Περονόσπορος

 

Προσβολή φύλλων πεπονιάς από Περονόσπορο

Ο περονόσπορος (Pseudoperonospora cubensis) είναι μια από τις σημαντικότερες ασθένειες της καρπουζιάς στη χώρα μας και σε κάθε περιοχή του κόσμου που οι συνθήκες είναι ευνοϊκές για τις μολύνσεις. Προκαλεί σοβαρές ζημιές κυρίως στα θερμοκήπια, στην καρπουζιά και στα άλλα καλλιεργούμενα κολοκυνθοειδή καθώς και σε αυτοφυή Cucurbitaceae. Παρατηρούνται στα φύλλα διάσπαρτες, μικρές κηλίδες οι οποίες στην αρχή είναι χλωρωτικές και γρήγορα εξελίσσονται σε νεκρωτικές, σκουρόχρωμες, κυκλικού σχήματος. Τα αίτια, τα συμπτώματα καθώς και οι τρόποι αντιμετώπισής της είναι παρόμοια με την προσβολή της ασθένειας αυτής στην πεπονιά.

 Ωΐδιο

Προσβολή φύλλου καρπουζιάς λόγω Ωϊδίου

Η ασθένεια προκαλείται από δύο μύκητες τον Erysiphe cichoracacearum και Sphaerotheca fuliginea. Η ασθένεια είναι γνωστή τόσο στους αγρούς όσο και στα θερμοκήπια σε όλες τις περιοχές του κόσμου. Ο κύκλος ζωής των δύο παθογόνων είναι παρόμοιος αλλά εξαρτάται από τις καιρικές και καλλιεργητικές συνθήκες, το ένα η το άλλο είδος γίνεται κυρίαρχο, ανάλογα με τις οικολογικές απαιτήσεις. Η ασθένεια εξελίσσεται γρήγορα κάτω από ευνοϊκές συνθήκες όπως ζεστός και υγρός καιρός.

Προσβολές από τους μύκητες Erysiphe cichoracacearum και Sphaerotheca fuliginea παρουσιάζουν την ίδια συμπτωματολογική εικόνα. Στα φύλλα, στο στέλεχός, στους μίσχους, στους καρπούς και στους έλικες εμφανίζονται αρχικά μικρές, κίτρινες κηλίδες με λευκή εξάνθηση. Οι κηλίδες αυτές μεγαλώνουν, συνενώνονται και πολύ γρήγορα καλύπτουν ολόκληρη την επιφάνεια των φύλλων. Σε εξέλιξη της ασθένειας η εξάνθηση γίνεται γκρι-λευκή και μοιάζει με «μούχλα» στο πάνω μέρος της φυλλικής επιφάνειας, στους μίσχους και ακόμα και στους βλαστούς των μολυσμένων φυτών. Η «μούχλα» αυτή αποτελείται κυρίως από σπόρια, τα οποία ονομάζονται κονίδια. Συνήθως αναπτύσσεται πρώτα στα φύλλα της κορυφής, στις σκιαζόμενες πλευρές των φύλλων, και στο κάτω μέρος των φύλλων. Οι προσβεβλημένες περιοχές γίνονται καστανές και νεκρώνονται. Όταν το μεγαλύτερο μέρος του φυλλώματος προσβάλλεται, τα φυτά γίνονται αδύναμα και ο καρπός ωριμάζει πρόωρα. Πεισσότερες και αναλυτικότερες λεπτομέρειες για την ασθένεια αυτή, μπορείται να ανατρέξετε στην προσβολή του ωϊδίου στην πεπονιά.

 Αλτερναρίωση

 

Προσβολή φύλλου καρπουζιάς λόγω Αλτερνάριας

Ο Alternaria cucumerina είναι γνωστός και με το συνώνυμο Α. bressicae var. nigrescens peglion. Η άμεση μόλυνση είναι κυρίως στα φύλλα και μπορεί να οδηγήσει σε αποφύλλωση. Η αποφύλλωση κατά συνέπεια οδηγεί σε μείωση της απώλειας και μπορεί να προκαλέσει την πρόωρη ωρίμανση των καρπών. Προσβάλει πολλά είδη της οικογένειας Cucurbitaceae. Τις μεγαλύτερες ζημιές προκαλεί στην καρπουζιά. Ο μύκηταςμπορεί να επιβίωση και σαπροφυτικά και κάτω από ειδικές συνθήκες να γίνει ισχυρό παθογόνο.

Το πρώτο σύμπτωμα συνήθως παρουσιάζεται στο φύλλωμα κατά το μέσο της περιόδου ανάπτυξής του. Το παθογόνο A. cucumerina προκαλεί στην πάνω επιφάνεια των φύλλων της πεπονιάς αρχικά μικρές κυκλικές κηλίδες, φωτεινές άσπρες στο κέντρο όπου σιγά-σιγά οι κηλίδες αυτές μεγαλώνουν και μεταχρωματίζονται σε καστανές όπου περιβάλλονται από χλωρωτικό περιθώριο, το μέγεθός τους μπορεί να φθάσει τα 5cm και καλύπτονται από καστανόμαυρη εξάνθηση. Αναλυτικότερα στοιχεία έχουμε παραθέσει στην προσβολή του μύκητα αυτού στην πεπονιά.

