Άλλη μια καλλιέργεια που περνά από την μέγγενη της ασφυκτικά μαραμένης ελληνικής υπαίθρου. Μια καλλιέργεια που δίνει τροφή στους κτηνοτρόφους, και φυσικά χρήμα σε όσους το καλλιεργούν. Ωστόσο, δεν έτυχε καλύτερης μεταχείρισης κι αυτό (όπως και άλλες) «δυναμικές» καλλιέργειες της υπαίθρου. Υψηλό κόστος παραγωγής σε συνδυασμό με χαμηλές τιμές παραγωγού καθιστούν ασύμφορη και αυτή την καλλιέργεια.

Μέχρι προ δεκαετίας, καλλιεργούνταν κατά κόρον κυρίως σε περιοχές με άφθονο και φθηνό αρδευτικό νερό. Περιοχές όπως η Θράκη, η Μακεδονία, η Δυτική Ελλάδα και ορισμένες περιοχές της Θεσσαλίας το είχαν στα “top” των καλλιεργειών τους. Ωστόσο, σε μια διαρκώς μεταβαλλόμενη και ασταθής οικονομία σαν και της ταλαίπωρης Ελλαδίτσας, δεν γλύτωσε κι αυτό. Τα στρέμματα συρρικνώθηκαν (όχι όμως και οι αποδόσεις), που είναι σε υψηλά επίπεδα, κάτι που γεννάται από την γνώση και την εξειδίκευση των παραγωγών πάνω στην καλλιέργεια, και φυσικά τον άσβεστο ζήλο τους για την καλλιέργεια αυτή. Οι τιμές, αποτελούν κι εδώ μια μεγάλη πληγή.

Τα τελευταία χρόνια μονίμως έχει την τάση των επιπέδων τιμών κάτω των 0,20 ευρώ/κιλό. Εν ολίγοις, τιμή απαγορευτική (για πολλούς) στο να ξανακαλλιεργήσουν καλαμπόκι. Βέβαια, ναι μεν είχαμε πτώση τιμής, αλλά και αύξηση εισαγωγών από γείτονες χώρες. Καλαμπόκια από Ρουμανία, Ουκρανία καθώς και χώρες του Ανατολικού μπλοκ και των Βαλκανίων, εδραιώθηκαν στα εισαγόμενα προϊόντα της χώρας μας. Φυσικά αξίζει να σημειωθεί εντόνως ότι η ποιότητά τους δεν είναι ιδία με αυτή των ελληνικών. Υπερβολική υγρασία, μύκητες, αφλατοξίνες, και φυσικά όχι καλό χρώμα και πρωτεΐνη, είναι τα κύρια χαρακτηριστικά των εισαγόμενων καλαμποκιών. Κι όμως, από πολλούς μη γνώστες του αντικειμένου θα γεννηθεί το ερώτημα: και γιατί εισάγονται τότε (και κατά συνέπεια αγοράζονται από ελληνικές κτηνοτροφικές και πτηνοτροφικές μονάδες);

Φυσικά και η τιμή. Όταν π.χ. μια κτηνοτροφική μονάδα στην Βόρεια Ελλάδα μπορούσε να φέρει στην πύλη της καλαμπόκι Ρουμανίας ή και Βουλγαρίας με τιμή ίση ή μικρότερη από αυτή του ελληνικού καλαμποκιού, το κάνει πράξη. Αυτό λέγεται μείωση κόστους παραγωγής μιας παραγωγικής μονάδας. Όσοι πιέζονται οικονομικά το πράττουν. Έτσι, το χρυσάφι της πατρίδας μας, εγκαταλείπεται στα μετόπισθεν.

Ωστόσο, φέτος κάτι φαίνεται (έστω και κατά τόπους ν αλλάζει). Ο Αγροτικός Συνεταιρισμός Λεχαινών νομού Ηλείας ανακοίνωσε τιμή πώλησης καλαμποκιού τα 0,20 ευρώ/κιλό, με ήδη συγκέντρωση μεγάλων ποσοτήτων καλαμποκιού. Στον αντίποδα πάλι, φαίνεται ότι σε Κεντρική και Βόρεια Ελλάδα τα γνωστά «παπαγαλάκια» σαρώνουν ότι βρουν στο πέρασμά τους με 0,165-0,17 ευρώ/κιλό (τιμή ΑΠΑΓΟΡΕΥΤΙΚΗ για τον οποιοδήποτε καλλιεργητή που βρίσκεται σ αυτή την καλλιέργεια). Επιπλέον, σε κάποιες περιοχές πέραν διαφόρων εντομολογικών εχθρών (λόγου χάρη διαβρώτικα) όπου δεν καλλιεργήθηκε καλαμπόκι (ή καλλιεργήθηκε σε έκταση μικρότερη από ότι την περασμένη χρονιά) σημειώθηκαν σημαντικές ζημιές από αγριόχοιρους, κάτι που τάραξε και τις εκάστοτε τοπικές κοινωνίες, μα και τους παραγωγούς που έπαθαν τις ζημιές.

