Ο Υπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων, Μάκης Βορίδης δίνει νέα πνοή στον θεσμό των Διεπαγγελματικών Οργανώσεων (ΔΟ) εκσυγχρονίζοντας τη νομοθεσία που τις διέπει προς όφελος κάθε κλάδου του πρωτογενούς τομέα και της μεταποίησης.

Στο πλαίσιο αυτό συνέταξε και κατέθεσε τροπολογία με την οποία οριοθετείται η νομική μορφή των διεπαγγελματικών οργανώσεων, ρυθμίζονται και καθορίζονται οι προϋποθέσεις και η διαδικασία αναγνώρισής τους, βελτιώνοντας έτσι σαφώς τα όσα προέβλεπε σχετικά το άρθρο 34 του Νόμου 4384/2016, το οποίο ίσχυε μέχρι σήμερα.

Η τροπολογία αυτή κρίθηκε αναγκαία και κατάλληλη προκειμένου να υποστηριχθεί το αντίστοιχο εθνικό σχέδιο ανάπτυξης κάθε κλάδου για πρωτοβουλίες έρευνας και καινοτομίας για τα εκπροσωπούμενα αγροτικά προϊόντα.

Αποτελείται από συνολικά έξι άρθρα στα οποία οριοθετείται η νομική μορφή των Διεπαγγελματικών Οργανώσεων, ρυθμίζονται και καθορίζονται οι προϋποθέσεις και η διαδικασία αναγνώρισής τους και η αντιπροσωπευτικότητά τους και θεσμοθετούνται οι δυνατότητες χρηματοδότησής τους από κρατικές πιστώσεις για την ενίσχυση του έργου τους.

Στις σχετικές διατάξεις αναφέρεται ρητώς ότι «οι ΔΟ που έχουν αναγνωριστεί σύμφωνα με τα προβλεπόμενα στο άρθρο που ορίζονται οι διαδικασίες αναγνώρισης, εγγράφονται στο Εθνικό Μητρώο Αγροτικών Συνεταιρισμών και άλλων συλλογικών φορέων» ενώ «συγκροτούνται, λειτουργούν και αναγνωρίζονται, σύμφωνα με το ενωσιακό δίκαιο και τα συμπληρωματικά εθνικά μέτρα εφαρμογής του»

Παράλληλα διευκρινίζεται ότι «μόνο μία (1) ΔΟ αναγνωρίζεται σε εθνικό επίπεδο για κάθε προϊόν ή κοινή ομάδα προϊόντων, είναι όμως δυνατόν να αναγνωρίζονται ΔΟ σε περιφερειακό επίπεδο».

Σε αντίθεση με το άρθρο 34 του Νόμου 4384/2016 ρυθμίζονται σαφώς οι όροι αντιπροσωπευτικότητάς τους και προστίθεται ότι για την αναγνώριση ίδρυσης και λειτουργίας τους «απαιτείται να αποδεικνύεται ότι κατά τον χρόνο υποβολής της αίτησης αναγνώρισης αντιπροσωπεύουν δια των μελών τους τουλάχιστον το 15% της συνολικής παραγωγής και τουλάχιστον το 15% της μεταποίησης ή/και της εμπορίας συμπεριλαμβανομένης της διανομής, σε κάθε τομέα για τον οποίο ζητείται η αναγνώριση».

Επιπροσθέτως, γίνεται σαφές ότι «οι ΔΟ οφείλουν εντός πέντε ετών από την ημερομηνία αναγνώρισης τους, να αντιπροσωπεύουν διά των μελών τους τουλάχιστον το 30% της συνολικής παραγωγής και τουλάχιστον το 30% της μεταποίησης ή της εμπορίας συμπεριλαμβανομένης της διανομής, σε κάθε τομέα για τον οποίο έχει εκδοθεί απόφαση αναγνώρισης, άλλως η αναγνώριση ανακαλείται με απόφαση του Υπουργού Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων».

Σε άλλο άρθρο της τροπολογίας αναφέρεται διεξοδικά η διαδικασία αναγνώρισής τους καθώς και όλα τα δικαιολογητικά που οφείλουν να συνοδεύουν τη σχετική αίτηση η οποία κατατίθεται σε καθ' ύλη αρμόδια υπηρεσία του Υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων ανάλογα με τον τομέα ή τους τομείς για τους οποίους ζητείται η αναγνώριση. Η επιτροπή αυτή εισηγείται σχετικά προς τον Υπουργό ο οποίος και αποφασίζει την αναγνώρισή της.

