους θύλακες αέρα στους πνεύμονες, καθιστώντας δύσκολη την αναπνοή.
 
 
Στις περισσότερες περιπτώσεις, το πνευμονικό οίδημα οφείλεται σε καρδιακά προβλήματα. Αλλά υγρό στον πνεύμονα μπορεί να συσσωρευθεί και για άλλους λόγους, συμπεριλαμβανομένης της πνευμονίας, της έκθεσης σε ορισμένες τοξίνες και φάρμακα, ενός τραύματος στο θωρακικό τοίχωμα, την έντονη σωματική άσκηση ή την μόνιμη διαβίωση σε μεγάλα υψόμετρα.
 
Η συσσώρευση υγρού στον πνεύμονα που αναπτύσσεται ξαφνικά (οξύ πνευμονικό οίδημα) είναι μια επείγουσα ιατρική κατάσταση που απαιτεί άμεση περίθαλψη. Αν και αυτό μερικές φορές μπορεί να αποδειχθεί μοιραίο για την ζωή του ασθενούς, οι προοπτικές βελτιώνονται, όταν λάβετε άμεση θεραπεία τόσο για το πνευμονικό οίδημα, όσο και για το υποκείμενο πρόβλημα που το προκαλεί.
 
Συμπτώματα
Ανάλογα με την αιτία, τα συμπτώματα του πνευμονικού οιδήματος μπορεί να εμφανιστούν απότομα ή να εξελιχθούν σταδιακά με την πάροδο του χρόνου.
 
Οξύ πνευμονικό οίδημα – συμπτώματα
Ακραία δύσπνοια ή δυσκολία στην αναπνοή, που επιδεινώνεται όταν ξαπλώνετε
Αίσθημα πνιγμού
Συριγμός ή λαχάνιασμα
Άγχος, ανησυχία
Βήχας που παράγει αφρώδη πτύελα, τα οποία μπορεί να έχουν και αίμα
Πόνος στο στήθος (εάν το πνευμονικό οίδημα προκαλείται από καρδιακές παθήσεις)
Καρδιακή αρρυθμία, ταχυπαλμία
Εάν παρουσιάσετε οποιοδήποτε από αυτά τα σημεία ή συμπτώματα, καλέστε το 166 ή ζητήστε επείγουσα ιατρική βοήθεια αμέσως. Το οξύ πνευμονικό οίδημα μπορεί να αποβεί μοιραίο αν δεν αντιμετωπιστεί άμεσα.
 
Χρόνιο πνευμονικό οίδημα – συμπτώματα
Περισσότερη δύσπνοια από το κανονικό όταν είστε σωματικά δραστήριοι.
Δυσκολία στην αναπνοή κατά την άσκηση.
Δυσκολία στην αναπνοή όταν είστε ξαπλωμένοι.
Συριγμός.
Ξυπνάτε μέσα στη νύχτα με “κομμένη την ανάσα”, αίσθηση που μπορεί να απομακρύνεται όταν κάθεστε.
Ταχεία αύξηση του σωματικού βάρους, όταν το πνευμονικό οίδημα αναπτύσσεται ως αποτέλεσμα της συμφορητικής καρδιακής ανεπάρκειας Πρόκειται για μια κατάσταση κατά την οποία η καρδιά δεν αντλεί αρκετό αίμα για να καλύψει τις ανάγκες του σώματός σας. Η αύξηση του σωματικού βάρους είναι από τη συσσώρευση υγρών στο σώμα σας, ειδικά στα πόδια σας.
Πρήξιμο στα κάτω άκρα.
Κόπωση.
Πνευμονικό οίδημα από μόνιμη διαβίωση σε μεγάλο υψόμετρο – συμπτώματα
Δύσπνοια μετά από κόπωση, η οποία εξελίσσεται σε δύσπνοια και σε κατάσταση ηρεμίας
Βήχας
Δυσκολία στο περπάτημα στην ανηφόρα, η οποία εξελίσσεται σε δυσκολία στο περπάτημα ακόμα και σε επίπεδες επιφάνειες
Πυρετός
Βήχας που παράγει αφρώδη πτύελα, τα οποία μπορεί να έχουν και αίμα
Καρδιακή αρρυθμία, ταχυπαλμία
Δυσφορία στο στήθος
Πονοκέφαλοι, οι οποίοι μπορεί να είναι και το πρώτο σύμπτωμα
 

Σωστή εφαρμογή Καλίου (Επιφανειακή και διαφυλλική) - Ποια η δοσολογία και ο κατάλληλος χρόνος εφαρμογής του

Στην προσπάθεια να προσεγγίσουμε τις ανάγκες των καλλιεργειών σε Κάλιο, θα πρέπει να λάβουμε υπ’όψιν 4 βασικές αρχές: τη σωστή πηγή Καλίου, τη σωστή δοσολογία, το σωστό χρόνο και τη σωστή εφαρμογή.

