Η εποχή προ και μετά lockdown έχει περάσει ήδη στο καθημερινό λεξιλόγιο, με τη μορφή κοσμογονικής εξέλιξης. Το πριν έχει πολύ μικρή σχέση με το μετά, το οποίο ορίζεται ασφαλώς με αμιγώς αρνητικούς συνειρμούς.

Ύστερα από χρόνια αυτό το «μετά» για τον ΠΑΟΚ δεν αποκλείεται να φέρνει στο μυαλό κυρίως ευχάριστες σκέψεις, καθώς θα συνδέεται εσαεί με την ανάδειξη του Χρήστου Τζόλη. Ένα παιδί που προ lockdown γνώριζε μόνο η «στενή» οικογένεια του ΠΑΟΚ και από το βράδυ της Τρίτης είναι στο ραντάρ των ανά τον κόσμο «κυνηγών» ποδοσφαιρικών ταλέντων. Εν μια νυκτί το όνομα του ξεπέρασε τα ελληνικά σύνορα, όταν έως τον Ιούνιο δεν είχε ούτε μία συμμετοχή σε ανδρική ομάδα.

Σαφώς για τους καλά γνωρίζοντες (μεταξύ των οποίων και αρκετοί σκάουτερ) το ταλέντο του ήταν αδιαπραγμάτευτο, είναι άλλο όμως να υποθέτεις πως ο μικρός είναι έτοιμος να τα βάλει με άνδρες και άλλο να διαπιστώνεις με τόσο εμφατικό τρόπο ότι υπάρχουν ήδη άνδρες (εν προκειμένω οι αμυντικοί της Μπεσίκτας) που δεν είναι… έτοιμοι να τα βάλουν μαζί του!

Δύο γκολ και μία ασίστ σε ευρωπαϊκό ντεμπούτο είναι ένα milestone που ελάχιστοι παίκτες στον κόσμο έχουν στο βιογραφικό τους. Ο μικρός είχε μεγάλη ευκαιρία για το χατ-τρικ στο 66’, έδωσε άλλο ένα έτοιμο γκολ (στον Άκπομ), πάνω απ’ όλα όμως έδειξε ότι ο βαθμός στον οποίο συνδυάζει τεχνική κατάρτιση και αντίληψη του παιχνιδιού είναι εξαιρετικά σπάνιος, τουλάχιστον για τα ελληνικά δεδομένα.

Η εκτέλεση του στο πρώτο γκολ – παρεμπιπτόντως χρησιμοποιεί εξίσου καλά και τα δύο πόδια – είναι υπεράνω… πάσης υποψίας. Μαζί το «θράσος» και η ωριμότητα στις επιλογές και την κίνηση στο χώρο, σαν εξτρέμ που έχει ήδη καταπιεί χιλιόμετρα στο στα ευρωπαϊκά γήπεδα. Η απότομη, ξέφρενη, δημοσιότητα είναι ύπουλο πράγμα και το τελευταίο που χρειάζεται ο Τζόλης σε αυτό το timing είναι οι τσάτρα πάτρα κλισέ – χαρακτηρισμοί τύπου «Έλληνας Μέσι» και «next best thing». Αν και απ’ ότι φαίνεται, το περιβάλλον του ΠΑΟΚ αποτελεί για την ώρα εχέγγυο ταπεινοφροσύνης και συνέχισης της σκληρής δουλειάς.

Ο Πάμπλο Γκαρσία έχει δουλέψει ήδη πολύ σε προσωπικό επίπεδο με τον Τζόλη και στην περίπτωση του τίποτα δεν μοιάζει να έχει αφεθεί στην τύχη.

Ο Τζόλης εντάχθηκε στις Ακαδημίες του ΠΑΟΚ το 2010, σε ηλικία 8 ετών, προερχόμενος από τη Δόξα Πενταλόφου. Οι γονείς του είναι Βορειοηπειρώτες από τη Δρόπολη και το 2015 πήραν την απόφαση να μεταναστεύουν στη Γερμανία, αναζητώντας καλύτερες συνθήκες ζωής. Για τον πιτσιρικά Χρήστο, ο οποίος είχε «κάνει» ήδη viral ένα βίντεο με γκολ που πέτυχε στο «Καμπ Νόου» σε αγώνα της Κ12 του ΠΑΟΚ με την αντίστοιχη της Μπάρτσα, αυτό ίσως και να ήταν δώρο καριέρας. Παίζοντας για δύο χρόνια με τη φανέλα της Ρόζενχοφ αφουγκράστηκε τα στοιχεία της γερμανικής ποδοσφαιρικής φιλοσοφίας (τακτική, πειθαρχία) και όταν, το 2018, επέστρεψε στην Ελλάδα, ξεκίνησε να κάνει θραύση στα πρωταθλήματα Junior.

