Πώς να διαχειριστείτε τις προκλήσεις της παγκοσμιοποίησης: οι απαντήσεις της ΕΕ

Εμπορική πολιτική της ΕΕ

Μια κοινή εμπορική πολιτική δίνει στις χώρες της ΕΕ μεγαλύτερη εξουσία στις διμερείς διαπραγματεύσεις και σε σχέσεις διεθνείς οργανισμούς όπως ο Παγκόσμιος Οργανισμός Εμπορίου (ΠΟΕ).

Η εμπορική πολιτική της ΕΕ βασίζεται σε τρία είδη μέσων. Καταρχάς, υπάρχουν εμπορικές συμφωνίες με χώρες εκτός ΕΕ για το άνοιγμα νέων αγορών και την αύξηση των εμπορικών ευκαιριών για τις ευρωπαϊκές εταιρείες.

Η παραγωγή της ΕΕ προστατεύεται από τον αθέμιτο ανταγωνισμό χάρη στους εμπορικούς κανονισμούς (οι οποίοι επιβάλλουν, για παράδειγμα, το εμπορικό ντάμπινγκ).

Το τρίτο μέσο είναι η συμμετοχή της ΕΕ στον ΠΟΕ, τον οργανισμό που θεσπίζει κανόνες διεθνούς εμπορίου. Οι χώρες της ΕΕ είναι επίσης μέλη, αλλά η Ένωση στο σύνολό της είναι αυτή που διαπραγματεύεται για λογαριασμό τους.

Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο αποφασίζει, από κοινού με το Συμβούλιο, για θέματα εμπορίου και επενδύσεων. Είναι επίσης απαραίτητο το Κοινοβούλιο να εγκρίνει διεθνείς συμφωνίες προτού τεθούν σε ισχύ. Οι ευρωβουλευτές μπορούν να επηρεάσουν τις διαπραγματεύσεις εγκρίνοντας ψηφίσματα.

Για να μάθετε περισσότερα, διαβάστε την εμπορική πολιτική της ΕΕ: εργαλεία για την καλύτερη αντιμετώπιση της παγκοσμιοποίησης

Τα οφέλη της παγκοσμιοποίησης για την Ε.Ε

Αντιπροσωπεύοντας το 15% των παγκόσμιων εξαγωγών, η ΕΕ είναι ένας από τους μεγαλύτερους διεθνείς εμπορικούς παράγοντες, μαζί με την Κίνα και τις Ηνωμένες Πολιτείες.

Περισσότερες από 36 εκατομμύρια θέσεις εργασίας στην ΕΕ εξαρτώνται από τις εξαγωγές σε τρίτες χώρες. Για κάθε δισεκατομμύριο ευρώ που παράγεται από τις εξαγωγές, δημιουργούνται κατά μέσο όρο 13.000 θέσεις εργασίας εντός της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Το διεθνές εμπόριο σημαίνει επίσης οφέλη για τους καταναλωτές που έχουν πρόσβαση σε μεγαλύτερες επιλογές και φθηνότερες τιμές, όφελος που υπολογίζεται στα 600 ευρώ το άτομο.

Για να μάθετε περισσότερα, διαβάστε σχετικά με τα οφέλη της οικονομικής παγκοσμιοποίησης για την ΕΕ

Διαχειριστείτε τις πιθανές αρνητικές επιπτώσεις στην απασχόληση

Η παγκοσμιοποίηση μπορεί να έχει αρνητικές επιπτώσεις στην βραχυπρόθεσμη απασχόληση, για παράδειγμα λόγω της μετεγκατάστασης.

Οι πιο ευάλωτοι τομείς χαρακτηρίζονται από επικράτηση θέσεων εργασίας χαμηλής ειδίκευσης: αυτές είναι οι βιομηχανίες κλωστοϋφαντουργίας, ένδυσης και υπόδησης, η μεταλλουργία και η μεταποιητική βιομηχανία.

Για τη μείωση των αρνητικών επιπτώσεων της παγκοσμιοποίησης και τη μείωση της ανεργίας, η ΕΕ δημιούργησε το 2006 το Ευρωπαϊκό Ταμείο Προσαρμογής στην Παγκοσμιοποίηση, με στόχο να προσφερθεί υποστήριξη στους εργαζόμενους που χάνουν τη δουλειά τους εξαιτίας της.

Αυτό το έκτακτο ταμείο αλληλεγγύης συγχρηματοδοτεί έως και το 60% των πολιτικών απασχόλησης, για τον προσανατολισμό των εργαζομένων ή την υποστήριξη της επιχειρηματικής ανάπτυξης. Τα χρηματοδοτούμενα έργα περιλαμβάνουν, για παράδειγμα, κατάρτιση και υποστήριξη για την εύρεση εργασίας και τη δημιουργία μιας επιχείρησης.

Για να μάθετε περισσότερα, διαβάστε τις επιπτώσεις της παγκοσμιοποίησης στην απασχόληση στην ΕΕ

Προστασία των ανθρωπίνων δικαιωμάτων

Η Ευρωπαϊκή Ένωση διαθέτει δύο εργαλεία εμπορικής πολιτικής για την προώθηση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων: προτιμησιακές συμφωνίες και μονομερείς εμπορικούς περιορισμούς.

Η ΕΕ έχει λάβει μέτρα για την απαγόρευση της εισαγωγής ορυκτών από ζώνες συγκρούσεων. Οι κανόνες της ΕΕ απαγορεύουν επίσης οποιεσδήποτε εμπορικές συναλλαγές αγαθών και υπηρεσιών που θα μπορούσαν να συμβάλουν σε βασανιστήρια ή εκτελέσεις.

Η ΕΕ διαθέτει νομοθεσία που διασφαλίζει ότι τα προϊόντα και οι τεχνολογίες που αρχικά είχαν παραχθεί για μη στρατιωτική χρήση στην Ευρώπη (τα λεγόμενα προϊόντα διπλής χρήσης) δεν χρησιμοποιούνται για παραβίαση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων σε άλλες χώρες.

Το 2017, το Κοινοβούλιο ενέκρινε ψήφισμα που ζητούσε την υιοθέτηση κανόνων της ΕΕ που απαιτούν από τους προμηθευτές προϊόντων κλωστοϋφαντουργίας και ένδυσης να σέβονται τα δικαιώματα των εργαζομένων. Σε ψήφισμα του 2016, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο ζήτησε τρόπους εντοπισμού αποδεικτικών στοιχείων για καταναγκαστική εργασία και παιδική εργασία, ώστε να μπορεί να εφαρμοστεί η χορήγηση εμπορικών προτιμήσεων σε χώρες που συμμορφώνονται με ορισμένα πρότυπα εργασίας και την απαγόρευση εισαγωγής για βιομηχανικά προϊόντα που χρησιμοποιούν παιδική εργασία.