Η κυβέρνηση εντείνει την αντεργατική της επίθεση σε όλους τους εργαζόμενους. Τρεις μόλις ημέρες πριν την ψήφιση του νομοσχεδίου για το νέο πειθαρχικό δίκαιο των δημοσίων υπαλλήλων, με το οποίο προσπαθεί να επιβάλλει σιγή νεκροταφείου στους χώρους δουλειάς, έδωσε στη διαβούλευση ένα άθλιο νομοσχέδιο που επεκτείνει την εργασιακή ζούγκλα που έχει επιβληθεί στους εργαζόμενους του ιδιωτικού τομέα, με δεκάδες αντεργατικούς νόμους από όλες τις κυβερνήσεις, επιβάλλοντας τη 13ωρη δουλειά και τη γενικευμένη ευελιξία στην εργασία ανάλογα τι συμφέρει τους εργοδότες.

 Ένα νομοσχέδιο που νομιμοποιεί τα αιτήματα και τα «θέλω» των επιχειρηματικών ομίλων: Περισσότερες ώρες δουλειάς, χειρότερα αμειβόμενες, με ωράριο εργασίας ευέλικτο στα μέτρα που καθορίζουν τα επιχειρηματικά τους σχέδια. Στο βωμό των κερδών θυσιάζεται ακόμα και η ζωή, η υγεία και η ασφάλεια των εργαζομένων αφού αντικειμενικά οι 13 και 14 ώρες δουλειάς πολλαπλασιάζουν τις πιθανότητες για εργατικά ατυχήματα, για εκατοντάδες νεκρούς και σακατεμένους στους χώρους δουλειάς κάθε χρόνο.

 Είναι πρόκληση η επιχειρηματολογία της κυβέρνησης ότι οι εργαζόμενοι μπορούν να αρνούνται να δουλέψουν πέραν του 8ωρου, ότι δεν κινδυνεύουν να απολυθούν αν αρνηθούν, ότι θα πληρώνονται για τις παραπάνω ώρες δουλειάς… Κάνουν πως δεν βλέπουν την ζούγκλα που επικρατεί…

 Την εποχή της «τεχνητής νοημοσύνης», των απίστευτων δυνατοτήτων που δημιουργεί η ανάπτυξη της επιστήμης, προσπαθούν να μας πείσουν ότι είναι σύγχρονο οι εργαζόμενοι να δουλεύουν 13 ώρες, οι εκπαιδευτικοί να μένουν σε κάμπινγκ γιατί δεν μπορούν να νοικιάσουν σπίτια, οι γιατροί να εξοντώνονται στις εφημερίες, οι εργαζόμενοι να γίνονται λάστιχο για να μπαλώνουν την τραγική υποστελέχωση των υπηρεσιών τους και την ίδια ώρα να μην μπορούν να βγάλουν το μήνα… 

 Όλα αυτά αποτυπώνουν την ένταση της εκμετάλλευσης των εργαζομένων σε δημόσιο και ιδιωτικό τομέα, όταν εκατομμύρια και παροχές μοιράζονται αφειδώς στους επιχειρηματικούς ομίλους, ιδιαίτερα εκείνους που ετοιμάζονται να «ξεκοκαλίσουν» τα κονδύλια της πολεμικής οικονομίας.

 Η σαφής και αμετακίνητη επιλογή της κυβέρνησης να μην επιστρέφει τις μνημονιακές περικοπές του 13ου-14ου μισθού στον εργαζόμενο κόσμο του Δημοσίου και τους/τις συνταξιούχους, που είναι σταγόνα (της τάξης των 2,1 δισ. ευρώ) στον ωκεανό των φορολογικών εσόδων από τη φοροληστεία της κοινωνίας των εργαζομένων (42,85 δισ. ευρώ το πρώτο 7μηνο του 2025, με το 95% από αυτά να τα πληρώνει ο κόσμος της δουλειάς και 7,9 δισ. ευρώ πρωτογενές πλεόνασμα το ίδιο διάστημα) δείχνει την αμετακίνητη επιλογή και προτεραιότητα της κυβέρνησης προς τις θανατοπολιτικές προετοιμασίας των πολέμων με ό,τι σημαίνει αυτό για τις κοινωνικές ανάγκες, αφού τα δισεκατομμύρια ρέουν προς το ΝΑΤΟ (αύξηση των πολεμικών δαπανών στο 5% του ΑΕΠ) και το πρόγραμμα “ReArm Europe” για ακόμη πιο δολοφονικά σχέδια αύριο, φέρνοντας ακόμα περισσότερη καταστολή, αυταρχισμό και εξαθλίωση σήμερα. Είμαστε τα πρώτα θύματα του πολέμου εντός κι εκτός της χώρας.