Με αυτόν τον τρόπο μπορούμε να μειώσουμε τον κίνδυνο της απώλειας των θρεπτικών στοιχείων από τα φυτά. Η συμπεριφορά του στοιχείου του Καλίου στο έδαφος είναι διαφορετική σε σχέση με αυτή του Αζώτου ή του Φωσφόρου.

Ενώ λοιπόν, μερικοί από τους ίδιους παράγοντες επηρεάζουν τις προαναφερθείσες βασικές αρχές, η ικανότητα του εδάφους να παρέχει και να αποθηκεύει το Κάλιο είναι αρκετά δυναμική.

Η διαθεσιμότητα του Καλίου στο έδαφος εξαρτάται από τον τύπο του πηλού του εδάφους, την ανταλλαγή των κατιόντων, την ηλεκτρική αγωγιμότητα, την οργανική ύλη αλλά και τα επίπεδα υγρασίας και θερμοκρασίας του εδάφους.

Τα φυτά απαιτούν ποσότητες Καλίου ανάλογες με αυτές του Αζώτου. Η παρουσία του Καλίου στο φυτό ενεργοποιεί ένζυμα, παίρνει μέρος στην πρωτεϊνοσύνθεση, στη φωτοσύνθεση, στην κυκλοφορία του νερού, στην κίνηση των στομάτων και στη μεταφορά στο φλοίωμα.

Τα επίπεδα Καλίου συνδέονται με την αφυδάτωση και τη μάρανση των φυτών καθώς επίσης με την παρουσία των εχθρών και το κατά πόσο το φυτό επηρεάζεται δυσμενώς από αυτoύς.

Γενικά, όταν μία καλλιέργεια αναπτύσσεται σε εδάφη με ανεπάρκεια Καλίου, τότε οι αποδόσεις είναι χαμηλότερες των αναμενόμενων και δεν είναι σε θέση τα φυτά να χρησιμοποιήσουν ικανοποιητικά και αποτελεσματικά το νερό και το Άζωτο.

Κατά τη διαχείριση του Καλίου και του Αζώτου, πέραν την παραγωγής, αυτό που σίγουρα μας ενδιαφέρει είναι οι απώλειες της καλλιέργειας τόσο σε νερό όσο και σε αέρα. Μελετώντας το Κάλιο, εστιάζουμε στην ουσία στην προσφορά και στη διαθεσιμότητα του στοιχείου.

Οι 4 βασικές αρχές (4Rs) που πρέπει να λάβουμε υπ’όψιν κατά την καλιούχο λίπανση είναι:

4RS

✔  Η σωστή πηγή Καλίου:

Όταν το Κάλιο διοχετεύεται στην καλλιέργεια μέσω των λιπασμάτων, αυτό είναι πάρα πολύ διαλυτό και διαλύεται ταχύτατα όταν υπάρξει η απαιτούμενη εδαφική υγρασία. Από τη στιγμή που το λίπασμα διαλυθεί στο έδαφος, το διαθέσιμο Κάλιο για τη θρέψη των φυτών παραμένει το ίδιο για όλες τις πηγές τροφοδοσίας του στοιχείου.

Το θρεπτικό στοιχείο που συνοδεύει το Κάλιο στην αντίστοιχη πηγή τροφοδοσίας του θα αλλάξει τη διαλυτότητα, το Ph, το επίπεδο αλατότητας κ.α.

Το Χλωριούχο Κάλιο (KCL), είναι το πιο ευρέως χρησιμοποιούμενο καλιούχο λίπασμα εξαιτίας του χαμηλού κόστους και της υψηλότερης συγκέντρωσής του σε Κάλιο σε σχέση με άλλες πηγές Καλίου. Ωστόσο, υψηλές συγκεντρώσεις αλάτων από χλωριούχα λιπάσματα, μπορούν να κάψουν τις καλλιέργειες εάν οι δοσολογία, τα επίπεδα χλωρίου στο έδαφος καθώς επίσης και η σωστή εφαρμογή του λιπάσματος δε ληφθούν υπ’όψιν.

Η ευαισθησία των καλλιεργειών στο χλώριο μπορεί να εμφανίζει διακυμάνσεις ανάμεσα στα διαφορετικά φυτικά είδη. Σαφώς θα πρέπει να λάβουμε αρχικά υπ’όψιν την ευαισθησία της καλλιέργειας στο χλώριο, τις συνθήκες υγρασίας του εδάφους και τα εδαφικά επίπεδα χλωρίου πριν επιλέξουμε την κατάλληλη πηγή Καλίου.

