Στις 12 Μαρ 2012 δημοσιεύθηκε στην Εφημερίδα της Κυβέρνησης ο Νόμος 4056, ο οποίος κατέγραψε την απόφαση της Βουλής των Ελλήνων να τακτοποιήσει όλες τις κτηνοτροφικές εγκαταστάσεις στην Ελλάδα. Σχεδόν δώδεκα (12) χρόνια μετά, εκ του αποτελέσματος, μπορεί να χαρακτηρισθεί ο νόμος 4056, ως «μαξιμαλιστικός», «αναποτελεσματικός», «ακατάλληλος» για την ελληνική πραγματικότητα και «ανισόρροπος» για το ελληνικό περιβάλλον, που καταστρέφει την περιβαλλοντική ισορροπία και οδηγεί στον «θάνατο» την ελληνική κτηνοτροφία και το ελληνικό περιβάλλον (φυσικό, κοινωνικό, πολιτιστικό, τεχνολογικό, οικονομικό κλπ.

Η ελληνική πολιτεία συνειδητοποίησε την αναποτελεσματικότητα του Ν4056/2012 και παρόλα αυτά συνεχίζει να ταλαιπωρεί επί σχεδόν δώδεκα χρόνια τους εκτροφείς ζώων, «σαλαμοποιώντας» τον νόμο 4056 και την ελληνική κτηνοτροφία … Κατ’ αρχήν αφαίρεσε την ισχύ του 4056 από τα εκπαιδευτικά ιδρύματα. Μετά εξαίρεσε από τον Ν4056 τους εκτροφείς ιπποειδών. Την ημέρα που έκλεινε η Βουλή, στις 11/4/2023 (για τις εκλογές 21/5/ 2023), διορθώθηκε επιλεκτικά ο Ν4056 μόνο για τους εκτροφείς πτηνών, για τα υφιστάμενα πτηνοτροφεία, με τον «ερανιστικό» νόμο 5043/13-4-2023.

Μάλιστα και ενώ τα ελληνικά πτηνοτροφεία καταγγέλλονται ότι στις υφιστάμενες εγκαταστάσεις τους δεν προσφέρουν επαρκή εξασφάλιση ποιότητας ζωής στα πουλερικά, δίνεται επιλεκτικά η δυνατότητα στα υφιστάμενα πτηνοτροφεία «… να ανανεώνουν, να μεταβιβάζουν ή να τροποποιούν την έγκριση ή γνωστοποίηση λειτουργίας (…)», αλλά το ίδιο δεν προβλέφθηκε και για τις άλλες κτηνοτροφικές εγκαταστάσεις στις αίγες, στα πρόβατα και στα αγελάδια.

Στην ανοικτή συνεδρίαση του Διοικητικού Συμβουλίου του Κτηνοτροφικού Συλλόγου Περιφέρειας Αττικής-Άγιος Γεώργιος της Τετάρτης, 29/11/2023 αποτυπώθηκε η βαθιά δυσαρέσκεια της επιλεκτικά «εξειδικευμένης» ταλαιπωρίας των αιγοτρόφων, των προβατοτρόφων και των αγελαδοτρόφων της Αττικής.

Ο Κτηνοτροφικός Σύλλογος Περιφέρειας Αττικής-Άγιος Γεώργιος επιζητά την συνέπεια και συνέχεια του κράτους και ζητά να ισχύσουν οι πρόσφατες ρυθμίσεις των πτηνοτροφείων (Ν5043/13-4-2023) για όλες τις κτηνοτροφικές εγκαταστάσεις του Ν4056/12-3-2012, όπως ανακοινώθηκαν θριαμβευτικά στο Δελτίο Τύπου της 12/4/2023 του Υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης & Τροφίμων

Το Δελτίο Τύπου του Υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης & Τροφίμων (12/4/2023) έγραφε: Συγκεκριμένα, στο άρθρο 9 του ψηφισθέντος από την Βουλή (11/4/2023) Νόμου 5043/13-4-2023, προβλέπεται: «Οι πτηνοτροφικές εγκαταστάσεις εντατικής εκτροφής, οι οποίες αποδεικνύεται με κάθε πρόσφορο τρόπο ότι ευρίσκοντο σε λειτουργία κατά την έναρξη ισχύος του ν. 4056/2012 (Α’52), έχοντας αποστάσεις μικρότερες των ελαχίστων των πινάκων 1 και 2 του Παραρτήματος του άρθρου 20 του ως άνω νόμου, μπορούν να ανανεώνουν, να μεταβιβάζουν ή να τροποποιούν την έγκριση ή γνωστοποίηση λειτουργίας (…). Η συγκεκριμένη τροπολογία, συμβάλει ουσιαστικά στη στήριξη και εξασφάλιση της συνέχισης των δραστηριοτήτων των πτηνοτροφικών μονάδων της Επικράτειας».

