Μειωμένη κατά 7% εκτιμάται ότι θα είναι η ευρωπαϊκή παραγωγή βερίκοκων για το 2023. Την ίδια στιγμή η ελληνική παραγωγή σύμφωνα με όσα αναφέροονται στο in.gr αναμένεται να κινηθεί στα ίδια με τα περσινά επίπεδα.

Οι εκτιμήσεις για την παραγωγή βερίκοκου παρουσιάστηκαν στο πλαίσιο της έκθεσης MEDFEL, που πραγματοποιήθηκε στο Perpignan της Γαλλίας στις 26 και 27 Απριλίου 2023.

Όμως, η παραγωγή αυτή εξακολουθεί να είναι ελλειμματική σε σύγκριση με το δυναμικό παραγωγής, αλλά 6% χαμηλότερο από τον μέσο όρο του 2017/2021.

Στην παραπάνω εκτίμηση διαφοροποιείται ο Σύνδεσμος Ελληνικών Επιχειρήσεων Εξαγωγής Διακίνησης Φρούτων Λαχανικών και Χυμών – Incofruit Hellas, όπου με δήλωση του ειδικού συμβούλου κ. Γιώργου Πολυχρονάκη, επισημαίνεται ότι «εκτίμηση μας είναι ότι το 2022 η παραγωγή ήταν της τάξεως των 95.000 τόνων και φέτος θα έχουμε αύξηση».

Παράλληλα, παραθέτει στοιχεία για τις εξαγωγές, οι οποίες το 2021 ανήλθαν σε 15.081 τόνους αξίας 16,09 εκατ. ευρώ, οι οποίες αυξήθηκαν σε 21.460 τόνους το 2022 αξίας 21,13 εκατ. ευρώ, 42,3% αυξημένες κατ’ όγκο και 31,3% κατ’ αξία, σύμφωνα με στοιχεία ΕΛΣΤΑΤ. «Αντίστοιχα τις ποσότητες που μεταποιήθηκαν το 2022 τις εκτιμούμε ότι είναι της τάξεως των 40.000 τόνων και την εγχώρια κατανάλωση άνω των 30.000 τόνων», επισημαίνει ο κ. Πολυχρονάκης

. 

Γαλλία: Αύξηση της παραγωγής κατά 2%

Μετά από δύο χρόνια ελλείμματος (2020 και 2021) λόγω παγετού, η περσινή παραγωγή επέστρεψε σε πιο ικανοποιητικά επίπεδα με συγκομιδή 123.000 τόνων.

Συνεπώς, η παραγωγή εκτιμάται ότι θα φτάσει τους 125.000 τόνους, σημειώνοντας αύξηση 2% σε σύγκριση με το 2022 και 16% σε σύγκριση με τον μέσο όρο του 2017/2021. 

Ισπανία: Ανάκαμψη μετά από αρκετά περίπλοκα χρόνια

Πέρυσι η Ισπανία, παρουσίασε έλλειμμα παραγωγής περίπου 65.000 τόνους, με τις ζώνες παραγωγής του Βορρά, της Καταλονίας και της Αραγονίας που είχαν πληγεί περισσότερο από τον παγετό.

Φέτος όμως, δεν υπάρχει παγετός και ο χειμώνας ήταν πιο ήπιος,

Έτσι, σύμφωνα με τις εκτιμήσεις, προβλέπονται 99.000 τόνοι, αύξηση 52% σε σχέση με πέρυσι αλλά μειωμένη κατά 16% σε σχέση με τον μέσο όρο του 2017/2021.

Ιταλία: χαμηλότερη παραγωγή σε σύγκριση με το 2022

Φέτος, η παραγωγή προβλέπεται να είναι μειωμένη κατά 26% σε σχέση με το 2022 στους 203.000 τόνους σε σύγκριση με 275.614 τόνους, δηλαδή έλλειμμα 13% σε σύγκριση με τον μέσο όρο 2017/2021 που είναι 239.

