Ο Γιάννης Αντετοκούνμπο σημείωσε ακόμη ένα νταμπλ νταμπλ στην καριέρα του, όμως ο Λούκα Ντόντσιτς ήταν ο πρωταγωνιστής της αναμέτρησης των Μιλγουόκι Μπακς με τους Μάβερικς. Η ομάδα από το Ντάλας, επικράτησε μετά από παράταση των «ελαφιών» με 136-132, έχοντας τον 21χρονο Σλοβένο σε μεγάλη βραδυά.

    Ο νεαρός άσος, τελείωσε τον αγώνα με τριπλ νταμπλ, καθώς σε 41,5 λεπτά συμμετοχής, πέτυχε 36 πόντους, μάζεψε 14 ριμπάουντ και μοίρασε 19 ασίστ! Από την πλευρά του, ο Ελληνας MVP της περυσινής διοργάνωσης, αγωνίσθηκε 33,5 λεπτά, σημειώνοντας 34 πόντους και μαζεύοντας 13 ριμπάουντ.
    
    Εξαιρετικοί για τους νικητές ήταν επίσης, ο Κρίσταπς Πορζίνγκις (26 πόντοι, 11 ριμπάουντ) και ο Ντόριαν Φίνι-Σμιθ (27 πόντοι, 11 ριμπάουντ, 5 ασίστ), ενώ διακριθέντες από τους Μπακς ήταν ο Μπρουκ Λόπεζ (34 πόντοι με 6/12 τρίποντα, 7 ριμπάουντ) και ο Κρις Μίντλετον (21 πόντοι, 6 ριμπάουντ, 11 ασίστ).

    Λίγο μετά το τέλος του αγώνα και αναφερόμενος στην εντυπωσιακή απόδοση του Ντόντσιτς, ο Αντετοκούνμπο, σχολίασε: «Είναι απίστευτο. Παίζει τρομερά. Είναι ένας σπουδαίος παίκτης, κάνει τους συμπαίκτες του καλύτερους. Είναι πολύ ταλαντούχος. Ένας από τους πιο ταλαντούχους που έχω αντιμετωπίσει. Κάνει όλη την ομάδα του να δείχνει καλύτερη και θα συνεχίσει να βελτιώνεται. Όσο κάνει την ομάδα του καλύτερη, το Ντάλας θα είναι ένας δύσκολος αντίπαλος». 

Αν και η ομάδα του Αντετοκούνμπο ηττήθηκε να αναφέρουμε πως ο Greek Freak έχει τεθεί στο top 3 των υποψηφίων για την διεκδίκηση του τίτλου του mvp με αντιπάλους τους Τζέιμς Χάρντεν και Λεμπρόν Τζέιμς όπως και στον αντίστοιχο του καλύτερου αμυντικού της σεζόν, έχοντας απέναντι του τον Ρούντι Γκομπέρ και τον Άντονι Ντέιβις.

Αρχές του 2020 ξεκινήσαμε τις καλλιεργητικές φροντίδες στα δέντρα γεμάτοι αισιοδοξία ότι η χρονιά αυτή θα είναι επιτέλους μια καλή χρονιά.

Τα κακά μαντάτα άρχισαν με τους ανοιξιάτικους παγετούς που είχαν σαν αποτέλεσμα μειωμένη παραγωγή.

Μετά ήρθε η πανδημία και λόγω αυτής ο σχεδόν ανύπαρκτος τουρισμός, άρα μειωμένη εσωτερική κατανάλωση.

Και το κερασάκι στην τούρτα η "Θάλεια" τετραήμερες βροχοπτώσεις με ισχυρούς ανέμους που έφεραν καρποπτώσεις σκισίματα στους καρπούς και σάπισμα.

Διεκδικούμε από την πολιτεία αποζημιώσεις για τις μεγάλες καταστροφές που έχουμε υποστεί και καλούμε συμπαραστάτες στην διεκδίκηση αυτήν τουςΥπουργούς κ. Χρυσοχοΐδη και κ.Βεσυρόπουλο, τους Βουλευτές κ.Μπαρτζώκα, κ.Τσαβδαρίδη και κ.Καρασαρλίδου, τον Αντιπεριφερειάρχη κ. Καλαϊτζίδη, τους Δημάρχους κ.Καρανικόλα, κ.Βοργιαζίδη και κ.Γκυρίνη.

