Ο Όμιλος Επιχειρήσεων Σαρακάκη βραβεύθηκε για πρώτη φορά από το Ινστιτούτο Εταιρικής Ευθύνης κατακτώντας το SilverAward στην πολύ απαιτητική αξιολόγηση του CorporateResponsibility(CR)Index 2024-2025ξεχωρίζονταςγια τις επιδόσεις του στα ESGRatings.

Ο CR Index αποτελεί το σημείο αναφοράς για τη συγκριτική αξιολόγηση επιχειρήσεων ως προς τις επιδόσεις τους στα κριτήρια ΕSG και τη Βιώσιμη Ανάπτυξη αναφορικά με την κοινωνία, το περιβάλλον, τους εργαζόμενους, την εταιρική διακυβέρνηση και την αγορά, βάσει 100 διεθνών κριτηρίων, που σήμερα είναι προαπαιτούμενα στους σημαντικότερους ESG δείκτες και πρότυπα.Πρόκειται για ένα χρήσιμο στρατηγικό εργαλείο το οποίο συμβάλλει στη βελτίωση των ESG Ratings, που έχουν ιδιαίτερη σημασία για την αξιοπιστία των εταιρειών προς όλα τα ενδιαφερόμενα μέρη και ιδιαιτέρως προς τους επενδυτές και τους χρηματοοικονομικούς οργανισμούς.

Ο Όμιλος Επιχειρήσεων Σαρακάκη ενσωματώνοντας τη Βιώσιμη Ανάπτυξη στον πυρήνα της στρατηγικής του, βραβεύθηκε με την κορυφαία διάκριση του SilverAward κατά την Τελετή Βράβευσης CRIndexAwards 2024-2025, που πραγματοποιήθηκε την Τετάρτη 2 Ιουλίου 2025 στο AthensMarriottHotel.

Παραλαμβάνοντας το βραβείο, η Μαρία Ξυτάκη, GroupCorporateAffairs, CommunicationsandESGSeniorManagerτου Ομίλου Επιχειρήσεων Σαρακάκη, ανέφερε:
«Η κατάκτηση της Silver βαθμίδαςστον Corporate Responsibility (CR) Index 2024-2025 αποδεικνύει εμπράκτως ότι ο Όμιλος Επιχειρήσεων Σαρακάκη ξεχωρίζει για τη μετρήσιμη υπευθυνότητά του, με βάση τα 100 πιο αυστηρά κριτήρια ESG, τόσο μέσω του CR Index όσο και του CRI Pass. Είμαστε ευτυχείς που ανήκουμε και επίσημα στη διεθνή κοινότητα των επιχειρήσεων οι οποίες αντιλαμβάνονται τη βιωσιμότητα ως την αποστολή τους προς τις μελλοντικές γενιές εντάσσοντας στο επιχειρηματικό τους μοντέλο υπεύθυνες εταιρικές διαδικασίες και πρακτικές.»

O δείκτης CR εισήχθη το 2008 στην Ελλάδα από το Ινστιτούτο Εταιρικής Ευθύνης σε συνεργασία με το BITC (Business in the Community) καιαποτελεί τον πρώτο και πλέον αξιόπιστο δείκτη ενσωμάτωσης των κριτηρίων ESG στην Ελλάδα και του κορυφαίου, στο Ηνωμένο Βασίλειο και την Ευρώπη.

Το BITC, υπό την προεδρία του Βασιλιά του Ηνωμένου Βασιλείου, υποστηρίζει κορυφαίους οργανισμούς και επιχειρήσεις στην ενσωμάτωση καλών πρακτικών στις λειτουργίες τους, με σκοπό να έχουν θετική επίδραση στην κοινωνία και το περιβάλλον. Ιδρύθηκε πριν από 25 χρόνια και αποτελεί έναν από τους μεγαλύτερους μη Κερδοσκοπικούς Οργανισμούς παγκοσμίως για την προώθηση της Εταιρικής Υπευθυνότητας.

Στο πλαίσιο της προσυνεδριακής δράσης του ΠΑΣΟΚ – Κινήματος Αλλαγής, την Ημαθία επισκέφθηκαν τη Δευτέρα 7 Ιουλίου 2025 ο Μανώλης Χριστοδουλάκης, Βουλευτής Ανατολικής Αττικής, και ο Χρήστος Ακράτος, Αναπληρωτής Γραμματέας Τομέα Περιβάλλοντος.

