«Η Ημαθία καθίσταται πλέον το κέντρο του χιονοδρομικού τουρισμού και όχι μόνο, μέσα από την αναβάθμιση των δύο χιονοδρομικών της κέντρων. Μετά την έγκριση της χρηματοδότησης από το Ταμείο Ανάκαμψης και Ανθεκτικότητας, της μεγάλης επένδυσης για την αναβάθμιση του Χιονοδρομικού Κέντρου 3-5 Πηγάδια, σήμερα με απόφαση της Υπουργού Τουρισμού κ. Όλγας Κεφαλογιάννη εντάσσεται στο Ταμείο Ανάκαμψης και Ανθεκτικότητας η χρηματοδότηση του έργου αναβάθμισης των εγκαταστάσεων του χιονοδρομικού κέντρου Σελίου μέσα από τη δημιουργία υποδομής τεχνητής χιόνωσης που θα είναι η μεγαλύτερη που έχει γίνει ποτέ στην Ελλάδα από πλευράς δυναμικότητας» τονίζει ο Πρόεδρος της Διαρκούς Επιτροπής Οικονομικών Υποθέσεων της Βουλής και βουλευτής Ημαθίας κ. Απόστολος Βεσυρόπουλος.

Επίσης, προβλέπεται η δημιουργία λιμνοδεξαμενής χωρητικότητας 45 χιλιάδων κυβικών μέτρων νερού η οποία θα τροφοδοτεί το σύστημα τεχνητής χιόνωσης. Η συνολική επένδυση και ο προϋπολογισμός των έργων αναβάθμισης ανέρχονται σε 10 περίπου εκατομμύρια ευρώ ενώ τα έργα και οι υποδομές προγραμματίζεται να έχουν υλοποιηθεί μέχρι το τέλος του 2025.

Το προηγούμενο διάστημα ο κ. Βεσυρόπουλος είχε σειρά επαφών και συναντήσεων με την Υπουργό Τουρισμού κα Όλγα Κεφαλογιάννη για να επιτευχθεί η αναβάθμιση και του χιονοδρομικού κέντρου Σελίου με χρηματοδότηση του Ταμείου Ανάκαμψης και Ανθεκτικότητας.

Γράφει ο Ασημάκης Ντεμερούκας

Αγρότης, Τεχνολόγος Γεωπόνος και υπεύθυνος Αγροτικού της ΝΕ ΣΥΡΙΖΑ ΠΣ Μεσσηνίας

Οι διαδηλώσεις των αγροτών τόσο στην χώρα μας, όσο και στις υπόλοιπες χώρες, με αγροτική δραστηριότητα, στην   Ευρωπαϊκή Ένωση είχαν για πρώτη φορά τόσα κοινά σημεία, σε ότι αφορά στα αιτήματα των αγροτών:

1. Την προστασία των αγροτών και των προϊόντων που παράγονται στην Ευρώπη, με τον έλεγχο των εισαγωγών από τρίτες χώρες.
2. Την αύξηση του προϋπολογισμού της ΚΑΠ, έτσι ώστε να εξασφαλιστούν πιο υψηλές ενισχύσεις προς τους παραγωγούς, αλλά και πιο ελκυστικά πακέτα χρηματοδοτήσεων για επενδύσεις στο πλαίσιο του Πυλώνα ΙΙ.
3. Την πιο ομαλή και δίκαιη μετάβαση προς την πράσινη Ευρώπη, στο πλαίσιο της «Πράσινης Ευρωπαϊκής Συμφωνίας», που οι πολίτες αλλά και οι αγρότες ονειρεύονται.

Σε μια Ευρωπαϊκή Ένωση που μόνο το 10% των αγροτών είναι κάτω από 40 ετών και που ο μέσος όρος ηλικίας των αγροτών είναι τα 57 έτη, είναι σίγουρο πως κανένας δεν μπορεί να εγγυηθεί την επισιτιστική επάρκεια της Ευρωπαϊκής Ένωσης τα επόμενα χρόνια, καθώς η αγροτική και κτηνοτροφική παραγωγή μοιάζει να εγκαταλείπεται.

