Η «μεγάλη» αρπαγή των βοσκοτόπων

Το 1958 το Ελληνικό κράτος κατέγραφε το 56,4% της επιφάνειας ως βοσκοτόπους. Τα έτη 1971, 1981, 1991 η ΕΣΥΕ δείχνει σταθερά το 40% ως βοσκοτόπους στην Ελλάδα. Πως γίνεται σήμερα οι βοσκότοποι να είναι ΜΟΝΟ το 10-12% της Χώρας;

Πώς γίνεται σήμερα, πέντε (5) χρόνια μετά το 2017 να μην έχουν γίνει ακόμα οι Μελέτες βοσκοϊκανότητας των βοσκησίμων γαιών στην Αττική και αλλού και να καταστρέφεται η κτηνοτροφία από τα εμπορικά κυκλώματα των ζωοτροφών & εισαγόμενων πρωτεϊνών, ενώ το παραγόμενο ζωικό προϊόν καταντάει χωρίς ταυτότητα? Πότε αυτές οι μελέτες βοσκοϊκανότητας θα γίνουν λειτουργικές για τους κτηνοτρόφους και την ελληνική κτηνοτροφία? Σημειωτέο ότι τις πάρα πολύ σημαντικές αυτές Μελέτες ήταν να τις κάνουν οι Δήμοι. Μετά αποφασίσθηκε να γίνουν από τις Περιφέρειες, Και ειδικά η Περιφέρεια Αττικής αρνήθηκε να τις κάνει και τις παρέπεμψε στο Υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης & Τροφίμων. Τέτοιο πολιτικό «πίγκ-πόγκ» ανευθυνότητας κατά της κτηνοτροφίας είναι πρωτάκουστο.

Η κα Μάγδα Κοντογιάννη, κτηνοτρόφος, 6932094231, Μενίδι Αττικής έδωσε φωτοτυπία από την έκδοση του Υπουργείου Γεωργίας, Γεν. Δ/νση Γεωργίας, Δ/νση Κτηνοτροφίας, Τμήμα Ζωοτεχνίας με τίτλο «ΒΟΣΚΟΠΟΠΟΙ και ΒΟΣΚΗΣΙΣ ΖΩΩΝ» που υπογράφεται από τον Αθανάσιο Καραντούνια, Δ/ντή Α’, το οποίο τυπώθηκε από το Εθνικό Τυπογραφείο το 1958.

Στην φωτοτυπία φαίνεται ότι επί συνολικής επιφάνειας της Ελλάδος 132.561 τετραγωνικών χιλιομέτρων, καταγράφονται ως «Βοσκαί πεδιναί και ορειναί μέτριαι» 51.806 τετρ. χιλιομ και ως «Βοσκαί πτωχαί» 23.000 τετρ. χιλιομ, δηλαδή 39,1%+17,3%=56,4% της συνολικής επιφάνειας της Ελλάδος (ή 74.806 τετρ. χιλιομ).

Σημειωτέο ότι πέραν των παραπάνω υπάρχει επί πλέον κατηγορία γαιών με χαρακτηρισμό «Φυσικοί λειμώνες (χορτολίβαδα) και πεδιναί βοσκαί (ζευγαρολίβαδα)» με 900 τετρ χιλιομ (3,4%) …

Ακόμα αναφέρεται «Επίσης δια βοσκήν χρησιμοποιούνται αι καλλιεργούμεναι εκτάσεις, όταν αύται βρίσκονται εν αγραναπαύσει ή όταν δεν κατέχονται υπό των καλλιεργειών, το πλείστον μέρος των δασών (68% περίπου των δασών) και το πλείστον μέρος των δενδρωδών καλλιεργειών».

Όταν όλα αυτά πρέπει να αντικατασταθούν από το εμπόριο των ζωοτροφών και από εισαγόμενες ζωοτροφές, τότε κάθε ένας αντιλαμβάνεται ότι πρόκειται για «χοντρές» business και πάρα πολλά λεφτά. Όλα εις βάρος των κτηνοτρόφων.

Στον πίνακα της ΕΣΥΕ αναγράφεται: «Δ. Συγκριτικός πίνακας προαπογραφικών στοιχείων σε σύνολο Ελλάδος, απογραφών 1971, 1981 & 1991», όπου: βρίσκουμε ότι επί συνόλου 131.990 τχ: στα «βοσκοτόπια-pasturers» το 1971 Κοινοτικοί ή Δημοτικοί= 30.187,5 τετρ χιλιομ και Ιδιωτικοί & άλλοι= 22.517,9 τχ

βρίσκουμε ότι επί συνόλου 131.957,4 τχ: στα «βοσκοτόπια-pasturers» το 1981 Κοινοτικοί ή Δημοτικοί= 30.003,8 τετρ χιλιομ και Ιδιωτικοί & άλλοι= 22.546,4 τχ

βρίσκουμε ότι επί συνόλου 131.957,4 τχ: στα «βοσκοτόπια-pasturers» το 1981 Κοινοτικοί ή Δημοτικοί= 30.006,1 τετρ χιλιομ και Ιδιωτικοί & άλλοι= 22.165,4 τχ

δηλαδή περίπου σταθερά 40%.