 Ανθράκωση

 

Προσβολή καρπουζιού λόγω Ανθράκωσης

 

Προσβολή φύλλου καρπουζιάς λόγω Ανθράκωσης

Η ανθράκωση της καρπουζιάς προκαλείται από των μύκητα Colletotrichym lagenarium. Το παθογόνο αυτό είναι αρκετά διαδεδομένο και επιφέρει σημαντικές ζημίες στον ξενιστή του. Απαντάται περισσότερο στις χώρες με υγρό κλίμα ή εκεί όπου η χρησιμοποίηση μυκητοκτόνων στα προγράμματα φυτοπροστασίας είναι μικρή. Η γενική μάρανση που προκαλείται από την ανθράκωση μειώνει την απόδοση. Το παθογόνο προσβάλει όλα τα επίγεια τμήματα του φυτού. Τα φυτά μπορούν να προσβληθούν σε οποιοδήποτε στάδιο της ανάπτυξής τους, αλλά τα πρώτα συμπτώματα εντοπίζονται στα παλαιότερα φύλλα. Περισσότερες λεπτομέρειες στην ανθράκωση της πεπονιάς.

 Βερτισιλλίωση

 

Προσβεβλημένα στελέχους καρπουζιάς λόγω Βερτισιλλίωσης

Υπεύθυνο παθογόνο είναι ο μύκητας Verticillium dahlie. Η βερτισιλλίωση αποτελεί πρόβλημα στις εύκρατες και ημιτροπικές περιοχές του κόσμου, ιδιαίτερα στις αρδευόμενες περιοχές. Προκαλεί αξιοσημείωτη απώλεια στην απόδοση αλλά χωρίς ζημιά στην ποιότητα. Μεγάλες απώλειες σημειώνονται στις περιοχές όπου το παθογόνο είναι ενδημικό. Περισσότερα και πιο αναλυτικά στοιχεία για την ασθένεια αυτή, μπορούμε να ανατρέξουμε στην προσβολή της ασθένειας αυτής στην πεπονιά.

 Βοτρύτης

Η ασθένεια αυτή οφείλεται στον μύκητα Botrytis cinerea Pers. Παρατηρούνται προσβολές στα φύλλα όπου σχηματίζονται κηλίδες με μορφή συγκεντρικών ζωνών. Σε ευνοϊκές συνθήκες προσβάλλονται ακόμα και οι έλικες και τα άνθη όπου αυτά δεν δένουν και πέφτουν νωρίς. Το παθογόνο είναι ένας κοινός, σαπροφυτικός μικροοργανισμός, διατηρείται σε φυτικά υπολείμματα στην επιφάνεια και μέσα στο έδαφος με τη μορφή κονιδίων, μυκηλίου και σκληρωτίων. Για πιο αναλυτικές πληροφορίες, μπορούμε να ανατρέξουμε στην προσβολή του βοτρύτη στην πεπονιά, αφού παρόμοια πράγματα ισχύουν και στην καρπουζιά.

 Φουζαρίωση

 

Προσβεβλημένο φυτό καρπουζιάς λόγω Φουζαρίωσης

Το παθογόνο Fusarium oxysporum f.sp. melonis προσβάλει βλαστάνοντες σπόρους που βρίσκονται στο έδαφoς, φυτάρια και τα ηλικιωμένα φυτά. Στα φυτάρια προκαλεί κιτρίνισμα των κοτυληδόνων και των πρώτων φύλλων με αποτέλεσμα την καθυστέρηση στην ανάπτυξη του φυτού. Η ασθένεια μπορεί να εκδηλωθεί με απότομο μαρασμό χωρίς να έχει προηγηθεί χλώρωση. Χαρακτηριστικό σύμπτωμα της ασθένειας αποτελεί μια μονόπλευρη ράβδωση από το λαιμό του φυτού έως ψηλά στο στέλεχος η οποία στην αρχή είναι υδαρής και ανοιχτοπράσινου χρώματος, ενώ αργότερα γίνεται κιτρινόμαυρη και κάτω από υψηλές συνθήκες υγρασίας καλύπτεται από λευκή εξάνθηση. Περισσότερες και αναλυτικότερες πληροφορίες στην φουζαρίωση της πεπονιάς.

 Σήψη ριζών και στελέχους

 

Σήψη ρίζας και στελέχους καρπουζιάς

Στην καρπουζιά τα συμπτώματα της ασθένειας είναι παρόμοια με αυτά που προκαλούνται από την φουζαρίωση, που προξενεί ο μύκητας Fusarium οxysporum f.sp. melonis. Παρόλα αυτά η ασθένεια διακρίνεται μακροσκοπικά από την φουζαρίωση από τη σήψη και τη λευκή εξάνθηση, που εμφανίζονται στο λαιμό και στο κατώτερο μέρος του στελέχους μέχρι ύψος περίπου 10-20 cm. Στη περίπτωση της φουζαρίωσης η σήψη προχωρεί μονόπλευρα στο στέλεχός σε μεγάλο ύψος (1-2 m) σχηματίζοντας καστανόμαυρες ραβδώσεις. Πιο αναλυτικά στοιχεία στην πεπονιά.