Στην πρώτη χρονιά του εξελίχθηκε στον ηγέτη της Κ17 του Δικεφάλου, σκοράροντας 29 φορές σε 25 ματς! Παρότι μικρότερος, αναβαθμίστηκε και καθιερώθηκε άμεσα στην Κ19, κατακτώντας δύο σερί τίτλους με μια ομάδα που έγραψε ιστορία στα πρωταθλήματα υποδομής, μένοντας αήττητη επί δύο χρόνια. Τη σεζόν 2019-2020 είχε 19 γκολ και 8 ασίστ σε 26 συμμετοχές, σκοράροντας και στο Youth League (στο εντός έδρας 2-2 με την Ντιναμό Κιέβου στην Τούμπα).

Ο Τζόλης έχει προλάβει να αφήσει το στίγμα του και στις μικρές Εθνικές Ομάδες. Μετρά 6 γκολ σε 9 ματς με την Εθνική Κ17, συμβάλλοντας αποφασιστικά στην πρόκριση στο Euro 2019. Πλέον είναι μέλος της Κ19 (3 συμμετοχές), αλλά βάσει των όσων μας έχει δείξει ο Τζον Φαντ Σχιπ δύσκολα θα μακροημερεύσει σε αυτήν…

Μετά την πρωτόγνωρη συνθήκη της καραντίνας, ο γεννημένος το Γενάρη του 2002 μεσοεπιθετικός άρχισε να προπονείται εντατικά με την πρώτη ομάδα του ΠΑΟΚ. Έτοιμος για το μεγάλο βήμα και με τον Πάμπλο Γκαρσία να στέλνει το… παρασύνθημα στον Άμπελ Φερέιρα, ο μικρός κατέγραψε την πρώτη συμμετοχή του (ως αλλαγή) στον αγώνα των πλέι-οφ με τον Ολυμπιακό την 7^η Ιουνίου. Στο επόμενο ματς που έπαιξε (αυτό με τον ΟΦΗ) πέτυχε το πρώτο γκολ του και ακολούθησαν άλλες εφτά συμμετοχές στα πλέι-οφ.

ΠΑΟΚτσης από μικρό παιδί, καθότι προερχόμενος από «ασπρόμαυρη» οικογένεια, ο Τζόλης δεν είχε κανένα δίλημμα για το που θα συνεχίσει την καριέρα του μετά την εμπειρία της Ρόζενχοφ. Ο ΠΑΟΚ ρίσκαρε και κέρδισε με το μικρό, που μέσω μιας εξαιρετικά δυσμενούς συνθήκης (lockdown) έριξε στα βαθιά αυτό που προαλείφεται ήδη ως το πιο βαρύ περιουσιακό του στοιχείο.

ΠΗΓΗ

Δημοπρατείται από την Περιφέρεια Θεσσαλίας το έργο της κατασκευής υπόγειων αγωγών άρδευσης στον ΤΟΕΒ Μάτι Τυρνάβου (Αμπελώνα). Το έργο, συνολικού προϋπολογισμού 1.966.200 ευρώ αφορά την υπογειοποίηση αρδευτικών δικτύων σε μήκος 16,8 χλμ καθώς και τον εκσυγχρονισμό 10 γεωτρήσεων, στις οποίες αντικαθίστανται αντλητικά συγκροτήματα και ηλεκτρικοί πίνακες με συστήματα inverter στα Δημοτικά διαμερίσματα, Φαλάνης, Γιάννουλης και όρια Αμπελώνα.
«Εκσυγχρονίζουμε το πρωτογενή τομέα στην πράξη. Βελτιώνουμε τις συνθήκες παραγωγής. Ρίχνουμε το κόστος παραγωγής. Είναι έργο ζωής γιατί είναι έργο παραγωγής» δηλώνει ο Περιφερειάρχης Θεσσαλίας Κώστας Αγοραστός. «Δίνουμε κίνητρα στους ανθρώπους της υπαίθρου να παραμείνουν στην ύπαιθρο και να συνεχίσουν να παράγουν. Σε συνεργασία με τον πρόεδρο του ΤΟΕΒ Μάτι Τυρνάβου Σωτήρη Τζιούφα, το Διοικητικό Συμβούλιο και τις υπηρεσίες μας, δημοπρατούμε ένα έργο ουσίας για τον αγροτικό κόσμο της περιοχής» προσθέτει ο Περιφερειάρχης.