Ένα από τα πράγματα που σίγουρα φαίνονται αρκετά παράξενα για τον σύγχρονο Έλληνα είναι να δει στην ύπαιθρο ελέφαντες, λιοντάρια, άλογα, βίσωνες, ιπποπόταμους, ύαινες κλπ.

Το γεγονός όμως αυτό, δεν ήταν πάντα έτσι, καθώς σύμφωνα με όσα έχουν καταγραφεί από τις επιστημονικές έρευνες ακόμη και στην περιοχή της Θεσσαλίας, και ειδικά γύρω από τον Πηνειό ποταμό, κάποτε ζούσαν άγρια θηλαστικά ζώα που σήμερα εντοπίζονται στην Αφρική και στην Ασία.

Όπως καταγράφεται σε μια σημαντική μελέτη του γεωλόγου-παλαιοντολόγου δρ Αθ. Αθανασίου με τίτλο «Ο παλαιολιθικός κόσμος του Πηνειού» αλλά και λαμβάνοντας υπόψη τα ευρήματα στην κοιλάδα του ποταμού Πηνειού, έχουν αποκαλυφθεί κατά τα τελευταία 50 χρόνια πολυάριθμα σκελετικά στοιχεία θηλαστικών ηλικίας της τάξεως των 30.000 -45.000 ετών.

Στη μελέτη αναφέρεται μεταξύ άλλων ότι τα απολιθωμένα θηλαστικά που έχουν προσδιοριστεί μέχρι σήμερα στην κοιλάδα του Πηνειού είναι:

* ελέφαντας (Elephas antiquus)

* ταύρος (Bos primigenius)

* βούβαλος (Bubalus cf. arnee)

* αίγαγρος (Capra ibex)

* αντιλόπη σάιγκα (Saiga tatarica)

* ρινόκερος (Stephanorhinus hemitoechus)

* ίπποι (Equus ferus και Equus hydruntinus)

* ιπποπόταμος (Hippopotamus sp.)

* μεγαλόκερος (Megaloceros sp.)

* ελάφι (Cervus sp.)

* πλατόνι (Dama sp.)

* ζαρκάδι (Capreolus capreolus)

Σύμφωνα με την έρευνα, η καλύτερα ερευνημένη και η πιο πλούσια σε απολιθώματα περιοχή της κοιλάδας του Πηνειού είναι το τμήμα δυτικά της Λάρισας, μέχρι τα Στενά του Καλαμακίου (Αμυγδαλιά), όπου συστηματικές έρευνες έχουν αποκαλύψει πολυάριθμα σκελετικά λείψανα ζώων του Ανωτέρου Πλειστοκαίνου, καθώς και ανθρωπογενή κατάλοιπα της Μέσης Παλαιολιθικής εποχής.

Πρέπει να σημειωθεί πως η ανακάλυψη και η πρώτη συλλογή υλικού στην περιοχή του Πηνειού έγινε το 1958 κατά τη διάρκεια γερμανικής αρχαιολογικής αποστολής. Κατά τις επόμενες δεκαετίες, αναφέρει ο κ. Αθανασίου στην έρευνα του, έχουν γίνει αρκετές συλλογές απολιθωμάτων σε περιόδους χαμηλής στάθμης του ποταμού, και έχουν συγκεντρωθεί περισσότερα από διακόσια απολιθώματα μεγάλων θηλαστικών.

Αξίζει να σημειωθεί ότι, τα περισσότερα ευρήματα που έχουν αποκαλυφθεί στον Πηνειό, βρίσκονται σε χώρο του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας - Ιατρική Σχολή, ενώ ορισμένα από αυτά βρίσκονται και στο Διαχρονικό Μουσείο της Λάρισας (ένας χαυλιόδοντας ελέφαντα, κέρατα από άγριο βόδι, αλλά και ένα κρανίο από ένα ελάφι).

Ο ελέφαντας (Elephas antiquus)

Σύμφωνα με την επιστημονική έρευνα, πρόκειται για ένα είδος ελέφαντα που εντοπίστηκε πως ζούσε στην περιοχή του Πηνειού. Είναι πολύ κοινό είδος στο Μέσο και Ανώτερο Πλειστόκαινο της Ευρώπης. Επειδή τα οστά και τα δόντια του είναι μεγάλου μεγέθους και πολύ ανθεκτικά, διατηρούνται καλύτερα ως απολιθώματα συγκριτικά με τα λείψανα πιο μικρόσωμων ζώων.

