«Το 63% τωνορυζώνων που μελετήθηκαν στην πεδιάδα της Θεσσαλονίκης (από ένα σύνολο 500 αγροτεμαχίων έκτασης 12.000 στρ.και από μετά λήψη 1800 εδαφικών δειγμάτων),παρουσιάζει σημαντική έλλειψη σε τρία βασικά ιχνοστοιχεία(ψευδάργυρο, μαγγάνιο και βόριο) με τις επιμέρους ελλείψεις να αγγίζουν ή και να ξεπερνούν το 80% των αγροτεμαχίων. Σύμφωνα με τις ίδιες μετρήσεις,περισσότερα από το 25% των ανωτέρω αγροτεμαχίων, παρουσιάζουν τιμές οργανικής ουσίας εδάφους κάτω από το οριακό ποσοστό του 2%. Το πρώτο εύρημα αποτελεί βασική ένδειξη εξάντλησης του εδάφους, η οποία όταν δεν εντοπίζεται για να αντιμετωπιστεί κατάλληλα, οδηγεί τους παραγωγούς στη σταδιακή αύξηση των αζωτοφωσφορικών λιπασμάτων προκειμένου να διατηρηθούν οι αποδόσεις. Η συγκεκριμένηπρακτική μετά από ένα εύλογο διάστημα οδηγεί στη σταδιακή μείωση των αποδόσεων με ταυτόχρονη αύξηση των απωλειών αζώτου προς τα επιφανειακά και υπόγεια νερά προκαλώντας φαινόμενα ευτροφισμού.

Αυτή η μεγάλης κλίμακαςμελέτη εδαφικών δειγμάτων στην πεδιάδα της Θεσσαλονίκης πραγματοποιήθηκε στο πλαίσιο των υπηρεσιών Γεωργίας Ακριβείας που παρέχει η εταιρεία Οικοανάπτυξη Α.Ε. σε παραγωγούς του κάμπουσε συνεργασία με το Ινστιτούτο Εδαφοϋδατικών Πόρων του ΕΛΓΟ-ΔΗΜΗΤΡΑ. Έτσι, αναδείχθηκαν τα σημαντικά επιμέρους προβλήματα παθογένειας και θρέψης ανά αγροτεμάχιο και παρασχέθηκαν εξατομικευμένες συμβουλές λίπανσης σε κάθε παραγωγό. Οι συμβουλές αυτές εφαρμόστηκαν σε 500 αγροτεμάχια έκτασης 12.000 στρ. με όρους Γεωργίας Ακριβείας και οδήγησαν σε δραστική μείωση των λιπασμάτων και αύξηση του γεωργικού εισοδήματος.

Τα παραπάνω αποτελέσματα, η οικολογική σημασία του υγροτοπικού συστήματος των ορυζώνων της πεδιάδας και η χρήση της Γεωργίας Ακριβείας ως κύριος παράγοντας βιώσιμης διαχείρισης και προστασίας περιβάλλοντος, θα αναφερθούν αναλυτικά στην Ημερίδα με θέμα «Γεωργία Ακριβείας και Περιβάλλον στο πλαίσιο της Νέας ΚΑΠ 2021-2027», που διοργανώνει η εταιρεία ΟΙΚΟΑΝΑΠΤΥΞΗ Α.Ε στις 31 Ιανουαρίου (Συνεδριακό Κέντρο Ν Γερμανός 10.15-14.15) στο πλαίσιο της Agrotica.

Στη διάρκεια της Ημερίδας, ο καθηγητής Αγροτικής Κοινωνιολογίας του Γεωπονικού Πανεπιστημίου Αθηνών , πρώην Γενικός Γραμματέας Αγροτικής Πολιτικής και Διαχείρισης Κοινοτικών Πόρων, Χαράλαμπος Κασίμης θα αναφερθεί διεξοδικά στον φιλοπεριβαλλοντικό προσανατολισμό της νέας ΚΑΠ 2021-2027 , αλλά και στην Γεωργία Ακριβείας που αποτελεί βασικό εργαλείο της.