Κατά τη διάρκεια της περιοδείας πραγματοποιήθηκαν σημαντικές επισκέψεις και επαφές με τοπικούς φορείς και οργανισμούς, με στόχο την ανάδειξη κρίσιμων ζητημάτων γύρω από το νερό, την αγροτική παραγωγή και την περιβαλλοντική πολιτική:

• 10:00 – Επίσκεψη στη ΔΕΥΑ Αλεξάνδρειας και συνάντηση με τον Πρόεδρο της Επιχείρησης και Προέδρους ΤΟΕΒ.
• 11:00 – Επίσκεψη στο Φράγμα Αλιάκμονα.
• 11:30 – Συνάντηση με τον Πρόεδρο της ΔΕΥΑ Νάουσας.
• 13:00 – Συνάντηση με τον Πρόεδρο της ΔΕΥΑ Βέροιας και τους Προέδρους ΤΟΕΒ της περιοχής.
• 14:30 – Συνέντευξη Τύπου στον Πολυχώρο «Ελιά» («Panorama»), στη Βέροια.

Στη συνέντευξη Τύπου, ο Μανώλης Χριστοδουλάκης ανέπτυξε την πρόταση του ΠΑΣΟΚ για ένα ολοκληρωμένο σχέδιο διαχείρισης των υδάτων, που περιλαμβάνει καταγραφή των υδατικών πόρων, μείωση διαρροών, επαναχρησιμοποίηση, δίκτυα αποχέτευσης και προστασία των ΔΕΥΑ. Τόνισε ότι το νερό είναι κοινωνικό αγαθό και όχι εμπόρευμα, κατηγορώντας την κυβέρνηση για τις συνεχείς περικοπές χρηματοδότησης των ΔΕΥΑ, την έλλειψη κεντρικού σχεδιασμού και την υποβάθμιση της Τοπικής Αυτοδιοίκησης.

Υπογράμμισε ότι απαιτείται πολιτική αλλαγή ουσίας και όχι αλλαγή διαχειριστών, και δήλωσε με σαφήνεια:

«Η χώρα χρειάζεται πολιτική αλλαγή. Μόνο το ΠΑΣΟΚ έχει ρεαλιστικό, εφαρμόσιμο σχέδιο για την αγροτική παραγωγή, την υδατική επάρκεια και την περιβαλλοντική βιωσιμότητα. Είμαστε η μόνη αξιόπιστη πολιτική δύναμη που μπορεί να κάνει αυτή την αλλαγή πράξη.»

Ο Χρήστος Ακράτος, από την πλευρά του, στάθηκε στις μεγάλες προκλήσεις που αντιμετωπίζουν οι ΔΕΥΑ της Ημαθίας, τόσο ως προς το ενεργειακό κόστος όσο και την υποστελέχωση, σημειώνοντας ότι το σημερινό μοντέλο οδηγεί στην απαξίωση και, τελικά, στην ιδιωτικοποίηση.

Κατά τη διάρκεια της περιοδείας επισημάνθηκε ότι δεν αξιοποιήθηκαν κατάλληλα οι πόροι του Ταμείου Ανάκαμψης ενώ παράλληλα ιδιαίτερη έμφαση δόθηκε στο γεγονός ότι το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο καταδικάζει την Ελλάδα λόγω της παράλειψής της να επανεξετάσει και να επικαιροποιήσει, εντός της ταχθείσας προθεσμίας, τα σχέδια διαχείρισης των λεκανών απορροής. Πρόκειται για ευρωπαϊκή υποχρέωση που παραμένει ανεκπλήρωτη, ενώ οι αγροτικές περιοχές μένουν εκτεθειμένες σε πλημμύρες, ξηρασίες και υδατική ανασφάλεια.

Η περιοδεία έκλεισε το βράδυ στην Αλεξάνδρεια, με μια φιλική και χαλαρή συνάντηση με τα στελέχη του Κινήματος, σε ζεστό κλίμα, όπου κυριάρχησαν ο ανοιχτός διάλογος και η κοινή πίστη ότι το ΠΑΣΟΚ είναι ξανά παρών – με φωνή, πρόταση και προοπτική.