Συγγενής του σημερινού ινδικού ελέφαντα, ήταν σημαντικά μεγαλύτερος από αυτόν: ορισμένα αρσενικά άτομα ίσως έφταναν σε ύψος τα 4 μ. και το βάρος τους ξεπερνούσε τους 10 τόνους. Ωστόσο τα θηλυκά, αλλά και κάποια αρσενικά άτομα, ήταν σαφώς μικρότερα (οι ελέφαντες εμφανίζουν μεγάλες αποκλίσεις μεγέθους, ιδίως μεταξύ των δύο φύλων).

Το ογκώδες κρανίο έφερε δύο μεγάλου μήκους και σχετικά ευθείς χαυλιόδοντες. Στην Ελλάδα είναι γνωστός από τουλάχιστον είκοσι θέσεις.

Μεγάλα βοοειδή

Στην κοιλάδα του Πηνειού φαίνεται πως ζούσαν κάποτε μεγάλα βοοειδή του είδους Bos primigenius. Είναι πολύ μεγαλόσωμο και πολύ εύρωστο είδος ταύρου, με μεγάλα κέρατα που στρέφονταν προς το πλάι και προς τα εμπρός, αναφέρει ο κ. Αθανασίου στην έρευνά του.

Το ύψος στους ώμους των αρσενικών ατόμων έφθανε τα 1,65 -1,85 μ, αν και ορισμένα ίσως ξεπερνούσαν τα 2μ. Τα θηλυκά ήταν 20 -25% μικρότερα.

Κατά το Μέσο και Ανώτερο Πλειστόκαινο οι ταύροι αυτοί είχαν εξαπλωθεί σε ολόκληρη την Ευρασία και τη Β. Αφρική. Κατά το Ολόκαινο οι πληθυσμοί τους παρουσίασαν μεγάλη κάμψη λόγω του εντατικού κυνηγιού και απώλειας βοσκοτόπων. Το τελευταίο άτομο του είδους πέθανε στην Πολωνία το 1627.

Τα μικρά βοοειδή: αίγαγρος των Άλπεων και σάιγκα

Ο αίγαγρος Capra ibex είναι ορεσίβιο θηλαστικό, ικανό να αναρριχηθεί στα πιο απόκρημνα υψώματα. Ο φυσικός του χώρος περιορίζεται σήμερα στις Άλπεις, σε υψόμετρο άνω των 1500μ, κατά το παρελθόν όμως ήταν κοινό σε όλα τα ορεινά οικοσυστήματα της Ευρώπης. Τα αρσενικά είναι πολύ μεγαλύτερα από τα θηλυκά (έχουν σχεδόν το διπλάσιο βάρος) και έχουν πολύ μακρύτερα κέρατα.

Το ύψος στους ώμους των αρσενικών φθάνει μέχρι 1 μ, το μήκος του σώματος τα 1,60 μ και το βάρος μπορεί να ξεπεράσει τα 100 κιλά. Τα πλειστοκαινικά άτομα του είδους ήταν ελαφρώς μεγαλύτερα.

Η σάιγκα (Saiga tatarica) είναι μια αντιλόπη που ζει σήμερα στις ψυχρές στέπες της Κεντρικής Ασίας. Μέχρι πριν από δύο αιώνες η γεωγραφική της εξάπλωση έφτανε όμως μέχρι την Κεντρική Ευρώπη, όπου ζούσε στις στέπες και τα αραιά δάση.

«Το μήκος της φτάνει τα 1,45 μ και το ύψος της τα 80 εκατ. Χαρακτηρίζεται από την ογκώδη μύτη της, η οποία σχηματίζει μικρή προβοσκίδα. Μόνο τα αρσενικά άτομα φέρουν κέρατα. Σε αυτό το είδος αποδίδεται από Γερμανούς ερευνητές μία κάτω γνάθος που βρέθηκε στην κοιλάδα του Πηνειού το 1958», αναφέρεται στην έρευνα.