Έντονη ανησυχία των ελλήνων και ισπανών παραγωγών πυρηνόκαρπων  

Πέραν των επιπτώσεων του πολέμου στην Ουκρανία, με την αύξηση του κόστους παραγωγής η οποία συρρικνώνει το αγροτικό εισόδημα αλλά και της έλλειψης εργατικών χεριών που φάνταζε για τους έλληνες παραγωγούς πυρηνόκαρπων ως το φλέγον και μη αντιμετωπίσιμο ζήτημα που προέκυπτε την φετινή παραγωγική σεζόν , οι αγρότες αρκετών περιφερειακών ενοτήτων , τίθενται πλέον αντιμέτωποι με ζημιές που προέκυψαν από παγετούς και χαλαζοπτώσεις , βλέποντας την παραγωγή τους να μειώνεται αλλά και να καταστρέφεται ολοσχερώς.

Σε πολλές περιοχές της Ημαθίας, Πέλλας , Λάρισας κ.α. παρατηρούνται μάλιστα μεγάλες απώλειες σε δαμάσκηνα, ροδάκινα, νεκταρίνια, βερίκοκα, αχλάδια κ.α. καθώς όπως αναφέρουν οι παραγωγοί καταγράφηκαν αρκετά χαμηλές θερμοκρασίες το προηγούμενο διάστημα και οι παγετοί έπληξαν την παραγωγή και εκφράζεται έντονη ανησυχία στις τάξεις τους, για το γεγονός ότι ο ΕΛΓΑ δεν έχει προβεί ακόμη σε ανακοίνωση αναγγελίας ζημιάς έτσι ώστε να εκτιμηθούν οι ζημιές και να αποζημιωθούν οι αγρότες.

Για την εν λόγω καθυστέρηση και το τι μέλλει γεννέσθαι , το ότι έχει υπάρξει διάλυση της βουλής λόγω των εκλογών της 21ης Μαϊου και τη διαφαινόμενη αποποίηση ευθυνών κυβερνητικών στελεχών, τα οποία φαίνεται να βολεύονται ρίχνοντας το μπαλάκι στον ΕΛΓΑ , μας αναγκάζει να υπενθυμίσουμε σε όλους, ότι ο Οργανισμός ΕΛΓΑ είναι νομικό πρόσωπο ιδιωτικού δικαίου που εποπτεύεται από το Υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων, και αν θέλουμε να αναφερόμαστε σε ένα κράτος δικαίου θα πρέπει να μην διαταράσσεται η εύρυθμη λειτουργία του.

Τα προβλήματα που "καίνε" την παραγωγή στην Ισπανία

Άλλου είδους προβλήματα όμως δείχνουν να αντιμετωπίζουν οι Ισπανοί παραγωγοί πυρηνόκαρπων , καθώς η λειψυδρία «τρομάζει» τους παραγωγούς.

Έλλειψη βροχοπτώσεων και περιορισμένη άρδευση, ειδικά στις ορεινές και ημιορεινές περιοχές, δημιουργούν μεγάλα προβλήματα και έντονη ανησυχία στους αγρότες , σε συνδυασμό με τις υψηλές θερμοκρασίες των τελευταίων ημερών, η διασφάλιση της ποιότητας των καρπών σε βερίκοκα και κεράσια αποτελεί ερωτηματικό.

