Ερευνητές - επιστήμονες «τροποποίησαν» φυτά ώστε να μεγαλώνουν πιο γρήγορα & να χρειάζονται λιγότερο νερό

Ερευνητές από τη Γερμανία, το Ηνωμένο Βασίλειο και την Κίνα, με επικεφαλής την Ελληνίδα ερευνήτρια δρα Μαρία Παπανάτσιου του Ινστιτούτου Μοριακής, Κυτταρικής και Συστημικής Βιολογίας του Πανεπιστημίου της Γλασκώβης, πειραματίστηκαν με το φυτό Αραβιδόψις (που ανήκει στην οικογένεια του φυτού της μουστάρδας) ώστε να δημιουργήσουν ένα τροποποιημένο φυτό, το οποίο αναπτύσσεται ταχύτερα ενώ χρειάζεται λιγότερο νερό.

Δεδομένου ότι,  η παγκόσμια γεωργία εκτιμάται ότι απορροφά περίπου το 70% της παγκόσμιας κατανάλωσης νερού, οι επιστήμονες ελπίζουν ότι  με την ανάπτυξη τέτοιων καινοτομιών θα προσφέρουν λύσεις, που μελλοντικά θα δώσουν πιο αποτελεσματικές καλλιέργειες και θα συμβάλλουν στην εξοικονόμηση νερού.

Χάρη στη μέθοδο που ανέπτυξαν, οι επιστήμονες κατάφεραν να  επιταχύνουν το άνοιγμα και το κλείσιμο των στομάτων, δηλαδή των μικροσκοπικών πόρων των φύλλων, μέσω των οποίων εισέρχεται στα φυτά το διοξείδιο του άνθρακα του αέρα, ώστε να πραγματοποιηθεί η φωτοσύνθεση. Η νέα τεχνική βοηθά ώστε να χάνεται λιγότερη ποσότητα του νερού των φυτών (με τη μορφή υδρατμών) στην ατμόσφαιρα,  χωρίς να μειώνεται η ποσότητα του διοξειδίου που απορροφούν για τις ενεργειακές ανάγκες τους.

Στο παρελθόν είχαν γίνει και άλλες προσπάθειες να εξοικονομηθεί νερό με τη «χειραγώγηση» των πόρων στα φύλλα των φυτών, αλλά το αποτέλεσμα ήταν να μειώνεται το εισερχόμενο διοξείδιο, άρα να επιβραδύνεται η φωτοσύνθεση και η ανάπτυξη του φυτού.

Η επικεφαλής της έρευνας, Μ. Παπανάτσιου εξήγησε σχετικά: «Τα φυτά πρέπει να πετύχουν τον καλύτερο δυνατό συμβιβασμό ανάμεσα στη φωτοσύνθεση και στην απώλεια νερού, ώστε να διασφαλίσουν την ανάπτυξη και απόδοσή τους. Υιοθετήσαμε μια προσέγγιση που χρησιμοποιείται πλέον στη νευροεπιστήμη και λέγεται οπτογενετική, ώστε να εφοδιάσουμε καλύτερα τα στόματα, που παίζουν ουσιώδη ρόλο στην εξισορρόπηση ανάμεσα στην πρόσληψη του διοξειδίου του άνθρακα και στην απώλεια του νερού. Χρησιμοποιήσαμε ένα γενετικό εργαλείο που δρα σαν ‘διακόπτης’, επιτρέποντασς στα στόματα να συγχρονιστούν καλύτερα με τις συνθήκες του φωτός και συνεπώς να βελτιώσουν την αποδοση του φυτού σε συνθήκες φωτισμού που συχνά υπάρχουν στη γεωργία».

Το 2014, η κα Παπανάτσιου  έλαβε το διδακτορικό της από τοΕργαστήριο Φυσιολογίας των Φυτών και Βιοφυσικής του Πανεπιστημίου της Γκασκώβης στη Σκωτία. Από το 2016 εργάζεται ως ερευνήτρια στο Ινστιτούτο Μοριακής, Κυτταρικής και Συστημικής Βιολογίας του ίδιου Πανεπιστημίου.

Οι λεπτομερείς της μελέτης σχετικά με τη δημιουργία του τροποποιημένου φυτού δημοσιεύτηκαν στο επιστημονικό περιοδικό «Science».

Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ

ert.gr