Τι περιλαμβάνει το έργο

Οι εργασίες που περιλαμβάνει το έργο:

A. Tη προμήθεια και τοποθέτηση 2.550μ.μ. υπόγειων πλαστικών αρδευτικών αγωγών
από σκληρό PVC 10 atm .
Οι διάμετροι και τα μήκη των σωλήνων είναι οι εξής :
α) Φ 140 250 μ.μ.
β) Φ 160 1.650 μ.μ.
γ) Φ 200 650 μ.μ.

Β. Tην προμήθεια και τοποθέτηση 14.150μ.μ. υπόγειων πλαστικών αρδευτικών αγωγών από σκληρό PVC 12,5 atm .

Οι διάμετροι και τα μήκη των σωλήνων είναι οι εξής :
α) Φ 160 1.900 μ.μ.
γ) Φ 200 2.400 μ.μ.
δ) Φ 225 3.950 μ.μ.
ε) Φ 250 5.900 μ.μ.

Το υπόγειο αρδευτικό δίκτυο που θα κατασκευασθεί θα αντικαταστήσει το επιφανειακό δίκτυο του Τ.Ο.Ε.Β. με σκοπό τη μείωση απώλειας νερού από το επιφανειακό δίκτυο.
Επίσης, προβλέπεται η προμήθεια και τοποθέτηση των απαραίτητων υδροληψιών
διπλού ή ενός στομίου καθώς και οι συσκευές ασφαλείας του δικτύου.

Β. Την αντικατάσταση ΠΕΝΤΕ (05) αντλητικών συγκροτημάτων (κατακόρυφου άξονα), λόγω παλαιότητας, με νέα υποβρύχια, στις γεωτρήσεις ( LB 148, LB 255, LB 265, LB 267 και Λ 52).

Γ. Την αντικατάσταση των παλαιών ηλεκτρικών πινάκων με νέους ηλεκτρικούς πίνακες - INVERTER, που αφορούν τα ανωτέρω αντλητικά συγκροτήματα, για εξοικονόμηση νερού και ηλεκτρικής ενέργειας, καλύτερη λειτουργία των αντλητικών συγκροτημάτων και ασφάλεια αυτών. Με το παρόν έργο στις γεωτρήσεις LB148, LB255, LB265, LB267, Λ52(=ΕΛ52) θα αντικατασταθούν τα επιφανειακά αντλητικά συγκροτήματα (πομώνες) με καινούργια υποβρύχια αντλητικά συγκροτήματα αντίστοιχης δυναμικότητας, νέα ηλεκτρική εγκατάσταση, ηλεκτρικούς πίνακες inverter και ρυθμιστές στροφών και σύστημα ασφαλείας για προστασία από κλοπές, όπως περιγράφονται στο τιμολόγιο μελέτης-προϋπολογισμό. Αυτές θα συνδεθούν με υπόγειο αρδευτικό δίκτυο. Στις υπόλοιπες γεωτρήσεις θα υπογειοποιηθεί το δίκτυο άρδευσης με κατασκευή “βρόγχων άρδευσης”.

Η Αμυγδαλιά είναι είδος φυτών της οικογένειας των Ροδιδών που πολλές φορές εντάσσεται στο γένος Προύμνη. Το κοινότερο είδος είναι η Προύμνη η γλυκεία (Prunus dulcis, συνώνυμα: Prunus amygdalus, Amygdalus communis) που φύεται σε όλες σχεδόν τις θερμές και ξηρές περιοχές της Παραμεσογειακής ζώνης όπου καλλιεργείται από τα αρχαία χρόνια. Για αυτόν το λόγο ο καθορισμός τού τόπου προέλευσής του είναι πολύ δύσκολος. Είναι δένδρο φυλλοβόλο με ύψος από 4 ως 12 μέτρα, κορμό διαμέτρου μέχρι 30 εκατοστά και φύλλα ελλειψοειδή, λογχοειδή και οδοντωτά.