Ο καθηγητής του τμήματος Αξιοποίησης Φυσικών Πόρων και Γεωργικής Μηχανικής του Γεωπονικού Πανεπιστημίου ΑθηνώνΔιονύσης Καλύβας, θα μιλήσει για το πώς οι Ψηφιακές Χωρικές Τεχνολογίες, αξιοποιούν σήμερα δεδομένα μεγάλου όγκου στη Γεωργία.

Ο ερευνητής Δρ. Βασίλειος Ασχονίτης από το Ινστιτούτο Εδαφοϋδατικών Πόρων του ΕΛΓΟ-ΔΗΜΗΤΡΑ, θα αναλύσει τα ενδιαφέροντα στοιχεία που έχουν προκύψει από την μελέτη της πεδιάδας της Θεσσαλονίκης που έγινε σε συνεργασία με την εταιρεία ΟικοανάπτυξηΑ.Ε και θα αναφερθεί στις οικοσυστημικές υπηρεσίες που προσφέρουν οι ορυζώνες στην ευρύτερη περιοχή.

Ο Δρ. Γιώργος Ζανάκης,Marketing Manager της Pioneerhi-bred Hellas θα αναφερθεί στην χρησιμότητα συνεργειών για την υιοθέτηση πρακτικών Γεωργίας Ακριβείας από τους παραγωγούς και τις δυνατότητες που προκύπτουν από αυτές, μέσα από το πετυχημένο παράδειγμα συνεργασίας CORTEVA–Οικοανάπτυξης.

Τέλος ο Διευθυντής του Τμήματος Γεωργίας Ακριβείας της Οικοανάπτυξης Δρ. Χρήστος Καρυδάς θα αναφερθεί στην τεχνογνωσία και την εμπειρία της εταιρείας σε εφαρμογές Γεωργίας Ακριβείας.

Θα ακολουθήσει «Στρογγυλό Τραπέζι»

Πληροφορίες επικοινωνία

Η ΟΙΚΟΑΝΑΠΤΥΞΗ θα βρίσκεται στην 28^η Agroticaστο Περίπτερο 2,Stand 39, όπου εξειδικευμένοι συνεργάτες και επιστήμονες της εταιρείας θα παρέχουν πληροφορίες για τις υπηρεσίες που παρέχει η εταιρεία στον χώρο της Γεωργίας Ακριβείας.

Με αισιόδοξα μηνύματα και θετικές προοπτικές επέστρεψε η αποστολή της Περιφέρειας Κρήτης από τη Διεθνή Τουριστική Έκθεση « Ferien Messe» , η οποία πραγματοποιήθηκε στη Βιέννη της Αυστρίας.

Η έκθεση της Βιέννης είναι μια από τις σημαντικότερες στην Κεντρική Ευρώπη και σε αυτή συμμετέχουν πάνω από 850 εκθέτες από 81 χώρες με τον αριθμό των επισκεπτών να αγγίζει τους  160.000.

Σύμφωνα  με την RUEFA , τη μεγαλύτερη αλυσίδα τουριστικών γραφείων της Αυστρίας, η  Ελλάδα εξακολουθεί να βρίσκεται στις πρώτες θέσεις των τουριστικών προορισμών για τους Αυστριακούς.

Στο σύνολο των κρατήσεων, που έχουν ήδη πραγματοποιηθεί και αποτελούν το 40% του συνολικού δυναμικού κρατήσεων για το 2020. Μάλιστα  η χώρα μας σημειώνει αύξηση της τάξεως του 4,5%, το οποίο έρχεται να προστεθεί στο +30% που παρουσίασε για το 2019 στην Αυστρία.

