Μετά την ανησυχία που δημιουργήθηκε το τελευταίο χρονικό διάστημα στους κατοίκους της περιοχής Κοζάνης αναφορικά με την εμφάνιση λύκων στον άξονα Κοζάνη-Λευκόβρυση, τις σχετικές αναφορές πολιτών προς το Δήμο Κοζάνης και την προβολή του θέματος από τα ΜΜΕ, συγκλήθηκε σύσκεψη στην Αποκεντρωμένη Διοίκηση Ηπείρου-Δυτικής Μακεδονίας, με αντικείμενο την εξέταση και αξιολόγηση των περιστατικών εμφάνισης λύκων στην περιοχή και τη λήψη ενδεχόμενων μέτρων διαχείρισής τους.

Στη σύσκεψη η οποία διοργανώθηκε από τη Διεύθυνση Δασών Κοζάνης και πραγματοποιήθηκε χθες στα γραφεία της δασικής υπηρεσίας, κλήθηκαν να συμμετάσχουν και να καταθέσουν τις προτάσεις τους για το θέμα, φορείς που εμπλέκονται άμεσα σε περιστατικά προσέγγισης άγριων ζώων σε κατοικημένες περιοχές.

Κατά τη διάρκεια της σύσκεψης επιβεβαιώθηκε ότι πρόκειται για μια οικογένεια λύκων θηλυκό & αρσενικό με 4-5 λυκάκια, η οποία έχει φωλιάσει σε ρέμα της περιοχής με πυκνή δασική βλάστηση, μεταξύ Κοζάνης- Λευκόβρυσης.

Υπογραμμίστηκε ότι ως φαινόμενο δεν είναι ασύνηθες να εμφανίζονται άγρια ζώα κοντά σε κατοικημένες περιοχές καθώς η επιδίωξη τροφής σε ανθρώπινα περιβάλλοντα είτε με τη συλλογή τροφής από απορρίμματα, είτε οικόσιτων ή αδέσποτων ζώων, ευνοούν την εμφάνιση και παραμονή τους σε μια περιοχή.

Προκειμένου να δημιουργηθεί ένα αφιλόξενο περιβάλλον και να περιοριστεί-εξαλειφθεί η δυνατότητα περαιτέρω φωλεοποίησης της οικογένειας των λύκων στην περιοχή, προτάθηκε ο άμεσος καθαρισμός της περιοχής από την πυκνή βλάστηση και από πιθανές εστίες συγκέντρωσης απορριμμάτων-υπολειμμάτων τροφών.

Για την παρακολούθηση της οικογένειας των λύκων και των κινήσεων της, αποφασίστηκε να τοποθετηθούν κάμερες στο σημείο από την Περιβαλλοντική Οργάνωση «Αρκτούρος», παρέχοντας επιπλέον πληροφορίες για τη συμπεριφορά των άγριων ζώων σε πραγματικό χρόνο.

Σε περίπτωση που τα μέτρα εκδίωξης των ζώων δεν αποδειχθούν αποτελεσματικά, θα γίνει χρήση ειδικών αποτρεπτικών μέσων προκαλώντας κατ΄αυτό τον τρόπο έντονο αρνητικό ερέθισμα, οδηγώντας τα σε αναζήτηση τρόπου διαφυγής από την συγκεκριμένη περιοχή.

Ιδιαίτερη βαρύτητα από όλους τους συμμετέχοντες δόθηκε στην ανάγκη σωστής ενημέρωσης των πολιτών από το Δήμο Κοζάνης, προς την κατεύθυνση προσεκτικής συλλογής και αποκομιδής των αστικών απορριμμάτων, την απομάκρυνση τυχόν ανθρωπογενών τροφικών πηγών για τους λύκους όπως νεκρά ζώα, εγκαταστάσεις με ζωικά υπολείμματα καθώς στον περιορισμό των κατοικίδιων σε ασφαλείς χώρους εντός αποτελεσματικής περίφραξης κατά τη διάρκεια της νύχτας.

