Ο μύκητας πρωτοεμφανίστηκε πριν πολλά χρόνια στην Γαλλία, Αυστρία, Σλοβακία και Τσεχία.

Σε αντίθεση με την κερασιά, στην οποία το παθογόνο αναπτύσσεται σχεδόν αποκλειστικά στα φύλλα, οι προσβολές επάνω στο βερίκοκο αφορά τα φρούτα και κατά συνέπεια, οι απώλειες της παραγωγής είναι ποιοτικής φύσεως.

Η ένταση της παθογένειας του μύκητα εξαρτάται από το μικροκλίμα της περιοχής και την ευαισθησία της ποικιλίας. Οι αποστάσεις φύτευσης ο φωτισμός καθώς και το σχήμα διαμόρφωσης του δένδρου είναι σημαντικοί παράμετροι. Τέλος η λίπανση παίζει καθοριστικό ρόλο σε συνδυασμό με σωστή άρδευση. Η τοποθέτηση ενός υγρασιόμετρου εδάφους θεωρείται απαραίτητη προϋπόθεση για το κτήμα.

Η αιτία της ευρείας εξάπλωσης του παθογόνου δεν φαίνεται επομένως να οφείλεται στην εισαγωγή νέων ποικιλιών, αλλά μάλλον στις ευνοϊκές καιρικές συνθήκες που επικρατούν την περίοδο της άνοιξης στην περιοχή μας. Σε συνδυασμό μάλιστα με λανθασμένες στρατηγικές άμυνας των φυτών μας και την επιλογή κατάλληλων μυκητοκτόνων.

Συμπτώματα

Τα συμπτώματα στην βερικοκιά εμφανίζονται αρχές της άνοιξης με χαρακτηριστικά τις κυκλικές χλωρωτικές περιοχές των 2-3 mm. σε διάμετρο, στο έλασμα των φύλλων. Αρχικά είναι δύσκολο να εντοπιστούν, στην πορεία όμως διευρύνονται σε νεκρωτικές κηλίδες ξεκινώντας από το κέντρο.

Αν οι συνθήκες είναι ευνοϊκές(βροχερός καιρός με υψηλές θερμοκρασίες), ευνοείται η ξήρανση των φύλλων και στις αρχές του Ιουνίου, μπορείτε να παρατηρήσετε και έντονη πτώση των φύλλων και αυτό γίνεται με αργή αλλά σταθερή ανάπτυξη του μύκητα στα μεσοκυττάρια διαστήματα του ιστό φύλλων.

Στην βερικοκιά τα σύμπτωμα που εμφανίζονται στους καρπούς είναι τα κοκκινωπά δαχτυλίδια{μούτσες-στάμπες},με αποτέλεσμα τα φρούτα να παραμορφώνονται μειώνοντας έτσι την εμπορικής αξία της παραγωγής. Με αποτέλεσμα τα προϊόντα να μπορούν να πουληθούν μόνο για την παρασκευή των χυμών, κατεψυγμένων κύβων ή μαρμελάδας.

Στην κερασιά, σε αντίθεση με ό, τι συμβαίνει στο βερίκοκο, πλήττονται μόνο τα φύλλα τα όποια αρχικά μαραίνονται, ξεραίνονται και παραμένουν πάνω στο φυτό μέχρι την επόμενη άνοιξη.Τα συμπτώματα για τα φρούτα είναι αρκετά σπάνια και εμφανίζονται με κοιλώματα και παραμορφώσεις. Οι καρποί που επηρεάζονται σταδιακά αφυδατώνονται και παραμένουν επάνω στα κλαδιά για μεγάλο χρονικό διάστημα.(photo 4)

Επιδημιολογία

Το παθογόνο που ευθύνεται για τη ασθένεια της ανθράκωσης είναι ο ασκομύκητας Apiognomonia erythrostoma (συν. Gnomonia erythrostoma) ατελής μορφή Phomopsis stipata (συν. Libertina stipata)

Ο μύκητας διαχειμάζει κατά την διάρκεια του χειμώνα στα μολυσμένα φύλλα του εδάφους ,την άνοιξη απελευθερώνονται τα ασκοσπόρια από τα ώριμα περιθήκια και διασκορπίζονται στον αέρα. Όταν οι συνθήκες είναι ευνοικές(υγρασία και υψηλές θερμοκρασίες),τα ασκοσπόρια βλαστάνουν μέσα στο παρέγχυμα του φύλλου και ξεκινάει η διαδικασία της μόλυνσης.