.Επικεφαλής της Αντιπροσωπείας της Περιφέρειας Κρήτης  ήταν η Αντιπεριφερειάρχης Ρεθύμνης,  Μαρία Λιονή  πλαισιωμένη από τον Περιφερειακό Σύμβουλο Ρεθύμνης,  Γιάννη Παρασύρη, τον Πρόεδρο και Αντιπρόεδρο της Λέσχης Αρχιμαγείρων Κρήτης,   Αναστάσιο Παπαδάκη και  Κώστα Τσιβουράκη αντίστοιχα και στελέχη του Τουρισμού της Περιφερειακής Ενότητας Ρεθύμνης.

Το περίπτερο της Περιφέρειας Κρήτης επισκέφθηκαν η Πρόεδρος του ΕΟΤ Άντζελα Γκερέκου,  η Πρέσβης της Ελλάδος στην Αυστρία, Αικατερίνη Κόικα και πλήθος επισκεπτών,  οι οποίοι εκτός από την ενημέρωση σχετικά με τις ομορφιές του νησιού, είχαν την ευκαιρία να γευτούν Κρητικές παραδοσιακές γεύσεις, που είχε ετοιμάσει η Λέσχη Αρχιμαγείρων Κρήτης.

Παράλληλα στο πλαίσιο της έκθεσης δόθηκε δεξίωση στην Ελληνική Πρεσβεία, παρουσία της Προέδρου του ΕΟΤ και με  προσκεκλημένους υψηλόβαθμα στελέχη του οικονομικού και τουριστικού κλάδου της Αυστρίας.

Στην δεξίωση είχε προσκληθεί και η αντιπροσωπεία της Περιφέρειας Κρήτης και  για άλλη μια φορά δόθηκε η ευκαιρία στους παρευρισκόμενους να γευτούν τις εντυπωσιακές  γευστικές δημιουργίες της Λέσχης Αρχιμαγείρων Κρήτης.

Επίσκεψη της Κρητικής Αποστολής  πραγματοποιήθηκε επίσης στον Σεβασμιότατο Μητροπολίτη Αυστρίας- Ουγγαρίας, κ Αρσένιο, ο οποίος αναφέρθηκε στο επίπονο και επίμονο έργο της Μητροπόλεως.

Αξίζει να σημειωθεί ότι η Αυστρία είναι η μοναδική χώρα, που συνδέεται απευθείας με 20 Ελληνικούς προορισμούς, διαθέτει από τα υψηλοτέρα επίπεδα βιοτικού επιπέδου παγκοσμίως, στοιχείο το οποίο μπορούμε να αξιοποιήσουμε περαιτέρω για την προσέλκυση ακόμη περισσότερων επισκεπτών προς την χώρα μας.

Μετά την υπογραφή του τουρκολιβυκού συμφώνου, η Ν.Δ. διά του αρχηγού της Κυριάκου Μητσοτάκη επανέφερε στη δημόσια συζήτηση το θέμα της παραπομπής των διαφορών της χώρας μας με την Τουρκία στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης. Το θέμα αυτό μάλιστα είναι η τάση των τελευταίων ημερών, καθώς προτείνεται και από αρκετά μέλη της ακαδημαϊκής κοινότητας (Βενιζέλος, Ροζάκης κτλ).

Μια προσεκτική όμως ανάγνωση των δεδομένων αποδεικνύει ότι η προσφυγή κρύβει παγίδες για τη χώρα και αυτό επιχειρείται να αναδειχθεί με το παρόν άρθρο.

Αρχικά τονίζεται ότι την παρούσα στιγμή η Ελλάδα δεν μπορεί να προσφύγει στη Χάγη, καθώς το ΔΔΧ δεν έχει δικαιοδοσία να εκδικάσει την υπόθεση αυτή χωρίς να υπάρχει υπογεγραμμένο συνυποσχετικό με την Τουρκία.

Για να αποκτήσει το ΔΔΧ δικαιοδοσία, χρειάζεται σύναψη συνυποσχετικού (μεταξύ Ελλάδας-Τουρκίας). Στο συνυποσχετικό θα πρέπει να οριστούν οι διαφορές που θα παραπεμφθούν στο Δικαστήριο.