Καλλιέργεια

Η αμυγδαλιά διαθέτει τεράστια αντοχή στην ξηρασία, ωστόσο υπάρχουν ποικιλίες λιγότερο ή περισσότερο ανθεκτικές (όπως η ποικιλία Ρέτσου). Οι ευνοϊκοί τύποι εδαφών είναι ανάλογοι με το είδος του υποκειμένου επάνω στο οποίο εμβολιάζεται η Αμυγδαλιά. Γενικά όμως η αμυγδαλιά κάνει σχεδόν σε όλα τα είδη εδαφών , ακόμη και σε πετρώδη και με μεγάλη κλίση εδάφη.

Οι ιδανικότερες κλιματολογικές συνθήκες για την καλλιέργεια της αμυγδαλιάς είναι οι μεσογειακές με τις ακόλουθες ιδιομορφίες: σύντομο φθινόπωρο, βροχερός και ψυχρός χειμώνας χωρίς ιδιαίτερα χαμηλές θερομοκρασίες, άνοιξη που διαδέχεται άμεσα το χειμώνα, χωρίς παγετούς από την στιγμή που θα φουσκώσουν τα μάτια, ζεστό και άνυδρο καλοκαίρι και φθινόπωρο χωρίς βροχές.

Πολλαπλασιασμός

Η αμυγδαλιά πολλαπλασιάζεται κυρίως με ενοφθαλμισμό με όρθιο Τ πάνω σε υποκείμενα σπορόφυτα ή κλώνους ηλικίας 1-2 ετών, αν και μερικές φορές χρησιμοποιείται ο εγκεντρισμός (σχιστός ή υπόφλοιος στεφανίτης) συνήθως σε δέντρα μεγάλης ηλικίας. Ο ενοφθαλμισμός μπορεί να γίνει νωρίς την άνοιξη μόλις αρχίσει να αποκολλάται εύκολα ο φλοιός του υποκειμένου με κοιμώμενο οφθαλμό από εμβολιοφόρους βλαστούς, που κόπηκαν έγκαιρα και διατηρήθηκαν κατάλληλα συσκευασμένοι σε θερμοκρασία 3-4oC. Σαν πιο κατάλληλη εποχή θεωρείται το καλοκαίρι (μέσα Ιουλίου) και το φθινόπωρο (αρχές Σεπτεμβρίου) με ευνοϊκές κλιματικές συνθήκες, περίοδοι που εξασφαλίζουν και κατάλληλα εμβόλια.

Επεξεργασία

Ο καρπός της αμυγδαλιάς, πρώτα συλλέγεται από το δένδρο με το κατάλληλο τίναγμα (πλέον από εξειδικευμένα μηχανήματα) μετά αποξηραίνεται στον ήλιο συνήθως για δέκα ημέρες, στη συνέχεια αποφλοιώνεται, και οδηγείται στους σπαστήρες για αποκελύφωση. Η παραγόμενη αμυγδαλόψιχα είτε καταναλώνεται ωμή είτε ψημένη ή καραμελωμένη. Μπορεί επίσης να κοπεί σε κύβους ή και να λευκανθεί.

Καρποί και Χρήσεις

Ο καρπός της αμυγδαλιάς κατατάσσεται στα ακρόδρυα, παρόλο που είναι μια χνουδωτή δρύπη που συγκομίζεται μετά την υπερωρίμανση. Το περικάρπιο διακόπτει τη διόγκωσή του μετά την ξυλοποίηση του ενδοκαρπίου. Στη συνέχεια χάνει την υγρασία του, ξεκολλάει από το ενδοκάρπιο και σκίζεται κατά μήκος της ραφής του καρπόφυλλου. Στο εσωτερικό υπάρχει ο πυρήνας ο οποίος αποτελείται από ένα ή δύο σπέρματα, τα οποία είναι τα αμύγδαλα ή αμυγδαλόψιχα.