Κλαδοσπορίωση

 

Προσβολή καρπουζιού από Κλαδοσπορίωση

Η ασθένεια αυτή προκαλείται από το Cladosporium cucumarinum. Το παθογόνο προσβάλλει τα φύλλα σε όλα τα στάδια ανάπτυξης και τα συμπτώματα εμφανίζονται σε όλα τα υπέργεια μέρη των φυτών (φύλλα, μίσχοι, στελέχη, καρποί). Προσβάλλονται συνήθως οι καρποί, ιδιαίτερα στη νεαρή ηλικία. Στο σημείο μολύνσεις βγαίνει αρχικά μια κολλώδη (κομμιώδης) ουσία με τη μορφή παχύρρευστων σταγόνων που θυμίζουν ζημιά από νύγματα εντόμου. Στην αρχή οι κηλίδες είναι ελαφρά υδατώδες αλλά αργότερα γίνονται γκρίζες, βυθίζονται ελαφρά και έχουν διάμετρο 5-10mm. Λεπτομέρειες μπορούμε να βρούμε, ανατρέχοντας στην κλαδοσπορίωση της πεπονιάς.

 Διδυμέλλα

 

Προσβολή βλαστού καρπουζιάς από Διδυμέλλα

 

Προσβολή καρπουζιού από Διδυμέλλα

Υπεύθυνο παθογόνο είναι ο μύκητας Didymella bryoniae. Είναι γνωστός και με τα συνώνυμα Mycosphaerella melonis, Mycosphaerella citrullina και Ascochyta citrullina. Η ατελής μορφή του είναι ο Phoma cucurbitacearum. Είναι πολύ διαδεδομένο φυτοπαράσιτο. Η παρουσία του αναφέρεται σ’όλες τις ηπείρους. Το συναντάει κανείς συχνότερα στα τροπικά και υποτροπικά κλίματα. Προσβάλει πολλά είδη. Στη μεσογειακή ζώνη μόνο κάτω από ευνοϊκές συνθήκες προκαλεί σοβαρές ζημιές στις υπαίθριες καλλιέργειες.

Προσβολές συναντάμε κυρίως στο υπέργειο τμήμα των φυτών. Τελευταία αναφέρονται περιπτώσεις προσβολής του λαιμού και των ριζών όπου προκαλεί μαύρη σήψη. Το μαύρο αυτό χρώμα οφείλεται στις καρποφόρες ξανθίσεις του παθογόνου. Πιο αναλυτικές πληροφορίες στην διδυμέλλα της πεπονιάς.

 Ριζοκτόνια

Προσβολή ριζικού συστήματος καρπουζιάς από Ριζοκτόνια

Το υπεύθυνο παθογόνο είναι ο μύκητας Rhizoctonia solani. Η εγγενή του μορφή είναι γνώστη με το όνομα Thanatephoruw cucumeris. Δεν υπάρχει καλλιεργούμενο λαχανικό, που να μην προσβάλλεται απ’το παράσιτο αυτό. Όλα τα κολοκυνθοειδή είναι ευαίσθητα στο παθογόνο. Ιδιαίτερα υποφέρει η πεπονιά. Είναι πολυφάγο και κοσμοπολίτικο παθογόνο.

Προσβάλει τα νεαρά και ηλικιωμένα φυτά. Το παθογόνο είναι σε θέση να προκαλέσει προφυτρωτική τήξη και να καταστρέψει τους σπόρους. Στα φυτάρια προκαλεί στο λαιμό και λίγο κάτω από την επιφάνεια του εδάφους, μικρές ερυθροκάστανες κηλίδες οι οποίες εξελίσσονται σε ελαφρά βυθισμένες καστανές νεκρωτικές περιοχές με σαφή όρια και ξηρή σύσταση. Λεπτομέρειες αναλυτικές στην ριζοκτόνια της πεπονιάς.

Σκληρωτινίαση

 

Προσβεβλημένο στέλεχος καρπουζιάς από Σκληρωτινίαση

Η σκληρωτινίαση προκαλείται από τον μύκητα Sclerotinia sclerotiorum. Η ζημιά που προκαλείται από τον Sclerotίnia sclerotίorum είναι σποραδική, λόγω της φύσης του παθογόνου, όταν συμβούν εξάρσεις, οι απώλειες μπορεί να είναι σημαντικές. Το μεγαλύτερο ποσοστό του μολύσματος βρίσκεται στο έδαφος σε βάθος 5-15cm. Το παθογόνο Sclerotίnia sclerotίorum μπορεί να προσβάλει φύλλα, στελέχη, καρπούς και έλικες. Οι μεγαλύτερες ζημιές παρατηρούνται στο στέλεχος και στους καρπούς. Στο στέλεχος και ιδιαίτερα στη βάση του εμφανίζονται σκοτεινόχρωμες περιοχές που γρήγορα σαπίζουν. Ανατρέχοντας στη σκληρωτινίαση της πεπονιάς θα βρούμε αρκετές λεπτομέρειες που ισχύουν και στην περίπτωση της ασθένειας αυτής στην καρπουζιάς.