Αξίζει να σημειωθεί ότι η Ελλάδα διαχρονικά αναγνωρίζει ως διαφορά της με την Τουρκία μόνο την οριοθέτηση της υφαλοκρηπίδας και προσφάτως και την οριοθέτηση ΑΟΖ.

Η Τουρκία έχει θέσει τα εξής ζητήματα:

• Καθεστώς αποστρατικοποίησης των νησιών του Ανατολικού Αιγαίου (1964-1974).
• Οριοθέτηση της υφαλοκρηπίδας του Αιγαίου (1974).
• Ορια του FIR Αθηνών (1974).
• Μη επέκταση των ελληνικών χωρικών υδάτων πέραν του σημερινού ορίου των 6 ν. μιλίων (1974), που συνδέεται με την απειλή χρήσης βίας - casus belli (1974) σε περίπτωση που η Ελλάδα επεκτείνει τα χωρικά της ύδατα αλλά και με τον ορισμό συγκεκριμένων θαλάσσιων περασμάτων στο Αιγαίο, από τα πολλά που υπάρχουν, ως «διεθνών στενών» ναυσιπλοΐας (1982).
• Εύρος εναέριου χώρου 10 ν. μιλίων σε σχέση προς χωρικά ύδατα 6 ν. μιλίων (1975).
• Ορια της Ζώνης Ερευνας και Διάσωσης - SAR στο Αιγαίο (1980).
• Τις λεγόμενες «γκρίζες ζώνες» κυριαρχίας απροσδιόριστου αριθμού ελληνικών νησιών στο Αιγαίο και πέριξ της Κρήτης (1996).
• Μη αναγνώριση υφαλοκρηπίδας στα νησιά του συμπλέγματος του Καστελόριζου (2012).
• Μη αναγνώριση υφαλοκρηπίδας σε Ρόδο, Κάρπαθο, Κάσο και Κρήτη (2019).

Αν της σύναψης συνυποσχετικού προηγηθούν πολιτικές διαπραγματεύσεις, η ελληνική πλευρά θα καταφέρει να αποτρέψει να συμπεριληφθεί στο συνυποσχετικό οποιοδήποτε από τα παραπάνω ζητήματα; Κανένας δεν μπορεί να δώσει μια βέβαιη απάντηση. Αρα εντοπίζεται ο σημαντικός κίνδυνος να εμπλακούμε σε πολιτικό παζάρι κατά την κατάρτιση του συνυποσχετικού.

Αν υποθέσουμε τώρα ότι οι περιστάσεις κάποια στιγμή στο μέλλον αλλάξουν και η Τουρκία δεχτεί την προσφυγή στο ΔΔΧ για τα θέματα που αναγνωρίζει ως διαφορές η Ελλάδα, δηλαδή μόνο για την υφαλοκρηπίδα και την ΑΟΖ, και υπογραφεί μεταξύ τους συνυποσχετικό, πρέπει να γίνει κατανοητό ότι το ΔΔΧ δεν είναι δεδομένο ότι θα δικαιώσει πλήρως τις ελληνικές θέσεις. Η κοινή γνώμη πρέπει να ενημερωθεί για το γεγονός ότι το ΔΔΧ εφαρμόζει όχι μόνο νομικά κριτήρια αλλά και πολιτικά. Αρα δεν μπορούμε να περιμένουμε ότι το ΔΔΧ θα κάνει αυστηρή εφαρμογή των άρθρων της Σύμβασης του Δικαίου της Θάλασσας. Αυτό έχει άλλωστε αποδείξει και η νομολογία του μέχρι στιγμής κατά την εκδίκαση παρόμοιων υποθέσεων.

Η υπόθεση Νικαράγουα vs Κολομβία, καθώς έχει ήδη παρομοιαστεί με μια πιθανή υπόθεση Ελλάδα vs Tουρκία, θα έπρεπε ήδη να έχει μελετηθεί σε βάθος από την ελληνική πλευρά και από όσους συστήνουν ως καλύτερη πιθανή λύση την προσφυγή στη Χάγη, ώστε να γίνει κατανοητό πως αυτό που εμείς θεωρούμε αυτονόητο και δεδομένο, για τον Διεθνή Δικαστή δεν είναι. Στη συγκεκριμένη υπόθεση η Κολομβία έχασε μεγάλο μέρος της ΑΟΖ που θεωρούσε δική της.

