Η κλάση των βασιδιομύκητων περιλαμβάνει όλους εκείνους τους ανώτερους μύκητες, οι οποίοι στο τελικό στάδιο βιολογικού τους κύκλου, σχηματίζουν βασίδια (μανιτάρια).
Οι βασιδιομύκητες παρουσιάζουν ιδιαίτερο φυτοπαθολογικό ενδιαφέρον στην καλλιέργεια της ροδακινιά, λόγω ότι η καλλιέργεια της, αποτελεί οικονομικό πνεύμονα στην ευρύτερη περιοχή της Σκύδρας.
Είναι σαπρόφυτοι οργανισμοί και τρέφονται από την διάσπαση της νεκρικής οργανικής ύλης, προκαλώντας αλλοιώσεις στους ξυλώδεις ιστούς των δένδρων. Τα καρποφόρα τους σώματα είναι καλώς διαφοροποιημένα, έχουν δερματώδη υφή και είναι διατεταγμένα κατά συμπαγείς επιστρώσεις άνευ συγκεκριμένου σχήματος.
Τα πιο δημοφιλή είδη, που συναντάμε στην ευρύτερη περιοχή μας, είναι τα παρακάτω:
1.Phellinus sp.
Phellinus gilvus
Phellinus pomaceus
2.Tramettes sp.
Tramettes hirsuta
Tramettes pubescens
Tramettes versicolor
Tramettes ochracea
3.Schizopyllum sp.
Schizopyllum commune
4.Oxyporus sp.
Oxyporus corticola
Με μικρότερη συχνότητα συναντούμαι τα παρακάτω :
5.Lenzites sp.
6.Tyromyces sp.
7.Stereum sp.
Η ένταση της παθογένειας του μύκητα εξαρτάται από το μικροκλίμα της περιοχής, το ετήσιο ύψος βροχής και τον πληθυσμό των σπορίων ανά τετραγωνικό κυβικό αέρα(m3).
Η πυκνότητα φύτευσης, ο φωτισμός καθώς και o αερισμός του οπωρώνα, είναι ρυθμιστικές μεταβλητές.
Η αζωτούχος-καλιούχος λίπανση σε συνδυασμό με σωστή άρδευση παίζουν καθοριστικό ρόλο.
Μέθοδοι διαχείρισης για την καταστολή εξάπλωσης των παθογόνων
1.Φύτευση άνοσων υποκειμένων, αναπαραγωγής με την μέθοδο της ιστοκαλλιέργειας{in vitro}.
2.Ποικίλες από υγιές φυτικό πολλαπλασιαστικό υλικό {Virus free-Green House}.
3.Επιμελής ζιζανιοκτονία.
4.Προληπτικά μέτρα σωστής διαχείρισης του οπωρώνα, για την αποφυγή πιθανόν τραυματισμούς των δένδρων(αντιχαλαζιακά δίχτυα, προσεκτική μηχανική κατεργασία).
5.Ενίσχυση της άμυνας των φυτών (Systemic acquired resistance /SAR),με διάφορα σκευάσματα.
Να σημειωθεί ότι δένδρα που έχουν προσβληθεί σε νεαρά ηλικία είναι αμετακλήτως καταδικασμένα, ενώ αυτά που έχουν προσβληθεί με μεγαλύτερη ηλικία, έχουν την δυνατότητα να ζήσουν για περισσότερα έτη.
Επιδημιολογία
Οι δευτερομύκητες προσβάλουν τα καλλιεργούμενα είδη του γένους prunus: ροδακινιά, νεκταρινιά, πλατύκαρπα(UFO), κερασιά, βυσσινιά, βερικοκιά, δαμασκηνιά, αμυγδαλιά.
Οι μύκητες έχουν εμμονή και είναι επιθετικοί όταν οι συνθήκες είναι ευνοϊκές (υψηλή υγρασία και θερμοκρασία σε συνδυασμό μολυσματικό υλικό).
Να επισημάνουμε ότι παρατηρήσεις στη βιολογία του μύκητα έχουν δείξει ότι, ο κίνδυνος της μόλυνσης ξεκινά μέσω πληγών που έχουν προκληθεί στον φυτικό οργανισμό από μηχανικούς τραυματισμούς ή την απρόσεκτη ζιζανιοκτονία .
Να σημειωθεί ότι κτήματα που γειτονεύουν με άλλα προσβεβλημένα, ο κίνδυνος αυξάνεται, όταν η φορά του ανέμου μεταφέρει τα σπόρια.
Ξαφάκος Γ. Παναγιώτης - Ειδικός Δενδροκόμος ειδικευθείς στο Istituto Sperimentale di Frutticoltura a Verona in Italia
Βιβλιογραφία:G.Goidanich –Φυτοπαθολογία-Τόμος ΙΙI.σελ.215-432.
……………………………………………………………………………………………
photo 1: https://en.wikipedia.org/wiki/Phellinus_gilvus
photo2: https://en.wikipedia.org/wiki/Phellinus_pomaceus
photo 3: https://en.wikipedia.org/wiki/Trametes_hirsuta
photo 4: https://en.wikipedia.org/wiki/Trametes_pubescens
photo 5: https://en.wikipedia.org/wiki/Trametes_versicolor
photo 6: http://www.first-nature.com/fungi/trametes-ochracea.php
photo 7: https://sv.wikipedia.org/wiki/Klyvblad
photo 8: http://mushroomobserver.org/image/show_image/127699?obs=61146
photo 9: https://it.wikipedia.org/wiki/Lenzites_betulina