Η σταδιακή μείωση των αγροτών τα τελευταία χρόνια στην Ελλάδα και στην Ευρώπη είναι συνέπεια της αδυναμίας της Ευρωπαϊκή Ένωση να εγγυηθεί αξιοπρεπές και σταθερό εισόδημα στους αγρότες, καθώς και τα απαραίτητα εργαλεία για να αμυνθούν κατά των όλο και ποιο συχνών ακραίων καιρικών φαινομένων, εξαιτίας της διαρκώς επιδεινούμενης κλιματικής αλλαγής. Στην Ελλάδα το πρόβλημα είναι ακόμα ποιο οξύ, καθώς τα τελευταία χρόνια οι εισαγωγές προϊόντων από τρίτες χώρες πιέζουν ακόμα πιο πολύ το ήδη χαμηλό αγροτικό εισόδημα.. Ποιο συγκεκριμένα, στην χώρα μας εισάγουμε μεγάλες ποσότητες φρούτων και λαχανικών, από χώρες όπου το παραγωγικό τους μοντέλο δεν δίνει την παραμικρή σημασία σε φιλικές προς το περιβάλλον πρακτικές και όπου η χρήση φυτοφαρμάκων δεν εμπίπτει σε κανένα περιορισμό. Εξίσου σημαντική αιτία για το αίσθημα απόγνωσης των αγροτών είναι και η έλλειψη υποδομών στην Ελλάδα. Υποδομών που θα εξασφαλίζουν επάρκεια σε νερό άρδευσης , πρόσβαση σε οικονομικά προσιτές πηγές ενέργειας αλλά και σε υποδομές που θα εγγυώνται μια προστασία απέναντι στις απειλές της κλιματικής αλλαγής..

Επιπλέον, το κόστος για τα μηχανήματα, τις εγκαταστάσεις και την απαιτούμενη έκταση μιας μικρής προς μεσαίας αγροτικής εκμετάλλευσης ανέρχεται σε αρκετές εκατοντάδες χιλιάδες ευρώ, ενώ και η αγορά γης στην χώρα μας είναι πολύ ακριβή και είναι δύσκολο να συγκεντρωθούν σε λογικό κόστος αγροτεμάχια αρκετών στρεμμάτων. Τα δε χρηματοδοτικά πακέτα –ιδιωτικά και δημόσια - είναι τις περισσότερες φορές από λίγο έως καθόλου ελκυστικά για έναν νέο, που επιθυμεί να ασχοληθεί με τον πρωτογενή τομέα. Από τα παραπάνω καταλαβαίνουμε πως είναι πολύ δύσκολο ένας νέος να γίνει αγρότης χωρίς να έχει τις απαραίτητες υποδομές και πρόσβαση στα χρηματοδοτικά προγράμματα εγκατάστασης νέων γεωργών, όπου είναι υποχρεωτικό ο ενδιαφερόμενος να κατέχει ήδη γη και μάλιστα αρκετή.

Ένα από τα πιο πρόσφατα προβλήματα του αγροτικού επαγγέλματος στην Ελλάδα, αλλά και πανευρωπαϊκά είναι η έλλειψη εργατών γης. Εργάτες στα χωράφια δηλαδή εκτός από τον κάτοχο της αγροτικής εκμετάλλευσης. Το πρόβλημα της έλλειψης των εργατών ξεκίνησε την δεκαετία του ’80 όταν το βιοτικό επίπεδο στην χώρα ανέβηκε και η περιφέρεια ξεκίνησε να αστικοποιείται. Καλύφθηκε όμως σχετικά γρήγορα με εργάτες από τα Βαλκάνια, ανθρώπους δηλαδή που έρχονταν στην χώρα μας για καλύτερες οικονομικές απολαβές και συνθήκες ζωής. Το 2010 με την έναρξη της οικονομικής κρίσης ήρθε η ώρα για αυτούς τους ανθρώπους να επιστρέψουν στην χώρα τους ή να μεταναστεύσουν βορειότερα, καθώς οι επαγγελματικές ευκαιρίες στην Ελλάδα δεν ήταν πια τόσο ελκυστικές. Η έλλειψη όμως καλύφθηκε και πάλι, αυτή την φορά με εργάτες από τρίτες χώρες. Άνθρωποι από το Πακιστάν, το Μπαγκλαντές και την Ινδία άρχισαν να έρχονται στην Ευρώπη παράτυπα μεν, με όνειρα για μια καλύτερη ζωή και όρεξη για εργασία δε. Το 2016 η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ αφουγκραζόμενη τις νέες απαιτήσεις στον πρωτογενή τομέα και το εργασιακό περιβάλλον σε αυτόν, ψήφισε το άρθρο 13 α του ν4251/2014 (Άρθρο 58 του Ν.4384/2016), περί απασχόλησης παράτυπα διαμενόντων πολιτών τρίτων χωρών στην αγροτική οικονομία. Με απλά λόγια έδωσε την ευκαιρία στον εργάτη με την συνεργασία του εργοδότη να εκδίδει ΑΜΚΑ και η εργασία του να δηλώνεται. Με αυτό τον τρόπο ο έλληνας αγρότης απαλλάχθηκε από το άγχος των ελέγχων και των προστίμων, και δόθηκε η δυνατότητα στους ανθρώπους αυτούς να σταματήσουν να κρύβονται σε αγροικίες για να αποφύγουν την σύλληψη και η εργασία τους να αποφέρει και το ανάλογο όφελος στο κράτος.