Γωνιώδης κηλίδωση

Γωνιώδης κηλίδωση στα φύλλα σπορόφυτου καρπουζιάς

Προσβολές παρουσιάζονται σε όλα τα τμήματα του φυτού. Με το φύτρωμα των μολυσμένων σπόρων προσβάλλονται οι κοτυληδόνες. Σ' αυτές παρατηρούνται στρογγυλές ή επιμήκης αρχικά υδαρείς κηλίδες, που αργότερα αποκτούν κίτρινο - καστανό χρωματισμό. Μερικές φορές οι προσβεβλημένοι σπόροι δεν φυτρώνουν καθόλου. Στα φύλλα μετά την μόλυνση παρουσιάζονται ελαιώδεις - υδατώδεις, γωνιώδεις κηλίδες. Η γωνιώδης μορφή οφείλεται στον περιορισμό της κηλίδας από τα φυλλικά νεύρα. Η ελαιώδεις - υδατώδεις όψη προέρχεται από τη διαπότιση των μεσοκυττάριων χώρων με νερό. Με τον καιρό οι κηλίδες αυτές αποκτούν καστανό χρωματισμό. Σε συνθήκες ξήρανσης τα σημεία προσβολής εμφανίζουν άσπρη μορφή, ξεραίνονται και πέφτουν. Με υγρό καιρό οι κηλίδες σκουραίνουν. Το υπεύθυνο παθογόνο είναι το βακτήριο Pseudomonas syringae pv. lachrymans τις μεγαλύτερες ζημιές τις προκαλεί στις υπαίθριες καλλιέργειες. Αναλυτικότερα στοιχεία έχουμε παραθέσει στην προσβολή του βακτηρίου αυτού στην πεπονιά.

 Βακτηριακή κηλίδωση

Προσβολή φύλλου καρπουζιάς λόγω Βακτηριακής κηλίδωσης

Το υπεύθυνο παθογόνο είναι το βακτήριο Pseudomonas viridiflava τις μεγαλύτερες ζημιές τις προκαλεί στις θερμοκηπιακές καλλιέργειες. Η ανάπτυξη του βακτηρίου αυτού ευνοείται από υψηλή σχετική ατμοσφαιρική υγρασία. Οι πρώτες κηλίδες εμφανίζονται στα κατώτερα φύλλααναπτυγμένων φυτών καρπουζιάς σε θερμοκήπιο νωρίς το χειμώνα και στη συνέχεια επεκτείνονται προς τα πάνω φύλλα. Περισσότερες λεπτομέρειες στην βακτηριακή κηλίδωση της πεπονιάς.

 Ιός κίτρινου μαρασμού

Προσβολή ξυλώδους μέρους καρπουζιάς από Ιό κίτρινου μαρασμού

Ο ιός αυτός προσβάλει ποικιλίες πεπονιάς οι οποίες έχουν έντονο άρωμα, τα φυτά μπορεί μολυνθούν όταν είναι νεαρά αλλά τα συμπτώματα συχνά δεν εμφανίζονται πριν ωριμάσουν οι μίσχοι και εμφανιστούν οι καρποί. Τα φύλλα εμφανίζουν νεκρωτικές περιοχές. Ζημιές συχνά εμφανίζονται στις ρίζες και στα μεταγενέστερα στάδια της ασθένειας εμφανίζονται μικρά μαύρα εξογκώματα. Οι καρποί που προέρχονται από μολυσμένους αγρούς με Monosporascus cannonballus είναι συνήθως μη εμπορικοί επειδή έχουν μικρό μέγεθος, μικρή περιεκτικότητα σε σάκχαρα και εγκαύματα. Λίγες λεπτομέρειες παραπάνω στον κίτρινο μαρασμό της πεπονιάς

 Ιός μωσαϊκού αγγουριάς

Προσβολή φύλλου καρπουζιάς από τον Ιό μωσαϊκού του αγγουριού

Ο ιός συναντάται παγκοσμίως αλλά είναι πιο γνωστός στις εύκρατες περιοχές όπως η Ευρώπη. Ο ιός γενικά επιφέρει μια σημαντική μείωση της σοδειάς κυρίως λόγω της μειωμένης παραγωγής καρπών. Οι απώλειες της παραγωγής συνδέονται άμεσα με τον χρόνο της μόλυνσης. Όσο πιο αργά συμβεί η μόλυνση, τόσο μικρότερη θα είναι και η ζημιά που θα παρατηρηθεί. Τα καρπούζια που μολύνονται από τον ιό συνήθως δείχνουν λιγότερο νάνα και κηλιδωμένα από ότι τα πεπόνια. Περισσότερες και αναλυτικότερες πληροφορίες στην προσβολή της πεπονιάς από τον ιό αυτό.

