Οι χαμηλές τιμές και τα stop δεν φέρνουν οικονομική άνθιση , οδηγούν στο μαρασμό και αφανισμό της ροδακινοκαλλιέργειας

Γράφει ο Χρήστος Βοργιάδης

Ελλείψει εργατικών χεριών , με κόστος παραγωγής και κόστος ζωής δίχως προηγούμενο, με την κλιματική αλλαγή να «χτυπάει» ακόμη μια χρονιά την παραγωγή, κάνοντας την εμφάνιση των άκαιρων και έντονων βροχοπτώσεων τους μήνες Ιούνιο και Ιούλιο, να μοιάζουν με εφιάλτη για χιλιάδες ροδακινοπαραγωγούς και βερικοκοπαραγωγούς, καθώς, όχι μόνο κατέστρεψαν την παραγωγή τους, αλλά και ο ΕΛΓΑ τους γυρίζει την πλάτη μη αποζημιώνοντας τους.

Η ροδακινοκαλλιέργεια άφηνε και συνεχίζει να αφήνει , θετικό αποτύπωμα στην οικονομία, τόσο σε τοπικό αλλά πολύ περισσότερο και σε εθνικό επίπεδο.

Έλα όμως, που τον έλεγχο του τιμονιού και τον πρωταγωνιστικό ρόλο. τον έχουν ΟΧΙ αυτοί που παράγουν , ΟΧΙ αυτοί που ιδρώνουν και μοχθούν, ΟΧΙ αυτοί που πολλές φορές πεθαίνουν ακόμη και μέσα στα χωράφια τους, καθώς βιώνουν αντίξοες συνθήκες εργασίας με 37 και 40 βαθμούς κάτω από τον ήλιο, προσπαθώντας να συγκομίσουν τους καρπούς που όλο το χρόνο έδιναν άνιση μάχη (αυξήσεις στην ενέργεια, πετρέλαιο, φυτοφάρμακα, λιπάσματα, ημερομίσθια) να τα καταφέρουν, αλλά δυστυχώς ο έλεγχος είναι στα χέρια των βιομηχάνων, εμπόρων, μεσαζόντων.

Έτσι λοιπόν, πέραν των όποιων αστάθμητων και εξωγενών παραγόντων(Πόλεμος κ.α.) που επηρεάζουν αρνητικά την παραγωγή , δύσκολο κάνουν το έργο των αγροτών και οι διακοπές παραλαβής ροδάκινων, τα STOP των βιομηχάνων, την ώρα μηδέν για την παραγωγή, την περίοδο που συγκομίζονται αρκετές ποικιλίες μαζί(katherina, loadel, A37, A39, fortuna).

Συνέπεια των παραπάνω, να μην προλαβαίνουν οι παραγωγοί να συγκομίσουν τους καρπούς, με ότι συνεπάγεται αυτό για το εισόδημα τους, λαμβάνοντας πάντοτε υπόψιν και τις υπέρογκες αυξήσεις στο κόστος παραγωγής που τους καθιστά σε ακόμη πιο δυσχερή οικονομική κατάσταση.

Όλα αυτά, με την κυβέρνηση θεατή, τον ΥπΑΑΤ , αλλά και τους τοπικούς βουλευτές των ροδακινοπαραγωγικών νομών να τηρούν σιγή ιχθύος, αλλά και τη Διεπαγγελματική Πυρηνόκαρπων να επιλέγει τη σιωπή, γεγονός αναμενόμενο καθώς δεν συμπεριλαμβάνεται ούτε ένας Αγρότης στα μέλη της, ενώ πριν κάποιους μήνες έβγαινε στο προσκήνιο με ανακοινώσεις(Δείτε ΕΔΩ) δίνοντας οδηγίες στους παραγωγούς για τις καλλιεργητικές φροντίδες.

Επίσης, απών «φωνάζουν» και οι συνεταιριστές αλλά και «συνδικαλιστές» που ασχολούνται με την εμπορία και διακίνηση.

Ο δε Υπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων, θα έπρεπε ήδη να έχει προβεί σε ανακοινώσεις που αφορούν τις ανοιχτές τιμές, την επισήμανση για τήρηση της αποπληρωμής στο διάστημα των 30 ή 60 ημερών που προβλέπει ο νόμος των ευαλλοίωτων και νωπών προϊόντων, και όσον αφορά τις ζημιές από τις βροχοπτώσεις στη ροδακινοπαραγωγή, την πραγματοποίηση άμεσων πληρωμών των «ενισχύσεων» , αλλά όπως φαίνεται και σε αυτό το κομμάτι, επιλέγεται χαρακτηριστικά η σιωπή.

Συνοψίζοντας , συμπεραίνουμε ότι η βιομηχανία STOPάρει , τριπλάρει (οδηγίες να είχαμε να λέγαμε για καλλιεργητικές φροντίδες όταν δεν θέλει ή δεν μπορεί να παραλάβει όλες τις ποσότητες αλλά και αμφιβολίες για επιβεβαίωση της εκτίμησης τιμών), και από ότι φαίνεται πλασάρει όποτε θέλει (δεν ανακοινώνει τιμές) και με όποια ποσά αυτή εκτιμά, και ας κυμαίνονται στα επίπεδα προ 2000 μη λαμβάνοντας υπόψιν το σημερινό κόστος ζωής και κόστος παραγωγής.

Μόνη λύση για τους παραγωγούς, η εκρίζωση και η στροφή σε άλλες καλλιέργειες εν όψη και της αναδιάρθρωσης που είναι καθ΄ όδον, καθώς θεωρείται πλέον ασύμφορη η ροδακινοκαλλιέργεια και ο ροδακινοπαραγωγός φαντάζει αδύναμος και μόνος κάτω από τα δοκάρια του χωρίς καμία αμυντική βοήθεια , για να χρησιμοποιήσουμε ακόμη ένα ποδοσφαιρικό όρο.....διότι χάθηκε η ΜΠΑΛΑ !!!