Δυστυχώς όμως το 2019 η κυβέρνηση της ΝΔ κατήργησε το άρθρο 13 α, επαναφέροντας τον πάλι λίγο καιρό αργότερα με την μορφή τριμήνου, προσφέροντας στην όλη διαδικασία μόνο επιπλέον γραφειοκρατική και οικονομική επιβάρυνση για τους αγρότες.

Από το 2020, που οι συνθήκες στον πρωτογενή τομέα άλλαξαν και πάλι, οι υπόλοιπες χώρες της Μεσογείου κινήθηκαν νομοθετικά με σκοπό να προσελκύσουν εργάτες. Συγκεκριμένα, πρόσφεραν στους εργάτες από τρίτες χώρες αυτό που ζητούσαν, δηλαδή μια visa εργασίας που αποτελεί και ταξιδιωτικό έγγραφο προς την χώρα καταγωγής, οπότε οι άνθρωποι από αυτές τις χώρες, μετά από πολλά χρόνια δουλειάς στην Ευρώπη, μπορούσαν να επισκεφτούν τις οικογένειες τους και στην συνέχεια να επιστρέψουν στην εργασία τους. Η Ελλάδα όμως έμεινε πίσω παρόλο που οι αγρότες και οι αγροτικοί τους σύλλογοι προειδοποιούσαν την κυβέρνηση, για την μαζική φυγή εργατών. Και αυτό γιατί τα ανύπαρκτα αντανακλαστικά της κυβέρνησης της ΝΔ μαζί μες τις ακροδεξιές φωνές εντός της , την εμπόδισαν να δώσει λύση έγκαιρα.

Οι συνέπειες στον πρωτογενή τομέα, όσων αναφέρθηκαν προηγουμένως, είναι η εγκατάλειψη της υπαίθρου από τους νέους, η εξάρτηση της χώρας σε εισαγωγές από τρίτες χώρες και κυρίως την Τουρκία, καθώς και στην δευτερογενή μεταποίηση και το ΑΕΠ της χώρας.

Μπορεί όμως η κατάσταση αυτή να αλλάξει; Μπορεί να αποκτήσει και πάλι ζωή και παραγωγή η περιφέρεια; Μπορεί η δουλειά του αγρότη να εμπνεύσει και πάλι; ΜΠΟΡΕΙ. Με βαθιές τομές στο παραγωγικό μοντέλο της χώρας και σε συνεργασία με τους ίδιους τους αγρότες και τους φορείς τους, μπορεί. Σε μια χώρα τόσο προνομιακά τοποθετημένη όσο η Ελλάδα ποτέ δεν θα είναι αργά, αρκεί να γίνουν από όλους μας οι σωστές επιλογές και κυρίως βέβαια από τους κυβερνώντες.

Πρωτοβουλία για τη διεξαγωγή Διεθνούς Συμποσίου Πτηνοτροφίας, ανέλαβε η Αμερικανική Γεωργική Σχολή. Θα πραγματοποιηθεί στο διήμερο 19 και 20 Ιουνίου 2024, στις εγκαταστάσεις του Ιδρύματος, με τη συμμετοχή κορυφαίων επιστημόνων από την Ελλάδα και το εξωτερικό, οι οποίοι θα συζητήσουν τις τελευταίες τάσεις και καινοτομίες στον τομέα της εκτροφής πουλερικών.

Διαπιστώνεται ότι πλέον η λεκάνη της Μεσογείου μετατρέπεται σε επίκεντρο κλιματικής και ανθρωπιστικής κρίσης και σημαντικό μέρος του αυξανόμενου πληθυσμού μεγάλων γειτονικών περιοχών μεταναστεύει προς την Ευρώπη, όπου στο μεταξύ η αγροκτηνοτροφική ενασχόληση εγκαταλείπεται. Η βιώσιμη και σταθερότερη παραγωγή θρεπτικών τροφών αναδεικνύεται σε ολοένα και πιο κρίσιμη πρόκληση, προκειμένου να προληφθεί και να αντιμετωπιστεί η εντεινόμενη κοινωνική και επισιτιστική κρίση. Η πτηνοτροφία συνιστά σθεναρό πυλώνα παραγωγής τροφίμων καθώς η παραγωγή κρέατος πουλερικών και αβγών μπορούν να συνεισφέρουν στην προσφορά ασφαλών τροφίμων υψηλής διατροφικής αξίας.