Δώδεκα σχεδόν χρόνια μετά την ψήφιση από την Βουλή του Ν4056/2012 η Δημόσια Διοίκηση (Δημόσιοι Υπάλληλοι και Εκλεγμένοι Πολιτικοί) ΔΕΝ μπόρεσε να στηρίξει (ή μήπως στοχευμένα «καταστρέφει» γενικά την ελληνική παραγωγή) την ελληνική κτηνοτροφία, έστω και για λόγους επισιτιστικής ασφάλειας.

Μάλιστα σε μερικές περιπτώσεις η Δημόσια Διοίκηση ώθησε βίαια σε εκποίηση κοπαδιών σε υπάρχουσες-λειτουργούσες κτηνοτροφικές εγκαταστάσεις, προφασιζόμενη έλλειψη έγκαιρης ενημέρωσης. Στον Δήμο Αχαρνών της Αττικής έξη (6) ολόκληρους μήνες μετά την δημοσίευση του Ν4056/12-3-2012, δηλαδή τον Σεπ 2012, επέβαλε την διακοπή νόμιμα λειτουργούσας υπάρχουσας, από το 1966, κτηνοτροφικής μονάδας, παρά την ρητή διάταξη που επέβαλε την αναστολή κάθε μορφής Διοικητικής Πράξης & Αποφάσεως εναντίον λειτουργούντων εκείνη την στιγμή κτηνοτροφικών εγκαταστάσεων …

Σήμερα, 12 σχεδόν χρόνια μετά τον Ν4056/2012 «Ρυθμίσεις για την κτηνοτροφία και τις κτηνοτροφικές εγκαταστάσεις και άλλες διατάξεις», συνεχίζουν να ψηφίζονται διορθωτικές τροπολογίες των απαράδεκτων-ανισόρροπων μαξιμαλιστικών προδιαγραφών των μη εφαρμόσιμων διατάξεων στις υπάρχουσες από τότε κτηνοτροφικών εγκαταστάσεων.

Ο Κτηνοτροφικός Σύλλογος Περιφέρειας Αττικής-Άγιος Γεώργιος ζητά για μια ακόμα φορά να ισχύσει για όλες τις κτηνοτροφικές εγκαταστάσεις, η ήδη αναγνωρισθείσα ανάγκη διόρθωσης του Ν4056/2012 και με τροπολογία του ΥπΑΑΤ, μέσα στον Δεκ 2023, να ψηφισθεί ότι ψηφίσθηκε για τα πτηνοτροφεία, δηλαδή το: «Οι κτηνοτροφικές εγκαταστάσεις, οι οποίες αποδεικνύεται με κάθε πρόσφορο τρόπο ότι ευρίσκοντο σε λειτουργία κατά την έναρξη ισχύος του Ν4056/2012, μπορούν να ανανεώνουν, να μεταβιβάζουν ή να τροποποιούν την έγκριση ή γνωστοποίηση λειτουργίας (…).», βάζοντας ταυτόχρονα περίοδο προσαρμογής στις νέες δυνατότητες μια διετία, δηλαδή μέχρι τουλάχιστον τις 31/12/2025.

Χωρίς να μπορούμε εύκολα να βρούμε ποιος ωφελήθηκε από τον Ν4056/2012, μπορούμε έντονα και διακριτά να εντοπίσουμε ότι ο ανισόρροπος-μαξιμαλιστικός νόμος κατέστρεψε την ελληνική κτηνοτροφία, ωφέλησε τους εισαγωγείς προϊόντων ζωικής προέλευσης και «ΑΦΑΝΙΣΕ», κυριολεκτικά τους κτηνοτρόφους.