✔  Σωστή δοσολογία:

Η διαθεσιμότητα του Καλίου στο έδαφος καθορίζεται κατά πολύ από την ορυκτολογική σύνθεση του εδάφους: περιεκτικότητα σε άλατα, άργιλο και ιλύ. Επιπροσθέτως, η περιεκτικότητα του εδάφους σε οργανική ουσία μπορεί να παίξει καθοριστικό ρόλο στην κίνηση του Καλίου στο έδαφος.

K

✔  Κατάλληλος χρόνος:

Η αποτελεσματικότερη απορρόφηση του καλίου από την καλλιέργεια μπορεί να επιτευχθεί με τη σωστή χρονική στιγμή εφαρμογής του καλιούχου λιπάσματος. Σε εδάφη υψηλής CEC, μία και μόνη εφαρμογή λιπάσματος είναι αρκετή, διότι το έδαφος είναι σε θέση να συγκρατήσει το Κάλιο και να το μετατρέψει στην κατάλληλη μορφή απορρόφησής του από το φυτό. Για τα εδάφη με χαμηλή CEC, οι διαδοχικές εφαρμογές λιπάσματος μπορούν να βελτιώσουν τη χρήση του Καλίου και να μειώσουν την πιθανή απώλειά του λόγω απορροής.

Οι διαδοχικές εφαρμογές του Καλίου, συμπεριλαμβανομένων και διαφυλλικών εφαρμογών, είναι οι περισσότερο ωφέλιμες όταν η καλλιέργεια έχει μία σταθερή ζήτηση για Κάλιο καθ’όλη την καλλιεργητική περίοδο.

Καλλιέργειες όπως το βαμβάκι και η σόγια, προσλαμβάνουν μικρότερες ποσότητες Καλίου κατά τη διάρκεια της καλλιεργητικής περιόδου, ενώ το βαμβάκι έχει υψηλές απαιτήσεις σε Κάλιο στις αρχές της ανάπτυξής του πριν ακόμη ξεκινήσει η ανάπτυξη της ξηράς ύλης. Η εδαφική υγρασία επηρεάζει το πώς και το αν το Κάλιο μετακινηθεί μέσω της διάλυσής του προς τις ρίζες του φυτού ώστε τελικά να απορροφηθεί από το φυτό.

Index3Articl3SporoiMax14

✔  Σωστή εφαρμογή:

Το εδαφικό Κάλιο μετακινείται καθώς και το νερό μετακινείται μέσα στο φυτό από τη στιγμή που οι ρίζες δημιουργούν οσμωτική πίεση έτσι ώστε να μετακινηθεί το νερό μέσα στο έδαφος. Αυτή η σχέση μεταξύ Καλίου και νερού μας δίνει σίγουρα σημαντικές πληροφορίες για το πού πρέπει να τοποθετήσουμε το καλιούχο λίπασμα. Σε εδάφη με υψηλή CEC, εφαρμογές λιπασμάτων οι οποίες δεν ενσωματώνονται μπορεί να οδηγήσουν στην εδαφική διαστρωμάτωση του Καλίου, στην περιορισμένη κίνησή του και σε χαμηλή απορρόφηση του στοιχείου από τα φυτά επειδή οι ρίζες πότε δεν είναι άμεσα συνδεδεμένες με το Κάλιο που εφαρμόζεται στην καλλιέργεια.

Η ελαφρά ενσωμάτωση του λιπάσματος ή η εφαρμογή σε ζώνες στην περίπτωση εδαφών με υψηλή CEC, θα βελτιώσει την ικανότητα των ριζών να προσλάβουν το στοιχείο. Ωστόσο, όταν εφαρμόζουμε Κάλιο σε ζώνες, είναι πολύ σημαντικό να το εφαρμόζουμε αρκετά μακριά από το σπόρο έτσι ώστε να μην υπάρξει κίνδυνος να επηρεαστεί αρνητικά η βλάστηση του σπόρου ή η ανάπτυξη του φυταρίου.

Η επιφανειακή εφαρμογή του Καλίου χωρίς καθόλου ενσωμάτωση θα μπορούσε να είναι πιο αποτελεσματική στην περίπτωση εδαφών με χαμηλή CEC, λόγω υψηλότερων ρυθμών αποστράγγισης και χαμηλότερης ικανότητας απορρόφησης του Καλίου που μπορούν να συνεισφέρουν στην κίνηση του Καλίου σε χαμηλότερα τμήματα του εδαφικού προφίλ.