Σε αυτό το πλαίσιο των προκλήσεων, η Αμερικανική Γεωργική Σχολή διοργανώνει το Συμπόσιο με σκοπό να παρουσιάσει τις πιο πρόσφατες εξελίξεις στην επιστήμη και την τεχνολογία της εκτροφής πουλερικών, να διερευνήσει τις βέλτιστες πρακτικές για την παραγωγή υψηλής ποιότητας προϊόντων πουλερικών και να προωθήσει την ανταλλαγή γνώσεων και εμπειριών μεταξύ ειδικών από διάφορες χώρες. Με τη συμμετοχή διακεκριμένων προσκεκλημένων από τις ΗΠΑ (συνεργασία με το Multistate Poultry Research Program και το National Institute of Food and Agriculture / NIFA-USDA), θα συζητηθούν θέματα που απασχολούν την πτηνοτροφία, όπως:

- η δημόσια υγεία (π.χ. σαλμονέλα),

- η υγεία των παραγωγικών σμηνών (π.χ. γρίπη των πτηνών),

- η ευζωία και βιωσιμότητα (π.χ. υποδομές που βελτιώνουν την ευζωία),

- οι εξελίξεις στην πτηνοτροφία (π.χ. τεχνολογία, διατροφή, ψηφιακή μετάβαση).

Επίσης θα συζητηθούν –μεταξύ άλλων- τα θέματα της: διατροφής και διαχείρισης πουλερικών, γενετικής και βελτίωσης φυλής, υγείας και ευημερίας των πουλερικών, ασφάλειας τροφίμων και βιοασφάλειας, βιώσιμης εκτροφής πουλερικών, καθώς και οικονομικά και κοινωνικά ζητήματα του κλάδου.

Το συμπόσιο απευθύνεται σε ερευνητές και επιστήμονες, εκτροφείς πουλερικών και επαγγελματίες του κλάδου, φοιτητές και νέους επιστήμονες και φυσικά σε πολίτες που ενδιαφέρονται για την παραγωγή τροφίμων και την ασφάλεια τους.

Οι εργασίες του Διεθνούς Συμποσίου θα διεξαχθούν στην αγγλική γλώσσα, ενώ για την παρακολούθησή τους απαιτείται εγγραφή και καταβολή του αντίστοιχου τιμήματος.

Περισσότερες πληροφορίες ΕΔΩ

Με ανακοίνωση που εξέδωσε η Δ.Α.Ο.Κ. Π.Ε. Ημαθίας (Τμήμα Ποιοτικού & Φυτ/κού Ελέγχου) σχετικά με το θέμα : «Κατευθυντήριες οδηγίες για την αντιμετώπιση ιώσεων και ιοειδών στα

πυρηνόκαρπα» αναφέρει: 

Πολλά διαφορετικά διασυστηματικά παθογόνα, συμπεριλαμβανομένων των ιών, επηρεάζουν τα πυρηνόκαρπα προκαλώντας ασθένειες με δυσμενείς επιπτώσεις στους οπωρώνες παγκοσμίως.

Η σημασία των ασθενειών που προκαλούνται από αυτά τα παθογόνα στην υγεία των δέντρων και το σχήμα και την ποιότητα των καρπών, επιβάλλουν την διαρκή επαγρύπνηση των

καλλιεργητών.

Τα μέτρα ελέγχου εξαρτώνται από την αναγνώριση των ασθενειών και το αίτιο που τις προκαλεί.

Η έγκαιρη διάγνωση είναι η πιο σημαντική πτυχή του ελέγχου της διασποράς των ιών των οπωροφόρων φυτών. Επίσης, τα συστήματα πιστοποίησης που εφαρμόζονται στην παραγωγή

πολλαπλασιαστικού υλικού οπωροφόρων δέντρων επιτρέπουν την παραγωγή πολλαπλασιαστικού υλικού γνωστής ποικιλίας και φυτοϋγειονομικής κατάστασης.

Ο έλεγχος των εντόμων - φορέων παίζει σημαντικό ρόλο στην διαχείριση αρκετών ιολογικών ασθενειών που μεταφέρονται με φορείς, αλλά πρέπει να χρησιμοποιείται μαζί με άλλα μέτρα

ελέγχου, όπως η εκρίζωση των προσβεβλημένων φυτών και η χρήση πιστοποιημένου πολλαπλασιαστικού υλικού.