  Ιός μωσαϊκού καρπουζιάς

 

Προσβολή καρπουζιού από Ιό μωσαϊκού καρπουζιάς

Oφείλεται στον ιό watermelon mosaic virus. Είναι γνωστός στις εύκρατες περιοχές καθώς και στις τροπικές. Η ζημιά που προκαλεί είναι μεταχρωματισμός στα φύλλα, δυσμορφία των καρπών και μείωση της ποιότητας και της συνολικής παραγωγής. Ο ιός του μωσαϊκού της καρπουζιάς διαχειμάζει στο σπόρο ή σε μολυσμένα ζιζάνια. Η ασθένεια συνήθως μεταδίδεται με αφίδες οι οποίες μπορούν να μεταδώσουν τον ιό σε μια ολόκληρη καλλιέργεια σε μια μόνο καλλιεργητική περίοδο.

 Ιός μωσαϊκού κολοκυθιάς

 

Προσβολή φύλλου καρπουζιάς από Ιό μωσαϊκού της κολοκυθιάς

 

Προσβολή φύλλου καρπουζιάς από Ιό μωσαϊκού της κολοκυθιάς

Είναι ευρέως διαδεδομένος στο δυτικό ημισφαίριο άλλα συναντάται και σε όλες τις χώρες του κόσμου. Η ζημιά που προκαλεί είναι μεταχρωματισμός στα φύλλα, δυσμορφία των καρπών και μείωση της ποιότητας και της συνολικής παραγωγής. Στο καρπούζι τα συμπτώματα που προκαλεί είναι νανισμός, διαστρέβλωση και μερική τοπική χλώρωση ή νέκρωση. Στο πεπόνι, τα φύλλα παραμορφώνονται και παραμένουν νάνα με σκούρες πράσινες περιοχές. Ο ιός του μωσαϊκού της κολοκυθιάς μπορεί να διαχειμάζει σε ζιζάνια, σπόρους και στο έντομο Acalymma trivittatum. Τα έντομα το έντομα Acalymma trivittatum είναι αποτελεσματικοί φορείς οι οποίοι τρώγοντας μεταδίδουν τον ιό. Η καταπολέμηση μπορεί να επιτευχθεί ελέγχοντας το σπόρο καλά για να εμποδιστεί η μετάδοση με το σπόρο. Η χημική καταπολέμηση χρησιμοποιείται επίσης για να μειώσει του πληθυσμούς των φορέων.

gaiapedia.gr

Κωνοφόρο γυμνόσπερμο φυτό η Άρκευθος (επιστ. ονομασία Juniperus) είναι γένος που ανήκει στην τάξη των Πευκωδών και στην οικογένεια των Κυπαρισσίδων με 60 είδη αρωματικών αειθαλών δέντρων ή θάμνων. Είναι γνωστή στην Ελλάδα και με τις ονομασίες γιουνίπερος και κέδρο (το), ενώ στην Κύπρο φέρει την ονομασία αόρατος.

Χαρακτηριστικά

Οι Άρκευθοι έχουν δύο ειδών φύλλα, βελονοειδή και μυτερά και διατάσσονται ανά δύο ή τρία. Ορισμένα είδη έχουν μικρά φύλλα με λέπια. Το ξύλο τους υφίσταται εύκολα κατεργασία, ενώ είναι εξαιρετικά ανθεκτικό στους μύκητες και στις επιθέσεις των εντόμων. Χρησιμοποιείται στην επιπλοποιία και στην οικοδομική βιομηχανία.