Οι διαφυλλικές εφαρμογές του Καλίου είναι πιο συχνά εφαρμοζόμενες στην περίπτωση που μία καλλιέργεια έχει σταθερές ανάγκες σε Κάλιο στη διάρκεια της καλλιεργητικής περιόδου και όταν το Κάλιο στρωματοποιείται στα ανώτερα εδαφικά στρώματα, ή όταν λιπαίνουμε φυτά με βαθειά ριζικά συστήματα.

 Πηγή: Nutrientstewardship.com , blog.farmacon.gr

Έμειναν στο 1-1 Αργεντινή και Ισλανδία - Μοιραίος ο Μέσι

Στραβοπάτησε η Αργεντινή στον πρώτο από τους 3 αγώνες των ομίλων, καθώς αναδείχθηκε ισόπαλη 1-1 με την Εθνική ομάδα της Ισλανδίας που αποδείχθηκε σκληρό καρύδι κοιτώνας στα μάτια την "μεγάλη" σε όνομα ομάδα της Αργεντινής.

Να αναφέρουμε ότι το σκορ άνοιξε ο Αγουέρο στο 19΄ για να ισοφαρίσει ο Φινμπόγκασον στο 23΄ για την Ισλανδία, ενώ ο Μέσι στο 64' δεν κατάφερε να σκοράρει από το σημείο του πέναλτι.

Παίζοντας αρκετά έξυπνα και έχοντας ένα καλό και μαχητικό σύνολο οι Ισλανδοί έδειξαν ότι δεν βρίσκονται τυχαία στο Μουντιάλ και ότι είναι υπολογίσημη δύναμη.

Την κατοχή της μπάλας είχε η Αργεντινή παρ ΄ όλα αυτά δεν είχε πολλές φάσεις για γκολ.


Οι συνθέσεις των ομάδων

Αργεντινή (Χόρχε Σαμπαόλι): Καμπαγιέρο, Σάλβιο, Οταμέντι, Ρόχο, Ταγλιαφίκο, Μαστσεράνο, Μπίγλια (54΄ Μπανέγα), Μέσα (84΄ Ιγκουαΐν.), Μέσι, Ντι Μαρία (75΄ Παβόν), Αγουέρο.

Ισλανδία (Χέϊμιρ Χάλγκριμσον): Χάλντορσον, Σέβαρσον, Ρ. Σίγκουρντσον, Άρνασον, Μάγκνουσον, Γκούντμουντσον (64΄ Γκίσλασον), Μπιάρνασον, Γκ. Σίγκουρντσον, Γκούναρσον (76΄ Σκούλασον), Χάλφρεντσον, Φινμπόγκασον (89΄ Σίγκουρντσον).

Τα είδη των καυτερών πιπεριών - Οφέλη και οι παρενέργειες

Οι καυτερές πιπεριές παραμένουν σταθερά στην κορυφή των φαρμακευτικών βοτάνων. Η καταγωγή τους είναι από την Κεντρική και Νότια Αμερική και οι θεραπευτικές τους ιδιότητες είναι από τις πλέον κατάλληλες, για την αντιμετώπιση διαφόρων προβλημάτων υγείας. Ταυτόχρονα, έχουν υψηλή περιεκτικότητα σε καψαϊκίνη, μια ουσία που τους χαρίζει έντονη και πικάντικη γεύση. Χρησιμοποιούνται στη μαγειρική, δίνοντας μια ιδιαίτερη πινελιά στα φαγητά, και προσφέρουν εντυπωσιακά οφέλη στην υγεία.

 

Οι καυτερές πιπεριές μπορούν να χρησιμοποιηθούν είτε ωμές, είτε αποξηραμένες ως καρύκευμα. Το μπαχαρικό τους αποτελεί ένα από τα κύρια συστατικά της μεσογειακής διατροφής. Εμπλουτίζουν τη γεύση και συνοδεύουν πιάτα κρεατικών, διάφορα είδη αλλαντικών και τυριών, σάλτσες και πολτούς . Η καυστικότητά τους υπολογίζεται σύμφωνα με την κλίμακα Scoville (Σκοβίλ) SHU.

