Θέλει η Ευρώπη να βιομηχανοποιήσει τη γεωργία;

Ο Benoît Lutgen είναι Βέλγος Χριστιανοδημοκράτης ευρωβουλευτής και εισηγητής για την αναθεώρηση της Οδηγίας για τις Βιομηχανικές Εκπομπές (IED) για την Επιτροπή Γεωργίας του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου (AGRI). Ο Γάλλος φιλελεύθερος ευρωβουλευτής Jeremy Decerl και ο Ιταλός σοσιαλιστής Paolo De Castro είναι και οι δύο σκιώδεις εισηγητές για το IED στην επιτροπή AGRI. 

Η τρέχουσα Πράσινη Συμφωνία της ΕΕ προετοιμάζεται για την καταπολέμηση της κλιματικής αλλαγής. Εγκρίναμε τη Συμφωνία το 2020 για να καταστήσουμε την Ευρωπαϊκή Ένωση κλιματικά ουδέτερη το 2050 και είμαστε πλήρως αφοσιωμένοι σε αυτόν τον στόχο.

Για το σκοπό αυτό, μαζί με την Πράσινη Συμφωνία, μια σειρά από πολιτικές πρωτοβουλίες, όπως η αναθεώρηση της Οδηγίας για τις Βιομηχανικές Εκπομπές (IED) βρίσκεται σε εξέλιξη.

Αυτή η αναθεώρηση επιδιώκει να επιτύχει τη φιλοδοξία της ΕΕ για τη μηδενική ρύπανση με την εξάλειψη μεγάλων βιομηχανιών όπως σταθμοί ηλεκτροπαραγωγής, διυλιστήρια, επεξεργασία και αποτέφρωση αποβλήτων, παραγωγή μετάλλων, τσιμέντου, γυαλιού, χημικών προϊόντων κ.λπ.

Και τώρα, η Επιτροπή της ΕΕ θέλει να χειριστεί και τις αγελάδες σαν βιομηχανία.

Πως? Με τη λαμπρή ιδέα να τα υποβάλουμε στην ίδια διαδικασία παραγωγής κλειστού βρόχου που συλλαμβάνει τις περισσότερες εκπομπές εργοστασίων και εργοστασίων μέσω τεχνικών μετριασμού, μέσω των οποίων το νερό και ο αέρας δεν φεύγουν από το εργοστάσιο μέχρι να καθαριστούν.

Και εδώ έχουμε το πρόβλημά μας: οι περισσότερες αγελάδες ζουν έξω, σε λιβάδια, και δεν είναι κλειδωμένες σε ένα κουτί όλο το χρόνο.

Η αμμωνία και το μεθάνιο που εκπέμπουν δεν μπορούν να συλληφθούν εκτός εάν υποχρεώσετε τους αγρότες να βάζουν τα ζώα τους σε ένα κλειστό περιβάλλον χωρίς φως της ημέρας.

Εμείς λέμε όχι! Λέμε όχι γιατί έχουμε δει πόσο άσχημα έχει λειτουργήσει για τους τομείς του χοιρινού κρέατος και των πουλερικών.

Σύμφωνα με την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, η Οδηγία για τις Βιομηχανικές Εκπομπές διατηρεί υπό έλεγχο τις εκπομπές στους τομείς του χοιρινού κρέατος και των πουλερικών από το 2010 και έχει να δείξει καλά αποτελέσματα και για αυτήν.

Είχε ως αποτέλεσμα λιγότερη συγκέντρωση, μεγαλύτερη διαφοροποίηση και περισσότερη καλή μεταχείριση των ζώων για τους χοίρους και τα πουλερικά; Καθόλου.

Με μοναδικό και στενό στόχο τον μετριασμό των εκπομπών, η Οδηγία για τις Βιομηχανικές Εκπομπές που εφαρμόζεται στα ζώα μπορεί να απαιτεί λύσεις μεγάλης βιομηχανίας: ζώα σε κλειστούς στάβλους και συσκευές για τον καθαρισμό του αέρα από αυτούς τους στάβλους.

Το κόστος αυτής της εγκατάστασης σε υπάρχον στάβλο είναι περίπου 50.000 ευρώ. Αυτό συμβαίνει εάν δεν χρειάζεται να χτίσετε ένα νέο στάβλο και να εγκαταστήσετε τεχνικές μετριασμού στις οπίσθιες αγελάδες που τώρα εκτρέφονται εποχιακά σε εξωτερικούς χώρους.