Χρήσεις

Από μερικά είδη βγαίνει έλαιο που χρησιμοποιείται στην αρωματοποιία καθώς και στη φαρμακευτική. Οι αποξηραμένοι καρποί ορισμένων ειδών χρησιμοποιούνται στην Αυστρία και Γερμανία ως καρύκευμα στη μαγειρική. Πιστεύεται ότι η άρκευθος έχει αντισηπτικές, αντιμικροβιακές, αντιφλεγμονώδεις, αντιρρευματικές και στομαχικές ιδιότητες λόγω του πτητικού ελαίου που περιέχουν οι καρποί. Αυτό το έλαιο έχει τερπένια, ζάχαρη, πίσσα, τανίνες και ρητίνη. Επίσης περιέχει το φλαβονοειδές αμεντοφλαβόνη που φέρεται να δρα κατά ιών όπως ο ιός του έρπητα. Η ρητίνη θεωρείται ευεργετική για το δέρμα ως μέσο κατά της ψωρίασης. Χρησιμοποιήθηκε κατά μολύνσεων, κατά της χρόνιας αρθρίτιδας, της κατακράτησης υγρών, μερικών νεφροπαθειών, της καούρας και της δυσπεψίας. Η άρκευθος είναι ένα ισχυρό διουρητικό γι΄ αυτό μπορεί να χρησιμοποιηθεί κατά ουρικών μολύνσεων. Στην αρχαιότητα οι Έλληνες κατανάλωναν τους καρπούς της αρκεύθου γιατί πίστευαν ότι μπορούν να αυξήσουν τη φυσική δύναμη. Το είδος Άρκευθος η σινική (Juniperus chinensis) χρησιμοποιείται ευρέως ως καλλωπιστικό και είναι ένα από τα δημοφιλέστερα είδη για την τεχνική μπονσάι. Η άρκευθος (γιουνίπερος) ποικιλία shimpaku, είναι ποικιλία νάνος της αρκεύθου της σινικής (Juniperus chinensis). Ανήκει στα κωνοφόρα, στην οικογένεια των κυπαρισσοειδών και είναι ένας βραδέως αναπτυσσόμενος θάμνος που στην τελική του ανάπτυξη μέσα σε μια δεκαετία φτάνει σε ύψος το 1 μέτρο και σε πλάτος 1.5 μέτρο. Το φύλλωμά του μικρό με λέπια και οι βελόνες του μαλακές στην αφή, ο shimpaku έχει χρωματισμό που ποικίλει από γκριζωπό πράσινο έως βαθύ πράσινο όλο τον χρόνο. Είναι δέντρο ιθαγενές των νησιών της Ιαπωνίας και της χερσονήσου Σαχαλίνης. Το βοτανικό του όνομα είναι "miyama-biyakushin". Ο shimpaku χρησιμοποιείται ευρέως λόγω του μεγέθους, του ελκυστικού φυλλώματος και του σχήματος του κορμού του στους βραχόκηπους και ως υλικό για τη δημιουργία μπονσάι καθιστώντας τον το δημοφιλέστερο δέντρο στην κοινότητα των μπονσάι. Οι άρκευθοι αυτοί, με χαρακτηριστικό τα νεκρά τμήματα του κορμού τους, τα αποκαλούμενα "jin" και "shari", συγκαταλέγονται στα ομορφότερα παγκοσμίου εμβέλειας μπονσάι. O γιουνίπερος Shimpaku προτιμά τα βραχώδη εδάφη, που διακρίνονται για την ξηρότητά τους. Το φύλλωμα του είναι βελονοειδές και ο καρπός του είναι ένα μικρό, σκληρό, μπλε φρούτο που μοιάζει με μούρο.

https://el.wikipedia.org

Δόθηκε σήμερα Πέμπτη 12 Ιουλίου, στο Υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων, κοινή συνέντευξη τύπου του Υφυπουργού ΑΑΤ, Β. Κόκκαλη του Αν. Υπουργού ΑΑΤ Γ. Τσιρώνη, του Υφυπουργού Παιδείας Δ. Μπαξεβανάκη και του Δημάρχου Ελασσόνας Ν. Ευαγγέλου, για τη λειτουργία της 2ης Γαλακτοκομικής Σχολής στη χώρα, τη «Γαλακτοκομική Σχολή Ελασσόνας». Ακολουθούν αποσπάσματα των ομιλητών:

Βασίλης Κόκκαλης: Σας καλωσορίζουμε στο Υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων. Θέλω να ευχαριστήσω όλους εσάς, για την παρουσία σας σε αυτή την ιστορική στιγμή, της επίσημης ανακοίνωσης λειτουργίας της Γαλακτοκομικής Σχολής Ελασσόνας. Είμαι εξαιρετικά ευτυχής, που συνδέω το όνομά μου με την έναρξη λειτουργίας της Σχολής και αισθάνομαι την ανάγκη να ευχαριστήσω δημόσια, όλους τους υπουργούς της σημερινής κυβέρνησης, όλους τους βουλευτές του νομού και τις τοπικές αρχές, που με διαφορετικό τρόπο ο καθένας από την πρώτη στιγμή, βοήθησε να ξεπεράσουμε μικρά ή μεγαλύτερα εμπόδια και να γίνει το όραμά μας πραγματικότητα.
Η ενασχόληση των Ελλήνων με την τυροκόμηση από την εποχή του Ομήρου μέχρι και σήμερα, οδήγησε σταδιακά στη δημιουργία διαφόρων τύπων τυριών. Πολλά από τα τυριά που παρασκευάζονται σήμερα στη χώρα μας, έχουν ιστορία αιώνων, κατά τη διάρκεια των οποίων εξελίχθησαν στη σημερινή τους μορφή και είναι άρρηκτα συνδεμένα με τα ήθη, τα έθιμα, την ιστορία και τις διατροφικές συνήθειες του λαού μας.
Με τις επιστημονικές εξελίξεις στη χημεία, τη μικροβιολογία και άλλες θετικές επιστήμες, άρχισε η σταδιακή εξέλιξη της γαλακτοκομικής παιδείας και έρευνας στη χώρα μας, η οποία αναβαθμίστηκε ιδιαίτερα τα τελευταία 50 χρόνια. Ιδρύθηκαν γεωργικές σχολές, όπως της Τίρυνθας (1829), των Αθηνών (1887), η οποία έπαψε να λειτουργεί το 1897 και μετατράπηκε σε γεωργικό σταθμό και οι μαθητές της αναγκάστηκαν να συνεχίσουν τις σπουδές τους στην «Κασσαβέτειο και Τριανταφυλλίδειο Σχολή Αϊδινίου» στον Αλμυρό Βόλου. Στις παραπάνω Γεωργικές Σχολές, διδάσκονταν μεταξύ των άλλων μαθημάτων, τα μαθήματα Γαλακτοκομίας και Τυροκομίας. Στη σχολή Αϊδινίου μάλιστα συστήθηκε έδρα Τυροκομίας, που οφείλεται στις προσπάθειες του Ρ. Δημητριάδη. Το πρώτο πρακτικό σχολείο με αντικείμενο αποκλειστικά την τυροκομία, το Τυροκομικό Σχολείο, όπως ονομάστηκε τότε η Γαλακτοκομική, ιδρύθηκε το 1916 στα Ιωάννινα, χάρη στις προσπάθειες του Hπειρώτη γεωπόνου Νικ. Ζυγούρη. 
Η επαρχία Ελασσόνας γνωστή για τα ποιοτικά κτηνοτροφικά της προϊόντα και ιδιαίτερα τη φέτα, εύλογα προέβαλε ως ο φυσικός χώρος για τη δημιουργία μιας δεύτερης Γαλακτοκομικής Σχολής στη χώρα μας, μετά από εκείνη των Ιωαννίνων.
Χαίρομαι ιδιαίτερα, γιατί τόσο από πλευράς Δήμου όσο και από πλευράς Υπουργείου Παιδείας και ΥΠΑΑΤ, υπήρξε η «συναντίληψη» για την αναγκαιότητα λειτουργίας Γαλακτοκομικής Σχολής στην Ελασσόνα, προκειμένου:

• να εξυπηρετηθεί το υψηλό κτηνοτροφικό δυναμικό της περιοχής,
• να δημιουργηθούν νέες θέσεις εργασίας,
• να υπάρξει κατάρτιση στο αντικείμενο
• και παράλληλα να δοθούν κίνητρα για ανάπτυξη στην έρευνα και την καινοτομία, σε ένα προϊόν που έχει παράδοση στην ευρύτερη περιοχή και ως εκ τούτου προχωράμε στην ίδρυση της Σχολής.

Η Γαλακτοκομική Σχολή Ελασσόνας θα είναι ένα δημόσιο «φυτώριο» τυροκόμων στην Ελλάδα, εκπαιδεύοντας τεχνίτες τυροκόμους, σε ένα εξειδικευμένο πρόγραμμα άρτιας θεωρητικής και εργαστηριακής εκπαίδευσης με σύγχρονες τεχνικές και μηχανήματα.
Η διάρκεια φοίτησης θα είναι δύο χρόνια. Στους απόφοιτους μαθητές παρέχεται η δυνατότητα:

• να απασχοληθούν στον ιδιωτικό ή δημόσιο τομέα σε αντίστοιχες προς την ειδικότητά τους θέσεις και
• να σταδιοδρομήσουν ως ελεύθεροι επαγγελματίες.