Λόγω της φυσικής επιλογής η συντριπτική πλειονότητα των αμυγδάλων των αγριαμυγδαλιών στο παρελθόν είχε πολύ πικρή γεύση, ώστε να αποφεύγεται το τσιμπολόγημα τους από τα πουλιά (δεν αποτελούσε συνειδητή επιλογή, απλώς τα πικρά αμύγδαλα αποκτούσαν με αυτόν τον τρόπο απογόνους). Η ανθρώπινη παρέμβαση μέσω της τεχνητής επιλογής επέλεξε τους ελάχιστους άπικρους καρπούς και τους καλλιέργησε συστηματικά, έτσι σήμερα έχουμε πολλούς άπικρους καρπούς και ελάχιστους πικρούς.[3] Τα αμύγδαλα περιέχουν υψηλό ποσοστό πρωτεΐνης (21%), σιδήρου, ασβεστίου, φωσφόρου, και βιταμινών Β. Τα αμύγδαλα περιέχουν υψηλό ποσοστό λίπους (κοντά στο 50%), με πολλά μονοακόρεστα (39%) και λίγα κορεσμένα (3,7%).

Το ξύλο της αμυγδαλιάς χρησιμοποιείται κυρίως για ξυλολεπτουργικές εργασίες και για την παραγωγή στομίων του μουσικού οργάνου Γκάιντα.

Για να δείτε περισσότερα για τις ποικιλίες αμυγδαλιάς αναλυτικά κάντε κλικ εδώ

Στην Ελλάδα υπάρχουν πολλές ποικιλίες, όπως Φερανιά, Τέξας, Ρέτσου, Καλογεράτα Χίου, Βολάτα Χίου, Νίκηκα Χίου, Ποταμίτικα Λασιθίου, Καλαροτικά Λασιθίου, Κρυστάλια Φουρνής Λασίθιου, Ξηρολίμνης, Διστόμου Βοιωτίας, Φυλλίς και 11/21/67. Η Παγκόσμια παραγωγή αμυγδάλων είναι 2,51 εκατομμύρια τόνοι τον χρόνο. Οι μεγαλύτερες χώρες παραγωγής είναι οι ΗΠΑ η Ισπανία, η Ιταλία και το Ιράν. Η ελληνική παραγωγή ως επί το πλείστον καταναλώνεται στο εσωτερικό, ενώ οι εξαγωγές αφορούν κυρίως πικραμύγδαλα που χρησιμοποιούνται στην αρωματοποιία και τη ζαχαροπλαστική.

Αποστάσεις φύτευσης

Η απόσταση φύτευσης καθορίζεται από τη γονιμότητα του εδάφους, το υποκείμενο και την ποικιλία και είναι συνήθως 5-6m μεταξύ των γραμμών και 4-6m επί της γραμμής. Η φύτευση των δενδρυλλίων γίνεται νωρίς τον χειμώνα και πριν την εκβλάστηση των οφθαλμών.

Άρδευση

Η αµυγδαλιά είναι µια καλλιέργεια που ενώ αντέχει την ξηρασία, οι αποδόσεις αυξάνονται θεαµατικά µε την εφαρµογή ενός σωστού προγράµµατος άρδευσης. Η µικρή απόδοση, λόγω ανεπάρκειας νερού, οφείλεται όχι τόσο στην µειωµένη διαφοροποίηση ανθοφόρων οφθαλµών, όσο στις έντονες καρποπτώσεις . Η αρχή των ποτισµάτων στην χώρα µας ανάλογα µε την περιοχή και την σύσταση του εδάφους, ξεκινάει από τον Μάιο, αν δεν υπάρχουν επαρκείς βροχοπτώσεις. Τα πιο σηµαντικά όµως ποτίσµατα είναι αυτά του Ιουλίου-Αυγούστου, που οι καρποί µπαίνουν πια στο στάδιο της ωρίµανσης. Η στάγδην άρδευση συνίσταται ως πρώτη επιλογή γιατί είναι η µέθοδος µε τη µικρότερη σπατάλη νερού, αφού τα δένδρα εφοδιάζονται µε νερό που παρέχεται µε τη µορφή σταγόνων και δεν υπάρχει καθόλου εξάτµιση. Ως µέθοδος, εκτός από τη µικρή κατανάλωση νερού, έχει και αρκετά άλλα πλεονεκτήµατα, όπως µεγαλύτερες αποδόσεις, καλύτερη ποιότητα καρπού, δυνατότητα να αρδευτούν επικλινή και ανώµαλα εδάφη, µείωση των ζιζανίων και µυκητολογικών προσβολών. Όµως πρόκειται για ακριβή επένδυση και χρησιµοποιείται ελάχιστα στην αµυγδαλοκαλλιέργεια στην χώρα µας. Η µέθοδος που χρησιµοποιείται ευρέως είναι η άρδευση µε καταιονισµό όπου τα δένδρα αρδεύονται µε εκτοξευτήρες νερού, τα λεγόµενα καρούλια.

