Εκτροπή του Αχελώου ή εκτροπή της Θεσσαλίας προς τη φτώχεια;

Από πολλούς έχει συζητηθεί επί σειρά ετών το πρόβλημα άρδευσης του θεσσαλικού κάμπου.

Μεταξύ αυτών είναι και η πολυακουσμένη «εκτροπή του Αχελώου».

Αυτού του είδους η «εκτροπή», έχει ως στόχο τη δημιουργία φράγματος (ή φραγμάτων), που θα αποσκοπούν στο να εκμεταλλεύονται μέρος των υδάτων του Αχελώου ποταμού, προς όφελος της άρδευσης μεγάλου μέρους του θεσσαλικού κάμπου, και συνάμα (εάν είναι δυνατόν-που μπορεί να γίνει) η δημιουργία ενός ή περισσοτέρων (εφόσον δεν υπάρχουν) υδροηλεκτρικών εργοστασίων, για παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας.

Εν γένει, έχουμε μια δράση «2 σε 1» (και εκμετάλλευση των υδάτινων πόρων προς άρδευση και παράλληλα, την παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας).

Το μείζον θέμα της Ελλάδας, είναι ότι «η θεωρία από την πράξη» απέχουν πολύ. Υπουργοί παρά Υπουργοί, Βουλευτές και βουλευτάδες, Περιφερειάρχες, Αντιπεριφερειάρχες και λοιποί κυβερνώντες, πέρασαν από τον «άμοιρο» τούτο τόπο. Το θέμα «ολοκλήρωση της εκτροπής του Αχελώου», εξακολουθεί να παραμένει στα χαρτιά. Θες η γραφειοκρατία (που τσακίζει τους πάντες), θες η αδιαφορία (και απραξία πολλών εκ των ιθυνόντων), έχουν παγώσει το όλο ζήτημα. Και ο θεσσαλικός κάμπος εξακολουθεί να διψά.

«Υπάρχει ολόκληρο φράγμα Ταυρωπού και βοηθά και το μικρό του Σμοκόβου», «θα φτιάξουμε μικρούς, ισάξιους ταμιευτήρες, που θα ισορροπήσουν τα υδατικά αποθέματα που απαιτούνται». Χαρακτηριστικές φράσεις, που ακούγονται από τα στόματα ΟΛΩΝ (ή των περισσοτέρων εκ των κυβερνώντων). Και εξακολουθεί να «καίγεται» κάθε καλοκαίρι ο κάμπος.

Άνιση κατανομή των ήδη υπαρχόντων επιφανειακών προς άρδευση υδάτων, εντείνουν το πρόβλημα. Ενδεικτικά, αναφέρουμε ότι το κόστος άρδευσης στον Νομό Καρδίτσας, κυμαίνεται από 10 ευρώ/στρέμμα (κλειστό κύκλωμα άρδευσης Σμοκόβου) και φτάνει μέχρι και τα 60-70 ευρώ/στρέμμα (Κρατικές ΤΟΕΒ και ΓΟΕΒ). Και όλα αυτά, στην ίδια, μα ίδια περιοχή. 

Μια λύση (εκ των πολλών) θα ήταν να «ξεκολλήσει» από το γραφειοκρατικό ζήτημα (κυρίως) το όλο ζήτημα, που λέγεται «ολοκλήρωση εκτροπής του Αχελώου». Πρόκειται για ένα έργο «ζωής και ανάσας», μεγάλου μέρους του θεσσαλικού κάμπου. Ωστόσο, για να διαχειρίζονται στο έπακρο, και με τον καλύτερο δυνατό τρόπο τα «νερά προς άρδευση», απαιτείται λεπτομερής και σωστός σχεδιασμός, με βάση την ανάπτυξη της γεωργίας, με το χαμηλότερο δυνατό κόστος.

Το νερό, είναι πηγή ζωής. Χωρίς αυτό, στερούμε την ζωή σε μεγάλο μέρος του θεσσαλικού κάμπου. Δίνουμε νερό, δίνουμε ζωή. Είναι απόφαση όλων μας, αν ο θεσσαλικός κάμπος θ’ αποτελέσει τον μοχλό ανάπτυξης της αγροτικής οικονομίας, ή θ’ αποτελέσει μια νέα «αναπτυσσόμενη έρημος Σαχάρα».