Διάβασε περισσότερα Αγροτικά νέα

Βοργιάδης Χρήστος

Εκτός από τις επιπτώσεις στο περιβάλλον, στην ποιότητα της ζωής και του αέρα που αναπνέουμε, η κλιματική αλλαγή δημιουργεί νέες συνθήκες σε μία σειρά τομέων, όπως είναι ο εργασιακός. Νέα επαγγέλματα ή και παλιότερα με νέο ρόλο έχουν έρθει πλέον στο προσκήνιο. Πρόκειται για τα λεγόμενα νέα «πράσινα επαγγέλματα». To Εργαστήριο Συμβουλευτικής Επιστήμης και Επαγγελματικής Σταδιοδρομίας της Φιλοσοφικής Σχολής του ΕΚΠΑ εκπόνησε νέο οδηγό επαγγελματικού προσανατολισμού με στόχο να βοηθήσει τους φοιτητές να «πλοηγηθούν» στη νέα επαγγελματική πραγματικότητα όπως αυτή έχει διαμορφωθεί. Η διευθύντρια του Εργαστηρίου, Κατερίνα Αργυροπούλου, λέει στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ότι τα «πράσινα επαγγέλματα» είναι η νέα τάση αλλά και τα πιο παραδοσιακά επαγγέλματα μπορούν να γίνουν πιο «πράσινα».

Ποια είναι όμως αυτά τα νέα επαγγέλματα για τα οποία η ζήτηση έχει ήδη ξεκινήσει να αυξάνεται; Πρόκειται για ένα «εύρος επαγγελμάτων που έχουν προκύψει λόγω της κλιματικής αλλαγής, όπως μηχανικοί περιβάλλοντος, γεωλόγοι, υδρολόγοι ή ειδικοί στη μελέτη της ατμόσφαιρας, σχεδιαστές “ έξυπνων” σπιτιών ή και “ έξυπνων” πόλεων, γεωργοί υδροπονιών/βιολογικών καλλιεργειών, ειδικοί υφασμάτων και χρωμάτων, τεχνικοί εγκατάστασης αντιρρυπαντικών συστημάτων, χειριστές εγκαταστάσεων ανακύκλωσης υλικών/συντήρησης φωτοβολταϊκών και ηλιακών συστημάτων», επισημαίνει η κ. Αργυροπούλου και προσθέτει ότι υπάρχουν και «νέες διαδρομές» παλιότερων επαγγελμάτων, «όπως νομικοί για θέματα οικολογικής προστασίας, εικαστικοί με μη-τοξικά υλικά, πρεσβευτές κλιματικής προστασίας, επιστήμονες ειδικευμένοι στην Τεχνητή Νοημοσύνη, ειδικοί στην περιβαλλοντική ανάπτυξη, σύμβουλοι βιώσιμης επιχειρηματικότητας, δημιουργία επαγγελμάτων που απομακρύνονται από την υπερκατανάλωση που συμβάλλουν σε έναν πιο υγιή πλανήτη».

Αυτό δεν σημαίνει απαραίτητα ότι άλλα πιο «κλασικά» επαγγέλματα πρόκειται να χαθούν, αρκεί να προσαρμοστούν στη νέα πραγματικότητα που έχει διαμορφωθεί. «Η βιωσιμότητα των επαγγελμάτων αυτών έχει να κάνει με τις επιλογές που κάνουμε και αυτό αφορά και την επαγγελματική μας ζωή. Η οικολογική ευημερία τείνει να γίνει κοινή επιδίωξη καθώς βλέπουμε π.χ. εταιρείες που πρεσβεύουν το fast fashion και έχουν μπει στο στόχαστρο για τις τακτικές τους, να επιδεικνύουν περιβαλλοντικές ανησυχίες, δημιουργώντας ρούχα από ανακυκλωμένα υλικά. Σίγουρα υπάρχουν τρόποι να δράσει ο κάθε επαγγελματίας με πιο φιλικό τρόπο προς στο περιβάλλον, είτε ανακυκλώνοντας τα υλικά που χρησιμοποιεί είτε επιλέγοντας υλικά λιγότερo επιβαρυντικά για το περιβάλλον», τονίζει η κ. Αργυροπούλου ενώ αναφέρεται στην ανακατανομή τόσο του οικονομικού όσο και του φυσικού πλούτου, όπως θα προκύψει από τις νέες επαγγελματικές επιλογές, καθώς και σε μία νέα ιεράρχηση αναγκών. «Σκεφτείτε το θέμα της ενέργειας ή το ζήτημα της υπερκατανάλωσης. Αν αλλάξει ο τρόπος που ζούμε, θα αλλάξουν νομοτελειακά και οι προτεραιότητές μας, γεγονός που θα επηρεάσει όλα τα επαγγέλματα και την οικονομία, γενικότερα. Στο πέρασμα, βέβαια, των χρόνων και αφού καθιερωθεί μια πιο υγιής νοοτροπία, φιλική προς το περιβάλλον - π.χ. αν φτάσουμε στο επίπεδο να πάψουμε να κινούμαστε με βενζίνη - κάποια επαγγέλματα πιθανόν να περάσουν στη λήθη, όπως συμβαίνει σε κάθε μεγάλη κοινωνικοοικονομική αλλαγή».