Επιλέξτε μια από τις ενότητες του πίνακα περιεχομένων κάνοντας κλικ [Εμφάνιση]

Είδη από καυτερές πιπεριές

Η πιπεριά, ως φυτό, απαριθμεί περίπου 200 διαφορετικά είδη που ποικίλουν ανάλογα με το μέγεθος, το χρώμα και τον βαθμό καυτερής γεύσης. Οι καυτερές πιπεριές ανήκουν στην οικογένεια των καψικών και μερικές από αυτές βρίσκονται παρακάτω:

Πάπρικα

Η βοτανολογική ονομασία του συγκεκριμένου είδους πιπεριάς είναι Capsicum Annuum. Έχει πολλά είδη με μικρές διαφορές, οι οποίες ποικίλουν ανά περιοχή. Αν και σε όλους μας είναι γνωστή η γλυκιά πάπρικα, το είδος της κατ’εξοχήν ανήκει στις καυτερές πιπεριές. Αυτή προέκυψε το 1920, χάρη στην παρέμβαση ενός Ούγγρου καλλιεργητή, ο οποίος εμβολίασε το φυτό.

Οι πιπεριές, μόλις ωριμάσουν, συλλέγονται, αποξηραίνονται και κονιορτοποιούνται, διατηρώντας το χαρακτηριστικό κόκκινο χρώμα. Η πάπρικα θεωρείται το εθνικό μπαχαρικό της Ουγγαρίας και οι Ούγγροι το χρησιμοποιούν στο γκούλας, το παραδοσιακό φαγητό τους. Επιπλέον, καλλιεργείται και σε άλλες περιοχές της Ευρώπης, όπως Σερβία, Ρουμανία, Ισπανία, Πορτογαλία, βόρεια Ελλάδα, καθώς και στην Λατινική Αμερική.

Μπούκοβο

Η επίσημη ονομασία αυτού του είδους καυτερής πιπεριάς ονομάζεται Capsicum frutescens. Το όνομά της προέρχεται από την σερβική λέξη «bukva», η οποία σημαίνει «οξιά». Το Μπούκοβο ήταν ένα χωριό της Γιουγκοσλαβίας, στο κέντρο ενός δάσους με οξιές, κοντά στα σύνορα με την Φλώρινα και τις Πρέσπες. Η ποικιλία αυτή καλλιεργείται σε όλη τη Μεσόγειο. Ο καρπός της συλλέγεται, αποξηραίνεται και ο σπόρος της γίνεται νιφάδες. Το μπούκοβο ή το «μεσογειακό τσίλι», όπως συνήθως το αποκαλούμε, είναι ένα από τα πιο διάσημα καρυκεύματα και δίνει καυτερή γεύση και δυνατό άρωμα στα φαγητά. Αν και ανήκει επίσημα στις καυτερές πιπεριές, μπορούμε να βρούμε και γλυκές νιφάδες. Χρησιμοποιείται στην παρασκευή αλλαντικών και αναδεικνύει κρεατικά και σούπες.

Καγιέν (Cayenne)

Το πιπέρι καγιέν, γνωστό και ως μπαχαρικό Γουινέας (Guinea spice) πήρε το όνομά του από την πόλη Cayenne (Καγιέν) της γαλλικής Γουιάνας. Προέρχεται από τις πιπεριές τσίλι, οι οποίες ξεκίνησαν από την Κεντρική και Νότια Αμερική και διαδόθηκαν στην Ευρώπη περί τον 15ο αιώνα, χάρη στον Χριστόφορο Κολόμβο. Ανήκουν και αυτές στο γένος Capsicum Annuum, ενώ κατέχουν μια πολύ υψηλή θέση στον δείκτη καυστικότητας SHU, περίπου 30.000-50.000 μονάδες. Επειδή είναι πολύ καυτερές, μόλις ωριμάσουν, συλλέγονται, αποξηραίνονται και αλέθονται. Από αυτό το άλεσμα προκύπτει το πιπέρι καγιέν, το οποίο χρησιμοποιείται ως μπαχαρικό, και διατίθεται στο εμπόριο σε διάφορες προσμίξεις, οι οποίες ρυθμίζουν την καυστικότητα του. Είναι πολύ δημοφιλές στην μεξικάνικη και ινδική κουζίνα, ενώ στην ευρωπαϊκή κουζίνα χρησιμοποιείται με μικρότερη συχνότητα, ολοκληρώνοντας ένα απλό πιάτο.

Τσίλι (Chili)

Η πιπεριά τσίλι (chili pepper), ή σύμφωνα με την βοτανολογική της ονομασία Capsicum Solanaceae, είναι ένα φυτό ιθαγενές της Κεντρικής και Νότιας Αμερικής. Η καλλιέργεια της, σύμφωνα με αρχαιολογικά ευρήματα στο Εκουαδόρ, μετράει περίπου 6.000 χρόνια. Έγινε γνωστή στους Ευρωπαίους , χάρη στα ταξίδια του Χριστόφορου Κολόμβου, ο οποίος τις συνάντησε στις Αντίλλες και τις ξεχώρισε για την πικάντικη γεύση τους, που θύμιζε πιπέρι. Έχουν το σχήμα κέρατου, λόγω της μυτερής τους κατάληξης και διακρίνονται σε πράσινες, κίτρινες και κόκκινες, από τις οποίες προέρχεται το πιπέρι καγιέν. Έχουν υψηλή περιεκτικότητα σε καψαϊκίνη, ενώ η τιμή τους στον δείκτη καυστικότητας SHU είναι 1.200 έως 1.600 μονάδες.