Σε ό,τι αφορά τη χρηματοδότηση των αναγνωρισμένων ΔΟ ορίζεται ότι «είναι δυνατή η θέσπιση εισφοράς επί των μελών τους καθώς και η αξιοποίηση κοινοτικών ή εθνικών προγραμμάτων. Για την ενίσχυση του έργου τους, είναι δυνατό επίσης να χρηματοδοτούνται από τον κρατικό προϋπολογισμό καθώς και από όποιο άλλο πόρο που επιτρέπεται από τoν νόμο, συμπεριλαμβανομένης της δυνατότητας θέσπισης, με απόφαση του Υπουργού Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων, εισφοράς υπέρ τρίτου και την απόδοσή της στην ΔΟ».

Ο κ. Βορίδης με τη συγκεκριμένη τροπολογία ανοίγει το δρόμο για τη συγκρότηση της Διεπαγγελματικής Οργάνωσης της Φέτας, ικανοποιώντας ένα πάγιο αίτημα τριών τουλάχιστον ετών και με αυτό τον τρόπο διασφαλίζει στο μέγιστο βαθμό την υπεράσπιση, την υποστήριξη και την προώθηση του εμβληματικού προϊόντος της πατρίδας μας.

Υπενθυμίζεται ότι ο Υπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων με απόφασή του από τις 26 Αυγούστου 2019 είχε καταργήσει προγενέστερη Υπουργική Απόφαση (της 20ης Ιουνίου 2019), η οποία αφορούσε, σύμφωνα με τον τίτλο της, «συμπληρωματικά μέτρα για τις Διεπαγγελματικές Οργανώσεις σε εθνικό επίπεδο», μετά τη σχετική δέσμευση που είχε αναλάβει στη συνάντησή του με εκπροσώπους του συντονιστικού οργάνου των Διεπαγγελματικών, στις 20 Αυγούστου, οι οποίοι είχαν επισημάνει ότι η υπουργική εκείνη απόφαση (η οποία εξεδόθη μεσούσης της προεκλογικής περιόδου) υπεγράφη εν αγνοία τους και χωρίς να έχει προηγηθεί διαβούλευση ενώ είχαν εκφράσει για μία ακόμη φορά τη διαφωνία τους με τις ρυθμίσεις της. 

Αύξηση των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης ακόμα και στα 72 και δημοσιονομικό κόστος 50 δισ. ευρώ απειλεί να φέρει σε ορίζοντα μικρότερο των πέντε δέκα ετών το εκρηκτικό μείγμα γήρανσης του πληθυσμού, υπογεννητικότητας και έκρηξης των ευέλικτων μορφών απασχόλησης.

Τέλος στη χρήση πετρελαίου για θέρμανση και αντικατάστασή του από αντλίες θερμότητας, ηλεκτρικά αυτοκίνητα στις πόλεις και υβριδικά για υπεραστικές μεταφορές, βιοκηροζίνη για την τροφοδοσία των αεροπλάνων, βιοκαύσιμα στη ναυτιλία και αντικατάσταση του φυσικού αερίου από βιομεθάνιο, υδρογόνο και συνθετικό μεθάνιο προβλέπει η μακροχρόνια ενεργειακή στρατηγική για το 2050 που τέθηκε χθες σε δημόσια διαβούλευση από το υπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας. 

Τελικός στόχος, να γίνει το 2050 η ελληνική οικονομία κλιματικά ουδέτερη, με κοινωνικά δίκαιο τρόπο και με ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας της χώρας, σε συνέχεια των μεταρρυθμίσεων που προβλέπει ο ενεργειακός σχεδιασμός για την περίοδο 2020 - 2030 που παρουσίασε πρόσφατα ο υπουργός Περιβάλλοντος και Ενέργειας Κωστής Χατζηδάκης.