Αυτό έχει ως αποτέλεσμα ολοένα και σταδιακή μείωση των καλλιεργούμενων στρεμμάτων του καλαμποκιού ανά την επικράτεια. Όμως, η φετινή χρονιά είχε ένα συν, τις υψηλές αποδόσεις του παραγωγού, κάτι που ίσως αφήσει χαμόγελα σε πολλούς ότι και φέτος κάτι βγήκε και δεν πήγε εντελώς χαμένη η χρονιά.

Μεγάλο το κόστος καλλιέργειας, αθρόες εισαγωγές, μα πλήρη γνώση των παραγωγών στο αντικείμενο της συγκεκριμένης καλλιέργειας, άψογα τεχνολογικά χαρακτηριστικά στον παραγόμενο καρπό και φυσικά εξαιρετική ποιότητα, είναι το συνονθύλευμα όλων αυτών που συνθέτουν το «σήμερα» του ελληνικού καλαμποκιού.

Σημασία έχει να μπορέσει να κρατηθεί και να συνεχίσει να καλλιεργείται, για να μιλάμε και για το «αύριο» αυτού, δίχως να κατσουφιάζουμε στο άκουσμά του.

Γράφει ο Θωμάς Χανής  Φοιτητής στο Τμήμα Αγροτικής Αναπτύξης του ΔΠΘ (ΑΕΙ) Ορεστιάδας

Η γεωργία ακριβείας μπορεί να συμβάλει στην μείωση της γραφειοκρατίας στον πρώτο πυλώνα της επόμενης ΚΑΠ και να δημιουργήσει μια καλύτερη σύνδεση μεταξύ καταναλωτών και παραγωγών.

Ο οργανισμός της GSA και η Copa-Cogeca πραγματοποίησαν σχετική εκδήλωση που είχε ως στόχο να καταδείξει με ποιους τρόπους οι δορυφόροι μπορούν να συνεισφέρουν στη γεωργία στο εγγύς μέλλον.

Η πλοήγηση αποτελεί τη ραχοκοκαλιά της ψηφιοποίησης σε κάθε τομέα- και η γεωργία δεν αποτελεί εξαίρεση. Χαρακτηριστούν παράδειγμα αποτελούν το προγράμματα Copernicus, Galileo και EGNOS, τα οποία μειώνουν τον αριθμό των απαιτούμενων επιτόπιων ελέγχων, καθιστώντας τους ευκολότερους.

Αυτά τα πλήρως ολοκληρωμένα συστήματα επιτρέπουν ακριβέστερες καταγραφές και είναι λιγότερο χρονοβόρα στην εφαρμογή. Η ακριβής τοποθέτηση είναι ζωτικής σημασίας, για να γνωρίζουμε όλες τις λεπτομέρειες μιας καλλιέργειας, ενώ και οι φωτογραφίες υψηλής ανάλυσης μπορούν να χρησιμοποιηθούν από τους αγρότες, για να δηλώσουν τα όρια των αγροτεμαχίων και τον τύπο καλλιέργειας.

«Οι αγρότες πρέπει να τηρούν ακριβή αρχεία, για να συμμορφωθούν με τη νομοθεσία», δήλωσε αξιωματούχος της GSA στη EURACTIV.

Ο Σλοβένος Ευρωβουλευτής, Franc Bogovič, ο οποίος είναι και παραγωγός, χρησιμοποιεί ήδη ψηφιακά εργαλεία. Δήλωσε χαρακτηριστικά: «Πρώτη προτεραιότητα της επόμενης ΚΑΠ είναι η λιγότερη γραφειοκρατία».

«Τα δεδομένα μπορούν να μοιραστούν με ασφάλεια μεταξύ των βιομηχανιών και των αρχών, απλοποιώντας τη ρυθμιστική εποπτεία και καθιστώντας την πιο αποτελεσματική, σύγχρονη και δίκαιη», δήλωσε ο γενικός γραμματέας της Copa-Cogeca, Pekka Pesonen.

«Η χρήση δορυφόρων και δεδομένων μπορεί να μας βοηθήσει να δημιουργήσουμε ένα Internet of food να βελτιώσουμε τη συνεργασία, να ενισχύσουμε τη ψηφιακή τεχνογνωσία και να προχωρήσουμε προς μια έξυπνη ρύθμιση».