Λίπανση

Οι ανάγκες της αμυγδαλιάς σε θρεπτικά στοιχεία μπορεί να προσδιοριστούν επαρκώς με ανάλυση των φύλλων. Οι πιο κατάλληλοι μήνες για την παραλαβή φύλλων για ανάλυση είναι οι μήνες Ιούνιος και Ιούλιος. Ως πιο κατάλληλα για δειγματοληψία φύλλα είναι τα φύλλα των λογχοειδών, που δε φέρουν καρπούς, γιατί δίνουν πιο σταθερές τιμές. Λεπτομερέστατη ανάλυση για τη λίπανση της αμυγδαλιάς στον σύνδεσμο που ακολουθεί:

Λίπανση αμυγδαλιάς

Κλάδεμα

Κάποτε, επικρατούσε η αντίληψη ότι το κλάδεμα στην αμυγδαλιά αποτελεί ενέργεια καταστρεπτική για το δέντρο γιατί προκαλεί κομμίωση. Όμως, αντικρίζοντας κανείς την εικόνα ενός ακλάδευτου δέντρου αντιλαμβάνεται πολύ εύκολα τους λόγους που επιβάλλουν το κλάδεμα στην αμυγδαλιά: Πυκνή βλάστηση με βλαστούς μπερδεμένους, μεγάλα άδεια τμήματα πάνω στους βραχίονες, ξερά κλαδιά, βλάστηση και καρποφορία συνεχώς μετατοπισμένη στις άκρες και στις κορυφές.

Τα δέντρα για να αρχίσουν να καρποφορούν, πράγμα που αποτελεί και το σκοπό της φύτευσής τους, πρέπει να έρθουν σε μια κατάσταση ισορροπίας. Ακόμα όσο περισσότερο ζωηρό είναι ένα δέντρο, τόσο κατά κανόνα αργεί να καρποφορήσει. Η υπερβολική βλάστηση και καρποφορία βρίσκονται πάντα σε ανταγωνισμό. Η μεγάλη βλάστηση εμποδίζει την καρποφορία και η μεγάλη καρποφορία τη βλάστηση. Έτσι λοιπόν, το κλάδεμα είναι ένα από τα μέσα με τα οποία προσπαθούμε να φέρουμε τα δύο αυτά σε μία ισορροπία, σ' ένα συμβιβασμό. Περισσότερες λεπτομέρειες στον σύνδεσμο που ακολουθεί:

Κλάδεμα αμυγδαλιάς

Επαναφύτευση

Αν σε ένα έδαφος προϋπήρχε αμυγδαλεώνας, επιβάλλεται κατά την επαναφύτευση να απολυμανθούν τουλάχιστον οι θέσεις όπου ήταν φυτευμένα τα δέντρα. Αν η απολύμανση γίνει καλά με χλωροπικρίνη ή βρωμιούχο μεθύλιο, τότε θα επιτραπεί στο νέο δέντρο, που θα φυτευτεί, να αναπτυχθεί σε έδαφος ελεύθερο από εχθρούς και ασθένειες. Επίσης η απολύμανση θα καταστρέψει τις ρίζες των παλιών δέντρων και μειώνοντας έτσι τον ανταγωνισμό σε θρεπτικά στοιχεία και νερό μεταξύ των ριζών των παλιών και νεοφυτευμένων δέντρων, θα βοηθήσει στην καλύτερη ανάπτυξή τους.

Αν πρόκειται για επαναφυτεύσεις μεμονωμένων δέντρων μέσα σε παλιούς αμυγδαλεώνες, θα πρέπει να δέχονται αυτά επιπλέον ποτίσματα τουλάχιστον κατά τον πρώτο χρόνο, ως και πολύ μικρές παροχές αζώτου. Επιπλέον δεν επιτρέπεται να αφήνονται ζιζάνια να αναπτύσσονται γύρω από το νεοφυτευμένο δενδρύλλιο, γιατί μπορεί να καταστούν σοβαροί ανταγωνιστές σε νερό και θρεπτικά στοιχεία. Το πρόβλημα της επαναφύτευσης ενδεχομένως μπορεί να αντιμετωπιστεί με ανθεκτικά υποκείμενα, όπως το GF 677.[