Δώδεκα σχεδόν χρόνια μετά την ψήφιση του Ν4056 σχεδόν το 80% των στάβλων είναι χωρίς άδειες λειτουργίας (στην Αττική το 90%). Μόνο οι καινούργιες κτηνοτροφικές εγκαταστάσεις γίνονται σύμφωνα με τον Ν4056, και οδηγούν με μαθηματική ακρίβεια σε χρεοκοπία των κτηνοτρόφων, κυρίως λόγω της απαράδεκτα υψηλής δαπάνης υποδομών, δήλωσε η κα Μάγδα Κοντογιάννη, κτηνοτρόφος, Μενίδι, 6932094231, γραμματέας του Κτηνοτροφικού Συλλόγου Περιφέρειας Αττικής-Άγιος Γεώργιος.

Οι κτηνοτρόφοι, με τον μαξιμαλιστικό Ν4056/2012, στερούνται αδείας λειτουργίας για τις λειτουργούσες ήδη πριν από το 2012 κτηνοτροφικές εγκαταστάσεις τους, δεν μπορούν να εμπορευθούν την ζωική παραγωγή τους ελεύθερα, δεν μπορούν να κάνουν επενδύσεις εκσυγχρονισμού, δεν μπορούν να προσαρμοσθούν περιβαλλοντικά, δεν μπορούν να δημιουργήσουν μεταποιητικές οικοτεχνικές εγκαταστάσεις για την παραγωγή τους (καθιστάμενοι έρμαιο ιδιότυπης ομηρείας), και τώρα τελευταία ακούσαμε ότι βρίσκονται προσκόμματα στην αποζημίωσή τους σε περίπτωση πυρκαγιών ή/& πλημυρών …

Και όλα αυτά τα καταστροφικά της ελληνικής ζωικής παραγωγής, ίσως μόνο και μόνο επειδή κάποιοι προσπαθούν να δικαιολογήσουν την μισθοδότησή τους, ή την εξάρτηση της κτηνοτροφίας από συγκεκριμένα κέντρα, ή για την προώθηση των εισαγωγών, ή για την επιδίωξη έλλειψης αυτάρκειας (?) της Ελλάδος, ή για την στενότερη εξάρτηση από κρατικές επιδοτήσεις, ή για την δημιουργία εσόδων σε άλλους (τοπογράφοι, μηχανικοί, προμηθευτές, δικηγόροι, συμβολαιογράφοι, γεωπόνοι, κτηνίατροι, σύμβουλοι κλπ κλπ), ή … πάντως ΟΧΙ ΓΙΑ ΤΟ ΚΑΛΟ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΚΤΗΝΟΤΡΟΦΙΑΣ και ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΤΗΝΟΤΡΟΦΩΝ …

Ο Κτηνοτροφικός Σύλλογος Περιφέρειας Αττικής επεσήμανε αμέσως (2023/17-4-2023/προς ΥπΑΑΤ) την καταστροφική μονομερή στρατηγική, αιτήθηκε την ομόλογη τακτοποίηση των κτηνοτροφικών εγκαταστάσεων (2030/22-5-2023/προς ΥπΑΑΤ) και επεσήμανε την ανάγκη παράτασης-αναμόρφωσης ν4056/2012 (2064/12-11-2023/προς ΥπΑΑΤ), χωρίς καμιά εμφανή επαρκή ανταπόκριση, ενώ η περίοδος προσαρμογής λήγει στις 31/12/2023, αλλά είναι αναγκαίο να ψηφισθεί ότι «Οι κτηνοτροφικές εγκαταστάσεις, οι οποίες αποδεικνύεται με κάθε πρόσφορο τρόπο ότι ευρίσκοντο σε λειτουργία κατά την έναρξη ισχύος του Ν4056/2012, μπορούν να ανανεώνουν, να μεταβιβάζουν ή να τροποποιούν την έγκριση ή γνωστοποίηση λειτουργίας (…).»

Μοιάζει σαν να πρόκειται για «στοχευμένες» ενέργειες, που … καταστρέφουν την κτηνοτροφία και επιλεκτικά τους Έλληνες κτηνοτρόφους, ταυτόχρονα και μέσα στις δίνες των εκλογών, των πυρκαγιών, των πλημυρών και των περίεργων διοικητικών επιλογών …, ενώ στερείται η ελληνική κτηνοτροφία, τουλάχιστον από το 2017, επαρκών βοσκήσιμων γαιών, ακόμα …, λόγω της αναποτελεσματικότητας της Δημόσιας Διοίκησης,

Συγκέντρωση διαμαρτυρίας πραγματοποίησαν αγρότες στο Λουτρό Ημαθίας παρουσία αρκετών αυτοδιοικητικών, υποψηφιών βουλευτών και του βουλευτή της Ελληνικής Λύσης Ημαθίας κ. Κοτίδη Βασίλειου.