Στη γεωργική πράξη δεν υπάρχει κανένα θεραπευτικό μέτρο κατά των ιώσεων και η αντιμετώπισή τους βασίζεται στην εφαρμογή των πιο κάτω προληπτικών μέτρων:

Α. Μητρικές φυτείες και φυτώρια

 Χρησιμοποίηση υγιούς [πιστοποιημένου ή ελάχιστων κοινοτικών προδιαγραφών (CAC)] μητρικού υλικού,

 Διατήρηση μητρικού υλικού σε γλάστρες υπό κάλυψη (εντομοστεγή δίκτυα),

 Χρησιμοποίηση εντομοστεγών δικτύων για παραγωγή των δενδρυλλίων υπό κάλυψη. Mη κάλυψη μόνο σε περίπτωση που μπορεί να υπάρξει ουδέτερη ζώνη 1 χλμ. χωρίς να

φύονται άλλα πυρηνόκαρπα (και άγρια είδη ξενιστών),

 Χειρισμοί (ψεκασμοί) των φυτών με ορυκτέλαια (θερινά λάδια) κατά τις εποχές ενεργούς πτήσης (δραστηριότητας) των αφίδων (άνοιξη - φθινόπωρο),

 Χρησιμοποίηση υποκειμένων ανεκτικών ή κατά περίπτωση σχετικά ανθεκτικών (π.χ. για τον ιό της ευλογιάς της δαμασκηνιάς: ‘GF677’, ‘Garnem’, ‘Greenpac’, ‘Myrobolan

BN4kr’, ‘Docera 6’),

 Λήψη μέτρων απολύμανσης και ορθής υγιεινής για αποφυγή μετάδοσης των ιώσεων και των ιοειδών με μηχανικά μέσα,

 Τακτική επιθεώρηση κατά την άνοιξη και καταστροφή όλων των υπόπτων δενδρυλλίων,

 Εργαστηριακός δειγματοληπτικός έλεγχος των παραγομένων δενδρυλλίων.

Β. Οπωρώνες

 Χρησιμοποίηση υγιούς [πιστοποιημένου ή ελάχιστων κοινοτικών προδιαγραφών (CAC)]

πολλαπλασιαστικού υλικού για την εγκατάσταση,

 Χρησιμοποίηση ανθεκτικών-ανεκτικών ποικιλιών και υποκειμένων στις περιπτώσεις που υπάρχουν και έχουν εμπορική αξία,

 Αποφυγή εγκατάστασης του οπωρώνα σε περιοχή όπου ενδημεί η ασθένεια.

Εγκατάσταση σε απομακρυσμένες περιοχές όπου υπάρχει εναλλαγή με άλλα είδη μη ή λιγότερο ευπαθή,

 Χειρισμοί των φυτών με ορυκτέλαια (θερινά λάδια) για τα 3 πρώτα χρόνια,

 Λήψη μέτρων απολύμανσης κλαδευτικών και λοιπών εργαλείων για αποφυγή μετάδοσης με μηχανικά μέσα. Χρήση κατάλληλων απολυμαντικών (π.χ. διάλυμα χλωρίνης περιεκτικότητας 0,5% NaOCl για 1min),

 Καταστροφή των λαίμαργων βλαστών γιατί προτιμώνται από τις αφίδες,

 Αποφυγή επανεμβολιασμού προσβεβλημένων δένδρων,

 Αποφυγή χρήσης εμβολίων από δένδρα που δεν είναι ελεγμένα και μπορεί να είναι ασυμπτωματικοί φορείς ιώσεων,

 Όταν δένδρα ευαίσθητων ποικιλιών βρίσκονται σε απομακρυσμένες περιοχές συνιστάται η παρακολούθησή τους για συμπτώματα και η εκρίζωση των μολυσμένων για μείωση της πίεσης του μολύσματος.

Σε περίπτωση εμφάνισης ασυνήθιστης συμπτωματολογίας στα δέντρα του οπωρώνα ή στα φυτώρια, η οποία παραπέμπει σε πιθανό ιολογικό αίτιο, οι καλλιεργητές πυρηνοκάρπων πρέπει

άμεσα να ενημερώνουν τις φυτοϋγειονομικές υπηρεσίες της περιοχής τους (Διευθύνσεις Αγροτικής Οικονομίας και Κτηνιατρικής, Περιφερειακά Κέντρα Προστασίας Φυτών Ποιοτικού και Φυτοϋγειονομικού Ελέγχου, Τμήματα Αγροτικής Ανάπτυξης και Ελέγχων) και να λαμβάνουν τα ανωτέρω αναφερόμενα προστατευτικά μέτρα.