Γεμάτος "αγκάθια" ο δρόμος για την ενίσχυση του εισοδήματος των αγροτών και της ελληνικής υπαίθρου

Γράφει ο Βοργιάδης Χρήστος (Αγρότης-Διαχειριστής Ηλεκτρονικής Αγροτικής Εφημερίδας "Ημαθιώτικη Γη")

Το τελευταίο διάστημα και συγκεκριμένα μετά τις αλλαγές προσώπων στο ΥΠΑΑΤ και την έλευση του Πρωθυπουργού στη ΔΕΘ, ακούσαμε να γίνεται λόγος περί αύξησης του διαθέσιμου εισοδήματος του αγρότη, να χαρακτηρίζεται ο πρωτογενής τομέας ως ατμομηχανή της ανάπτυξης και να λέγεται ότι θα υπάρξει αποκατάσταση των αδικιών.

Η οικονομική κρίση στη χώρα μας δεν άφησε ανεπηρέαστο τον αγροτικό τομέα, ένας αγροτικός τομέας που βρίσκεται στην «εντατική» ενώ θα έπρεπε να ξεχειλίζει από υγεία για να μπορεί η ελληνική οικονομία να ελπίζει σε ανάκαμψη και να επέλθει η ανάπτυξη στη χώρα.

Πώς μπορεί όμως να συμβεί κάτι τέτοιο όταν αγνοείται η λύση εύρεσης νέων αγορών, έτσι ώστε να υπάρξουν βιώσιμες τιμές προϊόντων για τον έλληνα παραγωγό και συνεχίζεται το Ρωσικό εμπάργκο μάλιστα σε ποιοτικά αγροτικά προϊόντα που είχαν διακριθεί στη συγκεκριμένη αγορά και έφερναν μεγάλο συνάλλαγμα στη χώρα μας βοηθώντας στην οικονομία της;

Πώς μπορεί να συμβούν τα παραπάνω όταν οι ασφαλιστικές και φορολογικές υποχρεώσεις των αγροτών είναι εξωπραγματικές για τα οικονομικά τους δεδομένα αν αναλογιστούμε και τα προαναφερθέντα, με τις τιμές πώλησης φρούτων και λαχανικών να είναι κάτω του κόστους;

Πώς μπορεί να αναγεννηθεί και να ενισχυθεί η ελληνική ύπαιθρος όταν δεν μπορεί να "σταθεί" στα πόδια του ο βασικός πρωταγωνιστής της παραγωγής, ο έλληνας αγρότης, αφού ο δρόμος για την καλλιέργεια και την παραγωγή είναι δύσβατος και γεμάτος με αγκάθια.

Δεν είναι μήπως αγκάθι η έλλειψη εμπιστοσύνης του έλληνα παραγωγού στον ΕΛΓΑ, όταν ενώ καταβάλει τις ασφαλιστικές εισφορές του δεν αποζημιώνεται για ζημιές που προκλήθηκαν στην παραγωγή του από φυσικά αίτια;

Αναφέρουμε ως παράδειγμα την περίπτωση των ροδακινοπαραγωγών που η παραγωγή τους χτυπήθηκε από φυσικά αίτια (βροχοπτώσεις) τα έτη 2017 και 2018 και οι παραγωγοί έλαβαν ενισχύσεις (Deminimis) για τις περσινές καταστροφές της τάξης του 25-30% των ποσών που έπρεπε να αποζημιωθούν και φέτος δεχόμενοι μεγαλύτερο πλήγμα στην παραγωγή τους από τις έντονες και άκαιρες βροχοπτώσεις, δεν αποζημιώνονται και αναζητούν το δίκιο τους μέσω της δικαστικής οδού. Επίσης αναμένουν την ενίσχυση εισοδήματος(εμπάργκο) τους για το περασμένο έτος(2017) όπου τα νεκταρίνια και επιτραπέζια ροδάκινα πωλήθηκαν αρκετά κάτω του κόστους με τον πρώην υπουργό Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων να δεσμεύεται προσωπικά.

Δεν είναι αγκάθι η παντελής έλλειψη κρατικών ελεγκτικών μηχανισμών με συνέπεια να έχουμε την ανεξέλεγκτη δράση του παρεμπόριου αγροτικών προϊόντων;

Δεν είναι αγκάθι για τους αγρότες και κτηνοτρόφους, η καθυστέρηση των πληρωμών προς αυτούς και η πραγματοποίηση τους με δόσεις, είτε πρόκειται για αποζημιώσεις, είτε για τρέχοντα προγράμματα αλλά ακόμη και για την επιδότηση και το πρασίνισμα;

Η μη άμεση λύση των προβλημάτων του αγροτικού κόσμου δημιουργεί επιπρόσθετα προβλήματα γενικότερα στην οικονομία της χώρας επηρεάζοντας και άλλους κλάδους.

Αν θέλουμε να λέμε ότι ο έλληνας αγρότης και η ελληνίδα αγρότισσα είναι πρωταγωνιστές στην προσπάθεια ενίσχυσης της υπαίθρου και στην ανάπτυξη της οικονομίας πρέπει να διώξουμε από το δρόμο τους τα εμπόδια-αγκάθια και οφείλουμε να σεβαστούμε τον ιδρώτα τους!!!