Οι αγρότες οι οποίοι είχαν παρατεταγμένα τα τρακτέρ τους στην άκρη του δρόμου, έθεσαν μια σειρά αιτημάτων προς την κυβέρνηση και το Υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων , ζητώντας την άμεση πληρωμή των αποζημιώσεων από τον ΕΛΓΑ για τις καταστροφικές ζημιές που υπέστησαν οι δενδροκαλλιέργειες τους από τις χαλαζοπτώσεις και τον παγετό, θέτωντας και το ζήτημα της αλλαγής κανονισμού του ΕΛΓΑ για το οποίο τοποθετήθηκε και ο Δήμαρχος Αλεξάνδρειας κ. Παναγιώτης Γκυρίνης ο οποίος ανέφερε, ότι ο Πρόεδρος του ΕΛΓΑ είναι αντίθετος με την αλλαγή του κανονισμού και μάλιστα απευθυνόμενος προς τους βουλευτές της ΝΔ Ημαθίας αλλά και τον Πρωθυπουργό, ζήτησε τόσο την αλλαγή του κανονισμού όσο και αυτή του κ. Λυκουρέντζου από τη θέση του Προέδρου λέγοντας χαρακτηριστικά ότι "η αγροτιά δεν αντέχει άλλο".

Επίσης από παραγωγούς τέτθηκε και το ζήτημα των χαμηλών τιμών στα ροδάκινα και νεκταρίνια, γεγονός που δεν αφήνει περιθώρια κέρδους στους παραγωγούς.

Δείτε στο βίντεο από την συγκέντρωση διαμαρτυρίας

Πηγή Βίντεο anepikairos.gr

«Τη γη δεν την κληρονομούμε από τους προγόνους μας, τη δανειζόμαστε από τα παιδιά μας.»

Η 5^η Δεκεμβρίου κάθε έτους έχε καθιερωθεί ως ημέρα αφιερωμένη στο Έδαφος. Το έδαφος αποτελεί ζωτικό, περιορισμένο, μη ανανεώσιμο και αναντικατάστατο πόρο. Η Υγεία των πολιτών, η βιοποικιλότητα, η ανθεκτικότητα στην κλιματική αλλαγή, η απασχόληση, η οικονομία των περιοχών εξαρτάται άρρηκτα από την υγεία των Εδαφών ως αναπόσπαστο στοιχείο του βοιωτικού περιβάλλοντος. Η κοινωνική, οικονομική και πολιτιστική ευημερία ενός τόπου συναρτώνται από την καλή κατάσταση των φυσικών πόρων.

Στις 5 Ιουλίου 2023 δόθηκε προς διαβούλευση μια πρόταση Οδηγίας από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή σχετικά με την παρακολούθηση της Υγείας του Εδάφους.

Καταρχήν είναι πολύ σημαντικό το ότι η ΕΕ, αν και με μεγάλη καθυστέρηση, αποφασίζει να ασχοληθεί με την Υγεία του Εδάφους σε μια Οδηγία.

Ωστόσο από την μελέτη της πρότασης προκύπτουν σημαντικές παραλείψεις και ζητήματα τα οποία οφείλουν να επισημανθούν και να ενσωματωθούν πριν την οριστική έκδοσή της. Η Οδηγία θα επηρεάσει με δραστικό τρόπο την άσκηση της παραγωγικής δραστηριότητας και την παραγωγή τροφής στην επικράτεια της Ευρώπης.

Σύμφωνα με τα διαθέσιμα στοιχεία η κάλυψη γης της Ευρώπης και των συνεργαζόμενων χωρών του ΕΟΠ (Ευρωπαϊκού Οργανισμού Περιβάλλοντος) κατανέμεται ως ακολούθως: το 25 % περίπου αυτής καλύπτεται από αρόσιμη γη και μόνιμες καλλιέργειες, το 17 % από βοσκοτόπους, το 34 % από δασικές εκτάσεις και οι τεχνητές επιφάνειες (σφραγισμένες) καλύπτουν λιγότερο από το 5 %.