Επίσης τονίστηκε ότι όποιος πολίτης εντοπίσει πτώμα (πρόσφατο) σκύλου, γάτας ή λύκου, να μην επιχειρήσει να το αγγίξει με γυμνά χέρια, λόγω αυξημένης πιθανότητας μεταφοράς λύσσας, αλλά να ειδοποιήσει άμεσα το Κτηνιατρικό Εργαστήρι Κοζάνης.

Για την καλύτερη επιτήρηση της περιοχής θα ενταθούν οι περιπολίες των κλιμακίων της Διεύθυνσης Δασών και του Δασαρχείου Κοζάνης της Αποκεντρωμένης Διοίκησης Ηπείρου-Δυτικής Μακεδονίας, στον άξονα Κοζάνης-Αιανής.

Τέλος στη σύσκεψη στην οποία παρευρέθηκαν εκπρόσωποι από τη Διεύθυνση Πολιτικής Προστασίας της Περιφέρειας Δυτικής Μακεδονίας, το Δήμο Κοζάνης, την Περιβαλλοντική Οργάνωση «Αρκτούρος», την Κυνηγετική Ομοσπονδία Μακεδονίας-Θράκης και την Αστυνομική Διεύθυνση Κοζάνης, εκφράστηκε η πεποίθηση ότι η από κοινού συνεργασία των πολιτών με τους αρμόδιους φορείς, η προσεκτική στάση και συμπεριφορά των κατοίκων απέναντι στο φαινόμενο χωρίς πανικό, μπορούν να εγγυηθούν τη σωστή αντιμετώπιση διαχείρισης της προσέγγισης των λύκων στην περιοχή.

Αποκεντρωμένη Διοίκηση Ηπείρου-Δυτικής Μακεδονίας

Τουλάχιστον οκτώ ορειβάτες, μέλη μίας Νοτιοκορεατικής αποστολής, έχασαν τη ζωή τους στις πλαγιές του όρους Γκούρτζα στο Νεπάλ, κατά τη διάρκεια μίας σφοδρής χιονοθύελλας που διέλυσε την κατασκήνωσή τους, ανακοίνωσαν σήμερα οι τοπικές αρχές.

Οι σοροί οκτώ θυμάτων, σε αυτά περιλαμβάνονται και κάποιοι από τους Νεπαλέζους οδηγούς τους, εντοπίσθηκαν στα απομεινάρια του καταυλισμού από ομάδα διάσωσης, όμως οι δεινές μετεωρολογικές συνθήκες επιβραδύνουν τις έρευνες, τόνισε ο εκπρόσωπος της αστυνομίας Σάιλες Θάπα.

Ακόμη ένας άνθρωπος φέρεται αγονούμενος.

«Εκτιμούμε πως οφείλεται σε χιονοθύελλα, διότι τα δέντρα έχουν κοπεί και οι σκηνές έχουν καταστραφεί. Ακόμη και τα σώματα των νεκρών βρέθηκαν διαμελισμένα και σκόρπια», τόνισε ο ίδιος, μιλώντας στο Γαλλικό Πρακτορείο.

Ένα ελικόπτερο κατόρθωσε να έχει πρόσβαση στο σημείο και να προσγειωθεί στην κατασκήνωση, όμως δεν συνέλεξε καμμί απόό τις σορούς.

Όπως επεσήμανε ένας από τους οργανωτές της αναρρίχησης, συναγερμός σήμερα 24 ώρες αφότου οι ορειβάτες δεν έδωσαν σημεία ζωής.

Οι Νοτιοκορεάτες ορειβάτες και οι Νεπαλέζοι οδηγοί τους είχαν κατασκηνώσει στις υπώρειες του Γκούρτζα, ύψους 7.193 μ., αναμένοντας βελτίωση των καιρικών συνθηκών προκειμένου να ξεκινήσουν την αποστολή της αναρρίχησης.