Σημειώνεται δε ότι οι αποφάσεις του ΔΔΧ είναι δεσμευτικές για τα διάδικα κράτη.

Mε βάση τα ανωτέρω, τίθενται τα ερωτήματα: Η Ελλάδα είναι έτοιμη να πάρει το ρίσκο ίσως και να χάσει μέρος της ΑΟΖ που δικαιούται; Ποια θα είναι η επόμενη μέρα; Τι επιπτώσεις θα έχει μια πιθανή αρνητική απόφαση στην πολιτική ζωή του τόπου;

Η Ελλάδα λοιπόν θα πρέπει, πρώτα απ’ όλα, να καθορίσει τι επιθυμεί να πετύχει και ποιοι μπορεί να είναι οι ρεαλιστικοί στόχοι μιας προσφυγής στη Χάγη. Είναι αρκετά σημαντικό να υπογραμμίσουμε ότι το Δικαστήριο δεν είναι δεδομένο πως θα εφαρμόσει τα ίδια κριτήρια ακόμα και σε παρόμοιες υποθέσεις, αλλά πρέπει να κατανοήσουμε ότι η προσφυγή στη Χάγη μπορεί να σημαίνει και δυσάρεστες εκπλήξεις.

Θα μπορούσε να είναι μια μορφή λύσης για την παρούσα στιγμή η Ελλάδα να ζητήσει έστω τη γνωμοδότηση του ΔΔΧ, ακόμα και αν δεν είναι νομικά δεσμευτική. Η γνωμοδότηση αυτή θα μπορούσε, πιθανόν, να αποδειχθεί πολιτικά χρήσιμη.

Αυτό που χρειάζεται σίγουρα είναι ότι η Ελλάδα πρέπει να δράσει με αποφασιστικότητα και να ζητήσει την άμεση επιβολή προληπτικών κυρώσεων κατά της Τουρκίας για την υπογραφή του τουρκολιβυκού συμφώνου. Επιπρόσθετα, το ΥΠΕΞ πρέπει να προχωρήσει στον καθορισμό των ορίων της ελληνικής υφαλοκρηπίδας όσο το δυνατόν συντομότερα. Το έχουν πράξει πολλά άλλα κράτη, ακόμα και ο Λίβανος. Πρέπει να τονίσουμε ότι ενδεχόμενες καθυστερήσεις μπορεί να μας φέρουν προ τετελεσμένων, οπότε η Ελλάδα πρέπει να φαίνεται ότι δεν υποχωρεί αλλά ότι δηλώνει ξεκάθαρα τα γεωγραφικά όρια της δικαιοδοσίας της.

Επίσης, η Ελλάδα πρέπει να εντείνει τις συζητήσεις με την αιγυπτιακή πλευρά για οριοθέτηση ΑΟΖ. Τέλος, η Ελλάδα θα πρέπει να εξετάσει ξανά την πιθανότητα οριοθέτησης ΑΟΖ με την Κύπρο.

Εν κατακλείδι η χώρα μας χρειάζεται μια περισσότερο επιθετική εξωτερική πολιτική που θα την καθιστά ρυθμιστή των εξελίξεων στην περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου και όχι παρακινδυνευμένες ενέργειες όπως μια προσφυγή στη Χάγη και άσκηση μιας ηττοπαθούς εξωτερικής πολιτικής, όπως αυτή που ακολουθεί η κυβέρνηση Μητσοτάκη, που μας καθιστούν χώρα-παρία χωρίς κανέναν μοχλό πίεσης, την οποία ουδόλως λαμβάνει υπόψη του ο διεθνής παράγοντας, όπως φάνηκε πρόσφατα με τον αποκλεισμό της από τη Διάσκεψη του Βερολίνου.