Χαμπανέρο (Habaneros)

Το όνομά της συγκεκριμένης πιπεριάς σημαίνει «που προέρχεται από την Αβάνα». Η πιπεριά Χαμπανέρο (habanero) είναι από τις πιο καυτερές πιπεριές τον κόσμο, με καυστικότητα στην κλίμακα SHU από 100.000 έως 350.000 μονάδες. Προέρχεται από την Νότια Αμερική και την περιοχή του Αμαζονίου, αλλά η φήμη της εξαπλώθηκε λόγω της εκτεταμένης χρήσης της στο Μεξικό. Εάν παραβλέψει κανείς πόσο καυτερή είναι, η γεύση της έχει κάτι φρουτώδες. Η πιπεριά χαμπανέρο χρησιμοποιείται στην κουζίνα της Λατινικής Αμερικής, αλλά και σε πολλά Ασιατικά πιάτα. Βρίσκει εφαρμογή σε πολλές καυτερές σάλτσες, εκτοξεύοντας την γεύση και την ένταση των πιάτων.

Χαλαπένιο (Jalapeno)

Η πιπεριά χαλαπένιο (jalapeno) είναι από τις πιο διάσημες καυτερές πιπεριές, λόγω της περιορισμένης καυστικότητας της. Είναι δηλαδή τόσο πικάντικη, ώστε να απευθύνεται στο ευρύ κοινό, ακόμα και σε αυτούς που αποφεύγουν τα πολύ καυτερά. Το όνομά της προέρχεται από την πόλη Xalapa, του Μεξικό, στην οποία άρχισε να καλλιεργείται. Ανήκει και αυτή στο γένος Capsicum Annuum και φτάνει τις 20.000 μονάδες στον δείκτη καυστικότητας. Έχει πράσινο χρώμα, είναι μεσαίου μεγέθους, μακρόστενη και με στρογγυλεμένη άκρη. Χρησιμοποιείται σε πολλές παραδοσιακές συνταγές της Μεξικάνικης κουζίνας ή σε σάλτσες και αποτελεί εξαιρετική πηγή βιταμίνης C, βιταμίνης Β6, βιταμίνης Ε και βιταμίνης Κ. Οι πιπεριές χαλαπένιος κυκλοφορούν στο εμπόριο είτε φρέσκιες, είτε σε κονσέρβα, ενώ αποξηραμένες ονομάζονται chipotle chili.

Carolina Reaper

Η πιπεριά Carolina reaper είναι η πιο καυτερή στον κόσμο και «καίει» ακόμα και τους πιο φανατικούς λάτρεις του πικάντικου. Δικαίως κρατά τα σκήπτρα της καυστικότητας, με την κλίμακα SHU να αγγίζει μέχρι και τις 2.200.000 μονάδες, γι’αυτό και κατέχει την 1η θέση στο World Guinness Records. Κατά την χρήση της είναι απαραίτητη η χρήση γαντιών. Σε περίπτωση επαφής των χεριών με την πιπεριά και κατόπιν με τα μάτια, θα προκληθεί έντονο κάψιμο και ερεθισμός. «Ο χάρος από την Καρολάινα» όπως λέγεται, θα απογειώσει κάθε συνταγή που απευθύνεται στους πιο απαιτητικούς.

Ταμπάσκο (Tabasco)

Η πιπεριά Tabasco κατάγεται από το Μεξικό, την πατρίδα του πικάντικου φαγητού. Σύμφωνα με τον δείκτη καυστικότητας SHU, συγκεντρώνει περί τις 50.000 μονάδες και έτσι κατοχυρώνει επάξια την 4η θέση. Είναι μια από τις πιο καυτερές πιπεριές στον κόσμο, και είναι ιδιαίτερα γνωστή για την σάλτσα της. Η σάλτσα tabasco παρασκευάστηκε για πρώτη φορά στη Λουιζιάνα των Ηνωμένων Πολιτειών, στα μέσα του 19ου αιώνα. Η παραγωγή της, από τότε και στο εξής, συνεχίζεται αμείωτα, και η συνταγή της παραμένει μυστική. Βασικά της συστατικά, πέραν της πιπεριάς, είναι το γαλλικό λευκό ξύδι και το αλάτι.