Το ΠΑΣΟΚ – Κίνημα Αλλαγής είναι παρών παντού.

Με σχέδιο, με προτάσεις, με κοινωνική ευαισθησία και πολιτική βούληση.

Είναι η μόνη αξιόπιστη και ρεαλιστική εναλλακτική λύση για να αλλάξει επιτέλους η χώρα.

Νομαρχιακή Επιτροπή Ημαθίας

ΠΑΣΟΚ – Κίνημα Αλλαγής

Διαχείριση ζιζανίων στους οπωρώνες σήμερα

Γράφει ο Γιώργος Νάνος, Καθηγητής Δενδροκομίας, Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας

Ένας οπωρώνας γυμνός από χόρτα (ζιζάνια) είναι απαράδεκτος σήμερα. Αλλά και ένας οπωρώνας με ένα γκαζόν (1-2 είδη αγρωστωδών ζιζανίων μόνο) στους διαδρόμους ανάμεσα στις σειρές των δέντρων δεν είναι ορθά διαχειριζόμενος.

Υπάρχουν δύο βασικές νομικές/περιβαλλοντικές απαιτήσεις που πρέπει να ακολουθούνται. Η πρώτη είναι ότι ζιζανιοκτόνο μπορεί να εφαρμοστεί μέχρι το πολύ στο 1/3 της επιφάνειας του οπωρώνα και η δεύτερη είναι το έδαφος του οπωρώνα να μην είναι γυμνό από τον Οκτώβριο έως και τις αρχές Μαρτίου.

Υπάρχουν όμως πολλά ακόμα. Σήμερα οι περισσότεροι (μάλλον όλοι) οι παραγωγοί ψεκάζουν ζιζανιοκτόνα πάνω στη γραμμή των δέντρων επανειλημμένα στο έτος και κόβουν μανιωδώς τα χόρτα στους διαδρόμους.

Εφόσον ο οπωρώνας είναι σε περιοχή που κινδυνεύει από ανοιξιάτικο παγετό, τότε ορθά από τα μέσα-τέλη Φεβρουαρίου πρέπει να ψεκαστεί ζιζανιοκτόνο επί της γραμμής, ώστε τα ζιζάνια να έχουν νεκρωθεί και ‘στεγνώσει’ μέχρι την άνθιση, ενώ κοντά στην άνθιση ή και 1-2 ημέρες (ακόμα καλύτερα) πριν την πρόβλεψη παγετού τα ζιζάνια κόβονται όσο χαμηλά γίνεται για να είναι ο οπωρώνας πιο ανθεκτικός στον παγετό (να πέσει λιγότερο η θερμοκρασία το ξημέρωμα).

Αν δεν είναι ανάγκη να κοπούν ή οπωσδήποτε κατά και μετά την άνθιση, τα ζιζάνια στους διαδρόμους μπορεί να αφεθούν να αναπτύσσονται. Εδώ υπάρχουν δύο θέματα: α) αν ο οπωρώνας είναι σε υγρή περιοχή ή η άνοιξη εκείνη την περίοδο είναι πολύ υγρή, τα αναπτυσσόμενα ζιζάνια θα αυξήσουν τη σχετική υγρασία και πιθανόν τις ασθένειες που θα προσβάλουν τα δέντρα, ενώ β) ο κλεωνός θα παραμείνει στα αναπτυσσόμενα ζιζάνια και δεν θα βλάψει ουσιαστικά τις νεκταρινιές.

Συνάμα όμως στα πλούσια ζιζάνια εκείνη την εποχή θα βρουν φαγητό και προστασία και τα ωφέλιμα έντομα και ακάρεα. Έτσι αρχίζει να δημιουργείται ένα οικοσύστημα που θα είναι πιο ανθεκτικό στις προσβολές από εχθρούς στα δέντρα και θα απαιτείται λιγότερο κόστος για φυτοπροστασία.