Ο ρινόκερος

Αναφορικά με τον ρινόκερο, στη μελέτη αναφέρεται μεταξύ άλλων, ότι κατά τη διάρκεια του Πλειστοκαίνου (δηλ. γεωλογική περίοδος από το 2.588.000 π.Χ. ως το 11.700 π.Χ) υπήρξαν τουλάχιστον τέσσερα είδη, τα οποία εντάσσονται στα γένη Stephanorhinus και Coelodonta. Το γένος Stephanorhinus είναι στενός συγγενής του σημερινού δασόβιου ρινόκερου της Σουμάτρας Dicerorhinus sumatrensis. Στο Coelodonta ανήκει ο τριχωτός ρινόκερος που έζησε κατά τις παγετώδεις εποχές μαζί με τα μαμούθ. Οι πλειστοκαινικοί ρινόκεροι της Ευρώπης έφεραν δύο ρινικά κέρατα και ήταν μεσαίου -μεγάλου μεγέθους.

Στην πανίδα του Πηνειού αντιπροσωπεύεται πιθανότατα μόνο το είδος Stephanorhinus hemitoechus, αναφέρει η μελέτη, δηλαδή ένα είδος που ζούσε σε ανοιχτές εκτάσεις και αραιά δάση.

Ελαφοειδή

Παράλληλα στην επιστημονική μελέτη αναφέρεται ότι στην πανίδα του Πηνειού περιλαμβάνονται και τα τρία πολύ γνωστά μας είδη ελαφοειδών που απαντούν σήμερα στα εύκρατα δάση της Ευρώπης, δηλαδή το ελάφι, το πλατόνι και το ζαρκάδι. Εκτός όμως από αυτά περιλαμβάνεται και ένα, εξαφανισμένο σήμερα, γιγαντιαίο είδος, που ονομάζεται μεγαλόκερος (Megaloceros giganteus). Το ύψος του στους ώμους ξεπερνούσε τα 2μ, και τα αρσενικά άτομα χαρακτηρίζονταν από τα τεράστια παλαμοειδή κέρατά τους, πλάτους άνω των 3μ. Πρόκειται για το μεγαλύτερο ελαφοειδές που έζησε ποτέ. Ο μεγαλόκερος έζησε σε εύκρατες περιοχές της Ευρασίας μέχρι το τέλος του Πλειστοκαίνου, και σε ορισμένες θέσεις επέζησε και στο Ολόκαινο.

Ο ιπποπόταμος (Hippopotamus sp.)

Αποκλειστικά αφρικανικό ζώο σήμερα, ο ιπποπόταμος εξαπλώθηκε κατά τις θερμές μεσοπαγετώδεις περιόδους του Πλειστοκαίνου προς Βορρά μέχρι την Αγγλία. Η σημερινή του γεωγραφική εξάπλωση δεν αποτελεί παρά ελάχιστο μέρος της πλειστοκαινικής. Ο ευρωπαϊκός ιπποπόταμος ήταν αρκετά μεγαλύτερος από τον σημερινό: ορισμένα άτομα πρέπει να ξεπερνούσαν σε μήκος τα 5 μ και σε βάρος τους 4 τόνους). Ήταν ημιυδρόβιος και ζούσε κοντά σε λίμνες και ποτάμια. Χαρακτηρίζεται από πολύ παχύ κορμό, κοντά πόδια και πολύ μεγάλη κεφαλή με υπερμεγέθεις κυνόδοντες (χαυλιόδοντες).

Εκτός από τη μικρή διαφορά μεγέθους, δεν παρατηρείται καμία σημαντική ανατομική διαφορά μεταξύ των πλειστοκαινικών και των σημερινών ιπποποτάμων, και γι' αυτό θεωρούνται από τους περισσότερους ερευνητές μέλη του ιδίου είδους, Hippopotamusamphibius.

Χρονολόγηση της πανίδας

Σύμφωνα με τη μελέτη του κ. Αθανασίου, η σύσταση της πανίδας του Πηνειού δείχνει ότι τοποθετείται γεωχρονολογικώς στο Ανώτερο Πλειστόκαινο. Ωστόσο το Ανώτερο Πλειστόκαινο καλύπτει την αρκετά μεγάλη, για τα ανθρώπινα μέτρα, χρονική περίοδο 180.000 -10.000 έτη πριν από σήμερα.