Η κα Μάγδα Κοντογιάννη, γραμματέας του Κτηνοτροφικού Συλλόγου Περιφέρειας Αττικής δήλωσε ότι η κατάσταση στην Αττική είναι δραματική, διότι εκεί είχαμε την οργανωμένη «επίθεση» των τσιμεντοποιητών. Η κτηνοτροφία και οι κτηνοτρόφοι με τον μακραίωνα αειφόρο πολιτισμό τους και τον συμβιωτικό με το περιβάλλον τρόπο ζωής τους στην Αττική «εκδιώκονται» συστηματικά από τις πατρογονικές τους εστίες και αντικαθίστανται από τα «μη βιώσιμα» και «μη βρώσιμα» γρι τσιμέντα. Και τώρα τελευταία από τα «πράσινα» βαμμένα τσιμέντα της «πράσινης ανάπτυξης».

Στην Αττική ύπαιθρο έγινε η βίαιη αλλαγή (υφαρπαγή) των βοσκοτόπων (κατά το 21% της επιφάνειας της Αττικής) και ξέμειναν τα κοπάδια των κτηνοτρόφων της Αττικής, χωρίς ζωοτροφές.

Στην Αττική το 90% των υπαρχόντων & λειτουργούντων κτηνοτροφικών εγκαταστάσεων είναι χωρίς άδεια λειτουργίας. Με το «σύστημα της αδειοδότησης» με μαξιμαλιστικές προδιαγραφές να είναι πάρα πολύ δύσκολο το 90% των κτηνοτροφικών εγκαταστάσεων της Αττικής αδυνατεί να πάρει άδειες λειτουργίας έγκαιρα (με περίοδο χάριτος μέχρι τις 31/12/2022!!!), και έτσι η κτηνοτροφία της Αττικής οδηγείται σε εξαφάνιση.

Στην Ελλάδα μόνο το 0,6% του αγροτικού πληθυσμού έχει επαγγελματική αγροτική κατάρτιση και το 93,9% των αγροτών (γεωργοί, κτηνοτρόφοι) βασίζεται μόνο στην εμπειρία. Χρειάζονται επειγόντως Αγροτικά Σχολεία Μαθητείας και παρέμβαση σε όλα τα σχολεία ώστε μέσα σε μια δεκαπενταετία να δημιουργηθούν προϋποθέσεις για ένα ΝΕΟ ΑΓΡΟΤΙΚΟ ΣΥΜΦΩΝΟ 2040 ΑΤΤΙΚΗΣ ΥΠΑΙΘΡΟΥ.

Το 80% του μοσχαρίσιου κρέατος εισάγεται (το 2021 περισσότερο συνάλλαγμα απαιτήθηκε για εισαγωγές κρεάτων από το κόστος εισαγωγής πετρελαίου) και η επισιτιστική ασφάλεια της Ελλάδος εξαρτάται από τρίτες χώρες. Πρέπει να αναγνωρισθεί ο κτηνοτρόφος παχυντής προβάτων, όπως έχει ήδη αναγνωρισθεί ο κτηνοτρόφος-παχυντής μοσχαριών.

Ο συστηματικός αποκλεισμός της Αττικής υπαίθρου από «τεχνοκράτες» στα Προγράμματα Τοπικής Αγροτικής Ανάπτυξης μορφής LEADER, οδηγεί την Αττική ύπαιθρο σε ασφυξία από το τσιμέντο.

Η κα Μάγδα Κοντογιάννη, 4^η γενιά κτηνοτρόφος στην περιαστική κτηνοτροφία (Μενίδι, Αττικής), γραμματέας του Κτηνοτροφικού Συλλόγου Περιφέρειας Αττικής (6932094231, Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε. ) πήρε από τον κ Δημήτριο Κοτσώνη, από την ΕΝΩΣΗ ΙΔΙΟΚΤΗΤΩΝ ΑΓΡΟΤΙΚΩΝ ΑΚΙΝΗΤΩΝ ΕΛΛΑΔΑΣ, Μητσοπούλου 10, 10433 ΑΘΗΝΑ, τηλ. 6944 737 208, τέσσερις φωτοερμηνείες από την ίδια περιοχή της Ανατολικής Αττικής τα έτη 1945, 1960, 1972 & 2009, στις παρυφές του Υμηττού.

Είναι σαφής η έντονη αστικοποίηση-οικοπεδοποίηση-τσιμεντοποίηση εις βάρος των εκτάσεων χαμηλής βλάστησης καθώς και τα «βαφτίσια» των βοσκοτόπων σε «δάση» το διάστημα 1945-2009. Διάφορες καλύψεις γης που αντιπροσωπεύουν συνολικά το 21% της περιοχής μελέτης, μετατράπηκαν σε οικισμούς και τεχνητές επιφάνειες.

Οι τέσσερις φωτοερμηνείες δείχνουν ότι οι εκτάσεις που συνήθως ήταν βοσκότοποι (χαμηλής βλάστησης, πορτοκαλί), από χώροι άσκησης επαγγελματικής κτηνοτροφίας το 1945, κατέληξαν να «βαφτιστούν» δάση το 2009 και οικισμοί. Όλα εις βάρος της ισορροπίας του περιβάλλοντος και της βιωσιμότητας (αειφορίας) της περιαστικής υπαίθρου. Όλα εις βάρος της κτηνοτροφίας της Αττικής.

Και η κα Μάγδα Κοντογιάννη δήλωσε: «η περιαστική κτηνοτροφία της Αττικής καταστρέφεται και η κατάρρευση της υπαίθρου της Αττικής πιθανόν να συμπαρασύρει σε κατάρρευση την μεγάλη τσιμεντένια αστική περιοχή. Απαιτείται άμεση δράση από το Υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης & Τροφίμων και από το Υπουργείο Περιβάλλοντος & Ενέργειας, τα οποία μέχρι σήμερα δεν ανταποκρίνονται στις έγγραφες επισημάνσεις του Κτηνοτροφικού Συλλόγου Περιφέρειας Αττικής».