ΑΠΕ-ΜΠΕ

Το εμπόριο και η τεχνολογία αποτελούν ευκαιρία όταν μπορούν να αξιοποιήσουν υπάρχουσες δυνατότητες και έτσι να παρέχουν μια πιο άμεση και αξιόπιστη πορεία προς την ανάπτυξη. Όταν απαιτούν συμπληρωματικές και κοστοβόρες επενδύσεις, δεν είναι πια μια παράκαμψη γύρω από την παραδοσιακή ανάπτυξη μέσω της βιομηχανίας.

Οι νέες τεχνολογίες μειώνουν τις τιμές των αγαθών και των υπηρεσιών στις οποίες εφαρμόζονται. Οδηγούν επίσης και στην ανάπτυξη νέων προϊόντων. Οι καταναλωτές επωφελούνται από αυτές τις βελτιώσεις, ανεξάρτητα από το αν ζουν σε πλούσιες ή φτωχές χώρες. 

Τα κινητά τηλέφωνα είναι ένα ξεκάθαρο παράδειγμα της βαθιάς επίδρασης κάποιων από τις νέες τεχνολογίες. Ως μια ξεκάθαρη περίπτωση τεχνολογικών αλμάτων (leapfrogging), δόθηκε πρόσβαση στους φτωχούς ανθρώπους των αναπτυσσόμενων χωρών, σε τηλεπικοινωνίες μεγάλης εμβέλειας χωρίς να υπάρχει ανάγκη για ακριβές επενδύσεις σε γραμμές σταθερής τηλεφωνίας και άλλες υποδομές.

Παρομοίως, το mobile banking που παρέχεται μέσω τηλεφώνων έχει καταστήσει δυνατή την πρόσβαση σε χρηματοοικονομικές υπηρεσίες σε απόμακρες περιοχές χωρίς υποκαταστήματα τραπεζών. Αυτές είναι περιπτώσεις κατα τις οποίες η τεχνολογία βελτιώνει τη ζωή των φτωχών ανθρώπων. Αλλά για να υπάρξει πραγματική και σταθερή συμβολή της τεχνολογίας στην ανάπτυξη, πρέπει όχι μόνο να παρέχονται καλύτερα και φθηνότερα προϊόντα, αλλά επίσης και να οδηγεί σε περισσότερες υψηλά αμειβόμενες θέσεις εργασίας. Με άλλα λόγια, πρέπει να βοηθάει τους φτωχούς στον ρόλο τους τόσο ως παραγωγοί όσο και ως καταναλωτές.

Ένα μοντέλο ανάπτυξης που ο οικονομολόγος Tyler Cowen έχει ονομάσει «κινητά τηλέφωνα αντί για εργοστάσια αυτοκινήτων» θέτει το προφανές ερώτημα: Σε πρώτη φάση, πώς οι άνθρωποι στον αναπτυσσόμενο κόσμο έχουν την οικονομική δυνατότητα να αγοράσουν κινητά τηλέφωνα;Ας ανατρέξουμε και πάλι στα παραδείγματα της κινητής τηλεφωνίας και της τραπεζικής. Επειδή οι επικοινωνίες και η χρηματοδότηση είναι χρήσιμες για την παραγωγή, είναι σε κάποιο βαθμό υπηρεσίες που απευθύνονται τόσο προς τους παραγωγούς όσο και προς τους καταναλωτές.Για παράδειγμα, μια γνωστή μελέτη έχει τεκμηριώσει πώς η εξάπλωση των κινητών τηλεφώνων στο ινδικό κράτος της Kerala επέτρεψε στους αλιείς να ασκήσουν εξισορροπητική κερδοσκοπία στις διαφορές τιμών στις τοπικές αγορές, αυξάνοντας έτσι τα κέρδη τους κατά μέσο όρο κατά 8%.