Το κόστος μπορεί να ανέλθει έως και 1 εκατομμύριο ευρώ. Είναι αυτονόητο ότι μόνο μεγαλύτερες εμπορικές εκμεταλλεύσεις μπορούν να το κάνουν. Και για ποιο κέρδος βιωσιμότητας; Για να μην αναφέρουμε την καλή διαβίωση των ζώων…

Εξάλλου, το ευρωπαϊκό γεωργικό μοντέλο βασιζόταν πάντα στη διαφοροποίηση των κινδύνων. Η γεωργία ήταν απλώς θέμα να μην βάζουμε όλα τα αυγά σε ένα καλάθι.

Αλλά με την τρέχουσα πρόταση, η Επιτροπή της ΕΕ πιέζει για ολοένα μεγαλύτερη συγκέντρωση και τυποποίηση.

Με ένα απλό άθροισμα λογαριασμού, αθροίζει κανείς όλα τα ζώα και δεν έχει καμία διαφορά για αυτά αν είναι αγελάδες ή κότες. Μόλις ένας αγρότης φτάσει σε ένα συγκεκριμένο όριο, πρέπει να επενδύσει σε τεχνικές μείωσης των εκπομπών για όλα τα είδη.

Έτσι, ένας αγρότης που εκτρέφει πολλές αγελάδες, γουρούνια και κοτόπουλα πρέπει να επενδύσει τρεις φορές περισσότερα από κάποιον που διατηρεί μόνο χοίρους.

Εμείς, μέλη του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, δηλώνουμε ξεκάθαρα εδώ και μήνες ότι όλα τα επιχειρήματά μας που αναφέρθηκαν παραπάνω μπορούν να οδηγήσουν μόνο σε έναν εύλογο τρόπο δράσης: Πρέπει να διατηρήσουμε το status quo, που σημαίνει τον αποκλεισμό των αγελάδων από το πεδίο εφαρμογής της οδηγίας, και να μην επιβληθούν περαιτέρω μέτρα για τους χοίρους και τα πουλερικά που καλύπτονται ήδη εν μέρει από την ισχύουσα νομοθεσία.

Η αντιμετώπιση της γεωργίας σαν βιομηχανία είναι ένα ξεκάθαρο λάθος και δεν θα λύσει τίποτα. Αντιθέτως, θα βιομηχανοποιήσει περαιτέρω τον αγροτικό τομέα εις βάρος του αγρότη, ο οποίος θα αντιμετωπίσει υψηλότερο κόστος και θα έχει λιγότερους τρόπους διαφοροποίησης των εσόδων του.

Τα ζώα, από την πλευρά τους, διακινδυνεύουν μια ζωή χωρίς φως της ημέρας και την ελευθερία να περιφέρονται στα λιβάδια. Οι παρεκκλίσεις για την εκτατική γεωργία βρίσκονται στο τραπέζι, αλλά ελάχιστα θα κάνουν για να αλλάξουν το μήνυμα που στέλνεται στους αγρότες.

Τελικά, με μάλλον αβέβαιες επιπτώσεις στις εκπομπές, αυτή η πολιτική κινδυνεύει να επιφέρει λιγότερες εκμεταλλεύσεις και λιγότερο βιώσιμη γεωργία.

Για να μην αναφέρουμε περισσότερες εκπομπές και στο εξωτερικό, καθώς η Επιτροπή δεν είναι διατεθειμένη να προχωρήσει στην αρχή της αμοιβαιότητας εφαρμόζοντας παρόμοιους κανόνες στα ζωικά προϊόντα που εισάγουμε σήμερα, και πιθανότατα θα εισαγάγει ακόμη περισσότερες εάν εφαρμοστεί η οδηγία.

Λοιπόν, θα αντιμετωπίσουμε τις εκπομπές από τη γεωργία και ειδικά την κτηνοτροφία; Ναί. Πρέπει να το κάνουμε μέσω αυτής της οδηγίας; Εμείς λέμε όχι.

Πιστεύουμε ότι η βιωσιμότητα των εκμεταλλεύσεων θα πρέπει να αντιμετωπιστεί σε ολοκληρωμένα και ειδικά κείμενα ειδικά σχεδιασμένα για τη γεωργία — σίγουρα όχι με αυτόν τον τρόπο, όχι θεωρώντας τη γεωργία ως βιομηχανικό τομέα.

Τα ζώα αξίζουν περισσότερα από το να αντιμετωπίζονται σαν απόβλητα ή τσιμέντο.

Πηγή