Οφέλη για τον οργανισμό

Όλες οι καυτερές πιπεριές έχουν ένα κοινό χαρακτηριστικό: την καψαϊκίνη. Η καψαϊκίνη είναι η ουσία που τους προσδίδει αυτήν την πικάντικη γεύση, αλλά διαθέτει και μια σειρά από φαρμακευτικές ιδιότητες. Αποδεδειγμένα, μειώνουν την θνησιμότητα κατά 13% και θεωρούνται ένα από τα μυστικά της μακροζωίας. Μερικές από τις ευεργετικές τους ιδιότητες είναι οι παρακάτω:

Είναι πλούσιες σε θρεπτικά συστατικά

Οι καυτερές πιπεριές είναι πλούσιες σε βιταμίνη Α, Β6, C, K, E, φολλικό οξύ και μαγγάνιο. Περιέχουν ισχυρά αντιοξειδωτικά που θωρακίζουν και αποτοξινώνουν τον οργανισμό. Ταυτόχρονα, προστατεύουν από τις ελεύθερες ρίζες, στις οποίες οφείλονται διάφορες ασθένειες.

Έχει αναλγητική δράση

Η καψαϊκίνη αποτελεί κύρια ουσία των αναλγητικών φαρμάκων. Χρησιμοποιείται σε έμπλαστρα και αλοιφές για την ανακούφιση του πόνου, σε καρκινοπαθείς που υποφέρουν από πόνους ή σε άτομα που πάσχουν από φλεγμονώδεις νόσους. Η ουσία απελευθερώνεται γρήγορα και δρα σε συγκεκριμένες απολήξεις των νεύρων.

Ενισχύουν τον μεταβολισμό

Μια από τις βασικές ιδιότητες της καψαϊκίνης είναι η τόνωση του μεταβολισμού, μέσω της θερμογένεσης. Μέσω αυτής της διαδικασίας, ουσιαστικά, αυξάνεται η θερμότητα στο σώμα, με αποτέλεσμα  να αυξάνεται και η καύση θερμίδων ανά ημέρα. Σύμφωνα με έρευνες, άνθρωποι που συμπεριλάμβαναν καθημερινά στο πρωινό τους καψαϊκίνη, έκαιγαν περίπου 51% περισσότερες θερμίδες από τους υπόλοιπους.

Αυξάνουν το αίσθημα κορεσμού

Πολλές μελέτες έχουν δείξει, ότι οι άνθρωποι που εντάσσουν στην διατροφή τους καυτερές πιπεριές, τείνουν να αισθάνονται χορτασμένοι για περισσότερη ώρα και να τρώνε λιγότερο. Με άλλα λόγια, η καψαϊκίνη συμβάλλει στην μείωση της πείνας. Αυτό συμβαίνει, γιατί μειώνεται η παραγωγή της γκρελίνης, της ορμόνης, δηλαδή, που δημιουργεί το αίσθημα της πείνας.

Βοηθούν στην καλή λειτουργία του πεπτικού συστήματος

Τα μπαχαρικά και τα ενεργά συστατικά τα οποία περιέχουν, βοηθούν στην θωράκιση του στομάχου ενάντια σε διάφορες λοιμώξεις και στην αύξηση της πεπτικής παραγωγής υγρών, που διευκολύνουν την πέψη. Εσφαλμένα υπάρχει η άποψη ότι τα μπαχαρικά δημιουργούν έλκος και επιβαρύνουν τις στομαχικές λειτουργίες. Στην πραγματικότητα συμβαίνει το ακριβώς αντίθετο. Οι καυτερές πιπεριές μειώνουν τον κίνδυνο έλκους του στομάχου, όταν αυτές καταναλώνονται με μέτρο και όχι ανεξέλεγκτα. Να τονίσουμε, πως δεν ισχύει το ίδιο, σε περιπτώσεις ασθενών, που ήδη έχουν έλκος ή αντιμετωπίζουν άλλα προβλήματα με το στομάχι τους, και ως εκ τούτου πρέπει να είναι πολύ προσεκτικοί με την κατανάλωση οποιουδήποτε μπαχαρικού.

Μειώνουν την αρτηριακή πίεση και την εμφάνιση εγκεφαλικού ή εμφράγματος

Τα υψηλά επίπεδα αρτηριακής πίεσης απασχολούν το 40% των ανθρώπων που είναι άνω των 25 ετών. Μελέτη σε ποντίκια με αρτηριακή πίεση έχει δείξει, ότι η κατανάλωση μπαχαρικών με υψηλό ποσοστό καψαϊκίνης συνέβαλε στην σταδιακή μείωση της. Ωστόσο, τα παραπάνω αποτελέσματα ενδέχεται να έχουν διαφορετικό ποσοστό επιτυχίας στους ανθρώπους. Παράλληλα, σύμφωνα με άλλη μελέτη, ο μέσος καταναλωτής καυτερών πιπεριών, παρόλο που πίνει και καπνίζει, έχει χαμηλότερη χοληστερίνη και καλύτερη λειτουργία του κυκλοφορικού συστήματος. Με αποτέλεσμα, να μειώνεται και η πιθανότητα εμφάνισης εγκεφαλικού ή εμφράγματος.

