Συμμετοχή και παρέμβαση Θεοδώρας Τζάκρη στην ανοιχτή εκδήλωση της ΕΠΕΚΕ Αγροτικής Πολιτικής του ΣΥΡΙΖΑ με θέμα "Αγροτικός τομέας - παρόν και μέλλον"

Η βουλευτής Πέλλας του ΣΥΡΙΖΑ κ. Θεοδώρα Τζάκρη μετείχε σήμερα Σάββατο 1 Φεβρουαρίου 2020 στην Ανοιχτή Εκδήλωση που διοργάνωσε η ΕΠΕΚΕ Αγροτικής Πολιτικής του ΣΥΡΙΖΑ στο αμφιθέατρο της Γεωπονικής Σχολής του ΑΠΘ με θέμα "Αγροτικός τομέας - παρόν και μέλλον".

            Στην παρέμβασή της η βουλευτής επεσήμανε τη σημασία του πρωτογενούς τομέα στην ελληνική οικονομία, τη σημαντική συμβολή της ΚΑΠ στην ενίσχυση του εθνικού ΑΕΠ με 2 δις το χρόνο και την αποτυχία της να συμβάλει στην ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας και της μη εξάρτησης του αγροτικού τομέα της χώρας μας από τις επιδοτήσεις, ενώ αναφέρθηκε και στα προβλήματα της εμπορίας και της διάθεσης των ελληνικών αγροτικών προϊόντων (ροδάκινα, ελαιόλαδο, πορτοκάλια κλπ) ακόμη και στην εσωτερική αγορά και τη μικρή διείσδυσή τους στις διεθνείς αγορές, στην συλλογικότητα, την συμβολαιακή γεωργία, τη συνέπεια και την ορθή αξιοποίηση των κοινοτικών πόρων για την ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας των ελληνικών αγροτικών προϊόντων και τροφίμων και στην ανάγκη διαμόρφωσης ενός νέου θεσμικού πλαισίου για τη δημιουργία υγιών συνεταιριστικών δομών και Οργανώσεων Παραγωγών, με τη χορήγηση ισχυρών φορολογικών κινήτρων στους αγρότες για την κάμψη της επιφυλακτικότητας της συμμετοχής τους σε συλλογικά σχήματα και την ανάγκη για τη διαμόρφωση νέου θεσμικού πλαισίου για τη σύσταση υγιών διεπαγγελματικών οργανώσεων, που θα διευκολύνει το διάλογο μεταξύ όλων των εμπλεκομένων στην εφοδιαστική αλυσίδα.

            Το πλήρες κείμενο της παρέμβασης της κ. Τζάκρη έχει ως εξής:

            «Η σημασία του πρωτογενούς τομέα για την ελληνική οικονομία είναι πολύ σημαντική. Αυτό επιβεβαιώνεται από το ποσοστό συμμετοχής του πρωτογενή τομέα στο εθνικό ΑΕΠ, το οποίο είναι σταθερά υψηλότερο σε σχέση με τον μέσο όρο των χωρών της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

            Παρά τη μείωση που παρατηρήθηκε τα τελευταία χρόνια της κρίσης, η βαρύτητα του πρωτογενούς τομέα ενισχύθηκε, καθώς οι απώλειές του σε όρους προστιθέμενης αξίας ήταν περιορισμένες σε σύγκριση με το σύνολο της ελληνικής οικονομίας, αλλά και των περισσότερων επιμέρους τομέων της.

            Ένας σημαντικός αριθμός ανθρώπων απασχολείται σήμερα στον πρωτογενή τομέα.

            Η ΚΑΠ έχει βοηθήσει σημαντικά ώστε να συνδυαστεί η αγροτική δραστηριότητα με άλλες δραστηριότητες και να διατηρηθούν ζωντανές οι αγροτικές περιοχές.

            Η ΚΑΠ ενισχύει το εθνικό ΑΕΠ με περίπου 2 δις ευρώ ετησίως. Και αυτό θα συνεχίσει να γίνεται τουλάχιστον μέχρι το 2027. Το τι θα γίνει μετά θα το δούμε…

            Ωστόσο οι αγρότες είναι δυσαρεστημένοι. Το αγροτικό εισόδημα δεν είναι αρκετό ώστε με αυτό να επιβιώσει μια οικογένεια και οι αγρότες θα πρέπει να ασχολούνται παράλληλα και με άλλες δραστηριότητες για να μπορέσουν να επιβιώσουν.

            Οι ενισχύσεις παίζουν πολύ σημαντικό ρόλο στην επιβίωση και διατήρηση του αγροτικού τομέα στη χώρα. Αυτό αποδεικνύει ότι η ελληνική γεωργία δεν κατάφερε να προσαρμοστεί σε αυτό που αποσκοπούσαν οι ενισχύσεις.

            Στο να γίνει δηλαδή ανταγωνιστική και όσο το δυνατόν λιγότερο "εξαρτημένη" από τις ενισχύσεις (επιδοτήσεις).

            Ως αποτέλεσμα είναι οι δυσκολίες στην εμπορία διαφόρων αγροτικών προϊόντων όπως τα ροδάκινα, το ελαιόλαδο, τα πορτοκάλια κ.λπ. Η μικρή διείσδυση των ελληνικών αγροτικών προϊόντων στις διεθνείς αγορές παρά την υψηλή ποιότητά τους.