Οι τεχνητές επιφάνειες (σφραγισμένες) συνεχώς κατακτούν περισσότερο έδαφος. Η γεωργική γη υπόκειται στις μεγαλύτερες απώλειες, κυρίως λόγω αστικής επέκτασης και απόσυρσης από γεωργικές δραστηριότητες, ενώ η συνολική δασική έκταση φαίνεται να παραμένει σταθερή.

Η εγκατάλειψη της υπαίθρου και η αστική πίεση είναι μια ισχυρή τάση που επηρεάζει τις χρήσεις γης.

Η κλιματική κρίση επηρεάζει με διαφορετικό τρόπο τα εδαφικά συστήματα διαφορετικών περιοχών.

Το 60% -70% των Ευρωπαϊκών εδαφών χαρακτηρίζονται ως μη υγιή εξαιτίας της ερημοποίησης, της διάβρωσης, της απώλειας οργανικής ουσίας, της αλάτωσης, της συμπίεσης, της ρύπανσης και άλλων αιτιών.

Διαπιστώσεις

Η προτεινόμενη Οδηγία εστιάζει περισσότερο στην καταγραφή της υφιστάμενης κατάστασης υποτιμώντας την ήδη επιβαρυμένη κατάσταση της υγείας των Ευρωπαϊκών εδαφών και τις άμεσες απειλές από την πίεση της κλιματικής κρίσης. Η αστικοποίηση του πληθυσμού από την μία, η ανάγκη παραγωγής τροφής από λιγότερους παραγωγούς για περισσότερους καταναλωτές προϋποθέτει την ύπαρξη και την διατήρηση γόνιμων εδαφών.

Η κλιματική κρίση από την άλλη, με τα συχνότερα επαναλαμβανόμενα ακραία καιρικά φαινόμενα και τα αρνητικά ρεκόρ θερμοκρασιών, περιόδων ανομβρίας και ύψους βροχής ανά ώρα, συμβάλλουν στην υποβάθμιση του εδάφους. Οι επιστήμονες του Copernicus διαπίστωσαν ότι ο περασμένος μήνας ήταν ο θερμότερος Οκτώβριος που έχει καταγραφεί παγκοσμίως με θερμοκρασίες 1,7 °C πάνω από αυτές που πιστεύεται ότι ήταν κατά τη διάρκεια του μέσου Οκτωβρίου στα τέλη του 1800. Συνθήκες ήπιας ή μέτριας ξηρασίας παρουσίασε τον Οκτώβριο 2023 το 38% της έκτασης του εδάφους της χώρας, σύμφωνα με το Εθνικό Αστεροσκοπείο Αθηνών, μετά τις καταστροφικές πλημμύρες από τα εξαιρετικά υψηλά ύψη βροχής του Σεπτεμβρίου.

Η πρόταση Οδηγίας για τα εδάφη, παλινδρομεί σε αναζήτηση και δημιουργία δεικτών υγείας του εδάφους ενώ δεν εισάγει ένα ενιαίο σύστημα βαθμονόμησης της κατάστασης, των κινδύνων και την κλιμάκωση μέτρων και δράσεων.

Από την πρόταση Οδηγίας απουσιάζει η αναφορά στην παραγωγική δραστηριότητα ως διαδικασία εξυγίανσης του εδάφους. Περισσότερο εστιάζει στην λογική των περιορισμών παρά στην ενθάρρυνση άσκησης δραστηριοτήτων που θα λειτουργούν εξυγιαντικά για το έδαφος. Απουσιάζουν δηλαδή, μια σειρά από μέτρα και πρακτικές πρόληψης της απώλειας της υγείας του εδάφους και ο συνδυασμός παραδοσιακών πρακτικών και σύγχρονης τεχνολογίας.

Απουσιάζει πλήρως η χρηματοδότηση των στόχων που τίθενται ενώ πολλοί από αυτούς παραπέμπονται σε δημιουργία «εθελοντικών σημάτων» που θα οδηγήσει σε οικονομικά αποτελέσματα χρηματοδότησης. Για τις απαιτήσεις που δημιουργεί η Οδηγία, αναφέρεται μόνο σε ανακατεύθυνση των ήδη υφιστάμενων Ευρωπαϊκών πόρων και την συμμετοχή ιδιωτικών.

Τέλος, η Οδηγία παραπέμπει στο μακρινό 2050 τους στόχους για την εξυγίανση του Έδαφος. Ο ορίζοντας, χωρίς ενδιάμεσους κλιμακούμενους στόχους, είναι μια πρακτική μετάθεσης στο μέλλον των σοβαρών ζητημάτων που, όπως αναγνωρίζει η Οδηγία, έχουν να κάνουν με την υγεία των πολιτών της Ένωσης, την βιοποικιλότητα και την αειφορία.