Η απανταχού παρουσία της υπηρεσίας του mobile banking της Κένυας, M-Pesa, φαίνεται να έχει επιτρέψει σε φτωχές γυναίκες να μετακινηθούν από τη γεωργία επιβίωσης σε μη γεωργικές επιχειρήσεις, παρέχοντας τους έτσι μια σημαντική ώθηση στην αναρρίχηση τους στη κλίμακα εισοδήματος ξεκολλώντας τες από τον πάτο αυτής.Οι νέες ψηφιακές τεχνολογίες παίζουν σημαντικό ρόλο στη μετατροπή της γεωργίας μικρής κλίμακας σε γεωργία μεγάλης κλίμακας στη Λατινική Αμερική και αλλού.

Τα Μεγάλα δεδομένα (γνωστά ως Big data), το Παγκόσμιο Σύστημα Στιγματοθέτησης (γνωστο και ως GPS), τα drones και η επικοινωνία υψηλής ταχύτητας έχουν επιτρέψει βελτιωμένες υπηρεσίες επέκτασης όπως: βελτιστοποιημένη άρδευση και χρήση φυτοφαρμάκων και λιπασμάτων, παροχή συστημάτων έγκαιρης προειδοποίησης, καλύτερο ποιοτικό έλεγχο και αποτελεσματικότερη διαχείριση της εφοδιαστικής αλυσίδας. Αυτές οι βελτιώσεις αυξάνουν την παραγωγικότητα των καλλιεργειών και διευκολύνουν τη διαφοροποίηση με μη παραδοσιακές καλλιέργειες παρέχοντας έτσι υψηλότερες αποδόσεις.Η εισαγωγή αυτών των νέων τεχνολογιών στην παραγωγή στις αναπτυσσόμενες χώρες πραγματοποιείται συχνά μέσω παγκόσμιων αλυσίδων αξίας (GVC). Θεωρητικά, οι παγκόσμιες αλυσίδες αξίας (GVC) ωφελούν αυτές τις οικονομίες, διευκολύνοντας την είσοδο τους στις παγκόσμιες αγορές. 

Ωστόσο, μεγάλα ερωτήματα εγείρονται γύρω από τις δυνατότητες που δημιουργούν αυτές οι νέες τεχνολογίες. Είναι τα κέρδη της παραγωγικότητας αρκετά μεγάλα; Μπορούν να διαχέονται αρκετά γρήγορα σε όλη την υπόλοιπη οικονομία;Οποιαδήποτε αισιοδοξία σχετικά με συμβολή των παγκόσμιων αλυσίδων αξίας (GVC) πρέπει να μετριάζεται από τρία γεγονότα που μας προσγειώνουν στην πραγματικότητα.

Πρώτον, η επέκταση τους φαίνεται ότι έχει αρχίσει σταδιακά να σταματάει τα τελευταία χρόνια. Δεύτερον, η συμμετοχή των αναπτυσσόμενων χωρών στις παγκόσμιες αλυσίδες αξίας - και μάλιστα γενικά στο παγκόσμιο εμπόριο - παραμένει πολύ περιορισμένη, με αξιοσημείωτη εξαίρεση ορισμένες χώρες της Ασίας. Τρίτον, και ίσως το πιο ανησυχητικό είναι ότι οι εγχώριες συνέπειες των πρόσφατων εμπορικών και τεχνολογικών τάσεων στην απασχόληση είναι απογοητευτικές.