Το Εργαστήριο Συμβουλευτικής Επιστήμης και Επαγγελματικής Σταδιοδρομίας του ΕΚΠΑ λαμβάνοντας υπόψη τις περιβαλλοντικές επιπτώσεις στη χάραξη της επαγγελματικής πορείας των ατόμων ανέπτυξε μια συμβουλευτική παρέμβαση με τίτλο: «Σταδιοδρομία σε... πράσινο», στοχεύοντας στην καλλιέργεια οικολογικής συνείδησης για τη σταδιοδρομία.

«Η παρέμβαση αξιοποιεί τους 4 βασικούς πυλώνες του επαγγελματικού προσανατολισμού (αυτογνωσία, επαγγελματική πληροφόρηση, λήψη απόφασης, μετάβαση) και τους συνδέει με περιβαλλοντικές πτυχές. Η παρέμβαση υλοποιείται είτε στο πλαίσιο ομαδικής επαγγελματικής πληροφόρησης είτε μέσω της παροχής ατομικών υπηρεσιών επαγγελματικού προσανατολισμού. Με άλλα λόγια, η συγκεκριμένη παρέμβαση βοηθά τους ωφελούμενους να κατανοήσουν τι συμβαίνει στο περιβάλλον, τι σημαίνει αυτό για τη δική τους σταδιοδρομία και τη σταδιοδρομία των άλλων και να σκεφτούν πώς θα μπορούσαν να αντιδράσουν και να αξιοποιήσουν αυτό το φαινόμενο σε σχέση με ένα “ πράσινο” μέλλον», τονίζει η διευθύντρια του Εργαστηρίου Συμβουλευτικής Επιστήμης και Επαγγελματικής Σταδιοδρομίας της Φιλοσοφικής Σχολής του ΕΚΠΑ.

