Η υποχρέωση επισήμανσης της θρεπτικής αξίας και των συστατικών στα μπουκάλια κρασιού από τον Νοέμβριο του 2023 εξακολουθεί να εγείρει πολλά ερωτήματα.
Ανάμεσα στα ερωτήματα που παραμένουν αναπάντητα είναι το όριο πάνω από το οποίο πρέπει να εμφανίζονται τα συστατικά στις ετικέτες των κρασιών.
Για τον Damien Kalanquin, σύμβουλο οινολόγο για τα εργαστήρια Dubernet, παράλληλα με τους νέους κανονισμούς βιολογικών προϊόντων και τις νέες πρακτικές και επεξεργασίες που μπορούν να εφαρμοσθούν στην οινολογία, «τα μεγαλύτερα ρυθμιστικά νέα μέτρα που αφορούν την υποχρέωση επισήμανσης της θρεπτικής αξίας και των συστατικών στις φιάλες κρασιών από τον Νοέμβριο του 2023», ήταν το αντικείμενο ανάλυσης κατά τη διάρκεια μιας συνάντησης πριν τη συγκομιδή που διοργανώθηκε στις 23 Αυγούστου στη Narbonne, στη Γαλλία.
Ο οινολόγος παρουσίασε στη συνέλευση τις δυσκολίες διάκρισης μεταξύ συστατικών, τεχνολογικών πρόσθετων και βοηθητικών. «Οι τανίνες είναι ξεκάθαρα πρόσθετα και θα πρέπει να αναγράφονται στη λίστα συστατικών. Η περίπτωση του διοξειδίου του άνθρακα είναι πιο περίπλοκη. Παράγεται από ζυμομύκητες κατά τη διάρκεια της ζύμωσης, και επομένως υπάρχει φυσικά. Από την άλλη, γίνεται πρόσθετο στην περίπτωση της ενανθράκωσης. Και είναι βοηθητικό όταν χρησιμοποιείται για την αδρανοποίηση δεξαμενής».
Όσον αφορά τις φυσικές ενώσεις των σταφυλιών, όπως τα υπολειμματικά σάκχαρα ή το τρυγικό οξύ, δεν γνωρίζουμε ακόμη πότε πρέπει να εμφανίζεται η προσθήκη τους στη λίστα των συστατικών. «Μπορούμε να περιμένουμε κάποια ευελιξία τους πρώτους μήνες της εφαρμογής των κανονισμών».
Η ενεργειακή αξία ενός κρασιού είναι σχετικά εύκολο να υπολογιστεί. Παίζουν ρόλο μόνο η αλκοόλη, τα σάκχαρα και η γλυκερίνη. Πρόβλημα που υπάρχει στην πλειοψηφία των τροφίμων είναι η εμφάνιση των πληροφοριών για την περιεκτικότητα σε λιπαρά. «Γνωρίζουμε ότι δεν υπάρχουν ποτέ στο κρασί. Θα πρέπει να τα δοσομετρούμε κάθε φορά για να αποδείξουμε την απουσία τους; ρωτά ο Damien Kalanquin, ο οποίος ελπίζει ότι ο κλάδος και οι ομάδες εμπειρογνωμόνων θα αξιοποιήσουν την εμπειρία τους και θα αποφύγουν περιττές αναλύσεις.
Η διατροφική σήμανση και τα συστατικά του κρασιού γίνονται (ανερχόμενη) πραγματικότητα
Ο οινολόγος αναρωτιέται επίσης από ποια ποσότητα και πάνω πρέπει να εμφανίζονται τα συστατικά. «Το όριο για το SO2 είναι 10 mg/L ή 5 mg/L για τις δυνητικά αλλεργιογόνες ενώσεις, αλλά τι γίνεται με τις άλλες; Στη χημεία το μηδέν δεν υπάρχει, υπάρχει πάντα ένα όριο ποσοτικοποίησης. Είναι αυτό το όριο που θα διατηρηθεί, γνωρίζοντας ότι διαφέρει από το ένα εργαστήριο στο άλλο; »
Τα εργαστήρια Dubernet και οι συνάδελφοί τους έχουν δημιουργήσει μια ομάδα εργασίας για να διατηρήσουν την έννοια του de minimis, μια τιμή κάτω από την οποία το αποτέλεσμα δεν έχει πλέον κανένα νόημα για το δοσολογικό προϊόν, καθώς και για τα υπολείμματα φυτοϋγειονομικών προϊόντων.
Ο Damien Kalanquin ολοκλήρωσε την ομιλία του υπενθυμίζοντας στη συνέλευση ότι το κόστος επισήμανσης θα ελαχιστοποιηθεί, καθώς τα εργαστήρια έχουν κατευθυνθεί στο να προσφέρουν αυτήν την υπηρεσία με σχετικά μέτριο κόστος, περίπου 250 ευρώ για περίπου δεκαπέντε ετικέτες. "Παραμένει το ερώτημα εάν άλλες πληροφορίες για τα οινοποιεία ή το κτήμα θα μπορούν να εμφανιστούν στον ιστότοπο".