Στο σχέδιο προβλέπεται αύξηση της ζήτησης για ξυλεία (βιομάζα) που θα χρησιμοποιείται για την παραγωγή βιοκαυσίμων γεγονός που δημιουργεί δυνατότητες σημαντικής ανάπτυξης των ενεργειακών καλλιεργειών (ελαιοκράμβη, ηλίανθο, γλυκό σόργο, ζαχαρότευτλα, κτλ.) και της ξυλώδους βιομάζας (μίσχανθος, ιτιά, λεύκη κ.α.), καλλιέργειες που όπως αναφέρεται θα μπορούσαν να διαφοροποιήσουν και να αυξήσουν κατά πολύ τη σημερινή γεωργική δραστηριότητα της Ελλάδας. «Θα πρέπει να υπάρξει δυνατότητα για την επαναφορά εγκαταλελειμμένης γης στην καλλιέργεια σε μεγάλη κλίμακα. Ο ρόλος των εγγειοβελτιωτικών έργων είναι σημαντικός λόγω των μεγάλων αναγκών των ενεργειακών καλλιεργειών σε άρδευση. Με την ανάπτυξη των νέων ενεργειακών καλλιεργειών θα βελτιωθεί η παραγωγικότητα και το εισόδημα των γεωργικών δραστηριοτήτων και θα αυξηθεί η αξία της γης», τονίζει το ΥΠΕΝ.

Για τον τομέα της ηλεκτροπαραγωγής η σημαντικότερη αλλαγή που είναι η κατάργηση του λιγνίτη θα έχει συντελεστεί ήδη από το 2028 ενώ θα συνεχιστεί η ανάπτυξη των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας σε συνδυασμό με αποθήκευση (αντλησιοταμίευση και μπαταρίες). Σε όλα τα σενάρια που εξετάζονται η ηλεκτροπαραγωγή από ΑΠΕ παρουσιάζει σημαντική αύξηση, φθάνοντας να καλύπτει 88%-90% της ακαθάριστης ζήτησης το 2050, με τα αιολικά και ηλιακά, να παράγουν το μεγαλύτερο μέρος αυτής, από 68% έως 72%. Αξιοσημείωτη είναι επίσης η μείωση του κόστους της ηλεκτρικής ενέργειας για τους καταναλωτές, από το επίπεδο των 130 ευρώ ανά μεγαβατώρα το 2020 κοντά στα 110 ευρώ το 2050.

Ενδιαφέρον παρουσιάζει η εκτίμηση ότι οι εισαγωγές ηλεκτρικής ενέργειας αναμένεται να μειωθούν καθώς οι μονάδες της χώρας γίνονται εξαγωγικές μακροχρόνια κατά τις χρονικές στιγμές αφθονίας των ΑΠΕ, κυρίως κατά τις ώρες μεγάλης ηλιοφάνειας, παρέχοντας έτσι ενέργεια και εξισορρόπηση στη Νοτιοανατο-λική Ευρώπη, ενώ το σύστημα εισάγει ενέργεια από τις χώρες αυτές κατά τις χρονικές στιγμές έλλειψης ΑΠΕ. Επιπλέον, χάρη στην ανάπτυξη των ΑΠΕ και στην εξοικονόμηση ενέργειας, η συνολική δαπάνη για αγορά εισαγομένων καυσίμων (εισαγωγές μείον εξαγωγές) μειώνεται θεαματικά από τα περίπου 7-8 δισ. Euro ετησίως κατά την πρόσφατη περίοδο σε 2,7-3,5 δισ. Euro το 2050

Σύμφωνα με τις εκτιμήσεις της μακροχρόνιας στρατηγικής, το φυσικό αέριο δεν θα είναι στο μέλλον το κύριο συστατικό του συστήματος διανομής και της αγοράς αέριων καυσίμων. Τα δίκτυα αερίου προοδευτικά θα ενσωματώσουν προσμίξεις άλλων αερίων με μικρότερο (ή και μηδενικό) ανθρακικό αποτύπωμα όπως είναι το βιομεθάνιο, το υδρογόνο και το συνθετικό μεθάνιο (e-gas, synthetic methane). 

Τέλος για τις κατοικίες προβλέπεται ευρύ πρόγραμμα ενεργειακής αναβάθμισης ώστε το 2050 η μείωση της τελικής κατανάλωσης ενέργειας στις κατοικίες, συγκριτικά με το 2005, να διαμορφωθεί - ανάλογα με το σενάριο - από 42 ως 57 %.
 

Η 11η Δεκεμβρίου καθιερώθηκε το 2003 από τα Ηνωμένα Έθνη ως Διεθνής Ημέρα Βουνού για να αναδείξει τον ζωτικό ρόλο που παίζει το βουνό στη ζωή των ανθρώπων και να υπενθυμίσει στη διεθνή κοινότητα την ευθύνη που έχει για τη διατήρησή του.

Τα βουνά καλύπτουν το 1/5 της ξηράς και παρέχουν ζωή στο 1/10 του παγκοσμίου πληθυσμού. Η δασική αποψίλωση συμβάλλει στην οικολογική υποβάθμιση και την απώλεια της βιοποικιλότητας.

sansimera.gr