Μελετώντας προσεκτικότερα τις παγκόσμιες αλυσίδες αξίας και τις νέες τεχνολογίες, παρατηρούμε ότι παρουσιάζουν στοιχεία που περιορίζουν την οικονομική άνοδο των αναπτυσσόμενων χωρών - και ίσως ακόμη και να την υπονομεύουν. Ένα τέτοιο χαρακτηριστικό είναι μια γενική μεροληψία υπέρ συγκεκριμένων δεξιοτήτων και άλλων δυνατοτήτων. Αυτή η μεροληψία περιορίζει το συγκριτικό πλεονέκτημα των αναπτυσσόμενων χωρών σε παραδοσιακά παραγωγικές (και άλλες) βιομηχανικές δραστηριότητες και μειώνει τα κέρδη τους από το εμπόριο. Δεύτερον, οι παγκόσμιες αλυσίδες αξίας δυσκολεύουν τις χώρες χαμηλού εισοδήματος να χρησιμοποιήσουν το πλεονέκτημα κόστους-εργασίας για να αντισταθμίσουν το τεχνολογικό τους μειονέκτημα, μειώνοντας την ικανότητά τους να υποκαταστήσουν ανειδίκευτο εργατικό δυναμικό με άλλες εισροές παραγωγής.

Αυτά τα δύο χαρακτηριστικά ενισχύουν το ένα το άλλο και συνδυάζονται μεταξύ τους. Τα στοιχεία μέχρι σήμερα, στα θέματα της απασχόλησης και του εμπορίου, είναι ότι τα μειονεκτήματα μπορεί είναι περισσότερα από τα πλεονεκτήματα.Η συνήθης απάντηση σε αυτές τις ανησυχίες είναι η υπογράμμιση της σημασίας της δημιουργίας συμπληρωματικών δεξιοτήτων και ικανοτήτων. Το αφήγημα που ακούγεται συχνά, είναι ότι οι αναπτυσσόμενες χώρες πρέπει να αναβαθμίσουν τα εκπαιδευτικά τους συστήματα και την τεχνική τους κατάρτιση, να βελτιώσουν το επιχειρηματικό τους περιβάλλον και να ενισχύσουν τα δίκτυα εφοδιαστικής αλυσίδας και μεταφορών τους προκειμένου να αξιοποιήσουν πλήρως τις νέες τεχνολογίες.Αλλά επισημαίνοντας ότι οι αναπτυσσόμενες χώρες πρέπει να εξελιχθούν σε όλους αυτούς τους τομείς δεν είναι ούτε κάτι νέο ούτε αποτελεί χρήσιμη συμβουλή για την ανάπτυξη.

Είναι σαν να λέμε ότι η ανάπτυξη απαιτεί ανάπτυξη. Το εμπόριο και η τεχνολογία θεωρούνται ως  ευκαιρία όταν είναι σε θέση να αξιοποιήσουν τις υπάρχουσες δυνατότητες και έτσι να παρέχουν μια πιο άμεση και αξιόπιστη πορεία προς την ανάπτυξη. Όταν απαιτούν συμπληρωματικές και δαπανηρές επενδύσεις, δεν αποτελούν πλέον μια παράκαμψη γύρω από την ανάπτυξη μέσω της βιομηχανίας .Ας συγκρίνουμε τις νέες τεχνολογίες με το παραδοσιακό μοντέλο εκβιομηχάνισης, το οποίο υπήρξε κινητήριος δύναμη για την οικονομική ανάπτυξη των αναπτυσσόμενων χωρών. Πρώτον, η βιομηχανία είναι εμπορεύσιμη, πράγμα που σημαίνει ότι η εγχώρια παραγωγή δεν περιορίζεται από τη ζήτηση (και τα εισοδήματα) στη χώρα παραγωγής.

Δεύτερον, η τεχνογνωσία στον τομέα της βιομηχανίας είναι σχετικά εύκολη στη μεταφορά μεταξύ των χωρών και, ειδικότερα, από πλούσιες σε φτωχές οικονομίες. Τρίτον, η  βιομηχανία δεν έχει μεγάλες απαιτήσεις σε δεξιότητες.Αυτά τα τρία χαρακτηριστικά της μαζί έκαναν τη βιομηχανία μια φανταστική ευκαιρία ώθησης των εισοδήματα σε υψηλότερα επίπεδα στις αναπτυσσόμενες χώρες. Οι νέες τεχνολογίες παρουσιάζουν μια πολύ διαφορετική εικόνα από την άποψη της ευκολίας στη μεταφορά της τεχνογνωσίας και των απαιτήσεων δεξιοτήτων που αυτές συνεπάγονται. Ως εκ τούτου, ο καθαρός αντίκτυπός τους στις χώρες χαμηλού εισοδήματος φαίνεται πολύ πιο αβέβαιος.