Ερωτηθείς από την EURACTIV για τα πλεονεκτήματα της ψηφιοποίησης, υπογράμμισε ότι: «Η γεωργία ακριβείας είναι απαραίτητη. Χάρη σε αυτό το εργαλείο, οι καταναλωτές θα έχουν τη δυνατότητα να διαπιστώσουν τι είδους προϊόντα παράγουν οι αγρότες. Πρόκειται για κάτι εντελώς διαφορετικό σε σχέση με το παρελθόν και γι’ αυτό η σημασία του είναι τεράστια».

«Μας ενδιαφέρει πολύ να πούμε στους καταναλωτές και τους πολίτες πώς παράγονται τα τρόφιμα. Δεν έχουμε να κρύψουμε τίποτα, αλλά έχουμε πολλά να χάσουμε αν δεν το κάνουμε πράξη», πρόσθεσε ο κ. Pesonen.

euractiv.gr

Σφοδρές καταιγίδες που συνοδεύτηκαν από χαλαζοπτώσεις έπληξαν στις αρχές τις εβδομάδας κυρίως την κεντρική και νοτιοδυτική περιφέρεια της La Costera (ειδικότερα την Vallada, Κανάλια, Montesa και Font de la Figuera) του Vall d'Albaida (Fontanars, Ontinyent , l'Olleria, Aielo de Malferit, Castelló de Rugat και Pobla del Duc) και μια χαλαζοθύελλα στην Άνω Ribera (Gavarda, Tous, Antella, carcer. Alberic και η αναχώρηση του Garrofera σε Alzira).

Συνολικά περίπου 95.000 στρέμματα επηρεάστηκαν και περίπου 7 εκατομμύρια άμεσες απώλειες στον τομέα, σύμφωνα με την έκθεση που εκπονήθηκε από τις τεχνικές υπηρεσίες της Ένωσης Llauradors. 

Το 44% των εκτάσεων που επλήγησαν αφορά εσπεριδοειδή, 32% αφορά τους λωτούς, 15% τους αμπελώνες , 6% τις ελιές και 3% τις αμυγδαλιές.

Ορισμένες από τις παραπάνω πληγείσες περιοχές έχουν ήδη υποστεί και άλλες ζημιές από καταιγίδες και χαλαζοπτώσεις καθ 'όλη τη διάρκεια του έτους, αλλά και παγετούς κατά το χειμώνα, με αποτέλεσμα να συσσωρεύονται οι ζημίες και οι οικονομικές απώλειες.

Επίσης ζημιές από χαλαζοπτώσεις είχαμε προχτές 5/9/2018 , στην περιοχή Teruel της Bajo Martin Ντεζ, σύμφωνα με UAGA - ΕΠΓΕ Aragon με εκτεταμένες ζημιές στην πόλη της Albalate (στέγες, παράθυρα, παντζούρια και οχήματα).

Σε αυτό το δήμο, η καλλιέργεια αμυγδάλου έχει χαθεί 100% καθώς οι εκτίμησεις αναφέρουν ότι επλήγησαν περίπου 20.000 στρέμματα.

Στους ελαιώνες οι ζημιές αγγίζουν το 50-70%.

Στα όψιμα ροδάκινα και σε περίπου 600 στρέμματα έχει χαθεί το 100% της παραγωγής.

Πηγές: freshplaza.es , agronewscastillayleon.com

Συνεχίζονται τα προβλήματα για τους ροδακινοπαραγωγούς, αφού μετά τα ψίχουλα που τους δόθηκαν μέσω deminimis, τα οποία δεν αγγίζουν ούτε το 30% των αποζημιώσεων που έπρεπε να δοθούν και αναμένοντας επίσης την εισοδηματική ενίσχυση (εμπάργκο) απο το 2017 για την οποία δύο φορές υποσχέθηκε ο πρώην υπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων κ. Αποστόλου Ευάγγελος καθώς είχαμε και τη διαβεβαίωση του γενικού γραμματέα κ.Αντώνογλου ότι θα δουν το θεμα μετά τον Αύγουστο, δεν τους δίνονται αποζημιώσεις για τις φετινές ζημιές που προκάλεσαν οι βροχοπτώσεις στην παραγωγή τους και μάλιστα οι καταστροφές ήταν μεγαλύτερες των περσινών.  

Η οδός που θα ακολουθήσουν οι αγρότες μετά την απόρριψη των ασφαλιστικών μέτρων που είχαν υποβάλει κατά του ΕΛΓΑ είναι η κατάθεση αγωγής κατά του ΕΛΓΑ, μια διαδικασία πολύ χρονοβόρα για την δικαίωση τους και ας μην ξεχνάμε την δυσχερή οικονομική κατάσταση που βιώνουν.