Με βάση τις χρονολογήσεις αυτές, γράφει ο κ. Αθανασίου στη μελέτη του, ότι «τα ιζήματα στην περιοχή των Στενών Καλαμακίου αποτέθηκαν πριν από περίπου 30.000 -45.000 χρόνια. Η ηλικία αυτή, κατά την οποία έζησαν τα απολιθωμένα θηλαστικά του της κοιλάδας του Πηνειού, εμπίπτει εντός της τελευταίας παγετώδους περιόδου, που σημαίνει ότι το κλίμα ήταν αισθητά πιο ψυχρό από το σημερινό».

Ωστόσο, αναφέρει η μελέτη, «λόγω του σχετικά μικρού γεωγραφικού πλάτους της Θεσσαλίας, τα παγετικά φαινόμενα δεν ήταν τόσο έντονα. Αυτό συνάγεται από την απουσία στην απολιθωμένη πανίδα ζώων απόλυτα προσαρμοσμένων σε ψυχρά περιβάλλοντα, όπως το μαμούθ και ο τριχωτός ρινόκερος. Αντιθέτως, η πανίδα περιλαμβάνει θηλαστικά, όπως ο ιπποπόταμος, που δεν μπορούν να ζήσουν σε συνθήκες παγετού».

Τα «θεμέλια» για την περαιτέρω ανάπτυξη του συνεταιρισμού «La Mia Stevia» ήρθε να βάλει η απόφαση της Ευρωπαϊκής Τράπεζας Ανασυγκρότησης και Ανάπτυξης (EBRD), που μέσω της Ευρωπαϊκής Τράπεζας Επενδύσεων (EIB) «άναψε το πράσινο φως» για τη μελέτη που αφορά την κατασκευή του πρώτου εργοστασίου εκχύλισης στέβιας στην ευρύτερη περιοχή της Λαμίας.

«Την τρέχουσα περίοδο έχει ξεκινήσει η κατάρτιση της μελέτης σκοπιμότητας, με τα αποτελέσματα της οποίας αναμένεται να ξεκινήσουμε την κατασκευή του πρώτου εργοστασίου εκχύλισης στέβιας σε Ελλάδα και Βαλκάνια και του δεύτερου στην Ευρώπη», δήλωσε  ο διευθύνων σύμβουλος του συνεταιρισμού, Χρήστος Σταμάτης.

Σύμβουλος ανάπτυξης του έργου, επιλέχθηκε η Deloitte Greece, εταιρεία με εμπειρία και τεχνογνωσία σε παρόμοια έργα, καθώς και άριστη κατανόηση του τομέα Τροφίμων & Ποτών αλλά και του αγροδιατροφικού τομέα στην Ελλάδα.

Η λειτουργία του εργοστασίου αναμένεται να ξεκινήσει έως το 2023 ενώ η πλήρης ολοκλήρωσή του έως και το 2025. Προβλέπεται ότι θα είναι πλήρως στελεχωμένο με τμήματα: Έρευνας και Ανάπτυξης, Παραγωγής, Ποιοτικού Ελέγχου, Οικονομικό & Εμπορικό Τμήμα και τμήμα Διοίκησης.

Αυτό, θα έχει ως αποτέλεσμα και τη δημιουργία πολλών θέσεων εργασίας με τη δυναμική να ανακοινώνεται με την ολοκλήρωση της μελέτης σκοπιμότητας.

«Σημαντικό όφελος για τον συνεταιρισμό μας»

Με την αγορά της στέβιας να μεγαλώνει ολοένα και περισσότερο τόσο στην Ευρώπη, όσο και σε παγκόσμιο επίπεδο η είσοδος «του νέου εργοστασίου στην ευρωπαϊκή αγορά, θα αυξηθεί η δυναμική παραγωγής ευρωπαϊκής στέβιας και αντίστοιχα η μείωση των εισαγωγών από την Κίνα», σημειώνει ο κ. Σταμάτης.

Πέραν της αύξησης της ευρωπαϊκής παραγωγής γλυκοζιτών στεβιόλης, η κατασκευή του εργοστασίου προβλέπεται να έχει και άμεσα οφέλη στον συνεταιρισμό σύμφωνα με τον διευθύνοντα σύμβουλο του συνεταιρισμού.