Να επισημάνουμε ότι παρατηρήσεις στη βιολογία του μύκητα έχουν δείξει ότι ο κίνδυνος μόλυνσης ξεκινά στην μετά την ανθοφορία στο στάδιο επιμήκυνσης των βλαστών και τα πρώιμα στάδια της ανάπτυξης φρούτων.

Οι συνεχείς βροχοπτώσεις σε συνδυασμό με τις υψηλές θερμοκρασίες που επικρατούν την περίοδο της άνοιξης κάνουν ευοικές τις συνθήκες εξάπλωσης του μύκητα.

Επίσης το κτήμα συνορεύει με άλλα κτήματα που είναι προσβεβλημένα ο κίνδυνος αυξάνεται όταν μάλιστα ο προσανατολισμός του ανέμου που μεταφέρει τα ασκοσπόρια.

Ο ακατάλληλος εσωτερικός φωτισμός του κτήματος(Φωτόμετρο_ Lux),έχει προέλθει από την τάση της πυκνοφύτευσης χωρίς οι παραγωγοί να γνωρίζουν την συμπεριφορά των υποκειμένων και την ζωηρότητα των ποικιλίων, με αποτέλεσμα να έχουμε κτήματα «τούνελ» χωρίς κατάλληλο εσωτερικό φωτισμό, με ευνοικές συνθήκες για την εξάπλωση του μύκητα και μειωμένα επίπεδα χρώματος και σακχάρων των φρούτων μας.

Καταπολέμηση

Η λύση στο του προβλήματος είναι 50% στα καλλιεργητικά μέτρα όπως: απαραίτητο το θερινό κλάδεμα, το πότισμα να πραγματοποιείται τις ώρες της ημέρας, καταπολέμηση των ζιζανίων, συλλογή των μολυσμένων καρπών και βλαστών και καταστροφή τους με φωτιά.

Και το υπόλοιπο 50% της επιτυχίας πραγματοποιείται με την σωστή στρατηγική χρήσης κατάλληλων μυκητοκτόνων. Η εναλλαγή δραστικής ουσίας με διαφορετικό τρόπος δράσης για να μην αποκτήσει ο μύκητας αθεκτικότητα και το σωστό “timening” της εφαρμογής είναι το κλειδί της επιτυχίας.

Να μην ξεχνάμε πάντοτε ότι οι δραστικές ουσίες που θα χρησιμοποιήσουμε θα πρέπει να είναι εγκεκριμένες από το Υπουργείο Γεωργικής Ανάπτυξης και Τροφίμων καθώς να τηρούμε με θρησκευτική ευλάβεια τις ημέρες πριν την τελευταία επέμβαση(PHI).

Fonte
Maculatura rossa dell'albicocco - scheda tecnica
http://agricoltura.regione.emilia-romagna.it/fitosanitario/doc/avversita/avversita-per-nome/maculatura-rossa-dellalbicocco-scheda
Difesa dalla Maculatura rossa dell’albicocco i danni interessano sia i frutti che le foglie
Frutticoltura No12_2009(pag.68-69).

Taxonomy
Kingdom:Fungi
Phylum:Ascomycota
Subphylum:Pezizomycotina
Class:Sordariomycetes
Subclass:Sordariomycetidae
Order:Diaporthales
Family:Valsaceae
Genus:Apiognomonia
Species:Apiognomonia erythrostoma

Skydra,2016
panagiotis G.XAFAKOS
Specialist Fruttologo a focus on Stone Fruit tree
http://www.linkedin.com/pub/panagiotis-xafakos/51/905/ab0

Πηγή:blog.farmacon.gr