 Οι συνθήκες εργασίας στο Δημόσιο συγκλίνουν όλο και πιο πολύ με αυτές στον Ιδιωτικό τομέα, ως προς την εκμετάλλευση των εργαζομένων.

 Η γάγγραινα των ιδιωτικοποιήσεων εξαπλώνεται όλο και περισσότερο και με κάθε δυνατό τρόπο: από τα απογευματινά χειρουργεία των δημόσιων νοσοκομείων που παραχωρούνται σε ιδιώτες και τα vouchers στα νηπιαγωγεία, μέχρι την «τεχνική βοήθεια» στα υπουργεία για την παραγωγή νομοθεσίας από ιδιώτες!

 Απέναντι σε όλα αυτά, απέναντι στις φοροελαφρύνσεις – κοροϊδία που ανακοίνωσε ο πρωθυπουργός στη ΔΕΘ, που τις έχει πάρει πίσω πολλαπλάσια με τους άδικους άμεσους και έμμεσους φόρους (ένας νεοδιόριστος δημόσιος υπάλληλος χωρίς παιδιά θα έχει όφελος από τη μείωση του φόρου, 1,88 ευρώ το μήνα! 6 ολόκληρα λεπτά την ημέρα!, ένας δημόσιος υπάλληλος με 25ετία και 2 παιδιά θα έχει όφελος 1,56 ευρώ την ημέρα!), απέναντι στους «κομμένους» 13ο και 14ο μισθούς

ΑΠΑΝΤΑΜΕ με την συμμετοχή μας στην Απεργία την 1η Οκτώβρη.

• Γιατί το 13ωρο και η «ευελιξία» διαλύουν τη ζωή των εργαζομένων και των οικογενειών μας.
• Γιατί κάθε επίθεση στα δικαιώματα των εργαζομένων στον ιδιωτικό τομέα αποτέλεσε προπομπό για αντίστοιχη επίθεση και στα δικά μας δικαιώματα. Oι διατάξεις του – και κυρίως η φιλοσοφία που εισάγει στον ιδιωτικό τομέα, με αυξημένη «ευελιξία», διευθέτηση του χρόνου εργασίας και ενίσχυση της μονομερούς επιβολής – αργά ή γρήγορα επεκτείνονται και στο Δημόσιο, είτε θεσμικά είτε μέσα από άτυπες πρακτικές.
• Γιατί οι οικογένειες που είμαστε μέλη, δεν αποτελούνται μόνο από δημοσίους υπάλληλους. Κανείς δεν μπορεί να είναι αδιάφορος όταν αναγκάζονται να εργάζονται σαν σκλάβοι τα παιδιά μας, τα αδέρφια ή οι σύντροφοί στη ζωή μας.
• Γιατί είναι χιλιάδες οι συνάδελφοί μας που εργάζονται μέσω «εργολάβων» στις υπηρεσίες που δουλεύουμε.
• Γιατί είναι δεκάδες χιλιάδες οι συνάδελφοί μας που εργάζονται με συμβάσεις με ημερομηνία λήξης και φεύγοντας από το δημόσιο, θα δουλέψουν στον ιδιωτικό τομέα.
• Γιατί έχει εκτοξευτεί ο αριθμός των αιτήσεων συναδέλφων μας στα υπηρεσιακά συμβούλια για να τους επιτραπεί να κάνουν δεύτερη δουλειά, αδυνατώντας να ζήσουν με τους ντροπιαστικούς μισθούς που δίνονται.
• Γιατί ήδη σε μια σειρά κλάδους του Δημοσίου, η υπερωριακή εργασία μπορεί να επιβάλλεται υποχρεωτικά – όπως στην εκπαίδευση, όπου ανατίθενται έως και 5 ώρες υπερωρίας εβδομαδιαίως, ή στην υγεία, όπου οι υπερωρίες και οι εφημερίες έχουν μετατραπεί σε πάγιο μηχανισμό κάλυψης ελλείψεων, παρά τον δήθεν έκτακτο χαρακτήρα τους. Δεν είναι τυχαίο ότι την ίδια στιγμή και στο ΥΠΑΑΤ μεθοδεύεται η 24ωρη λειτουργία υπηρεσιών προκειμένου να ευθυγραμμιστούν με τα θέλω των μεγάλων εξαγωγέων (αργά ή γρήγορα θα συμπεριλάβει και τις Περιφέρειες).
• Γιατί η ίδια πολιτική που φέρνει το 13ωρο και την πλήρη ευελιξία στην εργασία, μας κάνει κι εμάς να «φυτοζωούμε».