            Τη συμπτωματολογία τη βλέπουμε στο γεγονός π.χ.

• Ότι δεν μπορούμε να καταναλώσουμε τα δικά μας ελληνικά ροδάκινα τη στιγμή μάλιστα που η παραγωγή τους συμπίπτει με το μέγιστο των τουριστικών ροών στη χώρα. Γιατί δεν μπορούμε να στείλουμε τα ροδάκινα στα νησιά μας να τα γευτούν οι τουρίστες μας και να απορροφηθεί έτσι ένα σημαντικό μέρος της παραγωγής τους. Με αυτό τον τρόπο θα μπορούσε να αντιμετωπιστεί η αδυναμία του τομέα να βρει εξαγωγικούς προορισμούς ιδιαίτερα μετά το "κλείσιμο της ρωσικής αγοράς".
• Ότι το ελληνικό ελαιόλαδο, τα ελληνικά τυριά (π.χ. φέτα και γραβιέρες κ.λπ.) δεν υπάρχουν στα τραπέζια όλου του κόσμου.

            Πρέπει να βρούμε τρόπους να ενισχύσουμε τη χαμηλή ανταγωνιστικότητα των ελληνικών γεωργικών προϊόντων και τροφίμων και παράλληλα να διευκολύνουμε τη διάδοσή και διείσδυσή τους στις διεθνείς αγορές.

            Η λύση σε όλα αυτά είναι η συλλογικότητα.

            Είναι η συμβολαιακή γεωργία.

            Είναι η συνέπεια.

            Είναι η σωστή εκμετάλλευση των Ενωσιακών πόρων που εισρέουν στη χώρα.

            Αυτά θα μπορούσαν να είναι η απάντηση στον πολυτεμαχισμό και το μικρό μέγεθος των ελληνικών αγροτικών εκμεταλλεύσεων, των σχετικά μικρών μεταποιητικών βιομηχανιών του τομέα, καταστάσεις που παρεμποδίζουν την ανταγωνιστικότητα των ελληνικών αγροτικών προϊόντων.

            Κατά συνέπεια θα πρέπει να επιμείνουμε:

• Σε ένα θεσμικό πλαίσιο που θα βοηθήσει και θα υποστηρίξει τη δημιουργία υγιών συνεταιριστικών δομών και Οργανώσεων Παραγωγών που θα βοηθήσουν τους αγρότες να αναπτύξουν τη συλλογικότητά τους και θα βοηθήσουν στην ανάπτυξη της συμβολαιακής γεωργίας. Οι παραγωγοί εξακολουθούν να είναι επιφυλακτικοί για την συμμετοχή τους σε συλλογικά σχήματα λόγω της κακής παρελθοντικής εμπειρίας.
• Σε ένα θεσμικό πλαίσιο που θα βοηθήσει και θα υποστηρίξει τη δημιουργία υγιών διεπαγγελματικών οργανώσεων που θα διευκολύνουν το διάλογο μεταξύ των επιχειρήσεων στην αλυσίδα εφοδιασμού τροφίμων, την προώθηση των βέλτιστων πρακτικών και τη διαφάνεια στην αγορά.

            Όλα αυτά είναι πολύ επίκαιρα, τη στιγμή μάλιστα που η Κυβέρνηση σχεδιάζει νομοθετικές αλλαγές σε αυτά τα θέματα και θα πρέπει να είμαστε ιδιαίτερα παρεμβατικοί και επίμονοι γιατί:

• Το νέο θεσμικό πλαίσιο για τους συνεταιρισμούς που προωθεί η κυβέρνηση της ΝΔ και βρίσκεται σε διαβούλευση μειώνει τον ελάχιστο αριθμό των μελών για τη σύσταση ενός συνεταιρισμού από 20 σε 10 που ούτε στην δημιουργία οικονομιών κλίμακας μπορεί να συμβάλει ούτε την διαπραγματευτική θέση των αγροτών να ενισχύσει.

            Μέσα από υγιή συλλογικά σχήματα θα ληφθούν αποφάσεις για μια συνολική μακροπρόθεσμη στρατηγική για το κάθε προϊόν και θα επιτευχθούν οι απαραίτητες οικονομίες κλίμακας και μείωση του κόστους παραγωγής.

            Αυτά τα συλλογικά σχήματα πρέπει να διαθέτουν πραγματική αντιπροσώπευση των διαφόρων τομέων, που θα εκφράζει με τον καλύτερο τρόπο τη δυναμική που έχει ο κάθε τομέας και θα μπορέσει ουσιαστικά να εξυπηρετήσει τους σκοπούς για τους οποίους δημιουργήθηκε και παράλληλα να υπάρξει εξοικονόμηση σε ανθρώπινους και οικονομικούς πόρους.

            Επίσης η χορήγηση φορολογικών κινήτρων για τη συμμετοχή των αγροτών στα συλλογικά σχήματα θα βοηθήσει προς αυτή την κατεύθυνση αυτή και στον περιορισμό ή και την αποφυγή της "μαύρης αγοράς" των αγροτικών προϊόντων».