Μην ξεχνάμε και κάτι που λίγοι κατανοούν. Τις 4-5 εβδομάδες μετά την ανθοφορία τα καρπίδια αναπτύσσονται έντονα με κυτταροδιαιρέσεις. Αν ο καιρός είναι κρύος και ξηρός ή με πολλές συννεφιές και βροχές, τότε δεν θα πραγματοποιηθούν πολλές κυτταροδιαιρέσεις και δεν θα μπορέσει να αναπτυχθεί σε μεγάλο μέγεθος ο καρπός στη συγκομιδή, ότι και να κάνει ο παραγωγός. Όμως συνήθως έχουμε το αντίθετο: από τα τέλη Μαρτίου αρχίζουν οι υψηλές θερμοκρασίες ή και ξηρασία, που θα μειώσουν τις κυτταροδιαιρέσεις στα καρπίδια. Η ξηρασία θεραπεύεται με την άρδευση που δροσίζει και τον οπωρώνα, ενώ η ύπαρξη αναπτυσσόμενων ζιζανίων δροσίζει ικανοποιητικά τον οπωρώνα.

Μια πρόταση: ας αφήσουμε τα ζιζάνια να αναπτυχθούν για να ανθίσουν και να σποριάσουν κανονικά και ας σταματήσουμε να ακολουθούμε τις παλιές ιδέες: μην αφήνεις τα ζιζάνια να σποριάσουν, ώστε να τα εξαφανίσεις. Πράγματι πολλά είδη εξαφανίστηκαν από τους οπωρώνες και σε πολλές περιπτώσεις έμειναν μόνο 1-2 αγρωστώδη. Στο σύγχρονο σκεπτικό τώρα θέλουμε από τα ζιζάνια: α) τη βιομάζα τους, και β) τη βιοποικιλότητα που έχουν αυτά και όλα τα ζωντανά που θα αναπτύσσονται με αυτά (έντομα, πουλιά, κ.λπ.). Η βιομάζα προσφέρει τζάμπα οργανική ουσία στον οπωρώνα. Σε αυτή αναπτύσσονται άπειροι μικροοργανισμοί και γαιοσκώληκες και παραμερίζουν τους βλαβερούς. Οι ρίζες των δέντρων αναπτύσσονται καλύτερα και κάνουν τα φυτά πιο ανθεκτικά σε αβιοτικές και βιοτικές καταπονήσεις. Τα υπάρχοντα στο έδαφος θρεπτικά γίνονται πιο βιοδιαθέσιμα για τα δέντρα και τα ζιζάνια. Η βιοποικιλότητα μπορεί να στηρίξει την ύπαρξη της ανθρωπότητας για κάποιους. Σίγουρα η Ευρωπαϊκή Ένωση την έχει σε πρώτη προτεραιότητα, γιατί είναι τόσο σημαντική για την παραγωγή τροφής για τον άνθρωπο και όλα τα υπόλοιπα ζωντανά επί γης.

Μια προτροπή ακόμα: μην κόβετε τα ζιζάνια μετά τη συγκομιδή των καρπών, αφήστε τα να μεγαλώσουν. Θα μπείτε πολλές φορές στον οπωρώνα μετά τη συγκομιδή;

Πρώτα από όλα τα ζιζάνια θα πάρουν το εξτρά άζωτο που έχετε ρίξει και θα το κάνουν οργανική ουσία. Έτσι θα παραχθεί τζάμπα και άλλη οργανική ουσία στον οπωρώνα. Τα ζιζάνια θα δροσίζουν τον οπωρώνα και τα δέντρα θα δουλεύουν καλύτερα ενάντια στη θερινή θερμική καταπόνηση. Ακόμα και με τον ανταγωνισμό δέντρων με τα ζιζάνια, μπορεί τα δέντρα να βγαίνουν κερδισμένα. Προσέξτε μόνο την επάρκεια νερού για τα δέντρα. Και, φυσικά, θα ξοδευτούν λιγότερα χρήματα για τις χορτοκοπές ή και για τη χημική ζιζανιοκτονία, γιατί η διαχείριση θα γίνεται πιο αραιά.

Βέβαια στο καφενείο αυτός που έχει έναν καθαρό οπωρώνα είναι ο πρώτος του χωριού, αλλά και αυτός που πέταξε τα περισσότερα χρήματα για να κάνει τον οπωρώνα του φτωχότερο και την τσέπη του πιο άδεια. Καθώς ο Έλληνας είναι από τη φύση του αντιδραστικός, ξέρω όλοι θα πάνε από αύριο να μην αφήσουν ούτε ένα χορτάρι ζωντανό στον οπωρώνα τους! Λυπάμαι …