  Οργανώνουμε τον αγώνα μας γιατί ξέρουμε πλέον ότι μόνο εμείς οι ίδιοι οι εργαζόμενοι μπορούμε να υπερασπιστούμε τις ζωές μας. Παίρνουμε την κατάσταση στα χέρια μας, παραμερίζοντας όλους όσους από τη μια «κλαίγονται» για τα δικαιώματα των δημοσίων υπαλλήλων και από την άλλη στηρίζουν τον «μονόδρομο» της καπιταλιστικής ανάπτυξης, αποδέχονται, τα «ματωμένα» πλεονάσματα, τη φορολογική αφαίμαξη των λαϊκών στρωμάτων, τις προκλητικές φοροαπαλλαγές και επιδοτήσεις στους μεγαλοεπιχειρηματίες, καθώς και τις δαπάνες για τους ΝΑΤΟϊκούς εξοπλισμούς.

Μόνο με τον ανυποχώρητο και οργανωμένο αγώνα μπορούμε να σπάσουμε τις πολιτικές που μας θέλουν εργαζόμενους με μισθούς φτώχειας και υποβαθμισμένες συνθήκες εργασίας.

Συνεχίζουμε στον δρόμο του αγώνα, με οδηγό τις πραγματικές ανάγκες μας!

• Να αποσύρει τώρα η κυβέρνηση το αντεργατικό τερατούργημα της 13ωρης δουλειάς και της ευελιξίας που έφερε για διαβούλευση! Σταθερή δουλειά με δικαιώματα, 7ωρο – 5ήμερο – 35ωρο για όλους!
• Αυξήσεις 20% στους μισθούς μας – Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας.
• Επαναφορά του 13ου και 14ου μισθού.
• Αφορολόγητο στα 12.000 ευρώ, με προσαύξηση 3.000 ευρώ για κάθε παιδί. Μέτρα ενάντια στην ακρίβεια και στη φοροληστεία.
• Μαζικές προσλήψεις μόνιμου προσωπικού και μετατροπή των συμβάσεων των συναδέλφων μας συμβασιούχων σε αορίστου χρόνου.
• Λεφτά για Υγεία, Παιδεία και κοινωνικές ανάγκες και όχι για του πολέμου τα σφαγεία.
• Αύξηση και επέκταση του επιδόματος επικίνδυνης και ανθυγιεινής εργασίας στους δικαιούχους γεωπόνους του πορίσματος της Μόνιμης Γνωμοδοτικής Επιτροπής του Γ.Λ.Κ..
• Αλλαγή της νομοθεσίας επί της καταβολής των πρόσθετων ανταποδοτικών τελών για ελέγχους εκτός ωραρίου.
• Αναπροσαρμογή των ημερών της ημερήσιας αποζημίωσης και της απόστασης μετακίνησης για την καταβολή της.
• Τιμαριθμική – ρεαλιστική αναπροσαρμογή της χιλιομετρικής αποζημίωσης.
• Αναγνώριση προϋπηρεσίας σύμφωνα με τις διατάξεις του ν. 4354/2015 σε συνδυασμό με τις διατάξεις του ν. 4369/2016 σε Γεωπόνους που εργάστηκαν σε αγροτικές συνεταιριστικές οργανώσεις.
• Καταβολή Ελεγκτικού επιδόματος στους ΠΕ Γεωπόνους ελεγκτές.
• Κατάργηση της αντιδραστικής αξιολόγησης και του bonus.
• Κατάργηση του νέου πειθαρχικού.

Όλοι στον αγώνα – όλοι στην πανελλαδική απεργία την 1η Οκτώβρη