Μειώνει τον κίνδυνο εμφάνισης καρκίνου

Η ασθένεια του καρκίνου συνδέεται με την συνεχή κυτταρική ανάπτυξη. Μελέτες σε ζώα έδειξαν, ότι η καψαϊκίνη επιτίθεται στην διαδικασία ανάπτυξης καρκινικών κυττάρων. Το 80% των καρκινικών κυττάρων αυτοκαταστράφηκε, ενώ οι καρκινικοί όγκοι μειώθηκαν.

Αντενδείξεις

Παρά τα σημαντικά οφέλη που προσδίδουν οι καυτερές πιπεριές στον οργανισμό, υπάρχουν μερικές αντενδείξεις που καλό είναι να λάβουμε υπόψη. Η υπερβολική κατανάλωση τους συνδέεται με τον αυξημένο κίνδυνο της εμφάνισης καρκίνου του στομάχου. Σύμφωνα με την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, τα υψηλά ποσοστά καψαϊκίνης επιφέρουν οξειδωτική βλάβη στο DNA, ειδικά σε άτομα που υποφέρουν από σπαστική κολίτιδα. Επιπλέον, μελέτες δείχνουν ότι είναι τοξική σε μεγάλες ποσότητες. Στα συμπτώματα δηλητηρίασης από καψαϊκίνη συγκαταλέγεται η αναπνευστική δυσχέρεια, οι σπασμοί και η κυάνωση. Στην πραγματικότητα, αυτό μπορεί να συμβεί κυρίως λόγω της χρήσης κάποιου διαλύματος. Μόνο αν κάποιος καταναλώσει πάνω από 2 λίτρα καυτερής σάλτσας, κινδυνεύει να ξεπεράσει το τοξικό όριο. Τέλος, οι τροφές με υψηλή συγκέντρωση καψαϊκίνης θεωρούνται εθιστικές. Αυτό συμβαίνει γιατί ο εγκέφαλος συγχέει το κάψιμο με το αίσθημα του πόνου και ξεκινά την παραγωγή ενδορφινών. Οι ενδορφίνες προκαλούν προσωρινή ευφορία, ταχυκαρδία, έκκριση σάλιου και ιδρώτα.

 

Πηγή:votanonkipos.gr

Συνδρομή σε αυτήν την τροφοδοσία RSS

Για να σας εξασφαλίσουμε μια εξατομικευμένη εμπειρία στο site μας χρησιμοποιούμε cookies.

Μάθετε περισσότερα...

Το κατάλαβα

COOKIES
Η imathiotikigi.gr μπορεί να χρησιμοποιεί cookies για την αναγνώριση του επισκέπτη - χρήστη ορισμένων υπηρεσιών και σελίδων. Τα cookies είναι μικρά αρχεία κειμένου που αποθηκεύονται στο σκληρό δίσκο κάθε επισκέπτη - χρήστη και δεν λαμβάνουν γνώση οποιουδήποτε εγγράφου ή αρχείου από τον υπολογιστή του. Χρησιμοποιούνται μόνο για τη διευκόλυνση πρόσβασης του επισκέπτη - χρήστη σε συγκεκριμένες υπηρεσίες της imathiotikigi.gr και για στατιστικούς λόγους προκειμένου να καθορίζονται οι περιοχές στις οποίες οι υπηρεσίες της ιστοσελίδας μας είναι χρήσιμες ή δημοφιλείς ή για λόγους marketing. Ο επισκέπτης - χρήστης μπορεί να ρυθμίσει το διακομιστή (browser) του κατά τέτοιο τρόπο ώστε είτε να τον προειδοποιεί για τη χρήση των cookies σε συγκεκριμένες υπηρεσίες της ιστοσελίδας, είτε να μην επιτρέπει την αποδοχή της χρήσης cookies σε καμία περίπτωση. Σε περίπτωση που ο επισκέπτης - χρήστης των συγκεκριμένων υπηρεσιών και σελίδων της imthiotikigi.gr δεν επιθυμεί την χρήση cookies για την αναγνώριση του δεν μπορεί να έχει περαιτέρω πρόσβαση στις υπηρεσίες αυτές.