Ωρίμανση

Τα αμύγδαλα όταν πλησιάζει η εποχή να ωριμάσουν, το περικάρπιό τους αρχίζει να σχίζεται κατά μήκος των ραφών και στη συνέχεια ανοίγει πλήρως, για να εκτεθεί ολόκληρο το αμύγδαλο. Κατά την περίοδο αυτή σχηματίζεται μια ζώνη αποκοπής στο άκρο του ποδίσκου του καρπού και έτσι αρχίζει η αποξήρανσή του. Καθώς τα αμύγδαλα αποξηραίνονται, η πρόσφυσή τους στο δέντρο μειώνεται και τείνουν να πέσουν στο έδαφος. Η συγκομιδή δεν πρέπει να αρχίσει, αν δεν έχει σχιστεί πλήρως το περικάρπιο των καρπών, που βρίσκονται στο εσωτερικό μέρος της κόμης. 

Συγκομιδή

Η συγκοµιδή των αµυγδάλων στην Ελλάδα ξεκινάει ανάλογα µε την ποικιλία από 10-15 Αυγούστου και ολοκληρώνεται 15-20 Σεπτεµβρίου. Στις µικρές γεωργικές µονάδες, γίνεται µε το χέρι. Στρώνονται λινάτσες κάτω από κάθε δένδρο και γίνεται ράβδισµα των κλαδίσκων ώστε να αποκολληθούν οι καρποί. 

Συγκομιδή αμυγδάλων σε δίχτυα που βρίσκονται στη βάση των δένδρων

Αυτό βέβαια είναι χρονοβόρο και δαπανηρό λόγω των πολλών εργατικών χεριών που απαιτούνται γι’αυτό και η εκµηχάνιση της συγκοµιδής τουλάχιστον στις µεγάλες γεωργικές εκµεταλλεύσεις είναι απαραίτητη. Στη χώρα µας, χρησιµοποιούνται δονητές και ειδικά διαµορφωµένες πλατφόρµες. Ο δονητής εφαρµόζει στον κορµό του δένδρου και το «τινάζει» για µερικά δευτερόλεπτα ρίχνοντας τους καρπούς πάνω στην πλατφόρµα.

Μετά την συλλογή από τον αγρό, οι καρποί περνάνε από µια ειδική αποφλοιωτική µηχανή που διαχωρίζει τους καρπούς από τα φύλλα και τα ξύλα που έπεσαν κατά την συγκοµιδή και αποµακρύνει το σαρκώδες περικάρπιο, δηλαδή την πράσινη εξωτερική φλούδα του αµυγδάλου. Κατά την συγκοµιδή, η ψίχα περιέχει περίπου 15% νερό γι’αυτό και είναι απαραίτητη η αποξήρανση κατευθείαν στον ήλιο ή κάτω από στέγαστρα. Η διαδικασία αυτή διαρκεί το λιγότερο 4-5 µέρες και στο διάστηµα αυτό γίνεται συχνό ανακάτεµα και σκέπασµα σε περίπτωση βροχής ή υγρασίας

Πηγές:gaiapedia.gr ,  el.wikipedia.org                                        

Σε τραγωδία εκτυλίχθηκε για έναν κυνηγό αγρότη το καρτέρι για αγριογούρουνα που του είχαν καταστρέψει την καλλιέργεια στην περιοχή του Σχοινοχωρίου του Δήμου Άργους Μυκηνών στην Αργολίδα, το πρωί της Τρίτης 25 Αυγούστου.

Σύμφωνα με τις πρώτες πληροφορίες πρόκειται για έναν άνδρα περίπου 52 χρονών ο οποίος βρέθηκε από συγγενή του, νεκρός στην ορεινή τοποθεσία του Σχοινοχωρίου στο αγρόκτημά του

Σύμφωνα με τις ίδιες πληροφορίες τον κυνηγό είδε νωρίτερα ο συγγενής του, χαιρετήθηκαν και ύστερα από λίγη ώρα τον εντόπισε νεκρό πεσμένο μπρούμυτα με το όπλο δίπλα του.

Στο σημείο έσπευσαν άνδρες της αστυνομίας, ο Αστυνομικός  Διευθυντής Αργολίδας Λάμπρος Κατσαντώνης και το ΕΚΑΒ που παρέλαβε την σορό του άτυχου κυνηγού.

Το τμήμα Ασφαλείας της αστυνομικής Διεύθυνσης Αργολίδας  διερευνά τις συνθήκες του θανάτου του.

Πηγή: argolikeseidhseis.gr