Άρθρο του υπουργού Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων Λευτέρη Αυγενάκη

Αν υπάρχει κάτι που πλέον φάνηκε ξεκάθαρα στην Παγκόσμια Συνόδο για την κλιματική αλλαγή, είναιότι όπως λέει εδώ και καιρό ο Πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης, ο πλανήτης μας έχει πλέον περάσει στην εποχή της κλιματικής κρίσης.

Μία εποχή όπου τα ολοένα και πιο συχνά, σκληρά και καταστροφικά φυσικά φαινόμενα  μας «φωνάζουν» με εκκωφαντικότρόπο, ότι ο χρόνος των συζητήσεων, της διαχείρισης συμφερόντων και των αμφιβολιών έχει παρέλθει.

Τα τελευταία χρόνια η πατρίδα μας βρέθηκε να αντιμετωπίζει όλο και συχνότερα αυτό ένα νέο περιβάλλον πρωτόγνωρων θεομηνιών, αδυσώπητων φυσικών φαινομένων, πολύπλευρων κρίσεων και σύνθετων προκλήσεων, με επιπτώσεις που επηρεάζουν άμεσα με τον χειρότερο τρόπο τις ζωές χιλιάδων συμπολιτών μας, όπως είδαμε εσχάτως στη Θεσσαλία και στον Έβρο, αλλά και έμμεσα,το αύριο όλων μας. 

Είναι φανερό ότι η κλιματική κρίση δεν μας έχει δείξει ακόμα το πιο σκληρό πρόσωπό της, ενώ είναι πλέον σαφές ότι κανένας δεν μπορεί να την περιορίσει σε κάποιο μόνο γεωγραφικό σημείο ή να θεωρεί ότι είναι ασφαλής. Οι συνέπειες της κλιματικής κρίσης μας επηρεάζουν όλους και επιδρούν σε κάθε πτυχή της ζωής, από την οικονομία και την ασφάλεια, μέχρι την κοινωνική συνοχή και την λειτουργία των θεμελιωδών θεσμών.

 Είμαστε υποχρεωμένοι να προσαρμοστούμε στα νέα αυτά δεδομένα, κοιτώντας με τόλμη μπροστά, αντιλαμβανόμενοι ότι μόνο μαζί θα συνθέσουμε τις λύσεις που απαιτούνται και αναλαμβάνοντας δράση σήμερα.

Και η αλήθεια είναι ότι έχουμε πολλά βήματα να κάνουμε και σκληρές αποφάσεις να πάρουμε. Βήματα που δεν κάναμε όταν έπρεπε και αποφάσεις που δεν πήραμε την σωστή στιγμή για δομικές, αναγκαίες, γενναίες αλλαγές στον τρόπο με τον οποίο ζούμε, αναπτυσσόμαστε, ανταγωνιζόμαστε, προοδεύουμε και ευημερούμε … πάντα στην πλάτη του πλανήτη μας, θεωρώντας ότι οι αντοχές του είναι αστέρευτες. Αλλαγές που πλέον είναι μονόδρομος.

Η Ευρωπαϊκή Ένωση, και μέσα από αυτή, η Ελλάδα μας, πρωτοστατεί σε αυτόν τον αγώνα και χαράζει την πορεία που πρέπει να ακολουθήσουμε. Στρατηγικές όπως αυτή της Ευρωπαϊκής Πράσινης Συμφωνίας (European Green Deal) αποτελούν θεμέλιο λίθο πάνω στον οποίο χτίζουμε αυτή την προσπάθεια.

Ειδικότερα στην πατρίδα μας, η πράσινη μετάβαση που συντελείται στον τομέα της ενέργειας, η μείωση του αποτυπώματος άνθρακα στην ναυτιλία, αλλά και σε άλλους κομβικούς για την εθνική οικονομία κλάδους, η ενεργειακή αναβάθμιση ακινήτων, αποτελούν παραδείγματα σημαντικών δράσεων που ήδη τρέχουν, με σημαντικά  και ελπιδοφόρα αποτελέσματα.

Σε αυτό το πλαίσιο, ξεχωριστό ρόλο διαδραματίζει ο πρωτογενής τομέας, ο οποίος βρίσκεται στο μάτι του κυκλώνα της κλιματικής κρίσης.