Τα καλά νέα είναι ότι στην Ελλάδα υπάρχουν ήδη εκπαιδευτικά ιδρύματα που δίνουν τίτλους σπουδών στους τομείς που προαναφέρθηκαν. «Αυτή τη στιγμή στο μηχανογραφικό δελτίο του 2ου πεδίου υπάρχουν δύο τμήματα Μηχανικών Περιβάλλοντος στη Θεσσαλονίκη και την Ξάνθη αλλά και τμήματα Περιβάλλοντος στη Λάρισα, τη Μυτιλήνη και τη Ζάκυνθο στα οποία έχει πρόσβαση κάποιος/α τόσο από το 2ο όσο και από το 3ο και 4ο επιστημονικό πεδίο. Μάλιστα, πρόκειται για τμήματα με πολύ χαμηλή βάση, γεγονός που εξηγείται, εν μέρει, από το γεγονός ότι βρίσκονται εκτός Αθηνών αλλά, κυρίως, επειδή, δυστυχώς ακόμα στην Ελλάδα δεν έχουμε αντιληφθεί πλήρως τη σημασία των επαγγελμάτων αυτών για το μέλλον μας. Μάλιστα, από πρόσφατη έρευνα προκύπτει πως μόλις το 1% των εγχώριων επαγγελματιών ασχολούνται με τον χώρο αυτό, που είναι το χαμηλότερο ποσοστό στην Ευρώπη. Φυσικά, υπάρχουν κι άλλα τμήματα που σχετίζονται με τις αντιρρυπαντικές τεχνολογίες και την προστασία του περιβάλλοντος, όπως, ενδεικτικά, τα τμήματα Γεωλογίας και Γεωπεριβάλλοντος, Ωκεανογραφίας και Θαλάσσιων βιοεπιστημών, Μηχανικών Ορυκτών Πόρων, Γεωπονίας, Επιστήμης Υλικών, Φυσικής και Χημικών Μηχανικών, με τις κατάλληλες εξειδικεύσεις. Ωστόσο, και ένας Μαθηματικός, Χημικός, Πολιτικός Μηχανικός, Αρχιτέκτονας ή Πληροφορικός μπορεί, κάλλιστα, με το κατάλληλο μεταπτυχιακό να ενταχθεί σ’ αυτόν τον τόσο ενδιαφέροντα και, καίριας σημασίας, επαγγελματικό τομέα που αφορά την ευημερία της παγκόσμιας κοινότητας», σημειώνει η κ. Αργυροπούλου. Καταλήγοντας τονίζει ότι οι νέοι ανεξαρτήτως της επαγγελματικής διαδρομής που επιλέγουν να ακολουθήσουν, χρειάζεται να επαναπροσδιορίζουν τις αξίες τους με περιβαλλοντική ευαισθησία, στοχεύοντας στην ποιότητα ζωής, να αναπτύσσουν «πράσινες» και «οικολογικές» δεξιότητες (περιβαλλοντική συνείδηση, προώθηση αειφόρου ανάπτυξης, πράσινη τεχνολογία) που καλλιεργούν έναν καινούριο «πράσινο» ρόλο, να ενημερώνονται για τα σύγχρονα επαγγέλματα και να προσπαθούν να βρουν τις πτυχές τους που συνδέονται με τη βιωσιμότητα, να ψάχνουν πληροφορίες για την κλιματική αλλαγή και να λειτουργούν με ευαισθησία απέναντι στις προκλήσεις.

Για την σύνταξη του νέου οδηγού συνεργάστηκαν οι: Μαρία Διβάρη, Ασπασία Καραβία, Αριστείδης Λορέντζος, Κατερίνα Μικεδάκη, Νικόλαος Μουράτογλου, Πηνελόπη Μπέλκη, Παναγιώτα Μπενέκου, Σοφία Παπαθεοδώρου, Μαρία Σκουλάκη και Αργυρώ Χαροκοπάκη.

ΑΠΕ-ΜΠΕ

Στην ΕΕ , το 7% των απασχολουμένων εργάζονταν πολλές ώρες (εργαζόμενοι συνήθως 49 ώρες ή περισσότερες την εβδομάδα) στην κύρια εργασία τους το 2022. 

Ένα υψηλότερο ποσοστό αυτοαπασχολουμένων εργάστηκε πολλές ώρες (30% του συνόλου των αυτοαπασχολούμενων) σε σύγκριση με τους μισθωτούς (4% του συνόλου των εργαζομένων). Επιπλέον, οι πολλές ώρες εργασίας ήταν πιο συχνές μεταξύ των ειδικευμένων εργαζομένων στη γεωργία, τη δασοκομία και την αλιεία (28% των συνολικών ειδικευμένων εργαζομένων στη γεωργία, τη δασοκομία και την αλιεία) και τους διευθυντές (24%) σε σύγκριση με οποιαδήποτε άλλη μεγάλη επαγγελματική ομάδα (όλοι με λιγότερο από 8 % ) . 
 

Πηγή δεδομένων: lfsa_qoe_32a

Σε όλες τις χώρες της ΕΕ, η Ελλάδα είχε το υψηλότερο ποσοστό εργαζομένων με πολλές ώρες (13%), ακολουθούμενη από τη Γαλλία και την Κύπρο (10%). Εν τω μεταξύ, τα χαμηλότερα ποσοστά καταγράφηκαν στη Βουλγαρία, τη Λιθουανία και τη Λετονία (1%). 

Αυτά τα στατιστικά στοιχεία δημοσιεύονται σε σχέση με την Παγκόσμια Ημέρα των Εργαζομένων.