Οι μαθητές θα ασκούνται σε πραγματικές συνθήκες, από την παραλαβή και την παστερίωση του γάλακτος, μέχρι τη συσκευασία των τελικών προϊόντων.
Επιπλέον, οι ίδιοι οι μαθητές αναλαμβάνουν την παραγωγή προϊόντων των ιδιαίτερων τόπων καταγωγής τους, συνήθως άγνωστων στην υπόλοιπη Ελλάδα, μετατρέποντας τη Σχολή από απλό χώρο εκμάθησης, σε χώρο ανταλλαγής γνώσεων και πολιτισμού.
Βασικό χαρακτηριστικό της εκπαιδευτικής διαδικασίας, είναι η εκμάθηση της παρασκευής τοπικών τυριών και τυριών ΠΟΠ με την εφαρμογή της παραδοσιακής τεχνολογίας (παραδοσιακές συνταγές με σύγχρονο εξοπλισμό), προκειμένου να διασφαλιστεί η ταυτότητα και η ποιότητα των προϊόντων αυτών.
Άλλωστε, η γαστρονομία μας αποτελεί μέρος του ίδιου του πολιτισμού μας και ως εκ τούτου οφείλουμε να τη διαφυλάξουμε. Η εκπαίδευση συμπληρώνεται με ημερίδες - παρουσιάσεις που θα πραγματοποιούνται, εκτός ωραρίου διδασκαλίας στη Σχολή, από καταξιωμένους επαγγελματίες του κλάδου, με μονοήμερες ή πολυήμερες εκπαιδευτικές εκδρομές σε μονάδες επεξεργασίας γάλακτος ή εκθέσεις, καθώς και με υλοποίηση Ευρωπαϊκών Προγραμμάτων. Οι απόφοιτοι της Σχολής θα μπορούν ν’ απασχολούνται ακόμα και σε γαλακτοβιομηχανίες του εξωτερικού, αποδεικνύοντας στην πράξη, το επίπεδο εκπαίδευσης και την πανευρωπαϊκή αναγνώριση της Σχολής.
Ένα όραμα πολλών ανθρώπων, πλέον είναι πραγματικότητα. Με σχέδιο και αλλεπάλληλες επαφές σε όλα τα επίπεδα, μετά από αγώνα που δώσαμε τα τελευταία χρόνια, καταφέραμε η Ελασσόνα να υποδέχεται τη Γαλακτοκομική της Σχολή.
Αλλά πέραν από τους νόμους και τα κτίρια, πέρα από τα προγράμματα σπουδών, αυτό που πρώτιστα είναι απαραίτητο, είναι η θέληση εκείνων που θα σπουδάσουν, να κάνουν πράγματι αληθινές σπουδές. Μένει να αποδείξουν με τη μάθηση και την άσκηση οι σπουδαστές μας ότι μπορούν να δώσουν αυτά που σήμερα έχει ανάγκη ο τόπος μας.
Οι εποχές έχουν αλλάξει ανεπιστρεπτί και η ανάγκη επένδυσης στη γνώση και τον πρωτογενή τομέα είναι κάτι παραπάνω από επιβεβλημένη. Ας είναι λοιπόν η Γαλακτοκομική Σχολή ο θεμέλιος λίθος ενός νέου μοντέλου εκπαίδευσης μακριά από τις ιδεοληψίες για επαγγέλματα με κύρος, που όμως σήμερα έχουν δημιουργήσει στρατιές ανέργων σε μία χώρα που έχει χάσει την πυξίδα της σε πολλά επίπεδα. Θέλουμε να επενδύσουμε και επενδύουμε στα όσα απλόχερα έχει δώσει ο θεός στην πατρίδα μας και ταυτοποιούν τη μοναδικότητά της. Και πιστέψτε με, θα συνεχίσουμε σ’ αυτό το δρόμο γιατί είναι μονόδρομος για την ανάπτυξη της χώρας και την αξιοποίηση του ανθρώπινου δυναμικού της.
Σας ευχαριστώ.

Γιάννης Τσιρώνης: Θέλω να τονίσω την σημασία της καλής συνεργασίας μεταξύ των εμπλεκόμενων μερών για την υλοποίηση του εγχειρήματος, γιατί η δημιουργία Γαλακτοκομικής Σχολής έχει πολλαπλά οφέλη στην εξειδικευμένη γνώση και την έρευνα πάνω στο αντικείμενο, όσο και στην ανάπτυξη της ευρύτερης περιοχής με τη δημιουργία νέων θέσεων εργασίας. Η επένδυση στον πρωτογενή τομέα σε εκπαίδευση και κατάρτιση, θα δημιουργήσει επιπλέον τις βάσεις για την παραγωγή και πιστοποίηση ασύγκριτα ποιοτικών προϊόντων της ελληνικής γης, όπως είναι τα γαλακτοκομικά, στα οποία διατηρούμε συγκριτικό πλεονέκτημα.

Δημήτρης Μπαξεβανάκης: Καλημέρα κι από μένα. Στον στρατηγικό σχεδιασμό του Υπουργείου Παιδείας δίνουμε προτεραιότητα στον τομέα της επαγγελματικής εκπαίδευσης και κατάρτισης. Με το Υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων έχουμε εξαιρετική συνεργασία και η Γαλακτοκομική Σχολή της Ελασσόνας αποτελεί ζωντανό παράδειγμα αυτής της συνέργειας. Η Σχολή τον πρώτο χρόνο θα λειτουργήσει ως ειδικότητα του 2ου ΙΕΚ Λάρισας από τον Οκτώβριο. Το επόμενο έτος η σχολή θα εγκατασταθεί σε κτίριο ενός παλαιού καπνεργοστασίου του Δήμου Ελασσόνας, το οποίο θα διαμορφωθεί κατάλληλα με κονδύλια του ΕΣΠΑ. Θα περιλαμβάνει αίθουσες διδασκαλίας, εργαστήρια και πρότυπο τυροκομείο.

Νίκος. Ευαγγέλου: Είναι ιδιαίτερη μέρα για την Ελασσόνα, αφού ένα όραμα είκοσι ετών, σήμερα είναι πραγματικότητα. Η Ελασσόνα υποδέχεται την Γαλακτοκομική της Σχολή, μετά από προσπάθειες ετών. Θέλω να ευχαριστήσω όλους του υπουργούς της κυβέρνησης που βοήθησαν με τον έναν ή τον άλλο τρόπο και ιδιαίτερα θα ήθελα να ευχαριστήσω τον Βασίλη Κόκκαλη, ο οποίος στάθηκε δίπλα μας από την πρώτη στιγμή, βοηθώντας μας να ξεπεράσουμε εμπόδια και ήταν παρόν σε κάθε προσπάθεια. 
Σας ευχαριστώ.