«Υπολογίζουμε ότι η μείωση κόστους παραγωγής θα φτάσει στο 50% έως το 2030» ανέφερε και πρόσθεσε πως «το άμεσο όφελος για τους παραγωγούς μας είναι η αύξηση των κερδών τους κατά 20%. Μάλιστα, αυτό αποτελεί και δέσμευση του Συνεταιρισμού μας και περιγράφεται στο πλάνο βιωσιμότητας μας».

Παράλληλα, σημειώνει πως πέρα από τη δημιουργία θέσεων εργασίας στην περιοχή, που θα έχει θετική επίδραση και στο κοινωνικό σύνολο, προβλέπεται ότι θα αυξηθεί και η καλλιέργεια στέβιας. Αυτό θα έχει περιβαλλοντικό όφελος καθώς η στέβια είναι ένα «φυτό το οποίο απαιτεί πολύ λιγότερους φυσικούς πόρους σε σχέση με άλλες γνωστές καλλιέργειες».

«Σε γενικές γραμμές, το εργοστάσιο εκχύλισης στέβιας θα βοηθήσει να αυξηθεί η δυναμική του Συνεταιρισμού μας τόσο σε επίπεδα παραγωγής και κερδοφορίας, συνδράμοντας και στην υλοποίηση του πλάνου βιωσιμότητας μας» τονίζει στο ΑΠΕ-ΜΠΕ.

Μελλοντικά πλάνα

Από τη δημιουργία του στα τέλη του 2011 οι υπεύθυνοι του συνεταιρισμού δεν «επαναπαύονται στις δάφνες» τους και σχεδιάζουν την επόμενη ημέρα.

«Στα άμεσα πλάνα του Συνεταιρισμού είναι η ίδρυση "farm spots" ανά την Ελλάδα σε περιοχές που πληρούν συγκεκριμένα κριτήρια» υπογραμμίζει ο κ. Σταμάτης. Κάτι που σημαίνει πως η αύξηση των στρεμμάτων καλλιέργειας του Συνεταιρισμού, η είσοδος καλλιεργητών στο Συνεταιρισμό και η μεγιστοποίηση της παραγωγής πρώτης ύλης αποτελούν το αρχικό σταθμό για την υλοποίηση του γενικότερου μας πλάνου.

Πλάνο το οποίο πέρα από την κατασκευή του εργοστασίου εκχύλισης στέβια έχει ως στόχο την προσέλκυση και άλλων μετοχικών κεφαλαίων για την περαιτέρω ανάπτυξη, την αύξηση της δυναμικής στην Ευρωπαϊκή Αγορά, την εξωστρέφεια του συνεταιρισμού και τέλος, την προσήλωση στην υλοποίηση του πλάνου βιωσιμότητας μας "Sustainability For All" με χρονικό ορίζοντα το 2030».

Λίγα λόγια για το Συνεταιρισμό

Η ίδρυση του συνεταιρισμού πραγματοποιήθηκε στα τέλη του 2011, εν μέσω της οικονομικής κρίσης. Ήταν και η περίοδος όπου και επετράπη αρχικά, η καλλιέργεια στέβιας στην Ευρώπη και μια ομάδα καπνοπαραγωγών από την ευρύτερη περιοχή της Λαμίας επιχείρησε προς την άγνωστη -τότε- καλλιέργεια.

Σήμερα ο «Stevia Hellas» αποτελείται από 55 οικογένειες, που είναι και μέλη του, απασχολεί μόνιμα επτά άτομα και κατά την περίοδο της συγκομιδής το εποχικό προσωπικό ξεπερνά τα δέκα άτομα.

Η παραγωγή ανέρχεται σε 100 τόνους φύλλων στέβιας, με 50-60 από αυτούς να εξάγονται κυρίως σε ευρωπαϊκά κράτη, όπως Γαλλία και Γερμανία, σε εταιρείες τσαγιού και αρωματικών φυτών μεταξύ άλλων.

Η έκταση που καλλιεργείται στην ευρύτερη περιοχή της Φθιώτιδας ανέρχεται σε 500 στρέμματα, με τον τζίρο να ξεπερνά το μισό εκατομμύριο ευρώ.

ΑΠΕ-ΜΠΕ