Γράφει ο Χρήστος Βοργιάδης
Το τελευταίο διάστημα, αγρότες και κτηνοτρόφοι γίνονται αποδέκτες ανακοινώσεων των Υπουργείων Οικονομικών και Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων περί στήριξης της παραγωγής, φορολογικής ελάφρυνσης συνεταιρισμένων αγροτών, και γενικότερα ανασυγκρότησης του πρωτογενή.
Σε αντιδιαστολή με την οδυνηρή κατάσταση που βιώνουν οι αγρότες, φαντάζουν ως ουτοπικά τα προαναφερθέντα.
Έτσι λοιπόν, αν ανατρέξουμε στο πρόσφατο παρελθόν, γίνεται αντιληπτό ότι στόχος των εκάστοτε κυβερνήσεων ο οποίος κατά μεγάλο ποσοστό έχει επιτευχθεί ,είναι , παραγωγοί επαίτες και τζογαδόροι(καλλιεργούν χωρίς καλύψεις παίρνοντας μεγάλο ρίσκο) , ανασφαλείς και στο δρόμο προς την έξοδο του επαγγέλματος, καθώς αρέσκονται οι πολιτικοί να τους χρησιμοποιούν ψηφοθηρικά.
Εν ολίγοις επιζητούν προβατάκια επί σφαγή.
Να αναφέρουμε απλά και μόνο, ότι εθελοτυφλούν στην πάταξη φαινομένων αισχροκέρδειας, εις βάρος των παραγωγών, γεγονός που έχει αρνητικό αντίκτυπο και στις τσέπες των καταναλωτών, καθώς υπάρχουν μεγάλες και αδικαιολόγητες αποκλίσεις στη πώληση των προϊόντων από το χωράφι (εξευτελιστικές τιμές) μέχρι και το ράφι (Super Market), επιτρέπουν τη νοσηρή κατάσταση στους συνεταιρισμούς, διότι δεν πράττουν ελέγχους σε ανύποπτο χρόνο και ανά τακτά διαστήματα στα οικονομικά των συνεταιρισμών - ομάδων παραγωγών και τέλος με το νέο συνεταιριστικό νόμο, ευνοούν τον κατακερματισμό και επιτρέπουν την "ιδιοτικοποίηση" των συνεταιρισμών, με ότι συνεπάγεται αυτό για τη δήθεν ανάπτυξη της συλογικότητας όπου επικαλούνται, διότι δίνουν μεν τη δυνατότητα σε ομάδες 10 ατόμων να δημιουργήσουν συνεταιρισμούς αλλά ποτέ δεν εντάσσονται σε μια μεγάλη οργάνωση(βλέπε εξωτερικό) έτσι ώστε να συσσωρεύεται ο μεγάλος όγκος της παραγωγής και να διακινούνται μέσω αυτής τα προϊόντα , πετυχαίνοντας καλύτερη διαπραγματευτική δύναμη, με ότι συνεπάγεται αυτό για το άνοιγμα σε μεγαλύτερες αγορές και φυσικά καλύτερες τιμές για τους αγρότες.
Επίσης, έμποροι, βιομήχανοι, ακόμη και συνεταιριστές(ίσως υπάρχουν κάποιες λιγοστές εξαιρέσεις), αποβλέπουν αποκλειστικά και μόνο στα κέρδη των επιχειρήσεων τους(λογικό) , μη αναλογιζόμενοι όμως ότι χωρίς τους παραγωγούς ικανοποιημένους δε θα υπάρχουν και αυτοί.
Όσον αφορά προϊόντα όπως τα συμπύρηνα ροδάκινα και την εκτίμηση για 0,33-0,35 ευρώ / κιλό προ πολέμου όμως, θα ήταν καλό να γίνει άμεσα αναθεώρηση και επανεκτίμηση τιμής που θα ανταποκρίνεται στα σημερινά δεδομένα και δεν αναφέρομαι μόνο στην αύξηση του κόστους παραγωγής, αλλά στη μειωμένη παραγωγή λόγω εκτεταμένων ζημιών από τις χαλαζοπτώσεις αλλά και την καρποπτωση σε ορισμένες ποικιλίες.Στα δε νωπά , η κατάσταση παρά τις μεγάλες απώλειες στην παραγωγή σε πανευρωπαϊκό επίπεδο(-20% σε σχέση με τον μέσο όρο της πενταετείας 2016-2020) οι οποίες θα γίνουν περισσότερο αισθητές το επόμενο διάστημα, βρίσκει για μια ακόμη φορά ΧΑΜΕΝΟΥΣ τους έλληνες παραγωγούς καθώς οι τιμές που λαμβάνουν σε επιτραπέζια ροδάκινα, νεκταρίνια , βερίκοκα κ.α. σε καμία περίπτωση δεν είναι ικανοποιητικές και αναρωτιέται κανείς , άραγε πως λειτουργεί ο νόμος της προσφοράς και της ζήτησης όταν μιλάμε για ελεύθερη αγορά , για εμάς τους έλληνες παραγωγούς;
Μήπως κύριοι της κυβέρνησης θα έπρεπε να επανεξετάσετε κάποια πράγματα και να αναθεωρήσετε ενόψει ενδεχόμενων πρόωρων εκλογών και να σταματήσετε τις τυμπανοκρουσίες και στην τελική δεν έχει αντίκρυσμα ακόμη και το πολύ θετικό μέτρο που πάρθηκε πρόσφατα και αφορά τη μείωση του φόρου εισοδήματος κατά 50% σε μεγάλο αριθμό αγροτών υπό προϋποθέσεις, αφού ενδέχεται να είναι κατά πολύ μειωμένο το εισόδημα των παραγωγών ή ακόμη και ανύπαρκτο;
Τέλος, να μην αναφερόμαστε μόνο στη μη ανακοίνωση της τιμής από τις βιομηχανίες, όταν οι ίδιοι οι δήθεν αγρότες , συνεταιριστές , δεν τελούν υπό πλήρη διαφάνεια και αρνούνται επιτακτικά, επικαλούμενοι ανόητες δικαιολογίες, να ανακοινώνουν τιμές πώλησης των προϊόντων στους παραγωγούς μέλη των συνεταιρισμών ομάδων παραγωγών.