Οι τεράστιες εκτάσεις που απειλούνται με ερημοποίηση από τα καταστροφικά φυσικά φαινόμενα και την βίαιη αλλαγή του κλίματος και την ίδια στιγμή, η μείωση των διαθέσιμων υδάτινων αποθεμάτων, διαμορφώνουν μία κρίσιμη για το αύριο εξίσωση που έρχεται σε άμεση αντιδιαστολή με τις αδιαμφησβήτητες προβλέψεις του FAO, ότι με βάση την αύξηση του παγκόσμιου πληθυσμού, θα απαιτηθεί μια αντίστοιχη αύξηση της παραγόμενης τροφής κατά 70% μέχρι το 2050. Μία αντιδιαστολή που αναδεικνύει το τεράστιο κίνδυνο για την κοινωνική συνοχή και αυτή καθ’ εαυτήν την ασφάλεια και λειτουργία των κοινωνιών μας μπροστά σε μια ενδεχόμενη επισιτιστική κρίση.

Η Ελλάδα παρακολουθεί στενά της ραγδαίες εξελίξεις και έχει ήδη αναπτύξει πλαίσιο ουσιαστικών πρωτοβουλιών για τον περιορισμό της κλιματικής αλλαγής στον πρωτογενή τομέα, μέσα στις οποίες ξεχωρίζει η μείωση των εκπομπών των αερίων του θερμοκηπίου προερχόμενων από την γεωργία κατά 14% περίπου, από το 2005, δίνοντας στην Ελλάδα τη δεύτερη θέση μεταξύ των χωρών της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Την ίδια στιγμή, η υιοθέτηση και αξιοποίηση τεχνολογιών αιχμής στον αγροδιατροφικότομέα αποτελεί ουσιαστικό μοχλό για την μείωση του περιβαλλοντικού αποτυπώματος και την διαμόρφωση καινοτόμων λύσεων.Βασικοί σύμμαχοι μας είναι η επιστημονική γνώση και οι τεχνολογικές καινοτομίες, μαζί με την αυτονόητη σύμπραξη όλων των άμεσα και έμμεσα εμπλεκομένων φορέων.

Ξεχωριστή βαρύτητα προσδίδουμε στον Οργανισμό Τροφίμων και Γεωργίας των Ηνωμένων Εθνών (FAO)που αποτελεί τον παγκόσμιο ηγέτη  στον αγροδιατροφικό κλάδο αναφορικά με την προσπάθεια για βελτίωση του κλάδου και προσαρμογή στα  νέα δεδομένα. Αναγνωρίζοντας δε τη συμβολή του, αλλά και την σημασία για την πατρίδα μας από την στενότερη συνεργασία μαζί του, προχωρούμε στον  ορισμό εθνικού συντονιστή, από την Ελλάδα, που θα συμβάλλει στη διάχυση γνώσης σε αγροπεριβαλλοντικά ζητήματα και θα φέρει τη χώρα μας ένα βήμα πιο κοντά στην βιώσιμη ανάπτυξη του πρωτογενούς τομέα.

Είναι γεγονός ότι η προτεραιότητα μέχρι σήμερα, τόσο σε εθνικό όσο και σε ευρωπαϊκό επίπεδο, ήταν το περιβάλλον. Η εξέλιξη όμως της κλιματικής κρίσης επιτάσσει μία νέα θεώρηση που θα αντανακλά την άρρηκτη, αλληλοεξαρτώμενη σχέση μεταξύ περιβάλλοντοςκαι γεωργίας, ως δύο θεμελιώδεις πυλώνες που στηρίζουν το οικοδόμημα της οικονομικής ευημερίας και της κοινωνικής συνοχής.

Καθίσταται λοιπόν σαφές, ότι για να πορευτούμε με ασφάλεια στα αχαρτογράφητα νερά της κλιματικής κρίσης, απαιτείται δράση, ρηξικέλευθες πολιτικές και αξιοποίηση της απίστευτης επιστημονικής γνώσης, της καινοτόμου σκέψης και της συνεργασίας όλων μας, πέρα από αντιλήψεις ή συμφέροντα του χθες. Σε αυτό το δύσκολο ταξίδι το οικοσύστημα του πρωτογενή τομέα αποτελεί επιταχυντή λύσεων για το αύριο που θέλουμε και έχουμε ανάγκη.