Η ουρία συντέθηκε για πρώτη φορά από το Γερμανό χημικό Friedrich Wöhler το 1828. Πριν από αυτό το διάστημα, οι μοναδικές οργανικές πηγές αζώτου για το έδαφος ήταν τα ούρα, η κοπριά και τα κομπόστ.
1. Η ουρία δεν ήταν πάντα η κύρια πηγή αζώτου για τις καλλιέργειες
Άλλες χημικές ενώσεις έχουν χρησιμοποιηθεί επίσης ως δημοφιλή λιπάσματα τον περασμένο αιώνα. Το νιτρικό αμμώνιο (N2H4O3) είναι μία τέτοια ένωση και έχει τιμή NPK 34-0-0.
Η ουρία, από την άλλη πλευρά, έχει βαθμό NPK 46-0-0, καθιστώντας την, την οικονομικότερη. Το 90% της συνθετικής ουρίας που παράγεται τώρα πηγαίνει στη βιομηχανία λιπασμάτων.
2. Οι προσμίξεις και η ακατάλληλη χρήση λιπασμάτων ουρίας μπορεί να βλάψουν τα φυτά
Η πιο κοινή πρόσμειξη στα λιπάσματα ουρίας είναι η διουρία (C2H5N3O2), η οποία μπορεί να διασπαστεί στο έδαφος, αλλά το κάνει για μεγάλο χρονικό διάστημα και είναι φυτοτοξική κατά τη διάρκεια αυτής της διαδικασίας.
Όπως και με οποιαδήποτε πηγή αζώτου, η ίδια η ουρία μπορεί να βλάψει τα φυτά: το άζωτο υποβαθμίζει ή εμποδίζει εντελώς τη βλάστηση των σπόρων, και το υπερβολικό άζωτο μπορεί να "κάψει" τις καλλιέργειες.
3. Τα βακτήρια του εδάφους αποσυνθέτουν τα λιπάσματα ουρίας
Πρώτο βήμα για άμεση μετατροπή του αζώτου της ουρία σε διαθέσιμη μορφή για τα φυτά, είναι η μετατροπή του είτε σε αμμωνία (NH3) είτε σε ιόντα αμμωνίου (NH4 +) και διττανθρακικά ιόντα (HCO3-).
Τα φυσικώς απαντώμενα βακτηρίδια εδάφους - που ονομάζονται ευρέως βακτήρια οξείδωσης αμμωνίας (AOB), το επιτυγχάνουν αυτό γρήγορα με το ένζυμο της ουρεάσης.
Στη συνέχεια, μέσω μιας διαδικασίας που ονομάζεται νιτροποίηση, η αμμωνία οξειδώνεται σε νιτρώδη άλατα. Οι νιτρώδεις ενώσεις οξειδώνονται σε νιτρικά με βακτηρίδια οξειδώσεως νιτρωδών (ΝΟΒ)
Είναι τόσο το αμμώνιο όσο και το νιτρικό άλας, οι μορφές αζώτου που απορροφώνται ευκολότερα από τα φυτά.
4. Η χρήση λιπασμάτων ουρίας επηρεάζει το εδαφικό pH
Κατά τη διαδικασία νιτροποίησης αυξάνεται ο αριθμός των ελεύθερων ιόντων υδρογόνου (H+) στο έδαφος, γεγονός που δημιουργεί οξύτητα.
Επιπλέον, όταν τα φυτά προσλαμβάνουν ιόντα αμμωνίου (NH4+), απελευθερώνουν επίσης ιόντα υδρογόνου στο χώμα.
Έτσι, πρέπει να ληφθεί μέριμνα για την εξουδετέρωση της περίσσειας της οξύτητας,χρησιμοποιώντας ενώσεις όπως το αποτελεσματικό ανθρακικό ασβέστιο (ECC).
5. Η υγιής ανάπτυξη των φυτών εξαρτάται από την ποιότητα, όχι από την ποσότητα του λιπάσματος
Όπως αναφέρθηκε παραπάνω, η υπερβολική ποσότητα ουρίας και κατ 'επέκταση πάρα πολύ άζωτο μπορεί να έχει αρνητικό αντίκτυπο στα φυτά.
Μπορεί επίσης να έχει αρνητικές επιπτώσεις στο γειτονικό περιβάλλον της καλλιέργειας: τα νιτρικά άλατα είναι πολύ ευκίνητα στο νερό και η έκπλυση από τη γεωργία είναι επιβλαβής για τα ύδατα.
Έτσι, ενώ τα λιπάσματα ουρίας είναι συνολικά μια έξυπνη και οικονομική επιλογή, θα πρέπει σαφέστατα να εφαρμόζονται σωστά για επίτευξη του μέγιστου όφελους για τις καλλιέργειες αλλά και των ελαχίστων συνεπειών για το περιβάλλον.
blog.farmacon.gr