Ο Dani Rodrik είναι καθηγητής Διεθνούς Πολιτικής Οικονομίας στη Σχολή Διακυβέρνησης John F. Kennedy του Πανεπιστημίου του Χάρβαρντ. Είναι ο συγγραφέας των The Globalization Paradox: Democracy and the Future of the World Economy, Economics Rules: The Rights and Wrongs of the Dismal Science, και πιο πρόσφατα του Straight Talk on Trade: Ideas for a Sane World Economy.

Πηγή:thepressproject.gr

Η Γενική Γραμματεία Αγροτικής Πολιτικής και Διαχείρισης Κοινοτικών Πόρων του Υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων ανακοινώνει ότι στις 5/10/2018 έληξε η προθεσμία υποβολής αιτήσεων στο πλαίσιο της πρόσκλησης του υπομέτρου 4.1 (Σχέδια Βελτίωσης) του Προγράμματος Αγροτικής Ανάπτυξης 2014 – 2020. Η πρόσκληση αφορούσε δύο δράσεις του υπομέτρου, τη δράση 4.1.1 «Υλοποίηση επενδύσεων που συμβάλλουν στην ανταγωνιστικότητα της εκμετάλλευσης» και τη δράση 4.1.3 «Υλοποίηση επενδύσεων που συμβάλλουν στη χρήση ΑΠΕ καθώς και στην προστασία του περιβάλλοντος».
Η δημόσια δαπάνη που έχει δεσμευθεί στο πλαίσιο της πρόσκλησης ανέρχεται στα 316 εκ. ευρώ εκ των οποίων τα 295,2 εκ. ευρώ προορίζονται για τη δράση 4.1.1 και τα 20,8 εκ. ευρώ για τη δράση 4.1.3. Από τα ανωτέρω ποσά θα κατευθυνθούν κατά προτεραιότητα για την κάλυψη των αναγκών συλλογικών προσώπων τα 73,8 εκ ευρώ για τη δράση 4.1.1 και τα 10,4 εκ. ευρώ για τη δράση 4.1.3

Συνολικά υποβλήθηκαν 15.364 αιτήσεις ενίσχυσης με συνολικό προϋπολογισμό προτεινόμενων επενδύσεων 1,6 δισ. ευρώ και αιτούμενη δημόσια δαπάνη 935 εκ. ευρώ.

Αναλυτικά στοιχεία ανά είδος προσώπου (φυσικά και νομικά πρόσωπα - συλλογικά σχήματα), και αιτούμενη δημόσια δαπάνη ανά περιφέρεια ακολουθούν στους επόμενους πίνακες.
Η αξιολόγηση των προτάσεων θα ξεκινήσει εντός του Νοεμβρίου και θα γίνει με ταχείς ρυθμούς προκειμένου να ακολουθήσουν οι εντάξεις των δικαιούχων που θα καλύπτονται από το όριο των πιστώσεων.

Ακολουθεί ο σχετικός ενημερωτικός πίνακας:

Σύνολο Αιτήσεων 
(φυσικών προσώπων, νομικών προσώπων και συλλογικών σχημάτων)
στο σύνολο των δράσεων
(4.1.1 και 4.1.3)

Η δημόσια δαπάνη για την κάλυψη των συλλογικών σχημάτων αφορά το 25% του προϋπολογισμού της πρόσκλησης για το μέτρο 4.1.1 και το 50% για το μέτρο 4.1.3. Το σταθμισμένο ποσοστό του προϋπολογισμού που κατευθύνεται για τις ανάγκες των συλλογικών σχημάτων ανέρχεται στο 26,6% του προϋπολογισμού της πρόσκλησης